In experimental and modeling studie

In experimental and modeling studies, researchers have attempted to determine the minimum amount of habitat required for all species to persist in a landscape (e.g., Parker & MacNally 2002). Nevertheless, our sample sizes are too small to determine the forest cover necessary to preserve all the forest avifauna. Other studies in Southeast Asia show that as much as 80% of the forest is needed to preserve all forest bird species (Posa & Sodhi 2006; Soh et al. 2006). It is possible that the original surveys missed some of Bintan’s rare species, which subsequently
became extinct without ever being recorded as residents (Pimm et al. 2006). In general, the species surviving on the islands were those that occur in a variety of habitats, including human-dominated areas (e.g., Oriental Magpie Robin [Copsychus saularis]; Asian Glossy Starling [Aplonis panayensis]; and Yellow-vented Bulbul [Pycnonotus goiavier]).
Species restricted to large tracts of old-growth forests (e.g., Scarlet rumped Trogon; Black-and-yellow Broadbill,Eurylaimus ochromalus; and Yellow-bellied Bulbul [Alophoixus phaeocephalus]) were lost from more than one island, indicating their general vulnerability. The
functional role (e.g., seed dispersal) of extirpated species may not be replaced in disturbed forests, which permanently affects certain ecosystem processes (Gardner et al.2009). Nevertheless, some species survived on one island but perished on another (e.g., Oriental Pied Hornbill and Common Flameback [Dinopium javanense]), indicating the randomness of extinctions. It is unclear why species vulnerability differs among islands, but it may depend on species-specific variables such as population sizes, availability of food and nesting or roosting sites, hunting pressure, and the amount of residual forest (Sodhi et al.2004b). Some species that use mangroves also vanished (e.g., Balambangan: Thick-billed Green-pigeon [Treron curvirostra]), probably due to the loss of this coastal forest habitat.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาทดลองและการสร้างแบบจำลองนักวิจัยได้พยายามที่จะกำหนดจำนวนเงินขั้นต่ำของที่อยู่อาศัยที่จำเป็นสำหรับทุกชนิดที่จะยังคงมีอยู่ในแนวนอน (เช่น Parker & MacNally 2002) อย่างไรก็ตามขนาดตัวอย่างของเรามีขนาดเล็กเกินไปที่จะตรวจสอบพื้นที่ป่าที่จำเป็นในการรักษาทั้งหมด avifauna ป่า การศึกษาอื่น ๆ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้แสดงให้เห็นว่ามากที่สุดเท่าที่ 80% ของป่าเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อรักษาสายพันธุ์นกป่าทั้งหมด (Posa & Sodhi 2006; Soh et. 2006) เป็นไปได้ว่าการสำรวจเดิมที่ไม่ได้รับบางส่วนของสายพันธุ์ที่หายากของบินตันซึ่งภายหลัง
กลายเป็นสูญพันธุ์โดยไม่เคยถูกบันทึกเป็นถิ่นที่อยู่ (Pimm et al. 2006) โดยทั่วไปสายพันธุ์ที่ยังมีชีวิตอยู่บนเกาะเหล่านั้นที่เกิดขึ้นในความหลากหลายของแหล่งที่อยู่อาศัยรวมทั้งพื้นที่ที่มนุษย์ครอบงำ (เช่นโอเรียนเต็ลโรบินนกกางเขน [Copsychus saularis]; Glossy เอเชียสตาร์ลิ่ [Aplonis panayensis]; และสีเหลือง-vented Bulbul [Pycnonotus . goiavier])
