Built between 1747 and the early 19

Built between 1747 and the early 19th century to the design of Guatemalan architect Diego José de Porres Esquivel, the monument expresses the transition from Baroque to Neoclassical architecture and its style can be considered to be eclectic. The Cathedral is characterized by the sobriety of its interior decoration and the abundance of natural light. The vault of the Sanctuary, however, presents rich ornamentation. The Cathedral houses important works of art including a wooden Flemish altarpiece, and paintings of the 14 stations of the Way of the Cross by Nicaraguan artist Antonio Sarria (late 19th and early 20th centuries).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สร้างขึ้นระหว่าง 1747 และต้นศตวรรษที่ 19 การออกแบบของสถาปนิก Guatemalan Esquivel Diego José de Porres อนุสาวรีย์ที่แสดงการเปลี่ยนจากบาโรสถาปัตยกรรมฟื้นฟูคลาสสิก และรูปแบบที่จะผสมผสาน วิหารเป็นลักษณะค่าของการตกแต่งภายในและความอุดมสมบูรณ์ของแสง เพดานของวิหาร อย่างไรก็ตาม แสดงตกแต่งหลากหลาย วิหารแห่งสำคัญงานศิลปะรวมถึงฉากแท่นบูชาฟลามส์ไม้ ภาพวาดของ 14 วิธีการข้ามการจัดอันดับด้วยศิลปิน Antonio Sarria (ปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สร้างขึ้นระหว่าง 1747 และต้นศตวรรษที่ 19 การออกแบบของสถ​​าปนิกกัวเตมาลาดิเอโกJoséเดอ Porres Esquivel ที่อนุสาวรีย์เป็นการแสดงออกถึงการเปลี่ยนแปลงจากบาร็อคกับสถาปัตยกรรมนีโอคลาสสิคและรูปแบบที่สามารถได้รับการพิจารณาให้เป็นแฟมิลี มหาวิหารที่โดดเด่นด้วยความสุขุมของการตกแต่งภายในและความอุดมสมบูรณ์ของแสงธรรมชาติ หลุมฝังศพของเขตรักษาพันธุ์ แต่นำเสนอการตกแต่งที่อุดมไปด้วย มหาวิหารบ้านผลงานที่สำคัญของศิลปะรวมทั้งภาษาเฟลมิชแท่นไม้และภาพวาดของ 14 สถานีของวิถีแห่งกางเขนโดยศิลปินนิการากัวอันโตนิโอเรีย (สาย 19 และต้นศตวรรษที่ 20)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สร้างขึ้นระหว่างศตวรรษที่ 19 ต้นแบบและการออกแบบของกัวเตมาลา สถาปนิก ดีเอโก้ โฮเซ เดอ เ ควิเวล porres , อนุสาวรีย์แสดงการเปลี่ยนแปลงจากบาร็อคสถาปัตยกรรมฟื้นฟูคลาสสิกและลักษณะของมันสามารถจะถือเป็นที่ดีที่สุด โบสถ์เป็นลักษณะเตือนสติของการตกแต่งภายในและความอุดมสมบูรณ์ของแสงธรรมชาติ เพดานของวิหาร แต่ของขวัญที่อุดมไปด้วยการประดับ โบสถ์บ้านงานที่สำคัญของศิลปะรวมทั้งไม้เฟลมิชฉากแท่นบูชาและภาพวาดจาก 14 สถานีของหนทางแห่งไม้กางเขน โดยชาวนิคารากัวศิลปิน Antonio ซาร์ ( ปลายศตวรรษที่ 20 ที่ 19 และต้น )