An intelligent and thought-provokin

An intelligent and thought-provoking dark comedy, ‘Little Miss Sunshine’ (2006, Dayton & Faris) focuses on the lives of a family, and each member’s displace within the modern American world. The film garnered outstandingly positive reviews with a 91% ‘Fresh’ critic rating on Rotten Tomatoes, with one reviewer stating, “…this sparkling little gem takes the family road trip movie to unhoped-for heights of hilarity and humanity.” (Angie Errigo, Empire) However, it is the film’s use of micro features, most prominently cinematography such as high-angle shots and grading, sound – both diegetic and non-diegetic, and specific aspects of mise-en-scene such as costume, that present the concept of the American Dream and the struggle to achieve it within the competitive modern world.

An opening scene of a film is crucial in regards to the introduction and portrayal of characters, and ‘Little Miss Sunshine’ is no exception. Firstly, the audience are introduced to the character of Olive (Abigail Breslin) via an extreme close-up of her innocent, bespectacled eyes. The diegetic sound layered over the shot is sourced from the beauty pageant the young girl appears to be watching on the television, suggesting that this is clearly something she is interested in, and is watching intently. The announcer appears to be unveiling the winner of the competition, and this is proven with a reverse point-of-view shot of the television screen and the crowning of the winner. The extreme close-up secures a correlation between the introduction of the first character and of the characters yet to be communicated to the audience by introducing the theme of dreams and the aspiration to achieve them, and their misfit status within society. As the shot expands into a medium, low-angle shot, it becomes evident that Olive wishes to become a beauty queen, as she mimics the actions of the woman on the television. To further prove this, she pauses and rewinds the show, disbanding the belief that she is watching the show live, and has in fact recorded it, signifying that she has viewed this particular moment many times, and aspires to be just like the woman on television. With the expansion of the shot, the audience are also presented with the mise-en-scene of the scene, including the girl’s appearance. She is clad in mismatched clothes, with pulled back hair and a chubby figure – a contradiction of the woman she wishes to be, presenting the notion of her misplace within the world and the desire to be someone she is not. This, in turn, introduces the film’s consistent, underlying irony. The instrumental, non-diegetic music further epitomises this.