2.2.4. Antipyretic ActivityAntipyre

2.2.4. Antipyretic Activity
Antipyretic effect of the alcoholic extract (70%) of Pteranthus dichotomus and the new
compound was studied [14]. 20 rats of both sexes weighing 150-180 gm were divided into 5 equal
groups. Hyperthermia was induced by subcutaneous injection of Brewer's yeast in physiological saline
solution in a dose of 150 mg/g b.wt. After 17 h, the elevated body temperature of each rat was rectally
measured. The 1st group was used as a control, the 2nd one was subcutaneously injected with
paracetamol (100 mg/kg b.wt.), while the remaining groups were orally given the tested extract in
doses of 50 and 100 mg/kg b.wt and the isolated compound. Rectal temperature of each rat was then
recorded for 4 h at 1 h interval. The antipyretic effect was determined on the basis of the difference in
the mean temperature between the control and the tested extracts.
2.2.5. Analgesic Activity
Analgesic effect of the tested extract was evaluated using the writhing method [15]. 20 mice
of both sexes weighing 25-30 gm were divided into 4 equal groups. The 1st group was kept as a
control while the 2nd was subcutaneously injected with diclofenac sodium in a dose of 5 mg/kg b.wt.
Other groups were orally given the tested extract in doses of 50 and 100 mg/kg b.wt. After 30 min,
each mouse was intraperitonealy injected with 0.25 ml of p-benzoquinone aqueous solution (0.1 mg/
ml). Thereafter, mice in all groups were observed for writhing hourly for 4 h. animals devoid of
writhing in each group were counted and the analgesic potency of the tested extract was determined as
% protection against writhing.

No. of animals that didn't writhe
% Protection = -------------------------------------------*100
Original no. of animals

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.2.4. antipyretic กิจกรรมAntipyretic ผลของสารสกัดแอลกอฮอล์ (70%) ของ Pteranthus dichotomus และใหม่มีศึกษาสารประกอบ [14] หนู 20 ของทั้งสองเพศน้ำหนัก 150-180 กรัมถูกแบ่งออกเป็น 5 เท่ากลุ่ม ภาวะไข้สูงเกิดจากฉีดใต้ Brewer ของยีสต์ในน้ำเกลือ physiologicalโซลูชันในปริมาณ 150 mg/g b.wt หลังจาก 17 h อุณหภูมิร่างกายสูงขึ้นของหนูละก็ rectallyวัด กลุ่ม 1 ถูกใช้เป็นตัวควบคุม หนึ่ง 2 subcutaneously ถูกฉีดด้วยพาราเซตามอล (100 mg/kg b.wt.), ในขณะที่เหลือกลุ่มเนื้อหาได้รับการดึงข้อมูลที่ผ่านการทดสอบในปริมาณของ b.wt 50 และ 100 มิลลิกรัม/กิโลกรัมและบริเวณแยก อุณหภูมิไส้ของหนูแต่ละถูกแล้วบันทึกสำหรับ 4 h เมื่อ 1 h ช่วง ผล antipyretic ถูกกำหนดความแตกต่างอุณหภูมิเฉลี่ยระหว่างตัวควบคุมและสารสกัดผ่านการทดสอบ2.2.5 การกิจกรรมระงับปวดมีประเมินผลการระงับปวดของสารสกัดทดสอบใช้วิธี writhing [15] หนู 20ของทั้งสองเพศน้ำหนัก 25-30 กรัมถูกแบ่งออกเป็น 4 กลุ่มเท่ากัน กลุ่ม 1 ได้เก็บไว้เป็นควบคุมในขณะที่ 2 ถูกฉีด ด้วย diclofenac โซเดียมในปริมาณ 5 มิลลิกรัม/กิโลกรัม b.wt subcutaneouslyกลุ่มอื่น ๆ เนื้อหาได้รับการดึงข้อมูลทดสอบในปริมาณของ b.wt 50 และ 100 มิลลิกรัม/กิโลกรัม หลังจาก 30 นาทีเมาส์แต่ละถูกฉีด ด้วย 0.25 ml ของ p benzoquinone ละลาย intraperitonealy (0.1 มิลลิกรัม /มล) หลังจากนั้น หนูในกลุ่มทั้งหมดถูกสังเกตสำหรับเขียนเป็นรายชั่วโมงสำหรับสัตว์ 4 h. ไร้เขียนในแต่ละกลุ่มนับได้ และรู้จักระงับปวดของสารสกัดผ่านการทดสอบที่กำหนด%ป้องกันการเขียน 555 สัตว์ที่ไม่ดิ้น%ป้องกัน =--- * 100 เดิมไม่ ของสัตว์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.2.4 กิจกรรมลดไข้
ลดไข้ผลของสารสกัดแอลกอฮอล์ (70%) ของ Pteranthus dichotomus และใหม่
ผสมได้ศึกษา [14] 20 ของหนูทั้งสองเพศชั่งน้ำหนัก 150-180 กรัมถูกแบ่งออกเป็น 5 เท่ากัน
กลุ่ม hyperthermia ถูกชักนำโดยการฉีดใต้ผิวหนังของบริเวอร์ยีสต์ในน้ำเกลือทางสรีรวิทยา
การแก้ปัญหาในปริมาณ 150 มิลลิกรัม / กรัม b.wt. หลังจาก 17 ชั่วโมงอุณหภูมิของร่างกายสูงของหนูแต่ละ rectally
วัด กลุ่มที่ 1 ถูกนำมาใช้เป็นตัวควบคุมหนึ่ง 2 ถูกฉีดเข้าใต้ผิวหนังกับ
ยาพาราเซตามอล (100 mg / kg b.wt. ) ในขณะที่กลุ่มที่เหลือได้รับการรับประทานสารสกัดจากการทดสอบใน
ปริมาณ 50 และ 100 mg / kg b.wt และสารประกอบที่แยก อุณหภูมิทางทวารหนักของหนูแต่ละคนแล้ว
บันทึกเป็นเวลา 4 ชั่วโมงวันที่ 1 ช่วงเวลาชั่วโมง ผลกระทบลดไข้ถูกกำหนดบนพื้นฐานของความแตกต่างใน
อุณหภูมิเฉลี่ยระหว่างการควบคุมและสารสกัดจากการทดสอบ.
2.2.5 ยาแก้ปวดกิจกรรม
แก้ปวดผลของสารสกัดที่ทดสอบจะได้รับการประเมินโดยใช้วิธีการบิด [15] 20 หนู
ของทั้งสองเพศชั่งน้ำหนัก 25-30 กรัมถูกแบ่งออกเป็น 4 กลุ่มเท่ากับ กลุ่มที่ 1 ได้รับการเก็บไว้เป็น
การควบคุมในขณะที่ 2 ถูกฉีดเข้าใต้ผิวหนังกับโซเดียม diclofenac ในปริมาณ 5 mg / kg b.wt.
กลุ่มอื่น ๆ ที่ได้รับมารับประทานสารสกัดจากการทดสอบในปริมาณ 50 และ 100 mg / kg b.wt. หลังจาก 30 นาที,
เมาส์แต่ละคนถูกฉีด intraperitonealy 0.25 มิลลิลิตรของสารละลาย P-benzoquinone (0.1 mg /
ml) หลังจากนั้นหนูในกลุ่มทั้งหมดถูกตั้งข้อสังเกตสำหรับบิดชั่วโมง 4 ชั่วโมง สัตว์ไร้
บิดในแต่ละกลุ่มนับยาแก้ปวดและความแข็งแรงของสารสกัดจากการทดสอบที่ถูกกำหนดเป็น
% การป้องกันต่อต้านบิด. ฉบับที่ ของสัตว์ที่ไม่ได้ดิ้น% ป้องกัน = ---------------------------------------- --- * 100 ไม่มีต้นฉบับ ของสัตว์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.2.4 . หลังจากกิจกรรม
หลังจากผลของสารสกัดแอลกอฮอล์ ( 70% ) pteranthus ไดโคโตมัสและสารใหม่
) [ 14 ] 20 ตัว ทั้งสองเพศชั่ง 150-180 กรัม แบ่งเป็น 5 กลุ่มเท่า

