he short story “Miss Brill” by Kath

he short story “Miss Brill” by Katherine Mansfield gives great insight into how lonely people can begin to warp their perception of the world around them, causing them to unwittingly deny their loneliness, causing their twisted perception of the world to crumble. The main character, Miss Brill, sits in the park and eavesdrops on other conversations. She wears a fox pelt around her neck and strokes it as she listens in on other people’s conversations. She is a lonely foreigner, yet she doesn’t realize it. The lack of realization causes her to distort the world around her.

Miss Brill’s eccentric disposition is revealed especially when she pulls her fur out of a box, “rubbed the life back into the dim little eyes” and personifies it. Mansfield has Miss Brill give the fur a voice and emotions, when in reality, it is an inanimate object. This description gives way to Miss Brill’s appearance and quirky disposition. Miss Brill continues to stroke it and carries it with her through the story, which Mansfield uses to reveal that she does not have any other friends or acquaintances in which to socialize with. This exclusion from the world around Miss Brill gives reason to why she pries on other’s conversations and behaviors.

Mansfield especially uses Miss Brill’s reactions and emotions toward the conversations and actions of the other characters to characterize her. The old couple she saw gives her little emotion at first. She views them “as though they’d just come from… cupboards,” a metaphor comparing them to forgotten dishes. Mansfield uses this to add irony later on in the story. The selection of detail that Miss Brill uses to describe the other park members shows that she is a sagacious observer. Mansfield uses the music that the band is playing in the park as a motif to parallel Miss Brill’s emotions. Throughout the story, Miss Brill listens to the band, and connects it with the situations that she observes. Miss Brill says to herself that “the band seemed to know what [the ermine toque] was feeling…” when she observes the “ermine toque”. The recurrence of the music being played by the band is what Mansfield uses to characterize Miss Brill through internal emotions that Miss Brill had yet to realize herself.

