only is one hard put to imagine how

only is one hard put to imagine how an area could pass the stage of "discovery," for example, after that of "institutionalization;" it is also obvious that Noronha proposes a genexaLmodel of unilinear-dpialution. Though he admits that exceptions may these do not suggest alternative general models. It is tfiTs assumption of unilineirity which to this author seems problematic: insofar as a researcher encounters a system which does not develop in the expected direction, he tends to consider it an exception. Thus, Noronha, for example, notices that "..when developing nations have adopted tourism as a strategy of economic development there are often instances when tourism development commences at stage III, or by-passes stage II"
tourist destination has been introduced into the area: the tourist system can

grow organically from within the area, or can be induced from the outside (Cohen 1972:180). Systems which have grown organically, tend to develop in the direction proposed by Noronha. Systems which have been induced from the outside probably manifest different dynamics: it is the initial stage in which the tourist facilities are most comprehensively institutionalized. In this stage a wide gap still separates the tourists from their unaccustomed hosts. The tourist facilities are managed by outsiders with the locals having very little or no say in tourist affairs. This is particularly the case in areas where a wide social, cultural and economic gap separates the hosts from the tourists. Some South Pacific islands (e.g. Guam, Tonga or Tahiti) and some islands in the Carribean can be used as the most biantant examples of the initial stages of induced tourism. There are indication that an induced tourist system undergoes a dynamics which is in some respects the opposite from the one characteristic of organically growing systems: it becomes at least partly "de-institutionalized." Whereas in organically growing systems, the center of control of the tourist industry moves away from the host area towards ever farther and farther removed centres (Forster 1964:Greenwood 1972), an induced tourist system reveals the reverse tendency. As the local population and the government of the host country become
increasingly aware of the economic, social and political importance of tourism, they attempt to take over the control of the industry or at least to play a more active part in it, as was the case, for example, in Fiji. Moreover, as the local population becomes more familiar with tourism and its opportunities, new initiatives start to spring up around the tourist establishments. Hence, a situation develops