after appli-cation, its influence a

after appli-
cation, its influence appeared to wear-off, such that by the 35th
minute there was no visible difference in skin temperatures be-
tween M/E and W at the back and chest, suggesting that this
period was too long to maximise the evaporative cooling potential
of the ethanol-based solution. Although these findings suggest
that the optimum application frequency of a similar ethanol-based
solution would be every 20-min to 30-min, these data also in-
dicate that water, which lowered the rate of rise in Tre compared to
CON and M/E, provides comparable evaporative cooling to ethanol
beyond 30-min. These findings are in contrast to Bassett et al.,
(1987), who employed 120-min of treadmill running in similar
conditions (29 °C, 66% rh), and examined the physiological re-
sponses to repeated skin wetting (50 mL water spraying every 10-
min). They found that although water spraying lowered skin
temperature compared to a no-spray condition, it did not influ-
ence deep body temperature. As the intensity of exercise was
greater in the study by Bassett et al., (1987) (mean HR was 155
beats min1
) compared to the present study (mean HR was
95 beats min1
), sweat production likely differed; hence, the
evaporative potential of the water application was perhaps greater
than in the study by Bassett et al., (1987). Notably, wetting the skin
of treadmill runners already sweating (1 L h1
; Bassett et al., 1987)
is perhaps inefficient because any additional water will drip-off
before it stores enough thermal energy to evaporate. Incidentally,
each bead of dripped water will absorb some thermal energy as it
runs off, which perhaps explains why Bassett et al., (1987) ob-
served lower skin temperatures. It seems that water spraying has
the potential to enhance evaporative skin cooling when it is used
on participants possessing a comparably low level of sweat pro-
duction; or more generally, during lower intensity exercise, or in
dry, hot or windy conditions. This is not to say that additional skin
wetting would fail to enhance evaporative heat loss, it only means
that some of the water and sweat will drip from the body without
evaporating. It is not clear whether an ethanol-based solution will
improve evaporative heat loss when used after participants have
reached a plateau in sweat production.
That participants felt cooler in M/E compared to CON and W
after the ethanol had evaporated suggests this effect was attribu-
table to menthol. This assertion that is not new (Barwood et al.,
2012, 2014, 2015; Gillis et al., 2010, 2015; Lee et al., 2012; Watson
et al., 1978; Green, 1992; Yosipovitch et al., 1996; Wasner et al.,
2004; Namer et al., 2005; Green and Schoen, 2007), and likely
results from menthol-mediated activation of the cold receptor
TRPM8 located in the terminals of sensory afferent neurons
(McKemy et al., 2002; Peier et al., 2002). It is also noteworthy that
although participants in the menthol and ethanol condition felt
coolest, they also experienced the greatest heat storage response.
Further investigation is required to explore the possible dis-
association between perceived and actual body temperature as
mediated by menthol. In any case, cool sensations in the M/E
condition appeared to subside within 30-minutes, coinciding with
the end of exercise and the evaporation of ethanol. But as a result,
it is not clear whether the decay in thermal sensation over time
follows from an habituation (Gillis et al., 2015), absorption of
menthol in the skin and its clearance into the blood (Martin et al.,
2004), or whether other factors interact to quicken its diminish-
ment, such as the elevation in body temperature with exercise, or
the subsequent increase in RPE.
Thermal comfort did not improve with thermal sensation. As
exercise followed skin wetting in this study, TC may not have
improved as a result of increasing perception of effort, or perhaps
an elevation in deep body temperature accompanying exercise. It
is interesting to note that the ethanol-mediated reduction in skin
temperature and the menthol-mediated improvement in TS were
