longitudinal research.Finally, the

longitudinal research.
Finally, the nature of this sample, that of elementary school teachers who
voluntarily attended a professional development program, may limit the generalization
of the research conclusions. For instance, elementary and secondary school teachers may
experience school leadership and its impact on their motivation and burnout differently
due to their different school structures, subject matters, student ages, bureaucratic
controls, standardizations, and market mechanisms. In addition, teachers who are highly
committed to professional development (as sampled in the current study) may possibly
endure varying levels of burnout andmay relate differently to school leadership’s effort to
motivate them, compared to other teachers. Therefore, to permit wider generalizations,
further research is needed on the relations among leadership styles, teacher motivation
types, and teacher burnout among a diversified sample of teachers with regard to
characteristics such as age, tenure, education, school type, subject matter specialization,
attendance in ongoing professional development programs, and designated roles in school.
Despite its shortcomings, the current study holds potential to fill an important gap in
our empirical knowledge concerning the relations between educational leadership and
teachers’ motivation. As educational systems have recently tightened their control
over schools, which in turn may drive principals to practice transactional leadership
associated with controlled motivation, the role of principals in generating autonomous
motivation among teachers cannot be overstated. Although controlled motivation can
lead teachers to comply with the system’s standards, it is the autonomous motivation
that transforms their jobs into a meaningful experience, drives them to practice
autonomy-supportive teaching, protects them from burnout, increases their well-being,
improves their effectiveness, and fosters their retention in the system.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การวิจัยระยะยาวได้
สุดท้าย ลักษณะของตัวอย่างนี้ ของครูโรงเรียนประถมศึกษาที่
สมัครใจเข้าร่วมโปรแกรมพัฒนาอาชีพ อาจจำกัดการ generalization
ของบทสรุปงานวิจัยได้ ตัวอย่าง ครูประถม และมัธยมโรงเรียนอาจ
ประสบการณ์โรงเรียนภาวะผู้นำและผลกระทบของแรงจูงใจและถูกกระทำอย่างรุนแรงแตกต่างกัน
เนื่องจากตัวโครงสร้างโรงเรียนต่าง ๆ หัวข้อเรื่อง นักเรียนอายุ ราชการ
ควบคุม standardizations และกลไกการตลาด นอกจากนี้ คุณครูผู้อยู่สูง
พัฒนามุ่งมั่นที่จะทำงาน (ตามตัวอย่างในการศึกษาปัจจุบัน) อาจอาจ
ทนแตกต่างกันระดับ andmay ถูกกระทำอย่างรุนแรงเกี่ยวข้องแตกต่างกับความพยายามของผู้นำโรงเรียน
จูงใจพวกเขา เมื่อเทียบกับครูอื่น ๆ ได้ ดังนั้น การอนุญาตให้กว้าง generalizations,
เพิ่มเติม ต้องวิจัยความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบภาวะผู้นำ แรงจูงใจครู
ชนิด และครูถูกกระทำอย่างรุนแรงระหว่างกลุ่มตัวอย่างที่หลากหลายของครูด้วยประสงค์โดยการ
ลักษณะเช่นอายุ อายุงาน การศึกษา โรงเรียนชนิด เรื่องเฉพาะ ทาง,
เข้าร่วมในโครงการพัฒนาวิชาชีพอย่างต่อเนื่อง และกำหนดบทบาทในโรงเรียน.
แม้ มีการแสดง การศึกษาปัจจุบันถือเป็นการเติมช่องว่างสำคัญใน
เรารู้ประจักษ์ที่เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางการศึกษา และ
แรงจูงใจของครู เป็นระบบการศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้มีรัดกุมกว่านี้การควบคุม
ผ่านโรงเรียน ซึ่งจะอาจขับรถแบบฝึกหัดนำทรานแซคชัน
เกี่ยวข้องกับแรงจูงใจการควบคุม บทบาทหลักในการสร้างอิสระ
แรงจูงใจจากครูไม่สามารถเทียบกับใบสั่งได้ แม้ว่าแรงจูงใจการควบคุมสามารถ
นำครูให้สอดคล้องกับมาตรฐานของระบบ เป็นแรงจูงใจที่อิสระ
ที่แปลงงานเป็นประสบการณ์ที่มีความหมาย ไดรฟ์พวกเขาฝึก
