aAnother DOF problem is the misuse

aAnother DOF problem is the misuse of integral and separable DOFs. Jacob & Sibert (1992) showed that input devices with integral DOFs (those that are controlled all together, as in a 6-DOF tracker) should be mapped to tasks that users perceive as integral (such as 6-DOF object manipulation), while input devices with separable DOFs (those that can be controlled independently, such as a set of sliders) should be mapped to tasks that have sub-tasks users perceive as separable (such as setting the hue, saturation, and value of a color). A violation of this concept, for example, would be to use a six-DOF tracker to simultaneously control the 3D position of an object and the volume of an audio clip, since those tasks cannot be integrated by the user.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหากรม aAnother ถูกด่าว่าเป็น และ separable DOFs ยาโคบและ Sibert (1992) พบว่า มี DOFs เป็นอุปกรณ์ป้อนข้อมูล (ที่จะควบคุมทั้งหมดกัน ใน tracker 6 กรม) ควรแมปไปผู้สังเกตเป็นสำคัญ (เช่นกรม 6 การจัดการกับวัตถุ), ในขณะที่อุปกรณ์อินพุตกับ separable DOFs (ผู้ที่สามารถควบคุมได้อย่างอิสระ เช่นชุดเลื่อน) ควรถูกแมปไปงานที่มีผู้ใช้งานย่อยที่สังเกตเป็น separable (เช่นตั้งเว้ความเข้ม และค่าของสี) การละเมิดแนวคิดนี้ เช่น จะใช้ tracker หกกรมพร้อมควบคุมตำแหน่งของวัตถุ 3D และระดับเสียงของคลิปเสียง เนื่องจากไม่สามารถรวมงานเหล่านั้น โดยผู้ใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหา aAnother อานนท์เป็นทางที่ผิดของ DOFs หนึ่งและแยก จาค็อบและ Sibert (1992) แสดงให้เห็นว่าอุปกรณ์ป้อนข้อมูลด้วย DOFs หนึ่ง (ผู้ที่ถูกควบคุมทั้งหมดเข้าด้วยกันในขณะที่ติดตาม 6 DOF) ควรจะแมปไปยังผู้ใช้งานที่รับรู้ว่าหนึ่ง (เช่น 6 อานนท์จัดการวัตถุ) ในขณะที่ อุปกรณ์ป้อนข้อมูลด้วย DOFs แยก (ผู้ที่สามารถควบคุมได้อย่างอิสระเช่นชุดของแถบเลื่อน) ควรจะแมปไปยังงานที่มีผู้ใช้งานย่อยรับรู้ว่าแยก (เช่นการตั้งค่าสี, ความอิ่มตัวและความคุ้มค่าของสี) การละเมิดของแนวคิดนี้เช่นจะใช้ติดตามหกอานนท์ไปพร้อม ๆ กันควบคุมตำแหน่ง 3D ของวัตถุและปริมาณของคลิปเสียงเพราะงานเหล่านั้นไม่สามารถบูรณาการโดยผู้ใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

aanother DOF ปัญหาคือการใช้หนึ่งและแยก dofs . ยาโคบ&ซีเบิร์ต ( 1992 ) พบว่าอุปกรณ์ป้อนข้อมูลด้วย dofs Integral ( ผู้ที่ควบคุมทั้งหมดเข้าด้วยกันใน 6-dof ติดตาม ) ควรจะจับคู่กับงานที่ผู้ใช้รู้สึกเป็นส่วนประกอบ ( เช่น 6-dof การจัดการวัตถุ ) ในขณะที่อุปกรณ์ป้อนข้อมูลด้วยแยก dofs ( ผู้ที่สามารถควบคุมได้อิสระเช่นชุดของแถบเลื่อน ) ควรจะผลักดันให้งานมีงานย่อยผู้ใช้รับรู้อย่างแยกกันไม่ออก ( เช่นการตั้งค่าสี , ความอิ่มตัวของสี และค่าสี ) การละเมิดของแนวคิดนี้ ตัวอย่างเช่นจะใช้ติดตาม 6 DOF พร้อมกันควบคุมตำแหน่ง 3 มิติของวัตถุและเสียงของคลิปเสียง เนื่องจากงานเหล่านั้นไม่สามารถถูกรวมโดยผู้ใช้