The factors in controlling the mate

The factors in controlling the material properties of parboiled rice are the diffusion of water and other compounds into and out of the rice grain, starch gelatinisation and retrogradation and the protein denaturation and disulphide linkage.

Diffusion is a key parameter to dictate the final quality of parboiled rice. The diffusion properties of rice depend on a number of factors including grain structure, composition, post-harvest processing, temperature and moisture content. Fick’s second law of diffusion has been widely used to determine the diffusion behaviour in grains during soaking and drying. Researchers have also applied semi-theoretical models to understand the diffusion process in the rice grain.

Gelatinisation and re-crystallisation are the major changes in rice starch that occur during parboiling. During gelatinisation the swollen starch granules melt and the phase transition of starch occurs. And in re-crystallisation process, the starch exhibits polymorphisms which contribute the final texture of cooked parboiled rice.

The extent of changes within the rice kernel during hydrothermal treatment depends on the processing variables applied during processing. The parboiled rice kernel is thicker and shorter than non-parboiled counterpart. The opaque white patches seen on the belly of the milled rice (chalkiness) is removed by parboiling. The parboiled rice has a shade of amber colour possibly due to the diffusion of husk colour into the endosperm or non-enzymatic Maillard type of browning. The parboiled rice has higher mechanical strength which makes it less susceptible to breakage during milling. The content of B-vitamins is increased in parboiled rice. The eating properties of parboiled rice are also altered than non-parboiled counterpart because it is less sticky, absorbs less water and takes a bit more time in cooking.

