The HistoryThailand there lived in

The History
Thailand there lived in Central Thailand or the Menam Basin, in or about the 5th to the 7th century A.D., a people probably akin to the Mons of Lower Burma. They are known archaeologically by the name of their kingdom, the so-called Dvaravati. Later in the 11th century the Dvaravati kingdom was under the domination for a time being of the Javanese-Sumatran Empire of Sri Vijaya, later on degenerated in power and held on to a lingering life as a remnant in southern Thailand and which two centuries later became part of modern Thailand. The Dvaravati kingdom in Central Thailand subsequently in the 12th century A.D. became part of the Khmer Empire and later on in the 13th century A.D. passed from the rule of the now decaying Khmer Empire to that of the Thai of Sukhodaya which finally became the nucleus of the present Thai kingdom.

Though there are many books written both in Thai and other foreign languages on the origin of the Thai race and of their earliest homes the subject is so shadowy a field that we have to tread with weariness The following are hard facts not because they fit in with somebody' s personal inclination but because I have been able to cull them
Further south, in which is now Central Thailand in the Menam valley or Chao Phya Basin, there were evidently some settlements of the Thai people. At first they were minority groups, which probably late on, formed themselves into semi -independent principalities under the dominant rule of the Khmer Empire in about the 12th century A.D. The Thai of Center Thailand are named Thai-Noi or Minor Thai in contradistinction to the Shans of Upper Burma who are named Tai Long or Thai-Yai i.e. Major Thai. it is a traditional belief that the Thai-Noi or Minor Thai of central Thailand came from the Thai of Northern Thailand and the Lao kingdom. This may be so but on the other hand there are indications that the Shans of Upper Burma might have had a share, if not much, in making up the ingredients of the Thai-Noi too.
In recounting the early history of the Thai of Thailand, we deal with the common history of all Thai-speaking people to an identical extent as with the history of Laos and Shans in particular. Nobody, I believe, knows for certain the earliest home of the ancestors of the Thai-speaking people. Some authorities believe that the Thai's first historical appearance was in China some three thousand years ago. There are certain surmises that their earliest home was somewhere in the vast tract of land in West China, and from that time onwards, they appeared frequently in the Chinese records as "the Barbarians" south of the yang-tse king river. Whether "the Barbarians" as recorded by the Chinese, were the ancestors of the Thai is a matter of conjecture . However we will pass over this until we reach more definite ground in the 7th century A.D., evidence of a kingdom known to the Chinese as Nan-chao. The name Nan-chao is a hybrid combination of two words . "Nan" means south in Chinese, and " Chao " is a Thai word meaning lord, or in its present day meaning among the Thai , the Laos and the Shans, a prince.
Before the kingdom of Nan-chao came into being , the Thai people in Southern China evidently in more or less independent groups . They were called by their neighbors by various names, and chief among them was the Ai-Lao tribe. The present name of the Lao kingdom and people is said to have derived from this ancient word Ai-Lao. There were before the 7th century A.D., according to the Chinese , six chieftainships of the Ai-Lao people in Yunnan , and one of the southernmost of these six chieftainships , which was called by the Chinese "lok chao" or six lords , succeeded in unifying the other five chieftainships and the Thai kingdom of Nan-chao was born . There are challenges by some scholars that Nan-chao was probably a kingdom of Lolos , a tribe akin to the Tibetans who undoubtedly mixed freely with the Thai in Southern China. Here we enter into the realm of academic controversy which we had better leave forthwith .
Judging from the description of the Nan-Chao kingdom as chronicled by the Chinese, We can say that Nan-Chao kingdom was a comparatively powerful state with a high level of culture. It lasted for some seven centuries until it fell in 1253 A.D. to Kublai Khan. the great Mogul emperor of China. The Nan-Chao kingdom during the zenith of her power, sometime in the 9th century A.D. might have extended her suzerainty southward to the sparsely populated territories in the North of Indo-China as hinted vaguely in the many earliest recorded histories and legends of the Thai, the Laos and the Shans. Hall in his "A history of South -East Asia" says that the Tai (or Thai) never ceased to be on the move. (from the earlier days of Nan-Chao) , and slowly that infiltrated along the rivers and down the valleys of Central Indo-China. Small groups settled among the Khmers, the Mons and the Burmese, and, long before that, they had been crossing into the Menam valley (in central Thailand) from the river Mekong and undoubtedly from the river Salween too.
Confining ourselves to the history of the Thai of Thailand, some tribes of the Thai migrated at different times and from different directions into present Thailand a thousand or more years ago. These are conjectural statements, compounded from inadequate evidence. At first they settled themselves in what is now the Northern Area of Thailand in many small independent states ruled by their own chief or kings. Not until the latter part of the 13th century A.D. Did the Northern Area of Thailand, with Chiang Mai as its capital, became a relatively fair-sized kingdom under its first king Mengrai.