Through all the characterization techniques used by Mansfield, Miss Brill becomes a character who eventually realizes the truth about herself. Mansfield uses irony when Miss Brill “went into the little dark room- her room like a cupboard”. Incorporating the cupboard in the final revelation shows that Miss Brill realizes that she is like the old couple in the park. When Miss Brill lays the fox fur back inside its box, she puts the lid on and “thought she heard something crying.” The crying was Miss Brill herself, which is how Mansfield causes the reader to feel sympathy for her. This is also a way that the author reveals a compassionate tone. The irony, repetition, motifs, and revelations in the story cause the reader to grow with Miss Brill, causing a stronger reaction in the pathos of the reader.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรื่องสั้นของเขา "นางสาว Brill" โดยแคทเธอรีน Mansfield ให้เข้าใจดีเป็นคนโดดเดี่ยววิธีเริ่มต้นเส้นยืนการรับรู้โลกรอบ ๆ พวกเขา พวกเขาจะไม่ปฏิเสธความเหงาของพวกเขา ทำให้เกิดการรับรู้ที่บิดโลกพังทลายก่อให้เกิดการ ตัวละครหลัก นางสาว Brill ตั้งอยู่ในสวน และ eavesdrops ในการสนทนาอื่น ๆ เธอสวม pelt จิ้งจอกรอบคอของเธอ และ strokes เป็นเธอฟังในบทสนทนาของคนอื่น เธอเป็นชาวต่างประเทศที่โดดเดี่ยว แต่เธอไม่รู้ ขาดการรับรู้ทำให้เธอทำให้โลกใกล้เธอนางสาว Brill แหกคอกการจัดการจะเปิดเผยโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอดึงขนของออกจากกล่อง "rubbed ชีวิตกลับเข้าไปในตาน้อยมิติ" และ personifies มัน Mansfield ได้ Brill นางสาวให้ขนเสียงและอารมณ์ ในความเป็นจริง มันเป็นวัตถุ inanimate คำอธิบายนี้ให้ปรากฏและครอบครองมอนสเตอร์ที่เล่นโวหารนางสาว Brill นางสาว Brill ยังเรื่องโรคหลอดเลือดสมอง และปฏิบัติกับเธอผ่านเรื่องราว ที่ Mansfield ใช้เฉลยว่า เธอไม่มีเพื่อนหรือคนรู้จักที่จะเข้าสังคมกับอื่น ๆ นี้แยกออกจากโลกรอบ Brill นางสาวให้เหตุผลทำไมเธอ pries สนทนาและพฤติกรรมของผู้อื่นMansfield โดยเฉพาะใช้นางสาว Brill ปฏิกิริยาและอารมณ์ต่อการสนทนาและการกระทำของตัวละครลักษณะของเธอ คู่เก่าที่เธอเห็นทำให้อารมณ์ของเธอเล็กน้อยในตอนแรก เธอดู "เหมือนพวกเขาจะเพิ่งมาจาก...ตู้ อุปมัยเปรียบเทียบกับอาหารที่ลืม Mansfield ใช้นี้เพิ่มการประชดในภายหลังในเรื่อง การเลือกรายละเอียดที่ Brill นางสาวใช้เพื่ออธิบายการทำสวน แสดงว่า เธอเป็นนักการ sagacious Mansfield ใช้เพลงที่วงดนตรีกำลังเล่นในสวนเป็นแปลนการขนานนางสาว Brill ของอารมณ์ ตลอดเรื่องราว นางสาว Brill ฟังวง และเชื่อมต่อกับเหตุการณ์ที่เธอพิจารณา นางสาว Brill บอกกับตัวเองว่า "วงดูเหมือนจะ รู้รู้สึกอะไร [การสัตว์คล้ายแมว toque]..." เมื่อเธอพิจารณา "สัตว์คล้ายแมว toque" การเกิดซ้ำของเพลงที่กำลังเล่น โดยวงคือ Mansfield ที่ใช้เพื่อกำหนดลักษณะ Brill นางสาวผ่านอารมณ์ภายในที่นางสาว Brill ก็ยังตระหนักถึงตัวเองผ่านทั้งหมดจำแนกเทคนิคที่ใช้ โดย Mansfield นางสาว Brill กลายเป็น อักขระที่ตระหนักถึงความจริงเกี่ยวกับตัวเองในที่สุด Mansfield ใช้ประชดเมื่อนางสาว Brill "เดินเข้าไปในห้องมืดห้องเธอน้อยเช่นเป็นตู้" เพจตู้ในวิวรณ์สุดท้ายแสดงว่า นางสาว Brill ตระหนักว่า เธอเป็นเหมือนคู่รักเก่าในสวน เมื่อนางสาว Brill วางสุนัขจิ้งจอกขนกลับมาภายในกล่องของ เธอทำให้ฝาบน และ "คิด ว่า เธอก็ได้ยินเรื่องร้องไห้" การร้องไห้นั้น Brill นางสาวตัวเอง ซึ่งเป็นวิธีที่ Mansfield ทำให้ผู้อ่านรู้สึกเห็นใจสำหรับเธอ นี้ยังเป็นวิธีที่ผู้เขียนพบว่า เสียงอย่างทันท่วงที ประชด ซ้ำ โดดเด่น การเปิดเผยในเรื่องอ่านเติบกับนางสาว Brill ก่อให้เกิดปฏิกิริยาที่แข็งแกร่งใน pathos