Whenever citations are used as indi

Whenever citations are used as indicators to evaluate scientific research, selfcitations
are often considered problematic.1,2 Although authors may have good reasons
J. H. FOWLER, D. W. AKSNES: Does self-citation pay?
428 Scientometrics 72 (2007)
to cite their own works, these citations do not necessarily reflect the importance of their
work or its impact on the rest of the scientific community.3,4 If scholars have a strategic
incentive to cite themselves5
, it may distort the information in citation counts and
reduce their reliability as a proxy for quality or visibility. Thus, it is important to know
how prevalent self-citation is and how it influences citations from others. Many scholars
have studied self-citation6-11 and some suggest that self-citations should be removed
from citation counts, at least at micro and meso levels (e.g. analyses of persons,
research groups, departments, and institutions).3,11 In fact, some producers of
bibliometric indicators have begun to identify and publish the proportion of selfcitations
in order to be able to draw more reliable conclusions about the real impact
each publication has on the scientific community.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อใดก็ตามใช้อ้างเป็นตัวบ่งชี้ในการประเมินงานวิจัยทางวิทยาศาสตร์ selfcitationsมักจะถือเป็น problematic.1,2 แม้ว่าผู้เขียนอาจมีเหตุผลที่ดี ฟาวเลอร์ H. J., D. ปริมาณ AKSNES: ไม่การอ้างอิงตนเองจ่าย428 Scientometrics 72 (2007)การทำงานของตนเอง อ้างเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องสะท้อนให้เห็นถึงความสำคัญของการทำงานหรือผลกระทบในส่วนเหลือของ community.3,4 วิทยาศาสตร์ถ้านักวิชาการมีกลยุทธ์จูงใจการ themselves5มันอาจทำให้ข้อมูลในการตรวจนับการอ้างอิง และลดความน่าเป็นพร็อกซีสำหรับคุณภาพหรือมองเห็นได้ ดังนั้น จึงต้องทราบวิธีการอ้างอิงตนเองแพร่หลายเป็น และ วิธีนั้นมีผลต่อการอ้างจากผู้อื่น นักวิชาการหลายได้ศึกษาด้วยตนเอง-citation6-11 และบางแนะนำว่า ควรเอาอ้างตนเองจากอ้างอิงนับ น้อยระดับไมโครและเมโสหน้า (เช่นวิเคราะห์คนวิจัยกลุ่ม แผนก และสถาบัน) .3,11 ในความเป็นจริง ผู้ผลิตบางตัวบ่งชี้ bibliometric ได้เริ่มระบุ และสัดส่วนของ selfcitations เผยแพร่เพื่อให้สามารถดึงข้อสรุปน่าเชื่อถือมากขึ้นเกี่ยวกับผลกระทบที่แท้จริงแต่ละพิมพ์มีชุมชนวิทยาศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อใดก็ตามที่ถูกนำมาใช้อ้างอิงเป็นตัวชี้วัดในการประเมินผลการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ selfcitations
มักจะคิดว่า problematic.1,2 แม้ว่าผู้เขียนอาจจะมีเหตุผลที่ดี
JH FOWLER, Aksnes DW: ไม่จ่ายด้วยตนเองอ้างอิง
428 Scientometrics 72 (2007)
เพื่ออ้างอิงผลงานของตัวเอง
การอ้างอิงเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องสะท้อนความสำคัญของพวกเขาทำงานหรือผลกระทบต่อส่วนที่เหลือของcommunity.3,4
วิทยาศาสตร์หากนักวิชาการมียุทธศาสตร์แรงจูงใจที่จะกล่าวถึงthemselves5 มันอาจบิดเบือนข้อมูลในจำนวนการอ้างอิงและลดความน่าเชื่อถือของพวกเขาเป็นพร็อกซี่เพื่อคุณภาพหรือการมองเห็น ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะรู้วิธีการที่แพร่หลายตนเองอ้างอิงและวิธีการที่จะมีผลต่อการอ้างอิงจากคนอื่น ๆ นักวิชาการหลายคนมีการศึกษาด้วยตนเอง citation6-11 และบางคนชี้ให้เห็นว่าการอ้างอิงตัวเองควรจะออกจากจำนวนการอ้างอิงอย่างน้อยในระดับจุลภาคและตรงกลาง(เช่นการวิเคราะห์ของบุคคลกลุ่มวิจัยหน่วยงานและสถาบัน) .3,11 ในความเป็นจริง ผู้ผลิตบางส่วนของตัวชี้วัดbibliometric ได้เริ่มที่จะระบุและเผยแพร่สัดส่วนของ selfcitations ในเพื่อที่จะสามารถที่จะสรุปผลน่าเชื่อถือมากขึ้นเกี่ยวกับผลกระทบที่แท้จริงในแต่ละสิ่งพิมพ์ที่มีต่อชุมชนวิทยาศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อใดก็ตามที่ไว้ใช้เป็นตัวชี้วัดเพื่อประเมินงานวิจัยทางวิทยาศาสตร์ selfcitations
มักจะถือว่ามีปัญหา ถึงแม้ว่าผู้เขียนอาจจะมีเหตุผลที่ดี 2 .
J Fowler , D . W . aksnes : ไม่จ่ายอ้างตนเอง ?

แต่ scientometrics 72 ( 2007 ) เพื่ออ้างถึงผลงานของตัวเองอ้างอิงเหล่านี้ไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงความสำคัญของงานหรือผลกระทบต่อส่วนที่เหลือของชุมชนทางวิทยาศาสตร์

4 ถ้านักศึกษามีแรงจูงใจเชิงกลยุทธ์ themselves5

ไม่อาจบิดเบือนข้อมูลในการอ้างอิง คือ ลดความน่าเชื่อถือของพวกเขา
เป็นตัวแทนที่มีคุณภาพ หรือการมองเห็น ดังนั้น , มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่าการอ้างอิงตนเอง
แพร่หลายและวิธีการของการอ้างอิงจากคนอื่น นักวิชาการหลายคนได้ศึกษา self-citation6-11
และบางแนะนำว่าตนเองควรจะลบออก
บรรณานุกรม