Phage-encoded virulence genes are integrated into the regulatory mechanism of the bacterial host and modulated in a manner surprisingly similar to bacterial chromosome-encoded virulence factors. The alternative sigma factor B seems to inhibit the expression of most, if not all, of the currently analysed phage-encoded virulence factors (Bronner et al., 2000, Kato et al., 2011 and Rooijakkers et al., 2006). Furthermore, the two-component regulatory system, saeRS, and to a lesser extent the quorum-sensing system, agr ( Dumitrescu et al., 2011, Kato et al., 2011, Rooijakkers et al., 2006 and Wirtz et al., 2009), are required for the activation of most of the phage-encoded virulence factors such as eta, pvl, scn, and chp. Interestingly, as an exception to this observation, sak was not, or was only marginally, influenced by sae and/or agr ( Rooijakkers et al., 2006 and Wirtz et al., 2009). Both the sae and agr regulatory systems are essential for the coordinated expression of many bacterial chromosome-encoded virulence factors, and mutants deficient in these factors are clearly less virulent as shown in different animal models of infection. Thus, the phage-encoded virulence factors are clearly integrated into different regulatory circuits employed by the bacteria to survive within the hostile environment during infection.
Virulence phage เข้ารหัสยีนในกลไกการกำกับดูแลของเจ้าแบคทีเรีย และสันทัดอย่างน่าแปลกใจกับ virulence เข้ารหัสโครโมโซมแบคทีเรียปัจจัย สำรองซิกตัว B น่าจะ ยับยั้งนิพจน์ ของที่สุด ถ้า ไม่ทั้งหมด ของปัจจัย virulence phage เข้า analysed อยู่ (Bronner et al., 2000, al. และนายกาโต 2011 และ Rooijakkers และ al., 2006) นอกจากนี้ สองส่วนกำกับดูแลระบบ saeRS และขอบเขตที่น้อยกว่าองค์ประชุมการตรวจระบบ กลุ่ม (Dumitrescu et al., 2011 นายกาโต et al., 2011, Rooijakkers และ al., 2006 และ Wirtz et al., 2009), จำเป็นสำหรับการเรียกใช้ของปัจจัย virulence phage เข้า เช่นเอตาก pvl, scn, chp เรื่องน่าสนใจ เป็นข้อยกเว้นนี้สังเกต สักไม่ได้ หรือมีเฉพาะดี อิทธิพล โดย sae หรือกลุ่ม (Rooijakkers และ al., 2006 และ Wirtz et al., 2009) แซะและกลุ่มระบบกำกับดูแลสำคัญสำหรับนิพจน์ประสานปัจจัย virulence เข้ารหัสโครโมโซมแบคทีเรียจำนวนมาก และสายพันธุ์ขาดสารในปัจจัยเหล่านี้ virulent อย่างน้อยตามที่แสดงในแบบต่าง ๆ สัตว์ที่ติดเชื้อ ดังนั้น ปัจจัย virulence phage เข้าชัดเจนรวมเข้ากับวงจรกำกับดูแลแตกต่างกันที่ว่าเพื่อความอยู่รอดในสภาพแวดล้อมที่เป็นมิตรในระหว่างการติดเชื้อแบคทีเรีย
การแปล กรุณารอสักครู่..