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นอัจฉริยะ และปรปักษ์เข้มตลก 'ลิตเติ้ลมิสซันไชน์' (2006 เดย์ตันและเอไอแฟริส) เน้นชีวิตของครอบครัว และแต่ละสมาชิกเลื่อนภายในโลกอเมริกันสมัยใหม่ ฟิล์มรวบรวมรีวิวจากคิดบวกกับวิจารณ์ 'สด' 91% อันดับบนมะเขือเทศเน่า กับหนึ่งผู้ตรวจทานที่ระบุ, ".. .this ประกายอัญมณีจะภาพยนตร์เดินถนนครอบครัวไฮท์ unhoped-for hilarity และมนุษย์" (แอนจีเส Errigo จักรวรรดิ) อย่างไรก็ตาม เป็นฟิล์มใช้คุณลักษณะไมโคร มากที่สุดจึง cinematography เช่นภาพมุมสูง และจัดเกรด เสียง – ทั้ง diegetic และ diegetic ไม่ใช่ mise en-ฉากเช่นเครื่องแต่งกาย เฉพาะด้านที่นำเสนอแนวคิดของความฝันอเมริกันและต่อสู้เพื่อให้บรรลุภายในโลกแห่งการแข่งขันAn opening scene of a film is crucial in regards to the introduction and portrayal of characters, and ‘Little Miss Sunshine’ is no exception. Firstly, the audience are introduced to the character of Olive (Abigail Breslin) via an extreme close-up of her innocent, bespectacled eyes. The diegetic sound layered over the shot is sourced from the beauty pageant the young girl appears to be watching on the television, suggesting that this is clearly something she is interested in, and is watching intently. The announcer appears to be unveiling the winner of the competition, and this is proven with a reverse point-of-view shot of the television screen and the crowning of the winner. The extreme close-up secures a correlation between the introduction of the first character and of the characters yet to be communicated to the audience by introducing the theme of dreams and the aspiration to achieve them, and their misfit status within society. As the shot expands into a medium, low-angle shot, it becomes evident that Olive wishes to become a beauty queen, as she mimics the actions of the woman on the television. To further prove this, she pauses and rewinds the show, disbanding the belief that she is watching the show live, and has in fact recorded it, signifying that she has viewed this particular moment many times, and aspires to be just like the woman on television. With the expansion of the shot, the audience are also presented with the mise-en-scene of the scene, including the girl’s appearance. She is clad in mismatched clothes, with pulled back hair and a chubby figure – a contradiction of the woman she wishes to be, presenting the notion of her misplace within the world and the desire to be someone she is not. This, in turn, introduces the film’s consistent, underlying irony. The instrumental, non-diegetic music further epitomises this.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ชาญฉลาดและกระตุ้นความคิดตลกมืด 'ลิตเติ้ลมิสซันไชน์' (2006 เดย์และฟาริส) มุ่งเน้นไปที่การใช้ชีวิตของครอบครัวและแทนที่ของสมาชิกแต่ละคนในโลกอเมริกันสมัยใหม่ ภาพยนตร์เรื่องนี้รวบรวมความคิดเห็นในเชิงบวกที่โดดเด่นด้วย 91% 'สด' คะแนนนักวิจารณ์มะเขือเทศเน่ากับนักวิจารณ์คนหนึ่งระบุว่า "... อัญมณีน้อยนี้จะเกิดประกายถนนภาพยนตร์ครอบครัวเดินทางไปกะทันหันความสูงของความฮือฮาและความเป็นมนุษย์." (แอนจี Errigo เอ็มไพร์) แต่ก็คือการใช้ฟิล์มของคุณลักษณะไมโครเด่นที่สุดภาพยนตร์เช่นภาพสูงมุมและการจัดลำดับเสียง - ทั้ง diegetic และไม่ diegetic และลักษณะเฉพาะของภารกิจ-en-ฉากเช่นเครื่องแต่งกายในปัจจุบันว่า แนวคิดของความฝันอเมริกันและการต่อสู้เพื่อให้บรรลุมันในโลกสมัยใหม่ที่มีการแข่งขัน. ฉากเปิดของหนังเป็นสิ่งสำคัญในการไปถึงการแนะนำและภาพของตัวอักษรและ 'ลิตเติ้ลมิสซันไชน์' จะไม่มีข้อยกเว้น ประการแรกที่ผู้ชมจะได้รับการแนะนำให้รู้จักกับตัวละครของโอลีฟ (อบิเกลเบรสลิน) ผ่านทางใกล้ชิดมากของผู้บริสุทธิ์ของเธอสายตาแว่น เสียง diegetic ชั้นช่วงการถ่ายภาพมีที่มาจากการประกวดความงามของหญิงสาวปรากฏจะดูในโทรทัศน์บอกว่านี้เป็นสิ่งที่เห็นได้ชัดว่าเธอมีความสนใจในและกำลังเฝ้าดูอย่างตั้งใจ ประกาศดูเหมือนจะเปิดตัวผู้ชนะของการแข่งขันและเรื่องนี้ได้รับการพิสูจน์ด้วยการย้อนกลับจุดมุมมองการถ่ายภาพของหน้าจอโทรทัศน์และเป็นยอดของผู้ชนะ อย่างใกล้ชิดมากยึดความสัมพันธ์ระหว่างการเปิดตัวของตัวอักษรตัวแรกและตัวละครยังไม่ได้มีการสื่อสารกับผู้ชมโดยการแนะนำรูปแบบของความฝันและความทะเยอทะยานที่จะประสบความสำเร็จพวกเขาและไม่เหมาะสถานะของพวกเขาในสังคม ในขณะที่ยิงขยายตัวเข้าสู่กลางยิงมุมต่ำมันจะกลายเป็นที่เห็นได้ชัดว่ามะกอกประสงค์จะกลายเป็นราชินีความงามขณะที่เธอเลียนแบบการกระทำของผู้หญิงในโทรทัศน์ เพื่อเป็นการพิสูจน์นี้เธอหยุดและกรอการแสดงวงความเชื่อที่ว่าเธอจะชมการแสดงสดและมีการบันทึกไว้ในความเป็นจริงมันแสดงว่าเธอได้เข้าชมในขณะนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลายครั้งและปรารถนาที่จะเป็นเช่นเดียวกับผู้หญิงที่ โทรทัศน์ กับการขยายตัวของการยิงผู้ชมนั้นจะยังมีภารกิจ-en-ที่เกิดเหตุที่เกิดเหตุรวมทั้งลักษณะของหญิงสาว เธอกำลังอยู่ในชุดเสื้อผ้าที่ไม่ตรงกันกับผมดึงกลับและร่างอ้วน - ความแตกต่างของผู้หญิงคนหนึ่งเธอปรารถนาที่จะเป็นการนำเสนอความคิดของ misplace ของเธอในโลกและความปรารถนาที่จะเป็นคนที่เธอไม่ได้ นี้ในการเปิดแนะนำภาพยนตร์เรื่องนี้สอดคล้องประชดพื้นฐาน บรรเลงเพลงที่ไม่ diegetic ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างที่ชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นคนฉลาดและกระตุ้นความคิดตลกมืด ' ลิตเติล มิส ซันไชน์ ' ( 2006 , เดย์&ฟาริส ) มุ่งเน้นไปที่ชีวิตของครอบครัว และของสมาชิกแต่ละคนแทนที่ภายในโลกอเมริกันสมัยใหม่ ภาพยนตร์ที่ได้รับความคิดเห็นบวกกับ 53 91 % ' สด ' นักวิจารณ์อันดับมะเขือเทศเน่า กับหนึ่งความคิดเห็นที่ระบุว่า" . . . . . . . แสนพลอยพาครอบครัวเที่ยวดูหนัง ไม่ได้คาดคิดมาก่อน สำหรับความสูงของฮามาก และมนุษยชาติ " ( แองจี้ errigo จักรวรรดิ ) อย่างไรก็ตาม มันเป็นภาพยนตร์ใช้คุณลักษณะไมโคร เด่นที่สุดภาพยนตร์ เช่น ภาพมุมสูง และระดับ เสียง ทั้ง diegetic –และไม่ diegetic และเฉพาะด้าน มิเซะในฉาก เช่น เครื่องแต่งกายที่เสนอแนวคิดของคนอเมริกัน และต่อสู้เพื่อให้บรรลุภายในโลกสมัยใหม่ที่แข่งขัน

เป็นฉากเปิดเรื่องของภาพยนตร์เป็นสำคัญในการแนะนำและภาพตัวละครและ ' ลิตเติล มิส ซันไชน์ ' จะไม่มีข้อยกเว้น จำนวนผู้ชมได้รู้จักกับตัวละคร ( อบิเกล เบรสลิน ) มะกอกผ่านระยะใกล้มากเธอบริสุทธิ์แว่นสายตา เสียง diegetic ชั้นกว่ายิงที่มาจากการประกวดนางงามสาวดูเหมือนจะดูในโทรทัศน์ บอกว่าที่เห็นได้ชัดเจนคือสิ่งที่เธอสนใจ และกำลังดูอย่างตั้งใจ ประกาศจะเปิดตัว ผู้ชนะจากการแข่งขันและนี่คือการพิสูจน์ที่มีมุมมองกลับยิงหน้าจอโทรทัศน์และเป็นผู้ชนะ ใกล้มากยึดความสัมพันธ์ระหว่างตัวอักขระตัวแรกและตัวละครยังต้องสื่อสารกับผู้ชมโดยการแนะนำรูปแบบของความฝันและความทะเยอทะยานที่จะบรรลุพวกเขา และพวกเขาก็ยังมีสถานภาพในสังคมเป็นยิงขยายเข้าไปในกลางภาพมุมต่ำ มันก็กลายเป็นที่เห็นได้ชัดว่ามะกอกมาเป็นนางงาม เป็นเธอที่เลียนแบบการกระทำของผู้หญิงในโทรทัศน์ เพื่อพิสูจน์นี้ เธอหยุดและ rewinds การแสดงการสลายความเชื่อว่าเธอดูแสดงสด และในความเป็นจริงมีบันทึกไว้ โดยแสดงให้เห็นว่าเธอได้ดูช่วงเวลานี้โดยเฉพาะหลายๆ ครั้งและ ปรารถนาที่จะเป็นเหมือนผู้หญิงในโทรทัศน์ กับการขยายตัวของการยิง ผู้ชมยังแสดงออกด้วยการจัดฉากบนเวทีของฉาก รวมถึงรูปลักษณ์ภายนอกของผู้หญิง เธออยู่ในชุดที่ไม่ตรงกันเสื้อผ้า กับดึงผมกลับมา และพวกรูปและความขัดแย้งของผู้หญิงที่เธอปรารถนาที่จะเป็นเสนอความคิดของเธอเก็บภายในโลก และปรารถนาจะเป็นใครสักคนที่เธอไม่ได้เป็น นี้ในการเปิดตัวของภาพยนตร์ที่สอดคล้องกัน เป็นต้น การประชด ดนตรี , เพลง diegetic epitomizes ต่อไปนี้