and increased risk of subsequent in

and increased risk of subsequent institutionalization (25.0% vs 7.1%; P = .027).
The Breslow-Day test for homogeneity of the odds ratio
was not signifi cant for both the age and dementia stratification, so neither age nor dementia acted as a confounder
in the association between delirium and the
outcome variables of mortality, length of stay, and institutionalization.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และเสี่ยงต่อ institutionalization (25.0% เทียบกับ 7.1% P =.027).Breslow-วันทดสอบ homogeneity ของอัตราส่วนราคาไม่ความต้อนสำหรับสาระทั้งอายุและสมองเสื่อม เพื่อใช่อายุหรือสมองเสื่อมดำเนินเป็นการ confounderในความสัมพันธ์ระหว่าง delirium และตัวแปรผลของการตาย ความยาวของห้องพัก และ institutionalization

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของสถาบันต่อมา (25.0% เทียบกับ 7.1%; p = 0.027).
การทดสอบ Breslow วันสำหรับความเป็นเนื้อเดียวกันของอัตราส่วนราคาต่อรอง
ไม่ได้ลาดเทคัญทั้งอายุและการแบ่งชั้นภาวะสมองเสื่อมฉันใดอายุหรือภาวะสมองเสื่อมทำหน้าที่เป็น ปัจจัยรบกวน
ในการเชื่อมโยงระหว่างเพ้อและ
ตัวแปรผลของการตายของความยาวของการเข้าพัก, และสถาบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของต่อมาเมืองขึ้น ( 25.0 vs 7.1 % ; p = . 027 ) .
ทดสอบความเป็นเอกพันธ์ของ Breslow วัน Odds Ratio
ไม่ได้ signifi ลาดเททั้งอายุและการเสื่อม ดังนั้นไม่ว่าอายุหรือภาวะสมองเสื่อม ทำตัวเป็น confounder
ในความสัมพันธ์ระหว่างภาวะเพ้อและ
ผลตัวแปร อัตราการตาย , ความยาวของการเข้าพักและสถาบัน .