The severity of the time–temperature treatment adopted during different parboiling process affect the final quality of parboiled rice. For example, the colour change increases with increasing soak water temperature and increasing steaming duration as well as the increasing steaming pressure. Whereas, the hardness value decreases with the increasing soak water temperature but increases with increasing steaming time. The parboiled rice produced with high soak water temperature was reported to be less in lipid content, higher in thiamine content (Chukwu and Oseh, 2009) but experienced higher starch leaching. The thiamine content in the parboiled rice increases gradually as soaking temperature and steaming duration is increased. Whereas, the increasing steaming period decreased protein, calcium, iron and sodium but increased the fat, total ash and crude fibre content in parboiled rice. There is loss of vitamins A and C which is directly related to the severity of temperature.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจัยในการควบคุมคุณสมบัติวัสดุนึ่งข้าวคือ การแพร่ของน้ำและสารประกอบอื่น ๆ เข้า และออก จากเมล็ดข้าว แป้ง gelatinisation และ retrogradation และโปรตีน denaturation และเชื่อมโยง disulphideแพร่เป็นพารามิเตอร์คีย์บอกคุณภาพสุดท้ายของข้าวนึ่ง คุณสมบัติแพร่ของข้าวขึ้นอยู่กับหลายปัจจัยรวมถึงโครงสร้างของเมล็ดข้าว องค์ประกอบ กระบวนการหลังการเก็บเกี่ยว เนื้อหาที่อุณหภูมิและความชื้น ใช้กฎหมายสองของ Fick แพร่เพื่อกำหนดพฤติกรรมแพร่ในธัญพืชในระหว่างแช่ และอบแห้งกันอย่างแพร่หลาย นักวิจัยยังได้ประยุกต์ใช้แบบจำลองกึ่งทฤษฎีเข้าใจกระบวนการแพร่ในเมล็ดข้าวGelatinisation และ crystallisation ใหม่มีการเปลี่ยนแปลงสำคัญในแป้งที่เกิดขึ้นระหว่างการทำ ระหว่าง gelatinisation เม็ดแป้งบวมละลาย และเกิดการเปลี่ยนแปลงขั้นตอนของแป้ง และในกระบวนการ crystallisation ใหม่ แป้งจัดแสดง polymorphisms ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของพื้นผิวขั้นสุดท้ายของข้าวนึ่งขอบเขตของการเปลี่ยนแปลงภายในเมล็ดข้าวระหว่าง hydrothermal รักษาขึ้นอยู่กับตัวแปรการประมวลผลที่ใช้ในระหว่างการประมวลผล เมล็ดข้าวนึ่งจะหนา และสั้นกว่าไม่นึ่งกัน แพทช์สีขาวทึบแสงที่เห็นในท้องข้าวสาร (ค้น) จะถูกเอาออก โดยการทำ ข้าวนึ่งมีเฉดสีของสีเหลืองอำพันอาจเนื่องมาจากการแพร่ของแกลบสีในเอนโดสเปิร์มหรือไม่เอนไซม์ในระบบ Maillard ชนิดของ browning ข้าวนึ่งมีแรงทางกลสูงซึ่งทำให้ไม่ไวต่อการเคมีฯ ระหว่างสี เนื้อหาของวิตามิน B จะเพิ่มขึ้นในข้าวนึ่ง ยังจะเปลี่ยนคุณสมบัติกินข้าวนึ่งกว่าไม่นึ่งกันเนื่องจากมันจะเหนียวน้อย ดูดซับน้ำน้อย และใช้เวลาเล็กน้อยในการปรุงอาหารความรุนแรงของการรักษาเวลา – อุณหภูมิที่นำมาใช้ในระหว่างกระบวนการทำที่แตกต่างกันมีผลต่อคุณภาพสุดท้ายของข้าวนึ่ง ตัวอย่าง เปลี่ยนสีเพิ่มกับเพิ่มขึ้นแช่น้ำอุณหภูมิ และระยะเวลาการนึ่งเพิ่มขึ้น ตลอดจนความดันนึ่งที่เพิ่มขึ้น ในขณะที่ ค่าความแข็งลดลง ด้วยการเพิ่มขึ้น แช่น้ำอุณหภูมิแต่เพิ่มกับเพิ่มเวลานึ่ง ข้าวนึ่งที่มีอุณหภูมิสูงแช่น้ำรายงานน้อยในกระบวนเนื้อหา เนื้อหาของไทอามีน (Chukwu และ Oseh, 2009) สูงกว่า แต่มีประสบการณ์สูงแป้งละลาย เนื้อหาไทอามีนในข้าวนึ่งเพิ่มค่อย