Waste can be regarded as a human co

Waste can be regarded as a human concept as there appears to be no such thing as waste in nature. The waste products created by a natural process or organism quickly become the raw products used by other processes and organisms. Recycling is predominant, therefore production and decomposition are well balanced and nutrient cycles continuously support the next cycles of production. This is the so-called circle of life and is a strategy clearly related to ensuring stability and sustainability in natural systems. On the other hand there are man-made systems which emphasize the economic value of materials and energy, and where production and consumption are the dominant economic activities. Such systems tend to be highly destructive of the environment as they require massive consumption of natural capital and energy, return the end product (waste) to the environment in a form that damages the environment and require more natural capital be consumed in order to feed the system. Where resources and space are finite (the Earth isn’t getting any bigger) this is ultimately not sustainable.Â
The presence of waste is an indication of overconsumption and that materials are not being used efficiently. This is carelessly reducing the Earths capacity to supply new raw materials in the future. The capacity of the natural environment to absorb and process these materials is also under stress. Valuable resources in the form of matter and energy are lost during waste disposal, requiring that a greater burden be placed on ecosystems to provide these. The main problem is the sheer volume of waste being produced and how we deal with it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสียสามารถถือเป็นแนวคิดที่มนุษย์มีปรากฏเป็น สิ่งเช่นขยะในธรรมชาติ เสียที่สร้างขึ้น โดยกระบวนการทางธรรมชาติหรือสิ่งมีชีวิตได้อย่างรวดเร็วกลายเป็น ผลิตภัณฑ์วัตถุดิบที่ใช้กระบวนการและสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ รีไซเคิลเป็นกัน ดังนั้นผลิตและแยกส่วนประกอบที่สมดุลดี และวงจรธาตุอาหารอย่างต่อเนื่องสนับสนุนวงจรการผลิตถัดไป เป็นวงกลมเรียกว่าชีวิต และกลยุทธ์ชัดเจนเกี่ยวข้องใจความมั่นคงและความยั่งยืนในระบบธรรมชาติ คง มีระบบจำลองที่เน้นมูลค่าเศรษฐกิจของวัสดุและพลังงาน และที่ผลิตและปริมาณ กิจกรรมทางเศรษฐกิจหลัก ระบบดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะสูงทำลายสภาพแวดล้อมพวกเขาต้องการใช้ทุนธรรมชาติและพลังงาน ใหญ่กลับใช้ผลิตภัณฑ์สุดท้าย (เสีย) กับสิ่งแวดล้อมในรูปแบบที่ความเสียหายสิ่งแวดล้อม และใช้ทุนธรรมชาติเพื่อเลี้ยงระบบ ทรัพยากรและพื้นที่จำกัด (โลกโลภ™ t การใหญ่ใด ๆ) นี้มีที่สุดยั่งยืนไม่Â ของเสียเป็นการบ่งชี้ overconsumption และวัสดุที่ไม่ใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพÂนี้ลวก ๆ จะลดกำลังการผลิตอักษรของโลกในการจัดหาวัตถุดิบใหม่ในอนาคต กำลังการผลิตของสิ่งแวดล้อมธรรมชาติจะดูดซับ และกระบวนการเหล่านี้ก็อยู่ภายใต้ความเครียด ทรัพยากรที่มีคุณค่าในรูปของสสารและพลังงานจะสูญหายไปในระหว่างการกำจัดขยะมูลฝอย การต้องการที่วางภาระมากขึ้นในระบบนิเวศเพื่อให้เหล่านี้ ปัญหาหลักคือ ผลิตขยะปริมาณแท้จริงและวิธีที่เราจัดการกับมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของเสียสามารถถือเป็นแนวความคิดของมนุษย์ที่มีดูเหมือนจะไม่มีสิ่งนั้นเป็นของเสียในธรรมชาติ ของเสียที่สร้างขึ้นโดยกระบวนการทางธรรมชาติหรือสิ่งมีชีวิตอย่างรวดเร็วกลายเป็นวัตถุดิบที่ใช้โดยกระบวนการอื่น ๆ และสิ่งมีชีวิต รีไซเคิลเป็นเด่นดังนั้นการผลิตและการสลายตัวเป็นอย่างดีรอบที่สมดุลและสารอาหารอย่างต่อเนื่องสนับสนุนรอบต่อไปของการผลิต นี่คือที่- เรียกว่าวงกลมของชีวิตและเป็นกลยุทธ์ที่เกี่ยวข้องอย่างชัดเจนเพื่อให้มั่นใจเสถียรภาพและความยั่งยืนในระบบธรรมชาติ ในทางตรงกันข้ามมีคน- ระบบทำที่เน้นมูลค่าทางเศรษฐกิจของวัสดุและพลังงานและการที่ผลิตและการบริโภคเป็นกิจกรรมทางเศรษฐกิจที่โดดเด่น ระบบดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะก่อให้เกิดอันตรายอย่างมากของสภาพแวดล้อมที่พวกเขาจำเป็นต้องมีการบริโภคขนาดใหญ่ของทุนธรรมชาติและพลังงานผลิตภัณฑ์กลับปลาย (เสีย) กับสภาพแวดล้อมในรูปแบบที่เกิดความเสียหายต่อสิ่งแวดล้อมและใช้เงินเป็นธรรมชาติมากขึ้นจะบริโภคในการสั่งซื้อที่จะเลี้ยง ระบบ ในกรณีที่ทรัพยากรและพื้นที่มี จำกัด (โลก ISNA € ™ T เริ่มมีขนาดใหญ่ใด ๆ ) นี้เป็นที่สุดไม่sustainable.Â
การปรากฏตัวของเสียเป็นข้อบ่งชี้ของ overconsumption และวัสดุที่ไม่ได้ใช้efficiently.Âนี้ลวกการลดกำลังการผลิตดิน ในการจัดหาวัตถุดิบใหม่ในอนาคต ความจุของสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติที่จะดูดซับและประมวลผลวัสดุเหล่านี้ยังเป็นภายใต้ความกดดัน ทรัพยากรที่มีคุณค่าในรูปแบบของสสารและพลังงานสูญหายในระหว่างการกำจัดของเสียที่ต้องภาระมากขึ้นถูกวางไว้บนระบบนิเวศที่จะให้เหล่านี้ ปัญหาหลักคือปริมาณของเสียที่ถูกผลิตและวิธีที่เราจัดการกับมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของเสียที่สามารถถือเป็นแนวคิดของมนุษย์ที่ดูเหมือนว่าจะไม่มีสิ่งดังกล่าวเป็นขยะในธรรมชาติ ของเสียผลิตภัณฑ์ที่สร้างขึ้นโดยกระบวนการธรรมชาติ หรืออินทรีย์ได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นวัตถุดิบผลิตภัณฑ์ที่ใช้โดยกระบวนการอื่น ๆ และสิ่งมีชีวิต การรีไซเคิลเป็นเด่น จึงผลิตและการสลายตัวจะสมดุล และสารอาหารรอบต่อเนื่องสนับสนุนรอบต่อไปของการผลิตนี้เป็นวงที่เรียกว่าชีวิต และกลยุทธ์ที่ชัดเจนที่เกี่ยวข้องเพื่อให้มั่นใจเสถียรภาพและความยั่งยืนในระบบธรรมชาติ บนมืออื่น ๆมีทั้งระบบซึ่งเน้นคุณค่าทางเศรษฐกิจของวัสดุและพลังงาน และการผลิตและการบริโภคที่เด่นกิจกรรมทางเศรษฐกิจ .ระบบดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะสูงทำลายของสภาพแวดล้อมที่พวกเขาต้องการการบริโภคขนาดใหญ่ของทุนธรรมชาติและพลังงาน คืนสินค้าที่สิ้นสุด ( ขยะ ) กับสิ่งแวดล้อมในรูปแบบที่ก่อให้เกิดความเสียหายต่อสิ่งแวดล้อมและธรรมชาติ ซึ่งต้องใช้ในการดึงข้อมูลระบบซึ่งทรัพยากรและพื้นที่จำกัด ( โลกมัน’ได้ใหญ่สุด ) นี้จะไม่ยั่งยืน Â
มีขยะเป็นข้อบ่งชี้ของ overconsumption และวัสดุที่ไม่ได้ใช้งานได้อย่างมีประสิทธิภาพ Âนี่เผลอลดธาตุความสามารถในการจัดหาวัตถุดิบใหม่ในอนาคตความสามารถของธรรมชาติที่จะดูดซับและกระบวนการวัสดุเหล่านี้ยังเป็นภายใต้ความเครียด ทรัพยากรที่มีคุณค่าในรูปของสสารและพลังงานสูญหายในระหว่างการกำจัดของเสียต้องที่เป็นภาระที่ยิ่งใหญ่อยู่ในระบบนิเวศ เพื่อให้เหล่านี้ ปัญหาหลักคือเสียงเชียร์ของขยะที่ถูกผลิตและวิธีการที่เราจัดการกับมัน .