Transesterification is the most com

Transesterification is the most common method of producing biodiesel from vegetable oils. A comparative study on the optimization of reaction variables for refined canola oil, unrefined canola oil, and unrefined camelina oil using a four-factor (temperature, time, molar ratio of methanol to oil, and catalyst loading) face-centered central composite design (FCCCD) was carried out. The optimum settings of these four factors that jointly maximize product, fatty acid methyl ester (FAME) and biodiesel yields for each of refined canola, unrefined canola and unrefined camelina were determined. Results showed that the optimized conditions were associated with the fatty acid profile and physical properties of the parent oils. The optimum temperature of vegetable oil with low polyunsaturation degree was higher than that of oils with high polyunsaturation degree. High free fatty acid content in parent oils led to low optimized catalyst concentration, and the decreased reaction rate could be compensated by increased reaction temperature due to significant interaction effect between reaction temperature and catalyst loading in the transesterification process. The highest biodiesel yields from the optimum setting for refined canola oil, unrefined canola oil, and unrefined camelina oil were 97.7%, 95.2%, and 95.6%, respectively. This study provided guidelines on how to optimize different reaction variables taking economic viability and feedstock availability into consideration when producing biodiesel at plant scale.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพิ่มเป็นวิธีการผลิตไบโอดีเซลจากน้ำมันพืช การศึกษาเปรียบเทียบการเพิ่มประสิทธิภาพของปฏิกิริยาแปรสภาพสำหรับน้ำมันคาโนลากลั่น น้ำมันคาโนลาดิบ และน้ำมันดิบ camelina ใช้สี่ปัจจัย (อุณหภูมิ เวลา อัตราส่วนของเมทานอลน้ำมัน และเศษโหลดสบ) กึ่งกลางใบหน้ากลางออกแบบคอมโพสิต (FCCCD) ดำเนินการ การตั้งค่าที่เหมาะสมของปัจจัยสี่เหล่านี้ที่ร่วมกันเพิ่มผลิตภัณฑ์ กรดไขมันเมทิลเอสเทอร์ (ชื่อเสียง) และผลผลิตไบโอดีเซลสำหรับกลั่นน้ำมันคาโนลา น้ำมันคาโนลาดิบ และ camelina ดิบแต่ละ ตัวถูก ผลการศึกษาพบว่า เงื่อนไขที่เหมาะสมเกี่ยวข้องกับกรดไขมันและคุณสมบัติทางกายภาพของน้ำมันหลัก อุณหภูมิที่เหมาะสมของน้ำมันพืชกับระดับต่ำ polyunsaturation ได้สูงกว่าของน้ำมันกับระดับสูง polyunsaturation เนื้อหาสูงกรดไขมันอิสระในน้ำมันหลักนำไปสู่ความเข้มข้นต่ำสุด catalyst และอัตราการเกิดปฏิกิริยาลดลงสามารถชดเชยอุณหภูมิปฏิกิริยาเพิ่มขึ้นเนื่องจากผลของการติดต่อที่สำคัญระหว่างปฏิกิริยาอุณหภูมิและตัวเร่งปฏิกิริยาที่โหลดในกระบวนการเพิ่ม ไบโอดีเซลสูงสุดอัตราผลตอบแทนจากการที่เหมาะสมตั้งค่าสำหรับน้ำมันคาโนลากลั่น น้ำมันคาโนลาดิบ และน้ำมันดิบ camelina ถูก 97.7%, 95.2% และ 95.6% ตามลำดับ การศึกษานี้ให้แนวทางในการปรับตัวแปรต่าง ๆ ปฏิกิริยาการชีวิตทางเศรษฐกิจและความพร้อมของวัตถุดิบในการพิจารณาเมื่อผลิตไบโอดีเซลในระดับโรงงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

transesterification เป็นวิธีที่พบมากที่สุดในการผลิตไบโอดีเซลจากน้ำมันพืช การศึกษาเปรียบเทียบในการเพิ่มประสิทธิภาพของตัวแปรปฏิกิริยาสำหรับการกลั่นน้ำมันคาโนลาน้ำมันคาโนลาสากและน้ำมัน camelina สากใช้ปัจจัยสี่ (อุณหภูมิเวลาอัตราส่วนโมลของเมทานอลกับน้ำมันและโหลดตัวเร่งปฏิกิริยา) การออกแบบคอมโพสิตกลางใบหน้าเป็นศูนย์กลาง ( FCCCD) ได้ดำเนินการ การตั้งค่าที่เหมาะสมของปัจจัยสี่เหล่านี้ที่ร่วมกันเพิ่มผลิตภัณฑ์กรดไขมันเมทิลเอสเตอร์ (FAME) และไบโอดีเซลอัตราผลตอบแทนของแต่ละคาโนลากลั่นน้ำมันคาโนลาและสากสาก camelina ได้รับการพิจารณา ผลการศึกษาพบว่าเงื่อนไขที่ดีที่สุดที่เกี่ยวข้องกับรายละเอียดของกรดไขมันและคุณสมบัติทางกายภาพของน้ำมันหอมแม่ อุณหภูมิที่เหมาะสมของน้ำมันพืชที่มีระดับต่ำ polyunsaturation สูงกว่าของน้ำมันที่มีระดับสูง polyunsaturation ปริมาณกรดไขมันอิสระสูงในน้ำมันผู้ปกครองนำไปสู่ความเข้มข้นต่ำตัวเร่งปฏิกิริยาที่ดีที่สุดและอัตราการเกิดปฏิกิริยาลดลงจะถูกชดเชยโดยอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นเนื่องจากผลการทำงานร่วมกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างอุณหภูมิและโหลดตัวเร่งปฏิกิริยาในกระบวนการ transesterification อัตราผลตอบแทนที่สูงที่สุดไบโอดีเซลจากการตั้งค่าที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการกลั่นน้ำมันคาโนลาน้ำมันคาโนลาสากและน้ำมัน camelina สากเป็น 97.7%, 95.2% และ 95.6% ตามลำดับ การศึกษาที่จัดไว้ให้นี้แนวทางในการเพิ่มประสิทธิภาพตัวแปรปฏิกิริยาที่แตกต่างกันการมีชีวิตทางเศรษฐกิจและความพร้อมของวัตถุดิบในการพิจารณาเมื่อการผลิตไบโอดีเซลในระดับโรงงาน