Further south, in which is now Central Thailand in the Menam valley or Chao Phya Basin, there were evidently some settlements of the Thai people. At first they were minority groups, which probably late on, formed themselves into semi -independent principalities under the dominant rule of the Khmer Empire in about the 12th century A.D. The Thai of Center Thailand are named Thai-Noi or Minor Thai in contradistinction to the Shans of Upper Burma who are named Tai Long or Thai-Yai i.e. Major Thai. it is a traditional belief that the Thai-Noi or Minor Thai of central Thailand came from the Thai of Northern Thailand and the Lao kingdom. This may be so but on the other hand there are indications that the Shans of Upper Burma might have had a share, if not much, in making up the ingredients of the Thai-Noi too.
There arose in the earlier part of the 13th century A.D. two chief of the Thai-Noi who wrested from the Khmers the area of Central Thailand and one of them became the first Thai King of Sukhodaya, a town some 250 kilometers as the crow-flies northward from Bangkok. Under the reign of its third king. Ram Khan hang the Great, a contemporary and friend of the aforesaid Thai King Nengrai of Northern Thailand, the Kingdom of Sukhidaya became a relatively large empire stretching southward through the length of the Malay Peninsula which was the last remnant of the once Javanese Sumatran Empire of Sri Vijaya. Northward, the Sukhodaya Empire touched that of Northern Thailand where reigned, as already mentioned King Mengrai. Eastward but in northerly direction, thought what is now the North-East Area of Thailand which was at that time partly under the spheres of influence of the now decaying Khmer Empire and of the Lao kingdom, the Sukhdaya Empire of King Ram kamhang reached further beyond the river Mekong. Westward it included a part of the Mon country of what is now Lower Burma. Ram Khamhang's outstanding achievements to the present day are his invention of the Thai alphabet in 1283 A.D. ,and the adoption of Buddhism of they Ceylonese's Sect which has remained to this day. He also introduced the manufacturer of glazed pottery by importing artisans, no doubt from China.
In 1350 A.D. there arose a new Thai power in the south of Sukhodaya proper, Ramadhibodi I, known vulgarly as King U-Thong, the first King of Ayudhya. Some 90 years later Sukhodaya was politically incorporated with Ayudhya. Ethnologically and culturally by this time the Thai had mixed to a not less appreciable degree with the Mons and the Khnurs, their fore remners in this part of Thailand The Mons were Southern Buddhistic in culture while the latter were more Hindu-ized and at times northern Buddhistic. In the south, the Thai were influenced in culture more or less in certain localities by the Malays.
Northern Thailand where King Mengrai reigned as its first king in the 13th century A.D. was ruled by many succeeding king; but later on in the latter part of the 16th century A.D. It became a part of the Burmese Empire for some two centuries. Under Burmese influence the Northern Thai acquired certain characteristics of culture unlike those of the other parts of the country. Northern Thailand was finally relieved from the alien hold and formed part of the present kingdom of Thailand.