which in areas of organic growth of tourist systems characterizes an early phase of touristic development. Human relationships may undergo a similarly reversed process. At the early stage of induced tourism, there is often a stark socio-cultural gap between tourists and the hosts:hosts, being unprepared for the onslaught of large numbers of foreigners, are unable to perform any but the most manual jobs in the tourist system. The lack of
knowledge of foreign languages and lack of familiarity with the tourists' customs, as well as the general shyness characteristic of long-insulated populations, precludes any meaningful social exchange between the tourists and the hosts. This too may change with time. As more members of the native population become involved with the tourist system and perform more active roles in it, and as some of them acquire some skills in the foreign language and learn how to deal with foreigners, more personal contacts may develop. All this, however, is yet a hypothesis. Only systematic research on the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพียง หนึ่งยากอยู่คิดว่าพื้นที่สามารถผ่านเวที "ค้นพบ ตัวอย่าง หลังจากที่ของ"institutionalization ก็ยังเห็นได้ชัดว่า Noronha เสนอ genexaLmodel ของ unilinear dpialution ว่าเขายอมรับว่า ข้อยกเว้นอาจเหล่านี้แนะนำรุ่นอื่นทั่วไป ก็อัสสัมชัญ tfiTs ของ unilineirity ที่ผู้เขียนคนนี้ดูเหมือนว่ามีปัญหา: insofar เป็นนักวิจัยพบระบบที่ไม่ได้พัฒนาในทิศทางที่คาดไว้ เขามีแนวโน้มการพิจารณาข้อยกเว้น ดังนั้น Noronha เช่น ที่แจ้ง "...เมื่อประเทศกำลังพัฒนาได้นำท่องเที่ยว เป็นยุทธศาสตร์ของการพัฒนาเศรษฐกิจ มีมักจะอินสแตนซ์เมื่อเริ่มต้นพัฒนาการท่องเที่ยวในระยะ III หรือโดยผ่านขั้นตอน II"
มีการแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวเป็นพื้นที่: ระบบท่องเที่ยว

เติบโต organically จากภายในพื้นที่ หรือสามารถเกิดจากภายนอก (โคเฮน 1972:180) ระบบที่มีการเติบโต organically มีแนวโน้มการ พัฒนาในทิศทางที่นำเสนอ โดย Noronha ระบบที่ได้รับเกิดจากภายนอกคงชัด dynamics ต่าง ๆ: เป็นระยะเริ่มต้นที่สิ่งอำนวยความสะดวกนักท่องเที่ยวที่ครบถ้วนที่สุด institutionalized ในขั้นตอนนี้ ช่องว่างทั้งยังแยกนักท่องเที่ยวจากโฮสต์ของ unaccustomed นักท่องเที่ยวสิ่งอำนวยความสะดวกมีจัดการ โดยบุคคลภายนอกท้องถิ่นมีน้อยมากหรือไม่ว่า ในกิจการท่องเที่ยว เป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่สังคมกว้าง ช่องว่างทางวัฒนธรรม และทางเศรษฐกิจแยกโฮสต์จากนักท่องเที่ยว บางเกาะในทะเลแคริบเบียนและหมู่เกาะแปซิฟิกใต้บางอย่าง (เช่นกวม ตองกาหรือตาฮิติ) สามารถใช้เป็นตัวอย่าง biantant ส่วนใหญ่ของระยะเริ่มต้นของการท่องเที่ยวอาจ มีข้อบ่งชี้ว่า ระบบการท่องเที่ยวอาจผ่านการ dynamics ซึ่งเป็นตรงกันข้ามจากลักษณะหนึ่งของการเติบโต organically ระบบบางประการ: เป็นน้อยบางส่วน "de-institutionalized " ในขณะที่ในระบบ การเจริญเติบโต organically ย้ายศูนย์กลางของอุตสาหกรรมท่องเที่ยวจากบริเวณโฮสต์ต่อศูนย์เคยไกล และไกลออกไปเอา (Forster 1964:Greenwood 1972) ระบบการท่องเที่ยวอาจพบแนวโน้มย้อนหลัง ประชากรในท้องถิ่นและรัฐบาลของประเทศเจ้าภาพเป็น
