IntroductionAnura is the clade of l

Introduction

Anura is the clade of living frogs and their close fossil relatives. The name Anura refers to the lack of a tail.

Characteristics

When only living taxa are considered, a list of synapomorphies of Anura would include many of the obvious distinctive features of frogs:

Shortened vertebral column (nine or fewer presacral vertebrae)
Presence of a urostyle formed from developing tail vertebrae
Absence of tail in adults
Hindlimb longer than forelimb
Fusion of radius and ulna into a single element
Fusion of tibia and fibula into a single element
Elongate ankle bones (tibiale and fibulare = astragalus and calcaneum)
Absence of a prefrontal bone
Fusion of separate hyobranchial elements into a hyobranchial (=hyoid) plate
A tongue that lacks intrinsic skeletal support from the hyobranchial plate
A tadpole, with keratinous beaks and denticles as larval mouthparts
A single median spiracle in the larva (characteristic of Orton's Type 3 tadpole)
Large subcutaneous lymph spaces between the skin and muscle layer
Two protractor lentis muscles attached to lens
(Milner, 1988, 1993; Saint-Aubain, 1981; Trueb and Cloutier, 1991).

However, the existence of several early frog fossils, such as †Prosalirus and †Notobatrachus, clouds this picture, because many of these characters cannot be assessed in these fossils, either because of incompleteness of fossils or because the features are soft-tissue characters identifiable only in living taxa.

Discussion of Phylogenetic Relationships

The node-based name Anura was defined by Ford and Cannatella (1993) as the last common ancestor of living frogs and all its descendants. According to this definition, †Triadobatrachus is not part of Anura, following Trueb and Cloutier (1991). The late Jurassic fossil †Notobatrachus degiustoi has been considered as having uncertain placement with respect to Anura--possibly the sister-group, possibly not (Cannatella, 1985); or related to Leiopelma (Estes and Reig, 1973). Baez and Basso (1996) placed it as the sister-group of Anura.

†Vieraella herbstii is another relatively complete early Jurassic fossil, but is less well-preserved than †Notobatrachus (Estes and Reig, 1973). The presence of nine presacral vertebrae places it among the basal salientians, but other characters are not sufficiently preserved to permit definitive placement in Anura. A third well-preserved Jurassic fossil taxon, †Eodiscoglossus santonje, has eight presacral vertebrae (Estes and Reig, 1973), and thus is clearly within Anura. †Prosalirus bitis is from the Early Jurassic (Pliensbachian) of Arizona; the putative limbed caecilian †Eocaecilia is from the same formation. It is reputed to be the earliest known "frog" in the sense that it has froglike features such as a urostyle and elongate, anteriorly directed ilia. For more details see the leaf page on †Prosalirus.
The monophyly of Anura has rarely been questioned. Griffiths (1963:279) considered Anura to be diphyletic; i.e., Ascaphus and Leiopelma comprised one lineage, and all other frogs a second, "...stemming independently from either different levels of a single proanuran organization or different proanuran stocks." Rocek (1981) considered †Triadobatrachus to be within Anura, and placed Pelobatidae (including only Pelobates and some related fossils), and somewhat tentatively, Pipidae, †Palaeobatrachidae, and Rhinophrynidae, in Archaeosalientia. †Triadobatrachus and remaining anurans were included in Neosalientia. The character distinguishing the two groups is a median dermal bone, the interparietal (Reinbach, 1939), which Rocek homologized with the median extrascapular of the osteolepiform fish †Eusthenopteron. The interparietal is found in Pelobates and some fossil relatives, but not in any pipoid frogs. Milner (1988) provided a cogent review of the interpretation of this dermal element.

In a study of tetrapod phylogeny, Hedges et al. (1990) analyzed 123 phylogenetically informative sites from 18S ribosomal RNA of 21 tetrapods, including 4 salamanders, 4 caecilians, and 1 species each from Bufonidae, Discoglossidae, Hylidae, Leptodactylidae, Microhylidae, Pelobatidae, and Sooglossidae. Bootstrap analyses using both maximum-parsimony and neighbor-joining algorithms did not support the monophyly of Anura, Caudata, or Gymnophiona, but a monophyletic Amphibia was supported with a bootstrap value of 100%. Hedges and Maxson (1993) and Hillis et al. (1993) presented analyses of anuran relationships based on DNA sequence data from the mitochondrial and nuclear ribosomal genes, respectively.

