The present project aimed to estima

The present project aimed to estimate bioavailability of dietary vitamin B12, for which little information is available in growing pigs. Two approaches, each using 2 quantities of dietary cyanocobalamin, were compared; the first was based on whole body retention for 8 d and the second was based on nycthemeral portal net flux of vitamin B12. In the first trial, 15 blocks of 3 pigs (31.7 ± 0.5 kg of BW) were formed according to their vitamin B12 status. Within each block, 1 pig (CONT) was killed and tissues were sampled for vitamin B12 determination. The remaining 2 piglets were fed 25 (B12-25) or 250 (B12-250) μg daily of cyanocobalamin for 8 d. Urine was sampled twice daily, and the pigs were killed and sampled as CONT pigs. The total content of vitamin B12 in the carcass, urine, and intestinal tract was affected by the dietary treatments (P < 0.01) but not in the liver (P > 0.019). The whole body retention of vitamin B12 was greater (P = 0.02) in B12-250 than B12-25 pigs, but the corresponding bioavailability was estimated to be 5.3 and 38.2%, respectively. In trial 2, 11 pigs (35.1 ± 4.0 kg of BW and 75.4 ± 5.9 d of age) fed a diet unsupplemented with vitamin B12 from weaning at 28 d of age were surgically equipped with catheters in the portal vein and carotid artery and an ultrasonic flow probe around the portal vein. Each pig received 3 boluses of 0 (B12-0), 25, and 250 μg of dietary vitamin B12 according to a crossover design. Postprandial nycthemeral arterial plasma concentrations of vitamin B12 reached minimum values (P < 0.01) between 15 and 18 h postmeal that were 29.6, 15.6, and 10.0% less than the premeal values for B12-0, B12-25, and B12-250 pigs, respectively (linear, P < 0.01). The cumulative net flux of vitamin B12 for 24 h corresponded to 2.4 and 5.1 µg for B12-25 and B12-250 treatments, respectively, and the corresponding bioavailability was estimated to be 9.7 and 2.0%, respectively. Although bioavailability estimates varied according to approaches, both showed the inverse relationship between dietary vitamin B12 and bioavailability of the vitamin. The dietary supplement of 25 µg was sufficient to maximize hepatic vitamin B12 retention and to attenuate the nycthemeral decrease of arterial plasma concentration of the vitamin.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โครงการมีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินการดูดซึมของอาหารวิตามินบีสิบสอง ข้อมูลน้อยคือมีสุกรเจริญเติบโต แนวทางที่สอง แต่ละโดยใช้ปริมาณ 2 ของ cyanocobalamin อาหาร ได้เปรียบเทียบ รักษาทั้งร่างกายสำหรับ 8 d แบบแรก และแบบที่สองไหลสุทธิพอร์ทัล nycthemeral ของวิตามินบี 12 ในการทดลองครั้งแรก บล็อก 15 3 สุกร (31.7 ± 0.5 กก.