Thailand, with Ayudhya as its capital and its succession of kings both weak and strong,endured for 417 years and came to an end in 1767 A.D. through a war with Burma. One of the general of the last king of Ayudhya, known vulgarly as Phya Tak Sin, succeeded by an heroic in driving the enemies out of the country. He became a king of Thailand but moved his capital from Ayudhya, which by now was in ruins and depopulated, to Thon Buri, a city on the right bank of River Menam (Chao phya) of the present Greater city of Bangkok King Tak Sin was succeeded by king Rama 1 of the present Chakri dynasty in 1782 A.D. Not until the reign of King Mongkut, Rama IV (1851-1868 A.D.) and his great son King Chulalongkorn, Rama v (1868-1910 A.D.) did Thailand pass from her medieval period and enter a new phase of progressive.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติ
ไทยมีอาศัยอยู่ในภาคกลางลุ่มแม่น้ำ ใน หรือ เกี่ยวกับ 5 ไป 7 ฝน คนคงเหมือนกับมอนส์ของล่างประเทศพม่า พวกเขาจะรู้จัก archaeologically ตามชื่อของอาณาจักรของพวกเขา เรียกว่าทวารวดี ต่อมาในศตวรรษ 11 อาณาจักรทวารวดีที่อยู่ภายใต้การครอบงำทางเวลาเป็นของชวาสุมาตราจักรวรรดิของ Sri Vijaya อย่าง ในภายหลัง degenerated อำนาจ และจัดขึ้นเพื่อชีวิตยังคงกรุ่นเป็นสติในภาคที่สองศตวรรษภายหลังกลายเป็น ส่วนหนึ่งของไทยผ่อน อาณาจักรทวารวดีในภาคกลางมา 12 ฝนกลายเป็น ส่วนหนึ่ง ของ อาณาจักรเขมร และในภายหลัง 13 ฝน ผ่านจากการปกครองของอาณาจักรเขมร decaying ขณะที่ในไทยของ Sukhodaya ซึ่งในที่สุด กลายเป็นนิวเคลียสของราชอาณาจักรไทยปัจจุบัน

แม้ว่ามีหลายเล่มที่เขียนทั้งภาษาไทย และภาษาต่างประเทศอื่น ๆ ในจุดเริ่มต้น ของการแข่งขันไทย และบ้านเก่าเรื่อง เงาดังนั้นเขตข้อมูลที่เรามีทิปภาย ต่อไปนี้เป็นข้อเท็จจริงที่หนักไม่ได้ เพราะจะพอดีกับใครสักคน ' s ความเอียงส่วนบุคคลแต่เนื่อง จากผมได้สามารถเก็บพวกเขา
เพิ่มเติมใต้, ในขณะนี้ซึ่งเป็นภาคกลางในหุบเขาแม่น้ำหรือลุ่มน้ำเจ้าพระยา มีกรีซจ่ายบางอย่างของคนไทย ในตอนแรก พวกชนกลุ่มน้อยกลุ่ม ซึ่งอาจจะสายใน เกิดขึ้นเองในกึ่ง-ราชรัฐอิสระภายใต้การปกครองหลักของอาณาจักรเขมรในเกี่ยวกับฝน 12 ไทยไทยของศูนย์กลางเป็นชื่อไทยน้อยหรือไทยรองใน contradistinction Shans ของด้านพม่าที่มีชื่อยาวไตหรือไทยใหญ่เช่นวิชาภาษาไทย มันเป็นความเชื่อดั้งเดิมที่ว่า ไทยน้อยหรือรองไทยของภาคกลางมาจากไทยของภาคเหนือและราชอาณาจักรลาว นี้อาจจะได้ แต่คง มีบ่งชี้ว่า การ Shans ของด้านพม่าอาจจะมีการใช้ร่วมกัน ถ้าไม่มาก ทำให้ค่าส่วนผสมไทยน้อยเกินไป.
ใน recounting ประวัติศาสตร์ยุคแรกของประเทศไทยไทย เราจัดการกับคนไทยพูดทั้งหมดไปจนเหมือนเป็นประวัติทั่วไปกับประวัติศาสตร์ของลาวและ Shans โดยเฉพาะ ไม่มีใคร ผม รู้บางบ้านเก่าของบรรพบุรุษของคนพูดไทย บางหน่วยงานเชื่อว่า ลักษณะทางประวัติศาสตร์ครั้งแรกของไทยคือในประเทศจีนบางสามพันปี มีบาง surmises ที่บ้านเก่าของพวกเขาอยู่ในทางเดินที่กว้างใหญ่ของแผ่นดิน จีนตะวันตก และ จากนั้นเป็นต้นไป พวกเขาปรากฏบ่อยในจีนเป็น "อนารยชน" จากกษัตริย์ซื่อยางแม่น้ำ ว่า "อนารยชน" ตามที่บันทึกไว้ โดยจีน ถูกบรรพบุรุษของไทยเป็นเรื่องของข้อความคาดการณ์ อย่างไรก็ตาม เราจะส่งมากกว่านี้จนกว่าเราถึงพื้นดินมากขึ้นแน่นอนในการ 7 ฝน หลักฐานของอาณาจักรจีนเป็นน่านเจ้าที่รู้จักกัน ชื่อน่านเจ้าเป็นการรวมคำสองคำผสม ใต้ในภาษาจีนหมายถึง "น่าน" และ "เจ้า" เป็นพระเจ้าเป็นคำไทยความหมาย หรือ ในความหมายปัจจุบันระหว่างไทย ลาว และการ Shans เจ้าชาย
ก่อนอาณาจักรของน่านเจ้าเข้าถูกมา คนไทยในภาคใต้ของจีนอย่างเห็นได้ชัดในกลุ่มอิสระมากหรือน้อย พวกเขาถูกเรียก โดยบ้านของพวกเขา ด้วยชื่อต่าง ๆ และหัวหน้าในหมู่พวกเขาเป็นเผ่าอ้ายลาว ชื่อปัจจุบันของราชอาณาจักรลาวและคนที่กล่าวมานี้คำโบราณไอลาว มีก่อน 7 ฝน ตามจีน chieftainships หกคนอ้ายลาวในยูนนาน และหนึ่งในชายแดนภาคใต้ของ chieftainships หกเหล่านี้ ซึ่งถูกเรียก โดยจีน "แหล่งเจ้า" หรือขุนนางที่ 6 ความสำเร็จในการสามัคคีอีกห้าเกิด chieftainships และไทยราชอาณาจักรของน่านเจ้า ยังมีความท้าทาย โดยนักวิชาการบางคนที่แนะนำน่านเจ้าเป็นอาณาจักรของ Lolos เผ่าเหมือนกับ Tibetans ที่ไม่ต้องสงสัยผสมกับไทยในภาคใต้ของจีนได้อย่างอิสระ ที่นี่ที่เราป้อนเข้าไปในขอบเขตของการถกเถียงทางวิชาการที่เรามีดีกว่าปล่อยให้ forthwith.