มากขึ้นตระหนักถึงความสำคัญทางเศรษฐกิจ สังคม และการเมืองการท่องเที่ยว พวกเขาพยายาม ที่จะผ่านการควบคุมของอุตสาหกรรม หรือน้อยเล่นส่วนหนึ่งอยู่ในนั้น เป็นกรณี เช่น ในฟิจิ นอกจากนี้ ขณะที่ประชากรในท้องถิ่นกลายเป็นคุ้นเคยกับการท่องเที่ยวและโอกาสของ ริเริ่มใหม่เริ่มทะลึ่งสถานสถานประกอบการท่องเที่ยว ดังนั้น สถานการณ์การพัฒนาในพื้นที่เจริญเติบโตอินทรีย์ของระบบการท่องเที่ยวซึ่งระบุลักษณะเป็นระยะเริ่มต้นของการพัฒนาท่องเที่ยว ความสัมพันธ์ของมนุษย์อาจรับกระบวนการกลับรายการในทำนองเดียวกัน ในระยะแรก ๆ ของการท่องเที่ยวอาจ ไม่มักแตกต่างสิ้นเชิงสังคมวัฒนธรรมระหว่างนักท่องเที่ยวและโฮสต์: โฮสต์ การเกิดการโจมตีของจำนวนมากของชาวต่างชาติ ไม่สามารถดำเนินการใด ๆ แต่งานด้วยตนเองมากที่สุดในระบบการท่องเที่ยว การขาด
ความรู้ภาษาต่างประเทศและขาดความคุ้นเคยกับประเพณีของนักท่องเที่ยว ความอายทั่วไปลักษณะของประชากร หุ้มฉนวนยาวไม่สามารถแลกเปลี่ยนทางสังคมใด ๆ มีความหมายระหว่างนักท่องเที่ยวและโฮสต์ นอกจากนี้นี้เกินไปอาจเปลี่ยนเวลา เป็นสมาชิกเพิ่มเติมของประชากรพื้นเมืองเข้ามาเกี่ยวข้องกับระบบการท่องเที่ยว และดำเนินบทบาทอยู่ในนั้น เป็นบางส่วนบางทักษะในภาษาต่างประเทศได้รับ และเรียนรู้วิธีการจัดการกับชาวต่างชาติ ติดต่อส่วนตัวอาจพัฒนา ทั้งหมดนี้ อย่างไรก็ตาม เป็นยังเป็นสมมติฐาน เฉพาะระบบวิจัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพียงอย่างเดียวคือหนึ่งใส่ยากที่จะจินตนาการว่าพื้นที่สามารถผ่านขั้นตอนของการ "ค้นพบ" ตัวอย่างเช่นหลังจากนั้นของ "สถาบัน" ก็ยังเห็นได้ชัดว่า Noronha เสนอ genexaLmodel ของ unilinear-dpialution แม้ว่าเขาจะยอมรับว่าอาจมีข้อยกเว้นเหล่านี้ไม่ได้แนะนำรุ่นทั่วไปทางเลือก มันเป็นสมมติฐานของ unilineirity ที่จะเขียนนี้ดูเหมือนว่าปัญหา t ส่วน: ตราบเท่าที่นักวิจัยพบระบบที่ไม่ได้พัฒนาไปในทิศทางที่คาดว่าเขามีแนวโน้มที่จะคิดว่ามันเป็นข้อยกเว้น ดังนั้น Noronha เช่นสังเกตเห็นว่า "ประเทศ ..when พัฒนาได้นำการท่องเที่ยวเป็นกลยุทธ์ของการพัฒนาทางเศรษฐกิจที่มักจะมีกรณีเมื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวเริ่มในขั้นตอนที่สามหรือโดยผ่านขั้นตอนที่สอง"
สถานที่ท่องเที่ยวที่ได้รับการแนะนำใน พื้นที่: ระบบการท่องเที่ยวที่สามารถเติบโตอินทรีย์จากภายในพื้นที่หรือสามารถเกิดจากภายนอก (โคเฮน 1972: 180) ระบบที่มีการเจริญเติบโตอินทรีย์มีแนวโน้มที่จะพัฒนาไปในทิศทางที่เสนอโดย Noronha ระบบที่ได้รับการกระตุ้นจากภายนอกอาจจะเห็นการเปลี่ยนแปลงที่แตกต่างกันมันเป็นขั้นตอนแรกในการที่สิ่งอำนวยความสะดวกการท่องเที่ยวเป็นส่วนใหญ่สถาบันครอบคลุม ในขั้นตอนนี้ช่องว่างกว้างยังคงแยกนักท่องเที่ยวจากครอบครัวของพวกเขาไม่คุ้นเคย สิ่งอำนวยความสะดวกที่ท่องเที่ยวที่มีการจัดการโดยบุคคลภายนอกกับชาวบ้านที่มีน้อยมากหรือพูดในกิจการท่องเที่ยวไม่มี