It is time to stop discounting trad

It is time to stop discounting traditional expertise and make use of this vast and valuable resource, argues Indian scientist Suman Sahai.

Science and technology have always been an important part of growth and development plans. But accepted 'scientific expertise' is Western, standardised and homogenous. From this viewpoint, the vast body of scientific expertise developed in diverse societies and cultures is discounted and ignored.

Referred to as indigenous or traditional knowledge, this is a knowledge system distilled from generations of scientific work anchored in rural and tribal communities. It is different to the Western system of empirical, lab-based science — but is equally valid and efficacious.

It is time to recognise that there are different kinds of sciences and scientific expertise, and that all of them should be used for development and problem-solving.

The knowledge that evolved

Indigenous knowledge has developed from understanding and documenting the processes in nature. An iteration of practices over time has led to products and processes that are based on sound scientific principles.

Take plant extracts for example. Observing that animals did not eat certain plants and assuming that this was because they were toxic, communities took extracts and tested them for a range of uses. Many were, and still are, used as pesticides in agriculture, in bait to catch fish or to treat maggot infestations in livestock.

Because plants differ across ecological zones, each region has developed products and uses based on their regional flora. Indigenous science is diverse, and it is efficacious in the particular context in which it is used.

Similarly, in indigenous medicine, the plants used in traditional Chinese medicine will be different to those used in India, Indonesia or Myanmar — but all these healing systems will cure many diseases effectively. Even today, almost 80 per cent of the population of some Asian and African countries rely on indigenous systems for primary healthcare. [1]

Indigenous knowledge is not a panacea, but it offers as valid a route for treatment as any other. Just as Western medicine cannot cure a common cold or many chronic diseases, traditional medicines may not be as effective as antibiotics in rapidly controlling infections.