ตัดสินจากคำอธิบายของอาณาจักรน่านเจ้าเป็น chronicled ชาวจีน เราสามารถพูดว่า อาณาจักรน่านเจ้าเป็นรัฐที่มีประสิทธิภาพที่ดีอย่างหนึ่งกับวัฒนธรรมในระดับสูง มันกินเวลามาหลายศตวรรษ 7 บางจนกระทั่งมันตกในคศ. 1253 กุบไลข่าน จักรพรรดิ Mogul ดีของจีน อาณาจักรน่านเจ้าในระหว่างสุดยอดของพลังของเธอ ใน 9 ฝน อาจมีขยายเธอ suzerainty เขตประชากรเบาบางในทิศเหนือของอินโดจีนเป็นประจำคลับในแรกสุดบันทึกประวัติและตำนานของไทย ลาว และ Shans มาก southward หอในเขา "ประวัติของใต้-เอเชียตะวันออก" กล่าวว่า ไท (หรือไทย) ไม่ได้หยุดจะอยู่ไหน (จากวันก่อนหน้าของน่านเจ้า), และช้าที่ถูกแทรกซึมไป ตามแม่น้ำ และ ลงหุบเขากลางอินโดจีน กลุ่มตัดสินการ Khmers การมอนส์ และพม่า และ ยาวก่อน ที่พวกเขาได้ถูกข้ามในหุบเขาแม่น้ำ (ในภาคกลาง) จากแม่น้ำโขง และไม่ต้องสงสัย จากแม่น้ำสาละวินเกินไป.
Confining ตนเองกับประวัติศาสตร์ของไทยไทย บางชนเผ่าไทยที่อพยพ ในเวลาต่าง ๆ กัน และ จากคำแนะนำต่าง ๆ ในประเทศไทยปัจจุบันพัน หรือมากกว่าปีที่ผ่านมา นี่คือคำสั่ง conjectural เพิ่มจากหลักฐานไม่เพียงพอ ในตอนแรก พวกเขาแล้วตัวเองในพื้นที่ของภาคเหนือในหลายขนาดเล็กอิสระรัฐปกครอง โดยหัวหน้าหรือพระมหากษัตริย์ของพวกเขาเอง ไม่จนถึงส่วนหลังของฝน 13 ไม่ได้พื้นที่ของภาคเหนือ ด้วยเชียงใหม่เป็นเมืองหลวงของ กลายเป็น ราชอาณาจักรที่ค่อนข้างแฟร์ขนาดภายใต้ความแรกกษัตริย์เม็ง
เพิ่มเติม ใต้ ในขณะนี้ซึ่งเป็นภาคกลางในหุบเขาแม่น้ำหรือลุ่มน้ำเจ้าพระยา มีกรีซจ่ายบางอย่างของคนไทย ในตอนแรก พวกชนกลุ่มน้อยกลุ่ม ซึ่งอาจจะสายบน เกิดขึ้นเองในกึ่ง-ราชรัฐอิสระภายใต้การปกครองหลักของอาณาจักรเขมรในเกี่ยวกับฝน 12 ไทยไทยของศูนย์กลางเป็นชื่อไทยน้อยหรือไทยรองใน contradistinction Shans ของด้านพม่าที่มีชื่อยาวไตหรือไทยใหญ่เช่นวิชาภาษาไทย มันเป็นความเชื่อดั้งเดิมที่ว่า ไทยน้อยหรือรองไทยของภาคกลางมาจากไทยของภาคเหนือและราชอาณาจักรลาว นี้อาจจะได้ แต่คง มีบ่งชี้ว่า การ Shans ของด้านพม่าอาจจะมีการใช้ร่วมกัน ถ้าไม่มาก ทำให้ค่าส่วนผสมไทยน้อยเกินไป.
