The dynamic capabilities approach s

The dynamic capabilities approach seeks to provide a coherent framework which can both integrate existing conceptual and empirical knowledge, and facilitate prescription. In doing so, it builds upon the theoretical foundations provided by Schumpeter (1934), Penrose ( 1959), Williamson (1975, 1985), Barney (1986), Nelson and Winter (1982), Teece (1988), and Teece et al. (1994).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการความสามารถแบบไดนามิกพยายามให้กรอบ coherent ที่สามารถบูรณาการความรู้แนวคิด และผลที่มีอยู่ และช่วยยา ในการทำ สร้างเมื่อรากฐานทฤษฎีที่โดย Schumpeter (1934), Penrose (1959) Williamson (1975, 1985), บาร์นีย์ (1986), เนลสัน และหนาว (1982), Teece (1988), และ Teece et al. (1994)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการความสามารถแบบไดนามิกพยายามที่จะให้กรอบการทำงานที่เชื่อมโยงกันซึ่งทั้งสองสามารถบูรณาการความรู้ที่มีอยู่และความคิดเชิงประจักษ์และอำนวยความสะดวกตามใบสั่งแพทย์ ในการทำเช่นนั้นก็สร้างเมื่อรากฐานทางทฤษฎีให้โดยชัม (1934), เพนโรส (1959), วิลเลียมสัน (1975, 1985), บาร์นีย์ (1986), เนลสันและฤดูหนาว (1982) Teece (1988) และ Teece et al, . (1994)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสามารถแบบไดนามิกวิธีการพยายามที่จะจัดให้มีกรอบที่สอดคล้องกันซึ่งทั้งสองสามารถรวมที่มีอยู่แนวคิดและความรู้เชิงประจักษ์ และอำนวยความสะดวกในใบสั่งยา ในการทำเช่นนี้จะสร้างเมื่อรากฐานทางทฤษฎีโดย ชุมปีเตอร์ ( 1934 ) , เพนโรส ( 1959 ) , วิลเลียมสัน ( ค.ศ. 1985 ) , บาร์นีย์ ( 1986 ) , เนลสัน และฤดูหนาว ( 1982 ) , ทิส ( 1988 ) และทิส et al . ( 1994 )