not enough to sway TC in either direction. Furthermore, it is dif-
ficult to isolate factors that may have influenced TC in this study.
Schlader et al. (2009) highlighted the importance of skin tem-
perature in thermal comfort. Yet in the present study, cooling the
skin caused no change in TC. Perhaps the skin was cooled too
quickly, and when combined with the added perceptual cooling
influence of menthol, contributed to a negative allesthesia re-
sponse (Cab.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากพลิรก อิทธิพลปรากฏการสึกหรอออก เช่นที่ โดยเรือเป็นนาทีที่มีไม่ต่างมองเห็นได้ในอุณหภูมิที่ผิว-แต่ M/E และ W ที่หลังและหน้าอก แนะนำที่นี้ระยะเวลามีมากเกินไปเพื่อเพิ่มศักยภาพความเย็นแบบระเหยของการใช้เอทานอลแก้ปัญหา แม้ว่าการค้นพบเหล่านี้แนะนำที่ความถี่แอพลิเคของคล้ายการใช้เอทานอลวิธีการแก้ไขปัญหาจะเป็นทุก ๆ 20 นาทีถึง 30 นาที ข้อมูลเหล่านี้ยังใน-dicate ที่น้ำ ซึ่งลดอัตราการเพิ่มขึ้นในทริเปรียบเทียบกับปรับและ M/E ให้ความเย็นแบบระเหยเทียบไปเอทานอลเกิน 30 นาที ค้นพบเหล่านี้จะตรงข้ามกับบาสเซตต์ et al.,(1987), 120 นาทีของลู่วิ่งทำงานคล้ายกับงานที่เงื่อนไข (29 ° C, 66% rh), และตรวจสอบอีกครั้งทางสรีรวิทยาsponses ซ้ำผิวเปียก (น้ำ 50 มิลลิลิตรฉีดพ่นทุก 10-นาที) พวกเขาพบว่าแม้ว่าการฉีดพ่นน้ำลดลงผิวเมื่อเทียบกับสภาพไม่มีสเปรย์ อุณหภูมิมันก็ไม่ influ-อุณหภูมิร่างกายลึก ence เป็นความเข้มของการออกกำลังกายมากขึ้นในการศึกษาโดยบาสเซตต์ et al., (1987) (155 ถูก HR หมายถึงจังหวะนาที 1) เปรียบเทียบกับการศึกษา (ถูก HR หมายถึงอะไรจังหวะ 95 นาที 1), แนวโน้มการผลิตเหงื่อแตกต่าง ด้วยเหตุนี้ การลมเย็นศักยภาพของแอพลิเคชันน้ำเป็นมากขึ้นกว่าในการศึกษาโดยบาสเซตต์ et al., (1987) ยวด เปียกผิวการวิ่งลู่วิ่งแล้วเหงื่อออก (1 L h 1; บาสเซตต์ et al. 1987)เป็นบางทีไม่มีประสิทธิภาพเนื่องจากเพิ่มเติมน้ำจะหยดออกก่อนที่จะเก็บพลังงานพอความร้อนระเหยออกไป โดยบังเอิญแต่ละลูกปัดหยดน้ำจะดูดซับพลังงานความร้อนบางอย่างมันวิ่ง ซึ่งอาจจะอธิบายว่า ทำไมบาสเซตต์ et al. ob (1987) -อาหารอุณหภูมิผิวต่ำ ดูเหมือนว่า มีน้ำฉีดพ่นศักยภาพในการเสริมสร้างผิวลมเย็นระบายความร้อนเมื่อใช้บนร่วมครอบครองปานระดับเหงื่อ pro-duction หรือมากกว่าโดยทั่วไป ใน ระหว่างการออกกำลังกายความเข้มต่ำ หรือในสภาพแห้ง ร้อน หรือลมแรง นี้จะไม่พูดว่า ผิวเพิ่มเติมที่เปียกจะไม่เพิ่มสูญเสียความร้อนฯลฯ มันหมายความบางส่วนของน้ำและเหงื่อจะหยดจากร่างกายโดยไม่ต้องระเหย มันไม่ชัดเจนไม่ว่าจะเป็นโซลูชันที่ใช้เอทานอลปรับปรุงการสูญเสียความร้อนฯลฯ เมื่อใช้หลังจากที่ผู้เข้าร่วมได้ถึงราบสูงในการผลิตเหงื่อว่า ผู้เข้าร่วมรู้สึกเย็นใน M/E เทียบกับ CON และ Wหลังจากมีระเหยเอทานอลแสดงให้เห็นผลกระทบนี้ก็ attribu-ตารางกับเมนทอล นี้ยืนยันว่าไม่ใหม่ (Barwood et al.,2012, 2014, 2015 Gillis et al. 2010 ที่ 2015 Lee et al. 2012 วัตสันet al. 1978 สีเขียว 1992 Yosipovitch et al. 1996 Wasner et al.,2004 Namer et al. 2005 สีเขียวและ Schoen, 2007), และแนวโน้มผลจากเมนทอลเปิดใช้ของรับเย็นTRPM8 อยู่ในขั้วของเซลล์ประสาทส่งความรู้สึก(McKemy et al. 2002 Peier et al. 2002) มันเป็นเรื่องสำคัญที่แม้รู้สึกร่วมในสภาพเมนทอลและเอทานอลเจ๋งที่สุด พวกเขายังมีประสบการณ์การตอบสนองการเก็บความร้อนมากที่สุดการสืบสวนเพิ่มเติมจำเป็นต้องสำรวจ dis - เป็นไปได้ความสัมพันธ์ระหว่างอุณหภูมิร่างกายจริง และรับรู้เป็นการไกล่เกลี่ย โดยเมนทอล ในกรณีใด ๆ เย็นความรู้สึกใน M/Eสภาพที่ปรากฏจะ บรรเทาลงภายใน 30 นาที การ coinciding กับสิ้นสุดของการออกกำลังกายและการระเหยของเอทานอล แต่เป็นผลมันไม่ชัดเจนว่าผุในความรู้สึกความร้อนตลอดเวลาดังนี้จากการทำให้เคยชิน (Gillis et al. 2015), การดูดซึมของเมนทอลในผิวและเป็นพิธีการในเลือด (Martin et al.,2004), หรือว่าปัจจัยอื่น ๆ โต้ตอบ diminish ของควิกเค่น-quicken-ติดขัด เช่นยกในอุณหภูมิร่างกายด้วยการออกกำลังกาย หรือเพิ่มขึ้นมาในคลินิกหลายความร้อนจึงไม่ดีขึ้นกับความร้อน เป็นออกกำลังกายตามผิวเปียกในการศึกษานี้ อาจไม่มี TCดีขึ้นเป็นผลมาจากการเพิ่มการรับรู้ความพยายาม หรือบางทีการยกระดับในอุณหภูมิร่างกายลึกมาพร้อมกับการออกกำลังกาย มันน่าสนใจที่จะทราบว่า การลดเอทานอลสื่อในผิวอุณหภูมิและการปรับปรุงสื่อเมนทอลใน TSไม่เพียงพอฟัด TC ในทิศทางใด นอกจากนี้ มันเป็น dif-ficult แยกปัจจัยที่อาจมีผลต่อ TC ในการศึกษานี้Schlader et al. (2009) เน้นความสำคัญของผิว tem-อุณหภูมิความร้อนความสะดวกสบาย ในการศึกษาปัจจุบัน ระบายความร้อนได้ผิวที่เกิดจากไม่มีการเปลี่ยนแปลงใน TC บางทีผิวหนังมีความร้อนเกินไปอย่างรวดเร็ว และเมื่อรวมการเพิ่มรับรู้ระบายความร้อนอิทธิพลของเมนทอล การ re allesthesia ลบ-sponse (Cab