4. DiscussionThe rate of viable sam

4. Discussion
The rate of viable samples yielded by the mouse inoculation test
(33.6%) was much lower than that observed by Martorelli (2004),
whoreported 80.3% of positive samplesamongthose stored for long
periods at freezing temperatures, although therewasno correlation
between the storage time and viral viability.
In routine rabies diagnosis, when working on positive samples
under perfect conservation conditions, the average mouse
incubation period is 5 days (range, 8–28 days), depending on the
animal species from which the virus was derived (Koprowski, 1996;
Peixoto et al., 2000; Cunha et al., 2006). Considering that death
occurs between 1 and 3 days after the first clinical signs, the mean
survival time of mice inoculated with well-conserved samples is
generally 7–10 days and 5–7 days for positive control (challenge
virus standard). In the present study, using long-term-stored samples,
the mean survival time was considerably higher (12–17 days),
because the storage period and conservation conditions resulted in
lower viral virulence. In contrast, higher mortality was observed in
mice inoculated with short-term-stored samples. This result was
probably because the samples stored for ≥10 years were maintained
for most of the time at −20 ◦C, while those stored for

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. สนทนาอัตราตัวอย่างได้ผล โดยทดสอบ inoculation เมาส์(ร้อยละ 33.6) ถูกมากต่ำกว่าที่ตรวจสอบ โดย Martorelli (2004),whoreported 80.3% ของ samplesamongthose บวกเก็บไว้นานระยะเวลาที่แช่แข็งอุณหภูมิ แม้ว่าความสัมพันธ์ therewasnoระหว่างการเก็บและไวรัสนี้ในการวินิจฉัยโรคประจำ เมื่อทำงานกับตัวอย่างบวกภายใต้เงื่อนไขการอนุรักษ์โก เมาส์เฉลี่ยระยะฟักตัวคือ 5 วัน (ช่วง วัน 8 – 28), ขึ้นอยู่กับการพันธุ์สัตว์ที่ถูกไวรัสมา (Koprowski, 1996Peixoto et al., 2000 กูนยาและ al., 2006) พิจารณาความตายนั้นเกิดขึ้นระหว่าง 1 และ 3 วันหลังจากอาการทางคลินิกแรก ค่าเฉลี่ยเวลาการอยู่รอดของหนู inoculated มีตัวอย่างห้องนำโดยทั่วไปแล้ว 7 – 10 วันและ 5-7 วันสำหรับควบคุมบวก (ความท้าทายไวรัสมาตรฐาน) ในการศึกษาปัจจุบัน การใช้ระยะยาว-term-เก็บตัวอย่างเวลาหมายถึงการอยู่รอดมีสูงมาก (12-17 วัน) ,เนื่องจากส่งผลให้จัดเก็บอนุรักษ์และรอบระยะเวลาเงื่อนไขล่าง virulence ไวรัส ในทางตรงกันข้าม การตายสูงที่พบในหนู inoculated มีสไตล์-term-เก็บตัวอย่าง ผลนี้อาจเป็น เพราะตัวอย่างที่เก็บไว้ใน ≥10 ปีที่รักษาสำหรับส่วนมากของเวลาที่ −20 ◦C ในขณะที่เก็บสำหรับ < 10ปีได้เก็บไว้ส่วนใหญ่ที่ −80 ◦C อัตราการตายต่ำตัวอย่างจาก 2000 โดยที่แยกต่างหากในปีปี 1997, 1998 และ 2002 duo กับสภาพเนื้อเยื่อสมองแย่กว่าสังเกตในตัวอย่างเดิมที่ส่งไปยังห้องปฏิบัติการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4. อภิปราย
อัตราตัวอย่างให้ผลการทำงานได้โดยการทดสอบฉีดวัคซีนเมาส์
(33.6%) ต่ำกว่าที่พบโดย Martorelli (2004),
whoreported 80.3% ของ samplesamongthose บวกที่เก็บไว้เป็นเวลานาน
ระยะเวลาที่อุณหภูมิแช่แข็งแม้ว่าความสัมพันธ์ therewasno
ระหว่างการเก็บรักษา เวลาและความมีชีวิตของเชื้อไวรัส.
ในการวินิจฉัยโรคพิษสุนัขบ้าประจำเมื่อทำงานบนตัวอย่างบวก
ภายใต้เงื่อนไขการอนุรักษ์ที่สมบูรณ์แบบของเมาส์เฉลี่ย
ระยะฟักตัวเป็น 5 วัน (ช่วง 8-28 วัน) ขึ้นอยู่กับ
สายพันธุ์สัตว์จากการที่ไวรัสได้มา (Koprowski 1996;
Peixoto et al, 2000;.. คุ et al, 2006) พิจารณาว่าการตาย
เกิดขึ้นระหว่าง 1 และ 3 วันหลังจากที่อาการแรกค่าเฉลี่ย
เวลาการอยู่รอดของหนูเชื้อด้วยตัวอย่างที่ดีคือการอนุรักษ์
โดยทั่วไป 7-10 วันและ 5-7 วันสำหรับการควบคุมเชิงบวก (ท้าทาย
มาตรฐานไวรัส) ในการศึกษาครั้งนี้ใช้ตัวอย่างในระยะยาว-เก็บไว้
เวลาการอยู่รอดหมายถึงเป็นอย่างมากสูง (12-17 วัน)
เพราะระยะเวลาการเก็บและเงื่อนไขในการอนุรักษ์ส่งผลให้
ความรุนแรงของเชื้อไวรัสลดลง ในทางตรงกันข้ามการตายที่สูงขึ้นพบว่าใน
หนูเชื้อด้วยตัวอย่างระยะเวลาสั้น ๆ ที่เก็บไว้ ผลที่ได้นี้ก็
อาจจะเป็นเพราะตัวอย่างที่เก็บไว้สำหรับ≥10ปีถูกเก็บรักษา
สำหรับส่วนมากของเวลาที่อุณหภูมิ -20 ◦Cในขณะที่เก็บไว้สำหรับ <10
ปีส่วนใหญ่ถูกเก็บไว้ที่ -80 ◦C อัตราการตายลดลงของ
กลุ่มตัวอย่างจากปี 2000 เมื่อเปรียบเทียบกับการแยกผู้ที่อยู่ในปี
1997, 1998 และ 2002 เป็นคู่กับภาวะเนื้อเยื่อสมองที่เลวร้ายยิ่ง
สังเกตเห็นในตัวอย่างเดิมที่ส่งไปยังห้องปฏิบัติการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . การอภิปราย
อัตราตัวอย่างพบเชื้อทดสอบได้โดยเมาส์
( 33.6 % ) ต่ำกว่าที่พบโดย martorelli ( 2004 ) ,
whoreported ร้อยละ 80.3 ของ samplesamongthose บวกเก็บไว้เป็นเวลานาน