มีเกิดขึ้นในช่วงคศ.ศตวรรษที่ 13 สองหัวหน้าน้อยไทยที่ wrested จาก Khmers ตั้งของภาคกลาง และหนึ่งในนั้นเป็น ปฐมกษัตริย์ ไทยของ Sukhodaya เมืองบาง 250 กิโลเมตรเป็นแมลงขัน northward from กรุงเทพมหานคร ภายใต้รัชสมัยของกษัตริย์สาม รามคานแขวนดี ร่วมสมัยและเพื่อน Nengrai ในหลวง aforesaid ภาคเหนือ ราชอาณาจักร Sukhidaya กลายเป็น อาณาจักรขนาดใหญ่ค่อนข้างที่ยืดตอนใต้ผ่านความยาวของคาบสมุทรมลายูซึ่งสติสุดท้ายครั้งอาณาจักรสุมาตราชวาของ Sri Vijaya ค่า จักรวรรดิ Sukhodaya สัมผัสที่ภาคเหนือที่ reigned ดังที่ได้กล่าวแล้วพญามังราย แต่ eastward ในทิศทางเหนือ คิดว่า เป็นของตะวันออกเฉียงเหนือพื้นที่ไทยซึ่งในขณะนั้นบางส่วนภายใต้อิทธิพลของรัฐบาลท้องถิ่น ของ อาณาจักรเขมรตอนนี้ decaying และราชอาณาจักรลาว จักรวรรดิ Sukhdaya ของ kamhang พระรามถึงเพิ่มเติมนอกเหนือจากแม่น้ำโขง Westward จะรวมเป็นส่วนหนึ่งของประเทศมอญของพม่าต่ำ ราม Khamhang ความสำเร็จโดดเด่นถึงปัจจุบันเขาประดิษฐ์อักษรไทยในคศ. 1283 และยอมรับพระพุทธศาสนาของพวกเขารีตของ Ceylonese ที่ได้รับนี้ เขายังแนะนำผู้ผลิตเครื่องปั้นดินเผาเคลือบ โดยการนำเข้าช่างฝีมือ มีข้อสงสัยจากจีน
ใน 1350 คศ.เกิดเป็นไทยใหม่มีพลังงานในภาคใต้ของ Sukhodaya เหมาะสม Ramadhibodi เรียกว่า vulgarly เป็นพระเจ้าอู่ทอง พระแรกของกรุงศรีอยุธยา ปี 90 Sukhodaya ในภายหลังทางการเมืองมีรวมอยู่กับอยุธยา Ethnologically และวัฒนธรรม โดยขณะนี้ไทยได้ผสมกับตัวไม่น้อยเห็นมอนส์ที่และ Khnurs remners fore ของพวกเขาในส่วนนี้ของประเทศไทยเดอะมอนส์ได้ภาคใต้สำนักงานพุทธในวัฒนธรรมในขณะที่หลัง ized ฮินดูและ Buddhistic ครั้งเหนือเพิ่มเติม ในภาคใต้ ไทยได้รับอิทธิพลในวัฒนธรรมน้อยมาบาง โดยเชื้อสายมลายู
เชียงใหม่ซึ่งพญามังราย reigned เป็นกษัตริย์องค์แรกของมันใน 13 ฝนถูกปกครอง โดยกษัตริย์ประสบความสำเร็จมากมาย ในส่วนหลังของฝน 16 แต่ในภายหลัง ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรพม่าในศตวรรษที่สองบาง ภายใต้อิทธิพลพม่า ตอนเหนือไทยมาบางลักษณะของวัฒนธรรมซึ่งต่างจากส่วนอื่น ๆ ของประเทศ ภาคเหนือถูกปลดปล่อยในที่สุดจากการระงับคนต่างด้าว และรูปแบบส่วนของการนำราชอาณาจักรของไทย
ประเทศไทย กับกรุงศรีอยุธยาเป็นเมืองหลวงของบัลลังก์ของกษัตริย์ทั้งอ่อน และแข็งแรง ทน 417 ปี และมาสิ้นสุดในปัจจุบันเป็นตำบลหนึ่งฝนผ่านสงครามกับพม่า หนึ่งของกษัตริย์สุดท้ายของกรุงศรีอยุธยา vulgarly เป็นพระยาตากบาป ประสบความสำเร็จ โดยมีวีรชนผู้ยิ่งใหญ่ในการขับขี่ศัตรูนอกประเทศที่รู้จักกันทั่วไป เขาเป็น กษัตริย์ของไทย แต่ย้ายเมืองหลวงของเขาจากกรุงศรีอยุธยา ซึ่งตอนอยู่ในซากปรักหักพัง และ depopulated ธนบุรี การเมืองบนฝั่งขวาของแม่น้ำแม่น้ำ (เจ้าพระยาเจ้า) ของอยู่เมืองของกษัตริย์กรุงเทพตากบาปได้สำเร็จแล้ว 1 พระรามกษัตริย์ของราชวงศ์จักรีมี 1782 A.D. ไม่จนถึงรัชกาลสมเด็จพระจอมเกล้า ราม (1851-1868 A.D.) และบุตรดีมหาจุฬาลงกรณ์ จุลจอมเกล้า (1868-1910 คศ) ไม่ได้ไทยผ่านจากรอบระยะเวลาของยุคกลาง และป้อนระยะใหม่ของโปรเกรสซี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติศาสตร์
ประเทศไทยมีอยู่ในภาคกลางหรือแม่น้ำอ่าง หรือเรื่องที่ 5 ถึงศตวรรษที่คริสตศักราช ประชาชนอาจจะคล้ายกับ ชาวมอญในพม่าตอนล่าง พวกเขาเป็นที่รู้จักกันโดยชื่อของโบราณคดีสมัยทวารวดีอาณาจักรของตน เรียกว่า ต่อมาในศตวรรษที่ 11 สมัยทวารวดีราชอาณาจักรภายใต้การปกครองสำหรับช่วงเวลาของชวา สุมาตรา อาณาจักรศรีวิชัย ,ต่อมาเมื่อเสื่อมอำนาจ และจัดขึ้นเพื่ออาลัยชีวิตเหลืออยู่ในภาคใต้ของไทยและที่สองศตวรรษต่อมากลายเป็นส่วนหนึ่งของประเทศที่ทันสมัย อาณาจักรสมัยทวารวดีในภาคกลางของประเทศไทยต่อมาในศตวรรษที่ 12 และกลายเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิขอมและในภายหลังใน A.D .พ้นจากการปกครองของอาณาจักรเขมรที่ตอนนี้เนื้อที่ของคนไทยสมัยสุโขทัย ซึ่งในที่สุดกลายเป็นนิวเคลียสของอาณาจักรไทยปัจจุบัน .