สปีชีส์ จำกัด ให้ผืนป่าเก่าเจริญเติบโต (เช่นสีแดงตะโพกขุนแผน; สีดำและสีเหลือง Broadbill, Eurylaimus ochromalus และขี้ขลาดนกปรอด [Alophoixus phaeocephalus]) ได้หายไปจากมากกว่าหนึ่งเกาะที่แสดงให้เห็น ช่องโหว่ทั่วไปของพวกเขา
บทบาทการทำงาน (เช่นกระจายเมล็ด) ของสายพันธุ์ Extirpated อาจจะไม่ได้เข้ามาแทนที่ในป่ารบกวนซึ่งส่งผลกระทบต่อกระบวนการอย่างถาวรระบบนิเวศบางอย่าง (การ์ดเนอร์และ al.2009) แต่บางชนิดรอดชีวิตบนเกาะหนึ่ง แต่เสียชีวิตในอีก (เช่นนกแก๊กและสามัญ Flameback [Dinopium javanense]) แสดงให้เห็นแบบแผนของการสูญพันธุ์ มันยังไม่ชัดเจนว่าทำไมช่องโหว่สายพันธุ์ที่แตกต่างกันในหมู่เกาะ แต่มันอาจจะขึ้นอยู่กับตัวแปรชนิดที่เฉพาะเจาะจงเช่นขนาดประชากร, ความพร้อมของอาหารและการทำรังหรือเว็บไซต์เกาะดันการล่าสัตว์และปริมาณของป่าที่เหลือ (Sodhi และ al.2004b) บางชนิดที่ใช้ป่าชายเลนยังหายไป (เช่น Balambangan หนาที่เรียกเก็บเงินสีเขียวนกพิราบ [Treron curvirostra]) อาจเนื่องจากการสูญเสียป่าที่อยู่อาศัยชายฝั่งทะเลนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการทดลองและแบบจำลองการศึกษา นักวิจัยได้พยายามที่จะกำหนดจำนวนเงินขั้นต่ำที่จำเป็นสำหรับทุกชนิดของที่อยู่อาศัยยังคงมีอยู่ในแนวนอน ( เช่น ปาร์คเกอร์& macnally 2002 ) อย่างไรก็ตาม ขนาดตัวอย่างของเรามีขนาดเล็กเกินไปที่จะตรวจสอบป่าปิดที่จำเป็นเพื่อรักษาป่า ทั้งหมด avifauna .การศึกษาอื่น ๆ ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้แสดงให้เห็นว่าเท่าที่ 80% ของป่าที่ต้องอนุรักษ์ไว้ ชนิดนกป่า ( โพซ่า& sodhi 2006 ; โซ et al . 2006 ) เป็นไปได้ว่า การพลาดบางอย่างของเดิมและของหายาก ชนิด ซึ่งต่อมากลายเป็นสูญพันธุ์
โดยไม่ได้ถูกบันทึกไว้เป็นผู้อยู่อาศัย ( . et al . 2006 ) โดยทั่วไปชนิดรอดบนเกาะนั้นเกิดขึ้นในความหลากหลายของแหล่งที่อยู่อาศัยรวมทั้งพื้นที่มนุษย์ครอบงำ ( เช่น นกกางเขนบ้าน [ กางเขน ] ; เอเชียมันสตาร์ลิ่ง [ aplonis panayensis ] ; และสีเหลืองระบายนกปรอดนกปรอด goiavier [ ] )
ชนิดจำกัดขนาดใหญ่ผืนป่าเจริญเติบโตเก่า ( เช่น สีแดงเข้ม ตะโพก นกขุนแผนหัวดำและสีเหลืองปากกว้าง eurylaimus ochromalus ;และสีเหลืองนกปรอดขลาด [ โอ่ง phaeocephalus ] ) หายไปจากมากกว่าหนึ่งเกาะ ระบุช่องโหว่ทั่วไปของพวกเขา ในบทบาทหน้าที่ ( เช่นการกระจายเมล็ดพันธุ์ของ extirpated ชนิดไม่อาจถูกแทนที่ในป่าที่ถูกรบกวน ซึ่งส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศอย่างถาวรแน่นอนกระบวนการ ( Gardner et al . 2009 ) อย่างไรก็ตาม บางชนิดรอดบนเกาะ แต่เสียชีวิตในอื่น ๆ ( เช่นนกแก๊ก และเรื่อยๆ ทั่วไป [ dinopium javanense ] ) แสดงการสุ่มของการสูญพันธุ์ . มันไม่ชัดเจนว่าทำไมชนิดความเสี่ยงแตกต่างในหมู่เกาะ แต่มันอาจจะขึ้นอยู่กับตัวแปรเฉพาะ - ขยายพันธุ์ เช่น ขนาดของประชากร ความพร้อมของสถานที่ อาหารและการทำรัง หรือคั่วล่าแรงดันและปริมาณของป่าที่เหลือ ( sodhi et al . 2004b )บางชนิดที่ใช้ป่าชายเลนก็หายไป ( เช่น balambangan : นกเขาเปล้าธรรมดา [ treron curvirostra ] ) อาจจะเนื่องจากการสูญเสียของชายฝั่งนี้ป่าที่อยู่อาศัย