ของผู้อ่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเรื่องสั้น "สุดยอดนางสาว" โดยแคเธอรีนแมนส์ฟิลด์ให้เข้าใจที่ดีในวิธีการที่คนเหงาสามารถเริ่มต้นการวาร์ปการรับรู้ของโลกรอบตัวพวกเขาทำให้พวกเขาโดยไม่เจตนาปฏิเสธความเหงาของพวกเขาก่อให้เกิดการรับรู้ของพวกเขาบิดของโลกจะแตกสลาย ตัวละครหลักนางสาวสุดยอดนั่งอยู่ในสวนสาธารณะและ eavesdrops การสนทนาอื่น ๆ เธอสวมหนังสุนัขจิ้งจอกรอบคอของเธอและเป็นจังหวะเธอฟังการสนทนาของคนอื่น เธอเป็นชาวต่างชาติเหงา แต่เธอไม่ได้ตระหนักถึงมัน การขาดความตระหนักทำให้เธอบิดเบือนโลกรอบ ๆ ตัวเธอ. จำหน่ายประหลาดนางสาวสุดยอดของถูกเปิดเผยโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอดึงขนของเธอออกจากกล่อง "ลูบชีวิตกลับเข้ามาในดวงตาเล็ก ๆ น้อย ๆ สลัว" และ personifies มัน แมนส์ฟิลด์มีนางสาวสุดยอดให้ขนเสียงและอารมณ์เมื่อในความเป็นจริงมันเป็นวัตถุไม่มีชีวิต คำอธิบายนี้ให้วิธีการปรากฏตัวของนางสาวสุดยอดและจำหน่ายไปเล่นโวหาร นางสาวสุดยอดยังคงจังหวะมันและถือมันกับเธอผ่านเรื่องราวที่แมนส์ที่ใช้ในการแสดงให้เห็นว่าเธอไม่ได้มีเพื่อนคนอื่น ๆ หรือคนรู้จักในการที่จะเข้าสังคมกับ การยกเว้นจากโลกรอบตัวนางสาวสุดยอดนี้ให้เหตุผลที่ว่าทำไมเธอpriešการสนทนาอื่น ๆ และพฤติกรรม. แมนส์ฟิลด์โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้ปฏิกิริยาของนางสาวสุดยอดและอารมณ์ที่มีต่อการสนทนาและการกระทำของตัวละครอื่น ๆ ที่จะอธิบายลักษณะของเธอ คู่เก่าที่เธอเห็นให้อารมณ์ความรู้สึกเล็ก ๆ ของเธอในตอนแรก เธอมองพวกเขา "ราวกับว่าพวกเขาต้องการเพียงแค่มาจากตู้ ... " คำอุปมาเปรียบเทียบพวกเขาจะลืมอาหาร แมนส์ฟิลด์ใช้นี้เพื่อเพิ่มประชดในภายหลังในเรื่อง การเลือกรายละเอียดที่นางสาวสุดยอดที่ใช้ในการอธิบายถึงสมาชิกในสวนสาธารณะอื่น ๆ ที่แสดงให้เห็นว่าเธอเป็นผู้สังเกตการณ์ไหวพริบ แมนส์ฟิลด์ใช้เพลงที่วงดนตรีกำลังเล่นอยู่ในสวนสาธารณะเป็นบรรทัดฐานที่จะขนานอารมณ์นางสาวสุดยอดของ ตลอดทั้งเรื่องนางสาวสุดยอดฟังวงดนตรีและเชื่อมต่อกับสถานการณ์ที่ว่าเธอตั้งข้อสังเกต นางสาวสุดยอดบอกกับตัวเองว่า "วงดนตรีที่ดูเหมือนจะรู้ว่าสิ่งที่ได้ [แมวน้ำ Toque] รู้สึก ... " เมื่อเธอสังเกต "แมวน้ำ Toque" การกำเริบของเพลงที่กำลังเล่นโดยวงดนตรีเป็นสิ่งที่แมนส์ที่ใช้ในการอธิบายลักษณะนางสาวสุดยอดผ่านอารมณ์ความรู้สึกภายในที่นางสาวสุดยอดยังไม่ได้ตระหนักถึงตัวเอง. ผ่านทุกเทคนิคลักษณะที่ใช้โดยแมนส์ฟิลด์นางสาวสุดยอดกลายเป็นตัวละครที่ในที่สุดก็ตระหนักถึงความจริงเกี่ยวกับ ตัวเธอเอง แมนส์ฟิลด์ใช้ประชดเมื่อนางสาวสุดยอด "เข้าไปในที่มืดเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่พักห้องพักห้องของเธอเช่นตู้" ผสมผสานตู้ในการเปิดเผยสุดท้ายแสดงให้เห็นว่านางสาวสุดยอดตระหนักดีว่าเธอเป็นเหมือนคู่เก่าในสวนสาธารณะ เมื่อนางสาวสุดยอดวางขนสุนัขจิ้งจอกกลับเข้าไปข้างในกล่องของเธอทำให้ฝาบนและ "คิดว่าเธอได้ยินเสียงร้องไห้บางสิ่งบางอย่าง." ร้องไห้ถูกนางสาวสุดยอดของตัวเองซึ่งเป็นวิธีการที่ทำให้เกิดแมนส์ฟิลด์ผู้อ่านจะรู้สึกเห็นใจเธอ นี้ยังเป็นวิธีที่ผู้เขียนแสดงให้เห็นว่าเสียงที่เห็นอกเห็นใจ ประชดซ้ำลวดลายและการเปิดเผยในเรื่องทำให้เกิดการอ่านที่จะเติบโตไปพร้อมกับนางสาวสุดยอดที่ก่อให้เกิดปฏิกิริยาที่แข็งแกร่งในเรื่องน่าเศร้าของผู้อ่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาเรื่องสั้น " คุณหนูสุดยอดมาก " โดย Katherine Mansfield ให้ลึกลงไปว่า คนขี้เหงาสามารถเริ่มบิดการรับรู้โลกรอบตัวพวกเขา ทำให้พวกเขาไม่มีเจตนาปฏิเสธความเหงาของพวกเขา ทำให้พวกเขาบิดเบือนการรับรู้โลกล่มสลาย ตัวละครหลัก คุณสุดยอด อยู่ในสวนสาธารณะ และ eavesdrops ในการสนทนาอื่น ๆเธอใส่ชุดจิ้งจอกเพลรอบคอของเธอและจังหวะนั้นเธอฟังที่เขาพูด เธอเป็นคนต่างด้าวเหงา แต่เธอไม่ได้ตระหนักถึงมัน การขาดการรับรู้สาเหตุที่เธอบิดเบือนโลกรอบๆตัวเธอ