Phage เข้ารหัสยีนรุนแรงจะรวมอยู่ในกลไกการกำกับดูแลของโฮสต์แบคทีเรียและปรับในลักษณะที่น่าแปลกใจที่คล้ายกับปัจจัยความรุนแรงโครโมโซมที่เข้ารหัสแบคทีเรีย ซิกม่าปัจจัยทางเลือก B ดูเหมือนว่าจะยับยั้งการแสดงออกของที่สุดหากไม่ได้ทั้งหมดของการวิเคราะห์ในปัจจุบันปัจจัยความรุนแรงทำลายจุลินทรีย์ที่เข้ารหัส (Bronner et al., 2000 Kato et al., 2011 และ Rooijakkers et al., 2006) นอกจากนี้ระบบการกำกับดูแลสององค์ประกอบ, saeRS และในระดับน้อยระบบองค์ประชุม-ตรวจจับ AGR (Dumitrescu et al., 2011, Kato et al., 2011 Rooijakkers et al., 2006 และ Wirtz et al., 2009) ที่จำเป็นสำหรับการเปิดใช้งานมากที่สุดในปัจจัยความรุนแรงทำลายจุลินทรีย์ที่เข้ารหัสเช่นการทางพิเศษแห่งประเทศไทยที่ PVL, SCN และ CHP ที่น่าสนใจเป็นข้อยกเว้นที่จะสังเกตนี้สักไม่ได้หรือได้รับเพียงเล็กน้อยได้รับอิทธิพลจาก SAE และ / หรือ AGR (Rooijakkers et al., 2006 และ Wirtz et al., 2009) ทั้ง SAE และ AGR ระบบการกำกับดูแลที่มีความจำเป็นสำหรับการแสดงออกประสานงานของแบคทีเรียหลายโครโมโซมที่เข้ารหัสปัจจัยความรุนแรงและการกลายพันธุ์ขาดปัจจัยเหล่านี้เห็นได้ชัดว่ารุนแรงน้อยกว่าที่แสดงให้เห็นในรูปแบบที่แตกต่างกันของสัตว์ของการติดเชื้อ ดังนั้นปัจจัยความรุนแรงทำลายจุลินทรีย์ที่เข้ารหัสแบบบูรณาการอย่างชัดเจนลงไปในวงจรการกำกับดูแลที่แตกต่างกันการจ้างงานโดยเชื้อแบคทีเรียที่จะอยู่รอดในสภาพแวดล้อมที่เป็นมิตรระหว่างการติดเชื้อ
การแปล กรุณารอสักครู่..

การเข้ารหัสยีนว่าโรคจะถูกรวมเข้าเป็นกลไกกำกับดูแลของเจ้าภาพแบคทีเรียและปรับในลักษณะที่น่าแปลกใจที่คล้ายกับแบคทีเรียโครโมโซมเข้ารหัสปัจจัยที่ก่อให้เกิดความรุนแรง . ทางเลือกที่ซิกม่าปัจจัย B น่าจะยับยั้งการแสดงออกของส่วนใหญ่ถ้าไม่ทั้งหมดของปัจจุบันที่วิเคราะห์ว่าปัจจัยที่ก่อให้เกิดความรุนแรง ( เบิร์นเนอร์ et al . , 2000 , คาโต้ et al . ,2011 และ rooijakkers et al . , 2006 ) นอกจากนี้ บริษัท saers แบบระบบ และในระดับที่น้อยกว่าองค์ประชุมระบบสัมผัส , AGR ( dumitrescu et al . , 2011 , คาโต้ et al . , 2011 , rooijakkers et al . , 2006 และเวิร์ตส์ et al . , 2009 ) , ถูกเปิดใช้งานมากที่สุดของโรคดังกล่าวว่า ที่ปัจจัย เป็นและ pvl SCN , และผลิตภัณฑ์ . น่าสนใจเป็นข้อยกเว้นของการสังเกตนี้สักไม่ได้ หรือเป็นเพียงเล็กน้อยโดยได้รับอิทธิพลเซและ / หรือ AGR ( rooijakkers et al . , 2006 และเวิร์ตส์ et al . , 2009 ) ทั้ง ซาเอะ และ . ระบบการควบคุมที่จำเป็นสำหรับการประสานงานของการแสดงออกของโครโมโซมแบคทีเรียหลายปัจจัยที่ก่อให้เกิดความรุนแรงที่เข้ารหัส ,สายพันธุ์ และขาดปัจจัยเหล่านี้จะชัดเจนรุนแรงน้อยกว่าตามที่แสดงในสัตว์ที่แตกต่างกันรูปแบบของการติดเชื้อ ดังนั้น ปัจจัยที่ก่อให้เกิดความรุนแรงอย่างชัดเจนว่าเข้ารหัสรวมเป็นวงจรที่ใช้แตกต่างกันกฎระเบียบโดยแบคทีเรียที่จะอยู่รอดในสภาพแวดล้อมที่เป็นมิตรในการติดเชื้อ
การแปล กรุณารอสักครู่..