Hedges et al. (1990) also analyzed 35 variable sites from 28S rRNA of four species of frogs, from Discoglossidae, Hylidae, Pelobatidae, and Pipidae. Bootstrap analysis of maximum parsimony trees yielded a monophyletic Anura, but with no resolution among the four taxa. The neighbor-joining analysis indicated a sister-group relationship between the discoglossid and pipid, and between the bufonid and hylid, but the bootstrap value for both of these nodes was less than 50%. Neither analysis yielded a monophyletic Amphibia.

Hay et al. (1995) is the most comprehensive molecular systematics treatment of the relationships among the families of amphibians. Their neighbor-joining tree yielded a monophlyletic Anura, Caudata, and Gymnophiona.

"Archaeobatrachia"
Archaeobatrachians have generally included discoglossoids, pipoids and pelobatoids (Duellman, 1975; Reig, 1958). As discussed on other pages, the synapomorphies of Bombinanura and Pipanura collectively demonstrate that "Archaeobatrachia" is paraphyletic. The informal term archaeobatrachian is a convenient term for anurans that are not part of Neobatrachia.

Bombinanura
Bombinanura, a node-based name, was defined by Ford and Cannatella (1993) to be the most recent common ancestor of living Bombinatoridae and Discoglossanura, and all its descendants. Synapomorphies of Bombinanura include fusion of the halves of the sphenethmoid, eight presacral vertebrae, absence of the m. epipubicus, and absence of the caudalipuboischiotibialis muscle (Cannatella, 1985). Subclades of Bombinanura include Bombinatoridae and Discoglossanura.

Discoglossidae and Discoglossoidea
Most analyses of molecular sequence data have placed Alytes, Discoglossus, Bombina, and Barbourula in a clade, to which the name Discoglossidae has been applied. In contrast, Ford and Cannatella (1993) listed derived morphological features that would require paraphyly of this group , and they recognized both Discoglossidae (for Alytes and Discoglossus) and Bombinatoridae (for Bombina and Barbourula). A synthesis of the two datasets has not been attempted. There are apparently no published synapomorphies for "Discoglossidae," and the dissimilarity of Alytes and Discoglossus, on one hand, and Bombina on the other, has often been noted (e.g., Lanza et al., 1976), suggesting a deep divergence between the two lineages. Griffiths (1963) stated that the diagnostic feature of Discoglossidae (sensu lato) was a triradiate sternum. However, this feature is also present in Leiopelma. The similarity can be interpreted either as shared plesiomorphy between Leiopelma and Discoglossidae, or a derived feature that unites Leiopelma more closely to Discoglossidae than to Ascaphus.

Pipanura
The node-based name Pipanura was proposed by Ford and Cannatella (1993) for the most recent common ancestor of living Mesobatrachia + Neobatrachia, and all its descendants. The subordinal name Ranoidei was coined for this clade by Sokol (1977), but that name was re-assigned to a less inclusive taxon by Dubois (1983, 1984). Sokol's (1977) use of this name was unfortunate because the informal name, ranoid, is homonymous with the widely used name Ranoidea.

Synapomorphies include a sinistral spiracle in the larvae (a characteristic feature of Orton's Type 4 tadpole), absence of free ribs in adults, torsion in the carpal elements, the presence of vocal sacs, and fusion of the trigeminal and facial ganglia (Cannatella, 1985; Sokol, 1975).

Acosmanura

Pelobatoidea
The name was applied to the node that is the common ancestor of living Megophryidae, Pelobatidae, and Pelodytes. Synapomorphies of Pelobatoidea include the presence of a palatine process of the maxilla and ossification of the sternum into a bony style (Cannatella, 1985). Duellman and Trueb (1986) listed the presence of a dorsal gap in the cricoid ring as a synapomorphy for this clade. However, there is no gap in Scaphiopus, Spea, Pelobates (except for the smallest species, P. fuscus), or several megophryids; at best, the presence of a dorsal gap would be an ambiguous synapomorphy. Relationships among the living pelobatoids are an unresolved trichotomy of Megophryidae, Pelobatidae, and Pelodytes.