ๆ เป็นแช่อุณหภูมิ และระยะเวลาในการนึ่งจะเพิ่มขึ้น ในขณะที่ ระยะนึ่งเพิ่มลดโปรตีน แคลเซียม เหล็ก และโซเดียม แต่ไขมันเพิ่มขึ้น รวมเถ้าและเส้นใยหยาบเนื้อหาในนึ่งข้าว มีการสูญเสียวิตามิน A และ C ซึ่งเกี่ยวข้องโดยตรงกับความรุนแรงของอุณหภูมิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจัยในการควบคุมคุณสมบัติของวัสดุข้าวนึ่งที่มีการแพร่กระจายของน้ำและสารอื่น ๆ เข้าและออกจากเมล็ดข้าว gelatinisation แป้งและ retrogradation และสูญเสียสภาพธรรมชาติของโปรตีนและการเชื่อมโยง disulphide. แพร่เป็นตัวแปรที่สำคัญในการกำหนดคุณภาพสุดท้ายของข้าวนึ่ง ข้าว คุณสมบัติการแพร่กระจายของข้าวขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการรวมถึงโครงสร้างเม็ดองค์ประกอบการประมวลผลหลังการเก็บเกี่ยวอุณหภูมิและความชื้น กฎข้อที่สองของ Fick ของการแพร่กระจายได้รับการใช้กันอย่างแพร่หลายในการตรวจสอบพฤติกรรมการแพร่กระจายในระหว่างการแช่เมล็ดและการอบแห้ง นักวิจัยได้นำไปประยุกต์ใช้แบบจำลองกึ่งทฤษฎีที่จะเข้าใจกระบวนการในการแพร่กระจายเมล็ดข้าว. Gelatinisation และอีกตกผลึกเป็นเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในแป้งข้าวที่เกิดขึ้นในระหว่างการสุก ในช่วง gelatinisation เม็ดแป้งละลายบวมและการเปลี่ยนเฟสของแป้งที่เกิดขึ้น และในกระบวนการตกผลึกใหม่, แป้งจัดแสดงนิทรรศการความหลากหลายที่นำเนื้อสุดท้ายของข้าวนึ่งสุก. ขอบเขตของการเปลี่ยนแปลงภายในเคอร์เนลข้าวร้อนในระหว่างการรักษาขึ้นอยู่กับตัวแปรที่ใช้ในการประมวลผลระหว่างการประมวลผล เคอร์เนลข้าวนึ่งมีความหนาและสั้นกว่าคู่ที่ไม่ข้าวนึ่ง แพทช์สีขาวทึบแสงที่เห็นบนหน้าท้องของข้าวสาร (ท้องไข่) จะถูกลบออกโดยการสุก ข้าวข้าวนึ่งมีร่มเงาของสีสีน้ำตาลเหลืองอาจเนื่องมาจากการแพร่กระจายของสีเปลือกเข้าไปใน endosperm หรือไม่เอนไซม์ชนิด Maillard ของสีน้ำตาล ข้าวข้าวนึ่งมีความแข็งแรงเชิงกลที่สูงขึ้นซึ่งจะทำให้มันน้อยไวต่อการแตกหักในระหว่างการกัด เนื้อหาของวิตามิน B จะเพิ่มขึ้นในข้าวนึ่ง คุณสมบัติกินข้าวข้าวนึ่งมีการเปลี่ยนแปลงยังกว่าคู่ที่ไม่ข้าวนึ่งเพราะมันจะเหนียวน้อยดูดซับน้ำน้อยและใช้เวลาอีกเล็กน้อยในการปรุงอาหาร. ความรุนแรงของการรักษาเวลาอุณหภูมิที่นำมาใช้ในระหว่างกระบวนการทำข้าวนึ่งที่แตกต่างกันมีผลต่อคุณภาพสุดท้ายของ ข้าวนึ่ง ยกตัวอย่างเช่นการเพิ่มขึ้นของการเปลี่ยนสีที่มีการเพิ่มอุณหภูมิของน้ำแช่และเพิ่มระยะเวลาการนึ่งเช่นเดียวกับการเพิ่มความดันไอน้ำ ในขณะที่ค่าความแข็งลดลงด้วยการเพิ่มอุณหภูมิของน้ำแช่ แต่จะเพิ่มขึ้นตามระยะเวลาที่เพิ่มขึ้นนึ่ง ข้าวข้าวนึ่งการผลิตที่มีอุณหภูมิของน้ำสูงแช่ก็จะน้อยลงในไขมันสูงในเนื้อหาของวิตามินบี (Chukwu และ Oseh 2009) แต่มีประสบการณ์การชะล้างแป้งที่สูงขึ้น เนื้อหาวิตามินบีในการเพิ่มขึ้นของข้าวนึ่งค่อยแช่อุณหภูมิและระยะเวลาการนึ่งจะเพิ่มขึ้น ในขณะที่ระยะเวลานึ่งที่เพิ่มขึ้นลดลงโปรตีนแคลเซียมเหล็กและโซเดียม แต่เพิ่มขึ้นไขมันเถ้ารวมและเนื้อหาเยื่อใยในข้าวนึ่ง มีการสูญเสียของวิตามินคือ A และ C ซึ่งเป็นที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับความรุนแรงของอุณหภูมิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจัยในการควบคุมคุณสมบัติของวัสดุข้าวนึ่ง มีการแพร่กระจายของน้ำและสารประกอบอื่น ๆที่เข้าและออกจากเมล็ดข้าว gelatinisation และรี , แป้งและโปรตีนและการเชื่อมโยง ( =