แม้ว่า มีหนังสือหลายเล่มเขียนทั้งภาษาไทยและภาษาต่างประเทศอื่น ๆเกี่ยวกับที่มาของเชื้อชาติของพวกเขาแรกและบ้านเรื่องก็ลึกลับเป็นสนามที่เราต้องเหยียบกับความเหน็ดเหนื่อย ต่อไปนี้คือความจริงไม่ได้ เพราะมันเหมาะกับใคร ' s เอียงส่วนบุคคล แต่เพราะฉันได้รับสามารถที่จะฆ่าพวกเขา
ต่อไปทางใต้ซึ่งในขณะนี้ภาคกลางในหุบเขาลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาหรือมีโดยบางการตั้งถิ่นฐานของคนไทย ที่แรกที่พวกเขาเป็นชนกลุ่มน้อย ซึ่งอาจจะล่าช้า , รูปตัวเองเข้าไปในอาณาเขตกึ่งอิสระภายใต้การปกครองเด่นของอาณาจักรขอมในประมาณศตวรรษที่ 12 A.D .ไทยของศูนย์ไทยชื่อไทยน้อย หรือผู้เยาว์ไทยในความแตกต่างกันกับเงี้ยวของสังคมพม่าที่ชื่อ ไท นาน หรือ ไทยใหญ่ คือ สาขาภาษาไทย มันเป็นความเชื่อดั้งเดิมที่คนไทยน้อย หรือไทยภาคกลาง รองมาจากไทยทางภาคเหนือของประเทศไทยและลาวราชอาณาจักรนี้อาจจะมาก แต่ในมืออื่น ๆมีข้อบ่งชี้ว่าเงี้ยวของสังคมพม่าอาจจะมีแบ่งปัน ถ้าไม่มาก ในการสร้าง ส่วนผสมของคนไทยน้อยเกินไป
เล่าประวัติในช่วงต้นของ ไทย ไทย เราจัดการกับประวัติศาสตร์ทั่วไปของคนไทยที่ขอบเขตเหมือนกันกับประวัติศาสตร์ของลาว และแปลงตัวโดยเฉพาะ ไม่มีใครทำให้ฉันเชื่อรู้สำหรับบางเก่าที่บ้านของบรรพบุรุษของคนไทย . บางท่านก็เชื่อว่าลักษณะทางประวัติศาสตร์แรกของไทยในจีนสักสามพันปีที่แล้ว มีบางบ้านที่ surmises เก่าของพวกเขาในบางมาก ทางเดินของที่ดินในจีนตะวันตก และตั้งแต่นั้นมาพวกเขาปรากฏบ่อยในประวัติภาษาจีนเป็น " อนารยชน " ใต้ของหยางเซียะคิงแม่น้ำ ว่า " ป่าเถื่อน " เป็นบันทึกโดยจีนเป็นบรรพบุรุษของคนไทยเป็นเรื่องของการคาดเดา แต่เราจะผ่านเรื่องนี้ไปจนกว่าจะถึงพื้นดินชัดเจนมากขึ้นในศตวรรษที่คริสตศักราช หลักฐานของอาณาจักรที่รู้จักไปจีนหนานเจ้าชื่อน่านจ้าว เป็นชุดผสมของคำ 2 คำ " น่าน " หมายถึงใต้ในจีน และ " เจ้า " เป็นคำไทยที่แปลว่าพระเจ้า หรือในปัจจุบันความหมายระหว่างไทย ลาว และ แปลงตัวเป็นเจ้าชาย
ก่อนที่อาณาจักรของน่านจ้าว มาเข้า คนไทยในภาคใต้ของจีนอย่างเห็นได้ชัดในกลุ่มอิสระมากขึ้นหรือน้อยลง พวกเขาถูกเรียกโดยเพื่อนบ้านของพวกเขาด้วยชื่อต่าง ๆและหัวหน้าในหมู่พวกเขาเป็นชนเผ่าอ้ายลาว ชื่อปัจจุบันของลาวอาณาจักรและประชาชนว่า มีที่มาจากคำโบราณนี้ ไอ ลาว มีก่อนศตวรรษที่ AD , จากจีน , หก chieftainships ของไอคนลาวในมณฑลยูนนาน และหนึ่งในภาคใต้ของเหล่านี้หก chieftainships ซึ่งถูกเรียกโดยชาวจีน " ลูกเจ้าพระยา " หรือ 6 เจ้าทั้งหลายประสบความสำเร็จในการรวมอีก 5 chieftainships และอาณาจักรน่านจ้าวไทยเกิด มีความท้าทายโดยนักวิชาการบางคนที่น่านจ้าว น่าจะเป็นอาณาจักรของ lolos , เผ่าคล้ายกับชาวทิเบตที่ไม่ต้องสงสัยผสมได้อย่างอิสระกับไทยในภาคใต้ของประเทศจีน ที่นี่เราเข้าไปในดินแดนของวิชาการการโต้เถียงที่เรามีดีกว่าปล่อยให้