Pipoidea
Pipoidea was defined by Cannatella and Ford (1993) to be the most recent common ancestor of living Pipidae + Rhinophrynidae, and all its descendants. Pipoidea is diagnosed by several distinctive synapomorphies, including the absence of mentomeckelian bones (see comments below on †Palaeobatrachidae), absence of lateral alae of the parasphenoid, fusion of the frontoparietals into an azygous element, greatly enlarged otic capsules, and a tadpole with paired spiracles, and lacking beaks and denticles (Orton Type 1 tadpole). Clades of Pipoidea include Pipidae, †Palaeobatrachidae, some unplaced fossil "pipids," and Rhinophrynidae.

Pipimorpha
The new stem-based name Pipimorpha was defined by Ford and Cannatella (1993) to be those taxa that are more closely related to living Pipidae than to living Rhinophrynus. Pending a more detailed assessment of the relationships of †Palaeobatrachidae, Pipidae, and the fossil "pipids," we consider †Palaeobatrachidae, †Thoraciliacus, †Cordicephalus, †Saltenia, †Shomronella, and †Eoxenopoides to be part of Pipimorpha.

"Mesobatrachia"
Ford and Cannatella (1993) applied the name Mesobatrachia to the node that is the most recent common ancestor of the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำ

Anura เป็น clade กบชีวิตและญาติฟอสปิด ชื่อ Anura อ้างถึงไม่มีหาง

ลักษณะ

เมื่อพิจารณาเฉพาะชีวิต taxa รายการ synapomorphies Anura จะรวมหลายคุณสมบัติที่เด่นชัดของกบ:

Shortened สันหลัง (เก้า หรือน้อย vertebrae presacral)
ของ urostyle เกิดขึ้นจากการพัฒนาหาง vertebrae
ของหางในผู้ใหญ่
Hindlimb ยาวกว่า forelimb
ฟิวชั่นของกระดูกเรเดียสและกระดูกอัลนาเป็นองค์ประกอบหนึ่ง
ฟิวชั่นของกระดูกแข้งและกระดูกน่องเป็นองค์ประกอบหนึ่ง
Elongate กระดูกข้อเท้า (tibiale และ fibulare = astragalus และ calcaneum)
ของกระดูก prefrontal
ฟิวชันขององค์ประกอบ hyobranchial แยกเป็น hyobranchial (= hyoid) แผ่น
ลิ้นที่ขาด intrinsic สนับสนุนอีกจากจาน hyobranchial
เป็นลูกอ๊อด keratinous beaks และ denticles เป็น larval mouthparts
spiracle มีเดียนเดียวในหนอน (ลักษณะของลูกอ๊อด 3 ชนิดของ Orton)
น้ำเหลืองขนาดใหญ่ที่ใต้ช่องว่างระหว่างชั้นผิวหนังและกล้ามเนื้อ
สอง protractor lentis กล้ามเนื้อกับเลนส์
(Milner, 1988, 1993 เซนต์ Aubain, 1981 Trueb และ Cloutier 1991)

อย่างไรก็ตาม มีอยู่หลายต้นกบดึกดำบรรพ์ †Prosalirus และ †Notobatrachus, clouds ภาพนี้ เพราะหลายตัวอักษรเหล่านี้ไม่สามารถประเมินได้ในซากดึกดำบรรพ์เหล่านี้ อย่างใดอย่างหนึ่งเนื่องจากเกอเดลดึกดำบรรพ์ หรือเนื่องจากคุณสมบัติมีเนื้อเยื่ออ่อนตัวบุคคลเท่านั้นในชีวิต taxa