และถูกชักจูงโดยฉีดใต้ผิวหนังของต้มเบียร์ของยีสต์ในร่างกายเกลือ
โซลูชั่นในปริมาณ 150 mg / g b.wt หลังจาก 17 ชั่วโมงยกระดับอุณหภูมิของร่างกายของแต่ละคน หนูถูก rectally ช่วย
วัด กลุ่มที่ 1 ใช้เป็นชุดควบคุมที่ 2 คือ subcutaneously ฉีด
พาราเซตามอล ( 100 มิลลิกรัม / กิโลกรัม b.wt. ) ในขณะที่กลุ่มที่เหลือ โดยให้ทดสอบสารสกัดใน
ขนาด 50 และ 100 มิลลิกรัม / กิโลกรัม b.wt และแยกสาร อุณหภูมิของแต่ละบันทึกหนูแล้ว
4 H 1 ชั่วโมง ช่วงผลหลังจากถูกกำหนดบนพื้นฐานของความแตกต่างใน
อุณหภูมิเฉลี่ยระหว่างการควบคุมและทดสอบสารสกัดจาก .
2.2.5 . การศึกษาผลของยาระงับปวดกิจกรรม
ทดสอบประเมินโดยใช้วิธีการสกัด 2 [ 15 ] 20 หนู
ทั้งสองเพศน้ำหนัก 25-30 กรัม แบ่งออกเป็น 4 กลุ่ม กลุ่มละเท่า 1 กลุ่มที่ถูกเก็บไว้เป็น
การควบคุมในขณะที่ครั้งที่ 2 ก็ subcutaneously ฉีดยาไดโคลฟีแนคโซเดียมในปริมาณ 5 มก. / กก. b.wt.
กลุ่มอื่นๆ โดยให้ทดสอบสารสกัดในขนาด 50 และ 100 มิลลิกรัม / กิโลกรัม b.wt หลังจาก 30 นาที
เมาส์แต่ละคือ intraperitonealy ฉีด 0.25 มิลลิลิตรของสารละลาย p-benzoquinone ( 0.1 มก. /
มิลลิลิตร ) หลังจากนั้นหนูทุกกลุ่มเป็นสังเกตสำหรับ 2 ชั่วโมง 4 สัตว์ไร้
hการเขียนในแต่ละกลุ่มจะถูกนับและใช้ศักยภาพของการทดสอบแยกพิจารณาเป็น 2
% ป้องกัน

ไม่ ของสัตว์ที่ไม่ได้ชักดิ้นชักงอ
% ป้องกัน = ------------------------------------------- * 100

ต้นฉบับไม่ สัตว์