นี้จะเป็นกรณีที่สังคมวัฒนธรรมและเศรษฐกิจช่องว่างกว้างแยกครอบครัวจากนักท่องเที่ยวในพื้นที่ บางหมู่เกาะแปซิฟิกใต้ (เช่นกวมหรือตองกาตาฮิติ) และหมู่เกาะในแคริบเบียนสามารถใช้เป็นตัวอย่าง biantant ที่สุดของขั้นตอนแรกของการท่องเที่ยวที่เกิดขึ้น มีข้อบ่งชี้ว่าระบบการท่องเที่ยวที่ผ่านการชักนำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่อยู่ในบางประเด็นตรงข้ามจากหนึ่งในลักษณะของระบบที่เติบโตอินทรีย์คือมันจะกลายเป็นส่วนน้อย "de-สถาบัน". ในขณะที่ระบบการเจริญเติบโตอินทรีย์เป็นศูนย์กลางของการควบคุมของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวจะย้ายออกไปจากพื้นที่ที่มีต่อโฮสต์เคยไกลและไกลออกศูนย์ (ฟอสเตอร์ในปี 1964 กรีนวูด 1972), ระบบการท่องเที่ยวที่เกิดขึ้นแสดงให้เห็นถึงแนวโน้มที่ย้อนกลับ ในฐานะที่เป็นประชาชนในท้องถิ่นและรัฐบาลของประเทศเจ้าภาพกลายเป็นขึ้นตระหนักถึงความสำคัญทางเศรษฐกิจสังคมและการเมืองของการท่องเที่ยวที่พวกเขาพยายามที่จะใช้เวลามากกว่าการควบคุมของอุตสาหกรรมหรืออย่างน้อยในการเล่นเป็นส่วนหนึ่งในการใช้งานมากขึ้นก็เป็นได้ กรณีตัวอย่างเช่นในประเทศฟิจิ นอกจากนี้ยังเป็นประชากรท้องถิ่นจะกลายเป็นความคุ้นเคยกับการท่องเที่ยวและโอกาสของการริเริ่มใหม่เริ่มต้นฤดูใบไม้ผลิขึ้นรอบสถานประกอบการท่องเที่ยว ดังนั้นสถานการณ์ที่พัฒนาในพื้นที่ของการเจริญเติบโตอินทรีย์ของระบบการท่องเที่ยวลักษณะขั้นตอนแรกของการพัฒนาท่องเที่ยว ความสัมพันธ์ของมนุษย์อาจได้รับกระบวนการที่กลับกัน ในช่วงแรกของการท่องเที่ยวที่เกิดขึ้นมักจะมีช่องว่างทางสังคมและวัฒนธรรมโดยสิ้นเชิงระหว่างนักท่องเที่ยวและครอบครัว: ครอบครัว, การเตรียมตัวสำหรับการโจมตีของจำนวนมากของชาวต่างชาติที่ไม่สามารถที่จะดำเนินการใด ๆ แต่งานที่ใช้มากที่สุดในระบบการท่องเที่ยว . การขาดความรู้เกี่ยวกับภาษาต่างประเทศและการขาดความคุ้นเคยกับศุลกากรนักท่องเที่ยวเป็นอย่างมากเช่นเดียวกับลักษณะความประหม่าทั่วไปของประชากรในระยะยาวฉนวนติ๊แลกเปลี่ยนทางสังคมใดที่มีความหมายระหว่างนักท่องเที่ยวและครอบครัว นี้ก็อาจมีการเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา ในฐานะสมาชิกของชาวพื้นเมืองจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับระบบการท่องเที่ยวและดำเนินบทบาทใช้งานมากขึ้นในนั้นและเป็นบางส่วนของพวกเขาได้เรียนรู้ทักษะบางอย่างในภาษาต่างประเทศและเรียนรู้วิธีที่จะจัดการกับชาวต่างชาติที่ติดต่อส่วนบุคคลมากขึ้นอาจจะพัฒนา ทั้งหมดนี้ แต่ยังเป็นสมมติฐาน การวิจัยอย่างเป็นระบบเท่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพียงเป็นหนึ่งยากที่จะจินตนาการว่าพื้นที่วางสามารถผ่านขั้นตอนของการค้นพบ " , " ตัวอย่างเช่น หลังจากที่ " สถาบัน " มันก็ชัดเจนว่า โนรอนญาเสนอ genexalmodel ของ unilinear dpialution . ถึงแม้ว่าเขายอมรับว่ายกเว้นอาจเหล่านี้ไม่แนะนำทั่วไปรูปแบบทางเลือก มันเป็น tfits สมมติฐานของ unilineirity ซึ่งผู้เขียนดูจะมีปัญหา :ตราบเท่าที่นักวิจัยพบระบบที่ไม่ได้พัฒนาในทิศทางที่คาดการณ์ เขามีแนวโน้มที่จะถือว่าเป็นข้อยกเว้น ดังนั้น โนรอนญา ตัวอย่าง ประกาศว่า " . . . . . . . เมื่อประเทศกำลังพัฒนาได้ใช้การท่องเที่ยวเป็นยุทธศาสตร์การพัฒนาเศรษฐกิจมักจะมีอินสแตนซ์เมื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวเริ่มที่ขั้นตอนที่ 3 หรือ โดยผ่านขั้นตอนที่ 2 "