สนทนาความสัมพันธ์ Phylogenetic

มีกำหนดชื่อตามโหน Anura โดยฟอร์ดและ Cannatella (1993) เป็นบรรพบุรุษร่วมสุดท้ายของชีวิตกบและลูกหลานทั้งหมด ตามคำนิยามนี้ †Triadobatrachus ไม่ใช่ส่วนของ Anura ต่อ Trueb และ Cloutier (1991) ในปลายยุคจูแรสซิกฟอส †Notobatrachus degiustoi ได้รับการพิจารณาเป็นมีตำแหน่งไม่แน่นอนเกี่ยวกับ Anura - อาจเป็นน้องสาวกลุ่ม อาจจะไม่ (Cannatella, 1985); หรือที่เกี่ยวข้องกับ Leiopelma (เอสเตสและ Reig, 1973) Baez และ Basso (1996) ได้วางไว้เป็นกลุ่มพี่น้องของ Anura

†Vieraella herbstii อื่นค่อนข้างสมบูรณ์ช่วงยุคจูแรสซิกฟอสซิล แต่น้อยอย่างยิ่งกว่า †Notobatrachus (เอสเตสและ Reig, 1973) ของเก้า presacral vertebrae วางระหว่าง salientians โรค แต่อื่น ๆ ไม่มีพอเก็บเพื่ออนุญาตให้มีตำแหน่งทั่วไปใน Anura สามรักษายุคจูแรสซิกฟอส taxon, †Eodiscoglossus santonje มีแปด presacral vertebrae (เอสเตสและ Reig, 1973), และดัง อยู่ชัดเจน Anura †Prosalirus bitis มาจากช่วงจูราสสิ (Pliensbachian) ของอริโซนา †Eocaecilia putative เขียดงู limbed จากการก่อตัวเดียวกันได้ มีชื่อเสียงเป็นแรกสุดชื่อดัง "กบ" ในแง่ที่ว่า มันมีคุณสมบัติ froglike เป็น urostyle และ ilia elongate, anteriorly โดยตรง สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติมดูใบหน้าบน †Prosalirus
ไต่สวน monophyly ของ Anura ไม่ค่อย Griffiths (1963:279) พิจารณา Anura เป็น diphyletic เช่น Ascaphus และ Leiopelma ประกอบด้วยคนเชื้อสายหนึ่ง และกบอื่น ๆ ที่สอง "...ประเทศอย่างเป็นอิสระจากการระดับต่าง ๆ ขององค์กร proanuran ที่เดียวหรือ proanuran หุ้นแตกต่างกัน" Rocek (1981) ถือ †Triadobatrachus ไป Anura และวาง Pelobatidae (รวมทั้ง Pelobates และซากดึกดำบรรพ์บางส่วนที่เกี่ยวข้องเท่านั้น), และค่อนข้างอย่างไม่แน่นอน วงศ์กบเล็บ †Palaeobatrachidae และ Rhinophrynidae, Archaeosalientia ในการ †Triadobatrachus และ anurans ที่เหลือถูกรวมอยู่ใน Neosalientia อักขระตัวแยกกลุ่มสองเป็นกระดูกผิวหนังเป็นมัธยฐาน interparietal (Reinbach, 1939), ซึ่ง Rocek homologized กับมัธยฐาน extrascapular ของ †Eusthenopteron ปลา osteolepiform Interparietal ที่พบ ใน Pelobates และญาติบางฟอส แต่ไม่มีกบ pipoid Milner (1988) มีการตรวจทานและการตีความนี้ประมาณองค์ประกอบ. cogent

ในวิชา tetrapod phylogeny ประเมินค่าเฮดจ์ et al. (1990) วิเคราะห์ไซต์ 123 phylogenetically ข้อมูลจากอาร์เอ็นเอ ribosomal 18S ของ tetrapods 21, 4 salamanders, 4 caecilians และ 1 สายพันธุ์แต่ละ Bufonidae, Discoglossidae, Hylidae, Leptodactylidae, Microhylidae, Pelobatidae และ Sooglossidae เริ่มต้นระบบวิเคราะห์โดยใช้อัลกอริทึมทั้ง parsimony มากที่สุด และใกล้เคียงเข้าร่วมไม่ได้สนับสนุน monophyly Anura, Caudata หรือ Gymnophiona แต่ monophyletic Amphibia ได้รับการสนับสนุน โดยค่าเริ่มต้นระบบ 100% ประเมินค่าเฮดจ์ และ Maxson (1993) และวิเคราะห์รับ et al. (1993) แสดงความสัมพันธ์ anuran ที่ยึดตามข้อมูลลำดับดีเอ็นเอจาก mitochondrial และนิวเคลียร์ ribosomal ยีน ตามลำดับ