สอนอิสระสนับสนุน ปกป้องพวกเขาจากการถูกกระทำอย่างรุนแรง เพิ่มความเป็นอยู่ที่ดี,
ประสิทธิภาพ และการส่งเสริมการรักษาในระบบต่าง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิจัยระยะยาว
ในที่สุดธรรมชาติของตัวอย่างนี้ที่ของครูในโรงเรียนประถมศึกษาที่
สมัครใจเข้าร่วมโครงการพัฒนาอาชีพอาจ จำกัด ลักษณะทั่วไป
ของข้อสรุปการวิจัย ตัวอย่างเช่นประถมศึกษาและมัธยมศึกษาครูในโรงเรียนอาจจะ
สัมผัสกับความเป็นผู้นำของโรงเรียนและผลกระทบต่อแรงจูงใจและความเหนื่อยหน่ายของพวกเขาแตกต่างกัน
อันเนื่องมาจากโครงสร้างของพวกเขาที่แตกต่างกันในโรงเรียนเรื่องเรื่องนักศึกษาวัยราชการ
ควบคุมกำหนดมาตรฐานและกลไกตลาด นอกจากนี้ครูผู้สอนที่มีความสูง
มุ่งมั่นที่จะพัฒนาวิชาชีพ (เป็นตัวอย่างในการศึกษาในปัจจุบัน) อาจจะ
ทนระดับที่แตกต่างของความเหนื่อยหน่าย andmay เกี่ยวข้องแตกต่างกันไปความพยายามเป็นผู้นำของโรงเรียนเพื่อ
กระตุ้นให้พวกเขาเมื่อเทียบกับครูคนอื่น ๆ ดังนั้นเพื่อให้ภาพรวมที่กว้างขึ้น
การวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบการเป็นผู้นำครูแรงจูงใจ
ประเภทและความเหนื่อยหน่ายในหมู่ครูตัวอย่างที่หลากหลายของครูผู้สอนเกี่ยวกับการที่มี
ลักษณะเช่นอายุการดำรงตำแหน่งการศึกษาประเภทโรงเรียนเชี่ยวชาญเรื่อง
เข้าร่วมประชุมอย่างต่อเนื่องในการพัฒนาโปรแกรมมืออาชีพและมีบทบาทสำคัญในโรงเรียนที่กำหนด
แม้จะมีข้อบกพร่องของการทำงานที่ศึกษาในปัจจุบันถือศักยภาพเพื่อเติมเต็มช่องว่างที่สำคัญใน
ความรู้เชิงประจักษ์ของเราเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างความเป็นผู้นำการศึกษาและ
แรงจูงใจของครู ในขณะที่ระบบการศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้ถูกทำให้รัดกุมควบคุมของพวกเขา
ผ่านทางโรงเรียนซึ่งในทางกลับกันอาจไดรฟ์หลักในการฝึกการเป็นผู้นำในการทำธุรกรรม
ที่เกี่ยวข้องกับแรงจูงใจควบคุมบทบาทของครูในการสร้างอิสระ
แรงจูงใจในหมู่ครูผู้สอนไม่สามารถคุยโว แม้ว่าแรงจูงใจควบคุมสามารถ
นำไปสู่ครูผู้สอนให้สอดคล้องกับมาตรฐานของระบบมันเป็นแรงจูงใจในกำกับของรัฐ
ที่แปลงงานของพวกเขาเป็นประสบการณ์ที่มีความหมายไดรฟ์ที่พวกเขาจะฝึก
การเรียนการสอนเอกราช-สนับสนุนปกป้องพวกเขาจากความเหนื่อยหน่ายเพิ่มขึ้นเป็นอยู่ที่ดีของพวกเขา
ที่ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพของพวกเขา และส่งเสริมการเก็บรักษาของพวกเขาในระบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิจัยระยะยาว
ในที่สุด ธรรมชาติของตัวอย่างนี้ ที่โรงเรียน ครูที่สมัครใจเข้าร่วมโปรแกรมการพัฒนาอาชีพ

อาจจำกัดการผลการวิจัยสรุป เช่น ประถมศึกษา และครูมัธยมศึกษาอาจ
โรงเรียนประสบการณ์ความเป็นผู้นำและผลกระทบของพวกเขาแรงจูงใจและความท้อถอยแตกต่างกัน
เนื่องจากโครงสร้างของโรงเรียนต่าง ๆ เรื่อง อายุ นักเรียน นักศึกษา ข้าราชการ
การควบคุม standardizations และกลไกตลาด นอกจากนี้ ครูผู้ขอ
มุ่งมั่นที่จะพัฒนาวิชาชีพ ( ดังตัวอย่างในการศึกษาปัจจุบัน ) อาจ
ทนระดับที่แตกต่างของความสัมพันธ์ที่แตกต่าง andmay ภาวะผู้นำความพยายาม
จูงพวกเขา เทียบกับครูอื่น ๆดังนั้น เพื่อให้ทั่วไป ที่กว้างขึ้น
การวิจัยเพิ่มเติมที่จำเป็นบนความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบภาวะผู้นำ รูปแบบแรงจูงใจ
ครูและความเหนื่อยหน่ายของครูตัวอย่างหลากหลายของครูเกี่ยวกับ
ลักษณะ เช่น อายุ อายุงาน ระดับการศึกษา ประเภทของโรงเรียน เรื่องเฉพาะทางเรื่อง การเข้าร่วมในโปรแกรมมืออาชีพ
พัฒนาอย่างต่อเนื่อง และกำหนดบทบาท
ในโรงเรียนแม้จะมีข้อเสียของการศึกษาปัจจุบันมีศักยภาพที่จะเติมช่องว่างที่สำคัญใน
ความรู้เชิงประจักษ์ของเราเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำกับ
แรงจูงใจครูการศึกษา เป็นระบบการศึกษาที่เพิ่งเริ่มของพวกเขาควบคุม
กว่าโรงเรียน ซึ่งในทางกลับอาจทำให้ผู้บริหารต้องฝึกการเป็นผู้นำ
ที่เกี่ยวข้องกับควบคุมแรงจูงใจบทบาทของผู้บริหารในการสร้างแรงจูงใจในตนเอง
ครูไม่ได้พูดเกินไป . แม้ว่าแรงจูงใจควบคุมสามารถ
นำครูเพื่อให้สอดคล้องกับมาตรฐานของระบบมันเป็นแรงจูงใจ
ที่แปลงงานของพวกเขาเป็นประสบการณ์ที่มีความหมาย ทำให้พวกเขาต้องฝึก
สอนสนับสนุนอิสระช่วยปกป้องพวกเขาจากการเพิ่มความเป็นอยู่ของพวกเขา
ความเหนื่อยหน่ายช่วยเพิ่มประสิทธิภาพของพวกเขาและส่งเสริมการเก็บรักษาของพวกเขาในระบบ