But it has some advantages. Antibiotics lead to side effects (which could range from allergies and rashes to more serious effects like toxicity) and bacteria can ultimately become resistant to them; traditional healing is more broad-based and holistic, designed as much to prevent disease as to cure it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลาที่จะหยุดให้ความเชี่ยวชาญดั้งเดิม และทำให้ใช้นี้มาก และทรัพยากรที่มีคุณค่า จนนักวิทยาศาสตร์อินเดียสหายสุมาน วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีจะได้เป็นส่วนสำคัญของแผนการพัฒนาและเติบโต แต่ 'ความเชี่ยวชาญทางวิทยาศาสตร์' เป็นตะวันตก แบบ และให้การยอมรับ จากมุมนี้ ร่างกายใหญ่ของผู้เชี่ยวชาญทางวิทยาศาสตร์พัฒนาในสังคมที่หลากหลายและวัฒนธรรมเป็นส่วนลด และละเว้น เรียกว่าความรู้พื้นเมือง หรือแบบดั้งเดิม นี้เป็นระบบความรู้ที่กลั่นจากรุ่นของงานทางวิทยาศาสตร์ที่ยึดในชนบท และชาวชุมชน แตกต่างกับระบบตะวันตกรวม ห้องปฏิบัติการวิทยาศาสตร์ — แต่เท่านั้นความถูกต้อง และบ็อช ถึงเวลาจะรู้ว่า มีแตกต่างกันของวิทยาศาสตร์และความเชี่ยวชาญทางวิทยาศาสตร์ และที่ทั้งหมดควรจะใช้สำหรับการพัฒนาและการแก้ปัญหา ความรู้ที่พัฒนา พื้นความรู้ได้พัฒนาจากการทำความเข้าใจ และเอกสารกระบวนการธรรมชาติ การเกิดซ้ำของปฏิบัติเวลาได้นำผลิตภัณฑ์และกระบวนการที่ใช้หลักการทางวิทยาศาสตร์เสียง ใช้พืชสารสกัดจากตัวอย่าง สังเกตว่า สัตว์ไม่กินพืชบางอย่าง และสมมติว่านี้เป็นเพราะพิษ ชุมชนเอาสารสกัด และทดสอบพวกเขาในช่วงของการใช้ หลายได้ และยังคง อยู่ ใช้เป็นยาฆ่าแมลงในการเกษตร ในเหยื่อ เพื่อจับปลา หรือรักษา infestations หนอนในปศุสัตว์ เนื่องจากพืชที่แตกต่างระหว่างระบบนิเวศเขต แต่ละภูมิภาคได้พัฒนาผลิตภัณฑ์และใช้ยึดของดอกไม้ พื้นเมืองวิทยาศาสตร์หลากหลาย และเป็นบ็อชในบริบทเฉพาะที่จะใช้ ในทำนองเดียวกัน ในยาพื้นเมือง พืชที่ใช้ในการแพทย์แผนจีนจะแตกต่างกันกับที่ใช้ในอินเดีย อินโดนีเซีย หรือพม่า — แต่ทั้งหมดเหล่านี้รักษาระบบจะรักษาโรคต่าง ๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ แม้วันนี้ เกือบ 80 ร้อยละของประชากรบางประเทศเอเชีย และแอฟริกาใช้ระบบพื้นสำหรับดูแลสุขภาพหลัก [1] พื้นความรู้ไม่ใช่ยาครอบจักรวาลเป็น แต่มีการใช้เป็นเส้นรักษาเป็นกัน เช่นเดียวกับยาตะวันตกไม่สามารถแก้หวัดทั่วไปหรือโรคเรื้อรังต่าง ๆ ยาแบบดั้งเดิมไม่ได้มีประสิทธิภาพที่ยาปฏิชีวนะในการควบคุมการติดเชื้ออย่างรวดเร็ว แต่ก็มีข้อดีบางประการ ยาปฏิชีวนะทำให้ผลข้างเคียง (ซึ่งสามารถช่วงจากโรคภูมิแพ้และหนาให้ผลรุนแรงมากขึ้นเช่นความเป็นพิษ) และแบคทีเรียสามารถสุดจะทนต่อไป การรักษาแบบโบราณได้หลากหลาย และมากแบบองค์ รวม ออกมามากที่สุดเพื่อป้องกันโรคเป็นรักษามัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นเวลาที่จะหยุดลดความเชี่ยวชาญแบบดั้งเดิมและใช้ประโยชน์จากทรัพยากรที่มีคุณค่ามากมายและระบุนักวิทยาศาสตร์อินเดียซูแมนสหาย. วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีที่ได้รับเสมอเป็นส่วนสำคัญของการเจริญเติบโตและการพัฒนาแผน แต่ได้รับการยอมรับ 'เชี่ยวชาญทางวิทยาศาสตร์เป็นตะวันตกได้มาตรฐานและเป็นเนื้อเดียวกัน จากมุมมองนี้ร่างกายใหญ่ของการพัฒนาเชี่ยวชาญทางวิทยาศาสตร์ในสังคมที่มีความหลากหลายและวัฒนธรรมมีการลดราคาและละเว้น. เรียกว่าชนพื้นเมืองดั้งเดิมหรือความรู้นี้เป็นความรู้ระบบการกลั่นจากรุ่นของงานทางวิทยาศาสตร์ที่ทอดสมออยู่ในชุมชนชนบทและชนเผ่า มันแตกต่างกับระบบตะวันตกเชิงประจักษ์วิทยาศาสตร์ห้องปฏิบัติการตาม - แต่อย่างเท่าเทียมกันถูกต้องและมีประสิทธิภาพ. มันเป็นเวลาที่จะรับรู้ว่ามีหลายชนิดที่แตกต่างกันของวิทยาศาสตร์และความเชี่ยวชาญทางวิทยาศาสตร์และทั้งหมดของพวกเขาควรจะใช้สำหรับการพัฒนาและปัญหา -solving. ความรู้ที่พัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่นที่ได้มีการพัฒนาจากความเข้าใจและการจัดเก็บเอกสารกระบวนการในธรรมชาติ ซ้ำของการปฏิบัติในช่วงเวลาที่ได้นำไปสู่ผลิตภัณฑ์และกระบวนการที่เป็นไปตามหลักการทางวิทยาศาสตร์เสียง. ใช้สารสกัดจากพืชเช่น สังเกตว่าสัตว์ไม่ได้กินพืชบางชนิดและสมมติว่าเป็นอย่างนี้เพราะพวกเขามีความเป็นพิษในชุมชนเข้ามามีสารสกัดและทดสอบพวกเขาสำหรับช่วงของการใช้งาน หลายคนและยังคงมีการใช้เป็นยาฆ่าแมลงในการเกษตรในเหยื่อที่จะจับปลาหรือการรักษาหนอนระบาดในปศุสัตว์. เพราะพืชแตกต่างกันข้ามโซนนิเวศแต่ละภูมิภาคได้มีการพัฒนาผลิตภัณฑ์และใช้ขึ้นอยู่กับพืชในภูมิภาคของพวกเขา วิทยาศาสตร์พื้นเมืองที่มีความหลากหลายและเป็นที่มีประสิทธิภาพในบริบทโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการที่จะถูกนำมาใช้. ในทำนองเดียวกันในยาพื้นเมืองพืชที่ใช้ในการแพทย์แผนจีนจะแตกต่างกันกับที่ใช้ในประเทศอินเดียอินโดนีเซียหรือพม่า - แต่ทั้งหมดเหล่านี้ระบบการรักษา จะช่วยรักษาโรคต่างๆได้อย่างมีประสิทธิภาพ แม้กระทั่งวันนี้เกือบร้อยละ 80 ของประชากรของบางประเทศในเอเชียและแอฟริกาพึ่งพาระบบพื้นเมืองสำหรับการดูแลสุขภาพหลัก [1] ภูมิปัญญาท้องถิ่นที่ไม่ใช่ยาครอบจักรวาล แต่ก็มีที่ถูกต้องเส้นทางสำหรับการรักษาอื่น ๆ เช่นเดียวกับยาตะวันตกไม่สามารถรักษาโรคเรื้อรังเย็นหรือหลายทั่วไปยาแผนโบราณอาจจะไม่เป็นผลเป็นยาปฏิชีวนะในการควบคุมการติดเชื้ออย่างรวดเร็ว. แต่มันก็มีข้อได้เปรียบบางอย่าง ยาปฏิชีวนะนำไปสู่ผลข้างเคียง (ซึ่งอาจมีตั้งแต่ผื่นแพ้และผลกระทบที่รุนแรงมากขึ้นเช่นความเป็นพิษ) และแบคทีเรียในที่สุดจะกลายเป็นทนกับพวกเขา; การรักษาแบบดั้งเดิมมากขึ้นในวงกว้างและแบบองค์รวมได้รับการออกแบบเป็นอย่างมากในการป้องกันโรคที่จะรักษามัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นเวลาที่จะหยุดการลดและใช้ประโยชน์จากความเชี่ยวชาญแบบดั้งเดิมนี้กว้างใหญ่และทรัพยากรที่มีคุณค่า ในความเป็นจริงนักวิทยาศาสตร์อินเดียข้าวต้มมัด Sah ā i .

วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีได้เสมอเป็นส่วนสำคัญของการเจริญเติบโตและการพัฒนาแผน แต่ยอมรับความเชี่ยวชาญทางวิทยาศาสตร์ ' ' ตะวันตก และมาตรฐาน homogenous . จากมุมมองนี้ร่างใหญ่ของความเชี่ยวชาญทางวิทยาศาสตร์พัฒนาในสังคมที่หลากหลายวัฒนธรรมและเป็นส่วนลด และละเว้น

เรียกว่าพื้นบ้านแบบดั้งเดิม หรือความรู้ มีความรู้ระบบกลั่นจากรุ่นของงานวิทยาศาสตร์ที่ยึดในชุมชนชนบท และชนเผ่า มันแตกต่างกับระบบตะวันตกของห้องปฏิบัติการวิทยาศาสตร์เชิงประจักษ์ , - ตามแต่จะเท่าเทียมกันถูกต้อง และผู้

มันถึงเวลาที่จะตระหนักว่ามีชนิดที่แตกต่างกันของวิทยาศาสตร์และวิทยาศาสตร์ ความเชี่ยวชาญ และทั้งหมดของพวกเขาควรจะใช้สำหรับการพัฒนาและการแก้ปัญหา

ความรู้ที่พัฒนา

ความรู้ดั้งเดิมที่ได้พัฒนาจากความเข้าใจและเอกสารกระบวนการในธรรมชาติการทำซ้ำของการปฏิบัติตลอดเวลา ทำให้ผลิตภัณฑ์และกระบวนการที่อยู่บนพื้นฐานของหลักการทางวิทยาศาสตร์เสียง

ใช้สารสกัดจากพืชเช่น สังเกตว่าสัตว์ไม่ได้กินพืชบางชนิด และสันนิษฐานว่า นี้เป็นเพราะพวกเขาเป็นพิษ ชุมชนเอาสารสกัดและทดสอบพวกเขาสำหรับช่วงของการใช้ หลายคน และยังใช้เป็นสารกำจัดศัตรูพืชในการเกษตรในเหยื่อล่อปลาหรือการรักษา infestations ของแมลงในปศุสัตว์

เนื่องจากพืชที่แตกต่างกันในนิเวศวิทยาโซนแต่ละภูมิภาค ได้พัฒนาผลิตภัณฑ์และการใช้ประโยชน์จากพืชในภูมิภาคของพวกเขา พื้นเมืองวิทยาศาสตร์มีหลากหลาย และมันเป็นประสิทธิภาพในเฉพาะในบริบทที่จะใช้

เช่นกัน ในการแพทย์พื้นบ้านพืชที่ใช้ในการแพทย์แผนจีนจะแตกต่างกับที่ใช้ในอินเดีย , อินโดนีเซีย และพม่า แต่ทั้งหมดเหล่านี้การรักษาระบบจะรักษาได้หลายโรคได้อย่างมีประสิทธิภาพ แม้วันนี้ เกือบร้อยละ 80 ของประชากรของบางประเทศในเอเชีย และ แอฟริกา พึ่งพาระบบท้องถิ่นเพื่อการดูแลสุขภาพปฐมภูมิ [ 1 ]

ความรู้ดั้งเดิมไม่ได้ยาครอบจักรวาล ,แต่มันมีเป็นใช้ได้ เส้นทางสำหรับการรักษาใด ๆอื่น ๆ เหมือนยาฝรั่งรักษาไม่ได้ ไข้หวัด หรือมีโรคเรื้อรัง ยาแผนโบราณ อาจไม่มีประสิทธิภาพเป็นยาปฏิชีวนะในอย่างรวดเร็วการควบคุมการติดเชื้อ

แต่มันก็มีข้อดียาปฏิชีวนะนำไปสู่ผลข้างเคียงที่สามารถช่วงจากการแพ้และมีผื่นขึ้น เพื่อผลที่ร้ายแรงมากขึ้นเช่นพิษ ) และแบคทีเรียสามารถในที่สุดกลายเป็นทนต่อพวกเขา การรักษาแบบดั้งเดิมคือกว้างมากขึ้นและแบบองค์รวมที่ออกแบบมากเพื่อป้องกันโรคที่จะรักษามัน