ประเมินค่าเฮดจ์ et al. (1990) นอกจากนี้ยังวิเคราะห์ไซต์แปร 35 จาก rRNA 28S ของกบ 4 ชนิด Discoglossidae, Hylidae, Pelobatidae และวงศ์กบเล็บ เริ่มต้นระบบการวิเคราะห์ของ parsimony สูงสุดเต็ม monophyletic Anura แต่ไม่ละเอียดระหว่าง taxa สี่ วิเคราะห์รวมเพื่อนบ้านแสดงความสัมพันธ์พี่น้องกลุ่มระหว่าง discoglossid และ pipid และระหว่าง bufonid และ hylid แต่ค่าเริ่มต้นระบบสำหรับโหนเหล่านี้ทั้งสองไม่น้อยกว่า 50% ไม่วิเคราะห์ผลแบบ monophyletic Amphibia

Hay และ al. (1995) คือ การรักษาอนุกรมวิธานระดับโมเลกุลของมากที่สุดของความสัมพันธ์ระหว่างครอบครัวของสัตว์ ต้นไม้ของเพื่อนบ้านเข้าร่วมผลการ monophlyletic Anura, Caudata และ Gymnophiona.

"Archaeobatrachia"
Archaeobatrachians ได้โดยทั่วไปรวม discoglossoids, pipoids และ pelobatoids (Duellman, 1975 Reig, 1958) ดังที่กล่าวไว้ในหน้าอื่น synapomorphies Bombinanura และ Pipanura แสดงให้เห็นโดยรวมว่า "Archaeobatrachia" paraphyletic Archaeobatrachian เป็นระยะเป็นระยะสะดวกสำหรับ anurans ที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของ Neobatrachia

Bombinanura
Bombinanura ชื่อโหนตาม ถูกกำหนด โดยฟอร์ดและ Cannatella (1993) เป็น บรรพบุรุษร่วมสุดชีวิต Bombinatoridae และ Discoglossanura และลูกหลานทั้งหมด Synapomorphies Bombinanura รวมหลอมสีแดงของ sphenethmoid, vertebrae แปด presacral การขาดงานของ epipubicus เมตร และขาดของกล้ามเนื้อ caudalipuboischiotibialis (Cannatella, 1985) Subclades Bombinanura รวม Bombinatoridae และ Discoglossanura

Discoglossidae และ Discoglossoidea
วิเคราะห์ข้อมูลลำดับโมเลกุลส่วนใหญ่ทำ Alytes, Discoglossus, Bombina และ Barbourula เป็น clade ซึ่งมีการใช้ชื่อ Discoglossidae ในทางตรงกันข้าม ฟอร์ดและ Cannatella (1993) แสดงได้ของคุณลักษณะที่จะต้องใช้ paraphyly ของกลุ่มนี้ และพวกเขารู้ Discoglossidae (สำหรับ Alytes และ Discoglossus) และ Bombinatoridae (Bombina และ Barbourula) ไม่ได้พยายามสังเคราะห์ของ datasets สอง มี synapomorphies เห็นได้ชัดว่าไม่เผยแพร่ใน "Discoglossidae" และมักจะถูกบันทึกที่ dissimilarity Alytes และ Discoglossus หนึ่งมือ และ Bombina (เช่น แลนซา et al., 1976), แนะนำ divergence ลึกระหว่างเชื้อชาติสอง Griffiths (1963) กล่าวว่า คุณลักษณะการวินิจฉัยของ Discoglossidae (ลลาลา sensu) คือ ที่กระดูกสันอก triradiate อย่างไรก็ตาม คุณลักษณะนี้ก็อยู่ใน Leiopelma สามารถตีความคล้ายคลึงการ plesiomorphy ใช้ร่วมกันระหว่าง Leiopelma และ Discoglossidae หรือได้รับคุณลักษณะที่ unites Leiopelma ให้ Discoglossidae กว่าการ Ascaphus