ของ BW) ถูกก่อตั้งขึ้นตามสถานะของวิตามินบี 12 ภายในแต่ละบล็อค ถูกฆ่าหมู 1 (CONT) และเนื้อเยื่อมีความในเรื่องวิตามินบีสิบสอง ทรูด 2 ที่เหลือถูกเลี้ยง 25 (B12-25) หรือ 250 (B12-250) μg ทุกวันของ cyanocobalamin สำหรับ 8 d. ปัสสาวะมีความเบา และสุกรถูกฆ่า และความเป็นสุกร CONT เนื้อหาทั้งหมดของวิตามินบี 12 ในซาก ปัสสาวะ และทางเดินลำไส้ได้รับผลจากการรักษาอาหาร (P < 0.01) แต่ไม่ใช่ ในตับ (P > 0.019) รักษาร่างกายทั้งหมดของวิตามินบี 12 มีมากขึ้น (P = 0.02) ใน B12-250 กว่าสุกร B12-25 แต่ชีวปริมาณออกฤทธิ์ที่เกี่ยวข้องมีประมาณ 5.3 และ 38.2% ตามลำดับ 2 ทดลอง 11 สุกร (35.1 ± 4.0 กก.ของ BW) และ 75.4 ± 5.9 d อายุเลี้ยงอาหาร unsupplemented มีวิตามินบี 12 จาก weaning ที่ 28 d อายุได้ผ่าพร้อม catheters ในหลอดเลือดดำพอร์ทัล และหลอดเลือดแดง carotid และโพรบมีกระแสอัลตราโซนิกสถานหลอดเลือดดำพอร์ทัล หมูแต่ละได้รับ boluses 3 0 (B12-0), 25 และ μg 250 ของวิตามินบี 12 ที่อาหารตามแบบไขว้ ความเข้มข้นของพลาสมาต้ว postprandial nycthemeral ของวิตามินบี 12 ถึงค่าต่ำสุด (P < 0.01) ระหว่าง 15 และ 18 h postmeal ที่ 29.6, 15.6 และ 10.0% น้อยกว่าค่าของ premeal B12-0, B12-25 และ สุกร B12-250 ตามลำดับ (เส้น P < 0.01) ฟลักซ์สุทธิสะสมของวิตามินบีสิบสองสำหรับ 24 ชม corresponded การไมโครกรัมเป็นเครื่อง 2.4 และ 5.1 สำหรับรักษา B12-25 และ B12-250 ตามลำดับ และชีวปริมาณออกฤทธิ์ที่เกี่ยวข้องมีประมาณ 9.7 และ 2.0% ตามลำดับ แม้ว่าการประเมินชีวปริมาณออกฤทธิ์แตกต่างกันตามแนวทาง ทั้งสองแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ผกผันระหว่างอาหารวิตามินบี 12 และการดูดซึมของวิตามิน อาหารเสริมของ 25 ไมโครกรัมเป็นเครื่องก็เพียงพอ เพื่อเพิ่มวิตามินบี 12 ที่ตับรักษา และ attenuate ลด nycthemeral ของพลาสม่าต้วความเข้มข้นของวิตามิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจุบันโครงการมีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินการดูดซึมของวิตามินบี 12 ที่มีข้อมูลเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีอยู่ในสุกร สองวิธีที่แต่ละคนใช้ 2 ปริมาณ cyanocobalamin อาหารถูกนำมาเปรียบเทียบ; ครั้งแรกที่ได้ขึ้นอยู่กับการเก็บรักษาร่างกายเป็นเวลา 8 วันและครั้งที่สองอยู่บนพื้นฐานของฟลักซ์สุทธิ nycthemeral พอร์ทัลของวิตามินบี 12 ในการทดลองครั้งแรก, 15 บล็อกของหมู 3 (31.7 ± 0.5 กิโลกรัม BW) ถูกสร้างขึ้นตามสถานะวิตามินบี 12 ของพวกเขา ภายในแต่ละบล็อก, หมู 1 (ต่อ) ถูกฆ่าตายและเนื้อเยื่อเก็บตัวอย่างสำหรับวิตามินบี 12 ความมุ่งมั่น ส่วนที่เหลืออีก 2 ลูกสุกรได้รับการเลี้ยงดูที่ 25 (B12-25) หรือ 250 (B12-250) ไมโครกรัมต่อชีวิตประจำวันของ cyanocobalamin 8 ง ปัสสาวะเป็นตัวอย่างวันละสองครั้งและหมูถูกฆ่าตายและตัวอย่างเช่นสุกรต่อ เนื้อหาทั้งหมดของวิตามินบี 12 ในซากปัสสาวะและลำไส้รับผลกระทบจากการรักษาอาหาร (p <0.01) แต่ไม่ได้อยู่ในตับ (P> 0.019) การเก็บรักษาร่างกายของวิตามินบี 12 เป็นมากขึ้น (p = 0.02) ใน B12-250 กว่า B12-25 สุกร แต่การดูดซึมที่สอดคล้องกันก็จะประมาณ 5.3 และ 38.2% ตามลำดับ ในการทดลองที่ 2, 11 หมู (35.1 ± 4.0 กิโลกรัม BW และ 75.4 ± 5​​.9 D อายุ) ที่เลี้ยงด้วยอาหารที่ unsupplemented ด้วยวิตามินบี 12 จากหย่านมที่ 28 งอายุถูกติดตั้งผ่าตัดด้วยสายสวนหลอดเลือดดำในพอร์ทัลและหลอดเลือดและอัลตราโซนิก