โดยทันทีดูจากรายละเอียดของอาณาจักรน่านจ้าวที่ลงมือโดยจีน เราสามารถพูดได้ว่า อาณาจักรน่านเจ้า เป็นรัฐที่มีประสิทธิภาพเมื่อเทียบกับระดับของวัฒนธรรม มันกินเวลาบางเจ็ดศตวรรษจนกระทั่งมันตกลงมาก็ AD เพื่อกุบไล ข่าน มหา Mogul จักรพรรดิแห่งประเทศจีน น่านจ้าวอาณาจักรในช่วงสุดยอดของพลังของเธอ บางครั้งในศตวรรษที่ 9 A.D .อาจจะขยายประเทศราชของเธอใต้ไปยังดินแดนที่มีประชากรเบาบางในภาคเหนือของอินโดจีนเป็นบอกใบ้ลางๆในประวัติศาสตร์และตำนานมากมาย บันทึกแรกของ ไทย ลาว และ เงี้ยว . ห้องของเขาใน " ประวัติของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ " กล่าวว่าไท ( หรือไทย ) ไม่เคยหยุดที่จะไป ( จากที่ก่อนหน้านี้วันน่านจ้าว )และช้าที่แทรกซึมไปตามแม่น้ำและลงหุบเขากลางของอินโดจีน กลุ่มเล็ก ๆอยู่ระหว่างเขมร , ชาวมอญและพม่า และ นาน ก่อนหน้านั้น พวกเขาได้ข้ามแม่น้ำในหุบเขา ( ภาคกลาง ) จากแม่น้ำโขงและไม่ต้องสงสัยจากแม่น้ำสาละวินด้วย
confining ตัวเองเพื่อประวัติของ ไทย ไทยบางชนเผ่าไทยที่อพยพในเวลาที่แตกต่างกัน และจากทิศทางที่แตกต่างกันไป ปัจจุบันประเทศไทยเป็นพันหรือมากกว่าปีที่ผ่านมา เหล่านี้คือการคาดเดาข้อความประกอบจากหลักฐานไม่เพียงพอ ที่แรกที่พวกเขาตัดสินเองว่าขณะนี้พื้นที่ภาคเหนือของประเทศไทยในหลายรัฐอิสระเล็ก ๆที่ถูกปกครองโดยหัวหน้าของพวกเขาเองหรือกษัตริย์ไม่จนกว่า ส่วนหลังของศตวรรษที่คริสตศักราชทำพื้นที่ภาคเหนือ เชียงใหม่เป็นเมืองหลวงของ , เป็นค่อนข้างยุติธรรมขนาดอาณาจักรใต้เม็งราย กษัตริย์องค์แรกของ
ทางใต้ ซึ่งอยู่ภาคกลางในแม่น้ำหุบเขา หรือลุ่มน้ำเจ้าพระยา มีการตั้งถิ่นฐานของคนไทย ทำให้บาง . ที่แรกที่พวกเขาเป็นชนกลุ่มน้อย ซึ่งอาจสายบนรูปตัวเองเข้าไปในอาณาเขตกึ่งอิสระภายใต้การปกครองเด่นของอาณาจักรขอมในประมาณศตวรรษที่คริสตศักราชไทยของศูนย์ไทย ชื่อไทย น้อย หรือผู้เยาว์ไทยในความแตกต่างกันกับเงี้ยวของสังคมพม่าที่ชื่อ ไท นาน หรือ ไทยใหญ่ คือ สาขาภาษาไทยมันเป็นความเชื่อดั้งเดิมที่คนไทยน้อย หรือไทยภาคกลาง รองมาจากไทยทางภาคเหนือของประเทศไทยและลาวราชอาณาจักร นี้อาจจะมาก แต่ในมืออื่น ๆมีข้อบ่งชี้ว่าเงี้ยวของสังคมพม่าอาจจะมีแบ่งปัน ถ้าไม่มาก ในการสร้าง ส่วนผสมของคนไทยน้อยเกินไป
เกิดในส่วนก่อนหน้าศตวรรษที่คริสตศักราช2 หัวหน้าของคนไทยน้อยคนที่ wrested จากเขมรบริเวณภาคกลางของประเทศไทย และหนึ่งของพวกเขากลายเป็นในหลวง ก่อนสมัยสุโขทัย เมืองบาง 250 กิโลเมตรเป็นอีกาบินเหนือไปจากกรุงเทพฯ ภายใต้รัชสมัยของกษัตริย์ที่สามของ รำคานแขวนมาก ร่วมสมัย และ เพื่อน ของ ในหลวง nengrai ดังกล่าวทางตอนเหนือของประเทศไทยอาณาจักรของ sukhidaya กลายเป็นที่ค่อนข้างใหญ่อาณาจักรยืดใต้ผ่านความยาวของคาบสมุทรมลายูซึ่งเป็นแสงสุดท้ายของชวา