Pipanura
ตามโหนชื่อ Pipanura ซึ่งถูกเสนอ โดยฟอร์ดและ Cannatella (1993) สำหรับบรรพบุรุษร่วมสุดชีวิต Mesobatrachia Neobatrachia และลูกหลานทั้งหมด ชื่อ subordinal Ranoidei มีจังหวะสำหรับ clade นี้ โดย Sokol (1977), แต่ชื่อใหม่กำหนดให้ taxon น้อยรวม โดย Dubois (1983, 1984) ใช้ของ Sokol (1977) ชื่อนี้มีโชคร้ายเนื่องจากชื่อไม่เป็นทางการ ranoid, homonymous ชื่อ Ranoidea ใช้กันอย่างแพร่หลาย

Synapomorphies รวม sinistral spiracle ในตัวอ่อน (คุณลักษณะลักษณะของลูกอ๊อด 4 ชนิดของ Orton) การขาดงานของซี่โครงฟรีในผู้ใหญ่ แรงบิดในองค์ประกอบ carpal ของถุง vocal และฟิวชั่น ganglia trigeminal และหน้า (Cannatella, 1985 Sokol, 1975)

Acosmanura

Pelobatoidea
ใช้ชื่อโหนที่เป็นบรรพบุรุษร่วมของชีวิตวงศ์อึ่งกราย Pelobatidae และ Pelodytes Synapomorphies Pelobatoidea รวมของขั้นตอนการ maxilla palatine และการกลายเป็นกระดูกของกระดูกสันอกจะเป็นลักษณะ bony (Cannatella, 1985) Duellman และ Trueb (1986) แสดงสถานะของช่องว่างในวงแหวน cricoid dorsal เป็น synapomorphy สำหรับ clade นี้ อย่างไรก็ตาม มีไม่มีช่องว่างใน Scaphiopus, Spea, Pelobates (ยกเว้นน้อยที่สุดพันธุ์ P. fuscus), หรือหลาย megophryids ดีที่สุด สถานะของช่องว่าง dorsal จะเป็น synapomorphy ชัดเจน การ trichotomy ยังวงศ์อึ่งกราย Pelobatidae และ Pelodytes มีความสัมพันธ์ระหว่าง pelobatoids นั่งเล่น

Pipoidea
Pipoidea ถูกกำหนด โดย Cannatella และฟอร์ด (1993) เป็น บรรพบุรุษร่วมสุดชีวิตวงศ์กบเล็บ Rhinophrynidae และลูกหลานทั้งหมด Pipoidea ถูกวินิจฉัย โดย synapomorphies โดดเด่นหลาย รวมทั้งการขาดงาน (ดูข้อคิดเห็นด้านล่างบน †Palaeobatrachidae) กระดูก mentomeckelian ของ alae ด้านข้างของ parasphenoid ฟิวชั่นของ frontoparietals ที่เป็นองค์ประกอบ azygous มากขยายโอติกแคปซูล และลูกอ๊อด spiracles จัดเป็นคู่ ขาด beaks และ denticles (ลูกอ๊อด Orton ประเภท 1) Clades Pipoidea รวมวงศ์กบเล็บ †Palaeobatrachidae บาง unplaced ฟอสซิล "pipids" และ Rhinophrynidae.

Pipimorpha
ตามต้นกำเนิดชื่อใหม่ Pipimorpha ถูกกำหนด โดยฟอร์ดและ Cannatella (1993) ให้ เหล่า taxa ที่เกี่ยวข้องกับชีวิตมากวงศ์กบเล็บกว่าการนั่งเล่น Rhinophrynus รอประเมินรายละเอียดของความสัมพันธ์ของ †Palaeobatrachidae วงศ์กบเล็บ และซากดึกดำบรรพ์ "pipids" เราพิจารณา †Palaeobatrachidae, †Thoraciliacus, †Cordicephalus, †Saltenia, †Shomronella และ †Eoxenopoides เป็น ส่วนหนึ่งของ Pipimorpha.