ไหลสอบสวนรอบหลอดเลือดดำพอร์ทัล หมูแต่ละคนได้รับ 3 boluses 0 (B12-0), 25, และ 250 ไมโครกรัมของวิตามินบี 12 อาหารตามการออกแบบครอสโอเวอร์ ภายหลังตอนกลางวันเข้มข้นในพลาสมาของหลอดเลือด nycthemeral ของวิตามินบี 12 ถึงค่าต่ำสุด (p <0.01) ระหว่างวันที่ 15 และ 18 ชั่วโมงที่สะสมที่มี 29.6, 15.6 และ 10.0% น้อยกว่าค่า premeal สำหรับ B12-0, B12-25 และ B12-250 สุกร ตามลำดับ (เชิงเส้น, p <0.01) ฟลักซ์สุทธิสะสมของวิตามินบี 12 เป็นเวลา 24 ชั่วโมงสอดคล้องกับ 2.4 และ 5.1 ไมโครกรัมสำหรับ B12-25 และ B12-250 การรักษาตามลำดับและการดูดซึมที่สอดคล้องกันก็จะประมาณ 9.7 และ 2.0% ตามลำดับ ถึงแม้ว่าการประมาณการการดูดซึมที่แตกต่างกันไปตามแนวทางทั้งแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์แบบผกผันระหว่างวิตามินบี 12 การบริโภคอาหารและการดูดซึมของวิตามิน ผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร 25 ไมโครกรัมก็เพียงพอที่จะเพิ่มการกักเก็บวิตามินบี 12 ของตับและผอมลดลง nycthemeral ของความเข้มข้นของพลาสม่าหลอดเลือดแดงของวิตามิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจุบันโครงการมีวัตถุประสงค์ที่จะประเมินปริมาณใยอาหาร วิตามิน ซึ่งข้อมูลเล็ก ๆน้อย ๆที่สามารถใช้ได้ในสุกรระยะรุ่น วิธีที่สอง ใช้ 2 ปริมาณของอาหารแต่ละไซยาโนโคบาลามิน , เทียบ ; แรกขึ้นอยู่กับการเก็บรักษาร่างกายทั้ง 8 D และ 2 ตาม nycthemeral พอร์ทัลสุทธิฟลักซ์ของวิตามินบี 12 ในการพิจารณาคดีครั้งแรก 15 บล็อกของหมู 3 ตัว ( เฉลี่ย± 05 กิโลกรัม ของน้ำหนักตัว ) ขึ้นตามวิตามินบีสิบสอง สถานะ ภายในแต่ละบล็อก 1 หมู ( cont ) ถูกฆ่าตาย และเนื้อเยื่อ จำนวนปริมาณวิตามินบี 12 . แล้วที่เหลืออีก 2 ลูกสุกรได้รับอาหาร 25 ( b12-25 ) หรือ 250 ( b12-250 ) μกรัมทุกวัน ของวิตามินบี 12 8 . ปัสสาวะตัวอย่างสองครั้งทุกวัน และสุกรที่ถูกฆ่าตายและเก็บตัวเหมือนหมู cont . เนื้อหาทั้งหมดของวิตามิน B12 ในซาก ปัสสาวะและ ระบบลำไส้ได้รับผลกระทบจากกลุ่มทดลอง ( P < 0.01 ) แต่ในตับ ( P < 0.005 ) ทั้งตัวและความคงทนของวิตามิน B12 ได้มากขึ้น ( P = 0.02 ) ใน b12-250 กว่า b12-25 หมู แต่การดูดซึมที่สอดคล้องกันซึ่งเป็น 5.3 และ 38.2 ตามลำดับ ในการทดลองที่ 2 11 หมู ( 35.1 ± 4.0 กิโลกรัม ของน้ำหนักตัว และลดลง± 59 D - ) เลี้ยงอาหารที่มีวิตามินบี 12 ได้รับจากหย่านมที่อายุ 28 วันผ่าตัดพร้อมกับสายสวนในหลอดเลือด และเส้นเลือดใหญ่ และการไหล ultrasonic สอบสวนรอบหลอดเลือด . หมูแต่ละได้รับ 3 boluses 0 ( b12-0 ) , 25 , 250 μกรัมใยอาหารวิตามินตามการออกแบบครอสโอเวอร์หลังอาหาร nycthemeral เลือดพลาสมาเข้มข้นวิตามินถึงค่าต่ำสุด ( P < 0.01 ) ระหว่าง 15 และ 18 H postmeal ที่ราว 15.6 และ 10.0 % น้อยกว่าค่าที่ premeal สำหรับ b12-0 b12-25 , และ b12-250 หมู ตามลำดับ ( Linear , p < 0.01 ) สะสมสุทธิของวิตามิน B12 สำหรับ 24 ชั่วโมงของ 2.4 และ 5.1 µกรัมและการรักษา b12-25 b12-250 ตามลำดับและชีวปริมาณออกฤทธิ์ที่สอดคล้องกันซึ่งเป็น 9.7 และ 2.0 ตามลำดับ แม้ว่าการประมาณการแตกต่างกันตามวิธีการทั้งสองมีความสัมพันธ์ผกผันระหว่างอาหาร และการดูดซึมของวิตามิน B12 วิตามินเสริมใยอาหาร 25 กรัมµเพียงพอที่จะขยายกลุ่มวิตามินบีสิบสอง ความคงทนในการเรียนรู้และเจือจาง ความเข้มข้นของเลือดลดลง nycthemeral พลาสมาของวิตามิน