คือ คีย์เพื่อกำหนดพารามิเตอร์คุณภาพสุดท้ายนึ่งข้าวการแพร่กระจาย คุณสมบัติของข้าวขึ้นอยู่กับจำนวนของปัจจัย ได้แก่ โครงสร้าง องค์ประกอบของเมล็ดข้าวหลังการเก็บเกี่ยว , อุณหภูมิและความชื้น ฟิกของกฎข้อที่สองของการแพร่กระจายที่ได้รับการใช้กันอย่างแพร่หลายเพื่อศึกษาการแพร่กระจายของเม็ดขณะเปียก และแห้ง นักวิจัยได้ใช้แบบจำลองกึ่งเข้าใจกระบวนการแพร่ในเมล็ดข้าว

gelatinisation และการตกผลึก มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในข้าวแป้งที่เกิดขึ้นระหว่าง parboiling . ในช่วง gelatinisation บวมเม็ดแป้งละลายและการเปลี่ยนเฟสของแป้งเกิดขึ้น และในกระบวนการการตกผลึกอีกครั้ง , แป้ง จัดแสดงพันธุ์ที่มีส่วนร่วมพื้นผิวสุดท้ายสุกข้าวนึ่ง .

ขอบเขตของการเปลี่ยนแปลงภายในเมล็ดข้าวในระหว่างการประมวลผลด้วยการรักษาขึ้นอยู่กับตัวแปรที่ใช้ในการประมวลผล ส่วนข้าวนึ่งเมล็ดจะหนาและสั้นกว่าไม่ขาวคู่ มีสีขาวขุ่นๆที่เห็นบนท้องของข้าวสาร ( ท้องไข่ ) จะถูกลบออกโดย parboiling .ส่วนข้าวนึ่งมีเฉดสีอำพันอาจเนื่องจากการแพร่กระจายของสีแกลบในเอนโดสเปิร์มหรือไม่ใช่อย่างโดยประเภทของบราวนิ่ง และข้าวนึ่งข้าวมีความแข็งแรงเชิงกลสูงซึ่งทำให้มันน้อยไวต่อความเสียหายระหว่างกัด เนื้อหาของวิตามินบีเพิ่มขึ้นในข้าวนึ่ง .การรับประทานข้าวนึ่งยังมีคุณสมบัติของการเปลี่ยนแปลงมากกว่า ไม่ใช่เพราะมันเหนียวนึ่งคู่น้อย ดูดซึมน้ำน้อยและใช้เวลามากขึ้นในการปรุงอาหาร .

ความรุนแรงของการประกาศใช้ในช่วงอุณหภูมิเวลาและกระบวนการที่แตกต่างกัน parboiling มีผลต่อคุณภาพสุดท้ายที่นึ่งข้าว ตัวอย่างเช่นสีเปลี่ยนเพิ่มขึ้นเมื่อเพิ่มอุณหภูมิและระยะเวลาในการแช่น้ำนึ่งเช่นเดียวกับการเพิ่มไอน้ำความดัน ส่วนค่าความแข็งจะลดลงด้วยการแช่น้ำ แต่เพิ่มขึ้นเมื่อเพิ่มเวลานึ่ง . และข้าวนึ่งข้าว ผลิตด้วยอุณหภูมิแช่น้ำสูงรายงานจะน้อยกว่าในไขมันเนื้อหาวิตามินบีปริมาณสูง ( chukwu และ oseh 2009 ) แต่ประสบการณ์สูงกว่าแป้งละลาย . ส่วนวิตามินบี เนื้อหาในข้าวนึ่งแช่อุณหภูมิค่อยๆเพิ่มขึ้นเป็นนึ่งมีระยะเวลาเพิ่มขึ้น ส่วนการเพิ่มระยะเวลานึ่งลดลง โปรตีน แคลเซียม เหล็ก และ โซเดียม แต่เพิ่มขึ้น ไขมัน เถ้า เส้นใยหยาบรวมเนื้อหาในข้าวนึ่ง .มีการสูญเสียของวิตามิน A และ C ซึ่งจะเกี่ยวข้องโดยตรงกับความรุนแรงของอุณหภูมิ