สถานที่ท่องเที่ยวที่ได้รับการแนะนำในพื้นที่ ได้แก่ ระบบ นักท่องเที่ยวสามารถ

ปลูกอินทรีย์จากภายในพื้นที่ หรือสามารถกระตุ้นจากภายนอก ( โคเฮน 1972:180 ) ระบบที่ปลูกอินทรีย์มีแนวโน้มที่จะพัฒนาไปในทิศทางที่เสนอโดยโนรอนญา . ระบบซึ่งได้รับการกระตุ้นจากภายนอกอาจจะแสดงรายการเปลี่ยนแปลงที่แตกต่างกัน :มันคือการเริ่มต้นขั้นตอนในการที่นักท่องเที่ยวเครื่องจะครอบคลุมมากที่สุดอยู่ในสถาบัน ในขั้นตอนนี้ช่องว่างกว้างยังคงแยกจากนักท่องเที่ยวของพวกเขาไม่คุ้นเคยโยธา ท่องเที่ยวเครื่องมีการจัดการโดยคนนอกกับคนในท้องถิ่นมีพูดน้อยมากหรือไม่ ในสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ นี้เป็นกรณีโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ที่หลากหลายในสังคมวัฒนธรรมและเศรษฐกิจแยกช่องว่างโยธา จากนักท่องเที่ยว บางเกาะแปซิฟิกใต้ ( เช่นกวม , ตองกาหรือตาฮิติ ) และบางหมู่เกาะใน carribean สามารถใช้เป็นตัวอย่าง biantant ที่สุดของระยะเริ่มต้นของการกระตุ้นการท่องเที่ยวมีข้อบ่งชี้ว่า การเปลี่ยนแปลงระบบของนักท่องเที่ยว ซึ่งในบางด้านตรงข้ามจากหนึ่งลักษณะของอินทรีย์เติบโตระบบ : มันเป็นอย่างน้อยบางส่วน " de institutionalized ในขณะที่ปริมาณการเติบโตของระบบศูนย์ควบคุมของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวที่ย้ายออกจากพื้นที่โฮสต์ต่อได้ไกลและไกลออกศูนย์ ( ฟอสเตอร์ 1964 : Greenwood 1972 ) เป็นระบบการท่องเที่ยวเผยกลับแนวโน้ม ในฐานะที่เป็นประชากรท้องถิ่นและรัฐบาลของประเทศเจ้าภาพกลายเป็น
มากขึ้นตระหนักถึงความสำคัญทางการเมือง เศรษฐกิจ สังคม และการท่องเที่ยวพวกเขาพยายามที่จะใช้เวลามากกว่าการควบคุมของอุตสาหกรรม หรืออย่างน้อยก็เป็นส่วนหนึ่งที่ใช้งานมากขึ้นในนั้น เป็นกรณี ตัวอย่าง ในฟิจิ นอกจากนี้ ในฐานะที่เป็นประชากรท้องถิ่นกลายเป็นคุ้นเคยกับการท่องเที่ยว และโอกาสมากกว่า โครงการใหม่เริ่มขึ้นรอบสถานที่ท่องเที่ยวสถานประกอบการ . ดังนั้นสถานการณ์พัฒนา ซึ่งในพื้นที่ของการเจริญเติบโตอินทรีย์ของระบบการท่องเที่ยวในลักษณะเป็นขั้นตอนแรกของการพัฒนาท่องเที่ยว . ความสัมพันธ์ของมนุษย์อาจจะได้รับกลับในกระบวนการ ในช่วงแรกของการกระตุ้นการท่องเที่ยว มักจะมี สตาร์คทางสังคม ช่องว่างระหว่างนักท่องเที่ยวและโยธาโยธา unprepared สำหรับการโจมตีของตัวเลขขนาดใหญ่ของชาวต่างชาติไม่สามารถดำเนินการใด ๆแต่ใช้งานมากที่สุดในระบบท่องเที่ยว ขาด
ความรู้ภาษาต่างประเทศและการขาดความคุ้นเคยกับประเพณีของนักท่องเที่ยว ตลอดจนลักษณะของประชากรทั่วไป ความอาย ยาวหุ้มฉนวน precludes ที่มีการแลกเปลี่ยนทางสังคมระหว่างนักท่องเที่ยวและโยธา นี้อาจเปลี่ยนแปลงกับเวลาในฐานะสมาชิกของประชากรพื้นเมืองเป็นที่เกี่ยวข้องกับระบบการท่องเที่ยวและแสดงบทบาทมากขึ้นในมันและบางส่วนของพวกเขาได้รับทักษะบางอย่างในภาษาต่างประเทศ และเรียนรู้วิธีการจัดการกับชาวต่างชาติที่ติดต่อส่วนบุคคลมากขึ้นอาจพัฒนา ทั้งหมดนี้ , อย่างไรก็ตาม , ยังเป็นสมมติฐาน เพียงระบบการวิจัยบน