สุมาตรา เมื่ออาณาจักรศรีวิชัย . ทางทิศเหนือ , จักรวรรดิแตะที่ภาคเหนือ ที่พระองค์กล่าวถึงแล้วพ่อขุนเม็งราย . แต่ในทิศทางเหนือไปทางทิศตะวันออก ,คิดว่าอะไรคือบริเวณภาคตะวันออกเฉียงเหนือของ ประเทศไทย ซึ่งเป็นเวลาที่ฝนในทรงกลมของอิทธิพลของอาณาจักรขอม และตอนนี้เนื้อที่ของอาณาจักรลาว , sukhdaya อาณาจักรของกษัตริย์ราม kamhang ถึงอีกฟากแม่น้ำโขง ไปทางทิศตะวันตก มันรวมเป็นส่วนหนึ่งของ 3 ประเทศในขณะนี้สิ่งที่พม่าตอนล่างหน่วยความจำ khamhang ดีเด่น ผลงานถึงปัจจุบันมีสิ่งประดิษฐ์ของเขาของตัวอักษรไทยในตัว AD , และการยอมรับของพวกเขาทางของพระพุทธศาสนานิกายซึ่งยังคงไปในวันนี้ นอกจากนี้เขายังแนะนำผู้ผลิตเครื่องปั้นดินเผาเคลือบ โดยนำเข้าช่างฝีมือ , ไม่มีข้อสงสัยจากประเทศจีน .
ใน 1350 AD เกิดพลังใหม่ในภาคใต้ของไทยอยู่ที่เหมาะสม ramadhibodi ฉันรู้อย่างมีคุณภาพต่ำลง เป็นพระอู่ทอง กษัตริย์องค์แรกของกรุงศรีอยุธยา บาง 90 ปีต่อมาคือในทางการเมืองอยู่รวมกับกรุงศรีอยุธยา ethnologically และทางวัฒนธรรม โดยเวลานี้ ไทยมีผสมในระดับไม่น้อยชดช้อยกับชาวมอญและ khnurs ,ของพวกเขาก่อน remners ในส่วนของประเทศไทย ชาวมอญเป็นพุทธภาคใต้ในวัฒนธรรมในขณะที่หลังมีฮินดู ized และเวลาเหนือพุทธ . ในภาคใต้ของไทย ได้รับอิทธิพลในวัฒนธรรมมากขึ้นหรือน้อยลงในบางพื้นที่ โดยมาเลเซีย .
ภาคเหนือที่พ่อขุนเม็งรายทรงครองราชย์เป็นกษัตริย์องค์แรกในศตวรรษที่ 13 และได้ถูกปกครองโดยกษัตริย์หลายความสำเร็จ ;แต่ต่อมาในส่วนหลังของศตวรรษที่ 16 และมันก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิพม่าบาง สองศตวรรษ ภายใต้อิทธิพลของพม่าไทยได้มาลักษณะบางอย่างของวัฒนธรรมซึ่งต่างจากส่วนอื่นๆ ของประเทศ ภาคเหนือก็โล่งใจจากจับคนต่างด้าว และเกิดขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของราชอาณาจักร ปัจจุบัน ของ ประเทศไทย .
ประเทศไทยกับกรุงศรีอยุธยาเป็นเมืองหลวง และต่อเนื่องของกษัตริย์ทั้งอ่อนแอและเข้มแข็ง อดทนถึง 417 ปี และมาสิ้นสุดในค.ศ. 1767 ผ่านสงครามกับพม่า หนึ่งในแม่ทัพของกษัตริย์องค์สุดท้ายของกรุงศรีอยุธยา เป็นที่รู้จักอย่างมีคุณภาพต่ำลงเจ้าพระยาตากสิน ก็ประสบความสำเร็จ โดยมีพระเอกในการขับรถศัตรูนอกประเทศ เขาเป็นกษัตริย์ของไทย แต่ย้ายเมืองหลวงจากอยุธยาซึ่งตอนนี้อยู่ในซากปรักหักพัง และการ depopulated , ธนบุรี , เมืองฝั่งขวาของแม่น้ำแม่น้ำ ( เจ้าพระยา ) ของปัจจุบันมากกว่าเมืองของกรุงเทพฯ พระเจ้าตากบาปสำเร็จโดยรัชกาลที่ 1 ของราชวงศ์จักรีใน 1782 ) จนถึงรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้า ถนนพระราม 4 ( 1851-1868 A.D . ) และเขาเยี่ยมลูกชาย พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ค.ศ.) ทำไทยผ่านจากยุคช่วงเวลาของเธอและป้อนเฟสใหม่ของโปรเกรสซี