) ที่อุณหภูมิแช่แข็ง แม้ว่า therewasno ระหว่างการเก็บและไวรัส 3 .
ในการวินิจฉัยโรคพิษสุนัขบ้า ตามปกติ เมื่อทำงานกับตัวอย่าง
บวกภายใต้เงื่อนไขที่สมบูรณ์แบบประหยัด เฉลี่ยเมาส์
ระยะเวลาการบ่ม 5 วัน ( ช่วง 8 – 28 วัน ) ขึ้นอยู่กับ
สัตว์ชนิด จากการที่ไวรัสได้มา ( koprowski , 1996 ;
เปโซโต้ et al . , 2000 ; Cunha et al . , 2006 ) พิจารณาความตาย
เกิดขึ้นระหว่าง 1 และ 3 วัน หลังจากที่อาการแรก หมายถึงการอยู่รอดของหนู
เวลาใส่ก็อนุรักษ์
ตัวอย่างคือโดยทั่วไป 7 – 10 วันและ 5 – 7 วัน บวก ( มาตรฐานการควบคุมไวรัสท้าทาย
) ในการศึกษาครั้งนี้ใช้ระยะยาวที่เก็บตัวอย่าง
หมายถึงการอยู่รอด คือ สูงมาก ( 12 – 17 วัน )
เพราะกระเป๋าระยะเวลาและเงื่อนไขการอนุรักษ์ส่งผลให้เกิด
ลดความรุนแรงของไวรัส . ในทางตรงกันข้ามสูงกว่าอัตราการตายสูง
หนูใส่สั้นที่เก็บตัวอย่างผลนี้ถูก
คงเพราะตัวอย่างที่เก็บไว้เพื่อ≥ 10 ปียังคง
สำหรับส่วนใหญ่ของเวลาที่ − 20 ◦ C ในขณะที่เก็บไว้ < 10
ปีถูกเก็บไว้ส่วนใหญ่ที่− 80 ◦ C ลดอัตราการตายของ
ตัวอย่างจาก 2000 ในการเปรียบเทียบกับผู้ที่แยกได้ในปี
2540 , 2541 และ 2545 เป็น duo ไปแย่เนื้อเยื่อสมองอาการ
พบในต้นฉบับตัวอย่างส่งห้องปฏิบัติการ