คิดถึงบริประหลาดนิสัยเปิดเผยโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอดึงเธอขนออกจากกล่อง " ลูบกลับเข้ามาในชีวิตของมัวตาเล็กน้อย " และ personifies .แมนส์ฟิลด์ มีพลาดสุดยอดให้ขน เสียงและอารมณ์ เมื่อในความเป็นจริง มันเป็นวัตถุที่ไม่มีชีวิต รายละเอียดให้คุณบริลักษณ์และเอกลักษณ์เฉพาะตัว นิสัย คิดถึงสุดยอดยังคงลูบไล้มันและถือมันกับเธอผ่านเรื่องราวที่ Mansfield ใช้เปิดเผยว่าเธอไม่ได้มีเพื่อนหรือคนรู้จักที่คบหาด้วยนี้ไปจากโลกรอบตัวคุณ บริลให้เหตุผลทำไมเขาในการสนทนาอื่น ๆและพฤติกรรม

แมนส์ฟิลด์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งใช้นางสาวบริปฏิกิริยาและอารมณ์ต่อการสนทนา และการกระทำของตัวอักษรอื่น ๆในลักษณะของเธอ เก่าคู่ที่เธอเห็นทำให้อารมณ์ของเธอเล็กน้อยในตอนแรก เธอมองเขาราวกับว่าพวกเขาเพิ่งจากมา . . . . . . . ตู้" อุปมาเปรียบเทียบให้ลืมอาหาร แมนส์ฟิลด์นี้เพื่อเพิ่มการใช้ในภายหลังในเรื่อง การเลือกรายละเอียดที่คุณสุดยอด ใช้อธิบายถึงสมาชิกคนอื่น Park แสดงให้เห็นว่าเธอเป็นผู้เฉลียวฉลาด แมนส์ฟิลด์ ใช้เพลงที่วงดนตรีเล่นในสวนสาธารณะเป็นบรรทัดฐานที่จะขนานพลาดสุดยอดของอารมณ์ ตลอดทั้งเรื่อง คุณหนูสุดยอดฟังวงดนตรีและเชื่อมต่อได้กับสถานการณ์ที่เธอสังเกต นางสาวบริลกล่าวกับตัวเองว่า " วงดนตรีที่ดูเหมือนจะรู้อะไร [ Hatch Toque ] รู้สึก . . . . . . . " เมื่อเธอสังเกต " Ermine Toque " ส่วนอีกเพลงที่ถูกเล่นโดยวงดนตรีที่ Mansfield ใช้ลักษณะพลาดสุดยอดผ่านภายใน อารมณ์ ความรู้สึก ที่คุณยังไม่เคยรู้ว่าตัวเองสุดยอด

ผ่านทั้งการใช้เทคนิคแมนส์ฟิลด์ คุณสุดยอด กลายเป็นตัวละครที่ในที่สุดก็ตระหนักถึงความจริงเกี่ยวกับตัวเอง แมนส์ฟิลด์ใช้ประชดเมื่อคิดถึงสุดยอด " เข้าไปในห้องมืดๆห้องของเธอเหมือนตู้ " เรียกตู้สุดท้ายเปิดเผยแสดงให้เห็นว่าคุณสุดยอดว่าเธอเป็นเหมือนคู่เก่าในสวนสาธารณะเมื่อคุณหนูสุดยอดวางจิ้งจอกขนกลับในกล่องของมัน เธอใส่ฝาบนและ " คิดว่าเธอได้ยินร้องไห้ " ร้องไห้คิดถึงสุดยอดเอง ซึ่งเป็นวิธีที่แมนส์ฟิลด์ ทำให้ผู้อ่านรู้สึกเห็นใจเธอ นี้ยังเป็นวิธีที่ผู้เขียนพบว่าโทนความเห็นอกเห็นใจ การประชดประชัน , การทำซ้ำ , ลวดลาย และเปิดเผยเรื่องราวให้ผู้อ่านที่จะเติบโตกับคุณ บริล ,ก่อให้เกิดปฏิกิริยาที่แข็งแกร่งในด้านอารมณ์ของผู้อ่าน