"Mesobatrachia"
ฟอร์ดและ Cannatella (1993) ใช้ชื่อ Mesobatrachia กับโหนที่มีบรรพบุรุษร่วมกันครั้งล่าสุดของการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำอนุราเป็น clade ของกบที่อยู่อาศัยและญาติใกล้ชิดของพวกเขาฟอสซิล ชื่ออนุราหมายถึงการขาดหางลักษณะเมื่อเพียงแท็กซ่าที่อาศัยอยู่ได้รับการพิจารณารายชื่อของ synapomorphies ของอนุราจะรวมถึงจำนวนมากของคุณสมบัติที่โดดเด่นอย่างเห็นได้ชัดของกบ: สั้นลงกระดูกสันหลัง (เก้าหรือน้อยกว่ากระดูกสันหลัง presacral) การแสดงตนของ urostyle เกิดขึ้นจากการพัฒนากระดูกสันหลังหางขาดหางในผู้ใหญ่hindlimb ยาวกว่าขาหน้าฟิวชั่นของรัศมีและกระดูกปลายแขนท่อนในองค์ประกอบเดียวฟิวชั่นของกระดูกหน้าแข้งและกระดูกน่องเป็นองค์ประกอบเดียวยืดกระดูกข้อเท้า (tibiale และ fibulare = ตาตุ่มและ calcaneum) ขาดกระดูก prefrontal ฟิวชั่น ขององค์ประกอบ hyobranchial แยกเป็น hyobranchial (= ไฮออยด์) จานลิ้นที่ขาดการสนับสนุนโครงร่างที่แท้จริงจากจาน hyobranchial ลูกกบที่มีจะงอยปากเคราตินและ denticles เป็น mouthparts ตัวอ่อนรูมัธยฐานเดียวในตัวอ่อน (ลักษณะของออร์ตันประเภท 3 ลูกกบ) ที่มีขนาดใหญ่ ช่องว่างน้ำเหลืองใต้ผิวหนังระหว่างผิวหนังและกล้ามเนื้อชั้นสองกล้ามเนื้อไม้โปรแทรกเตอร์ lentis แนบมากับเลนส์(มิลเนอร์, 1988, 1993; Saint-Aubain 1981; Trueb และ Cloutier, 1991) แต่การดำรงอยู่ของหลายฟอสซิลกบต้นเช่น†† Prosalirus และ Notobatrachus เมฆภาพนี้เพราะหลายของตัวละครเหล่านี้ไม่สามารถประเมินในฟอสซิลเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งเพราะความไม่สมบูรณ์ของซากดึกดำบรรพ์หรือเพราะ คุณสมบัติที่เป็นตัวอักษรนุ่มเนื้อเยื่อที่สามารถระบุเฉพาะในที่อยู่อาศัยแท็กซ่าพูดคุยเรื่องของวิวัฒนาการความสัมพันธ์ชื่อโหนดตามอนุราถูกกำหนดโดยฟอร์ดและ Cannatella (1993) เป็นบรรพบุรุษร่วมกันที่ผ่านมาของกบที่อยู่อาศัยและทุกลูกหลานของตน ตามคำนิยามนี้† Triadobatrachus ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของอนุรา, ต่อไปนี้ Trueb และ Cloutier (1991) ปลายจูราสสิ†ฟอสซิล Notobatrachus degiustoi ได้รับการพิจารณาว่ามีตำแหน่งที่ไม่แน่นอนเกี่ยวกับการอนุรา - อาจน้องสาวของกลุ่มอาจจะไม่ได้ (Cannatella, 1985); หรือที่เกี่ยวข้องกับ Leiopelma (เอสเตสและ Reig, 1973) Baez และเบส (1996) วางมันเป็นน้องสาวของกลุ่มอนุรา† Vieraella herbstii เป็นอีกหนึ่งค่อนข้างสมบูรณ์ฟอสซิลจูราสสิก่อน แต่น้อยดีรักษากว่า† Notobatrachus (เอสเตสและ Reig, 1973) การแสดงตนของเก้ากระดูกสันหลัง presacral วางไว้ใน salientians ฐาน แต่ตัวละครอื่น ๆ จะไม่ได้รับการเก็บรักษาไว้เพียงพอที่จะอนุญาตให้มีการสรุปตำแหน่งในอนุรา สามดีรักษาแท็กซอนฟอสซิลจูราสสิ† Eodiscoglossus santonje มีแปด presacral กระดูกสันหลัง (เอสเตสและ Reig, 1973) และทำให้เห็นได้ชัดภายในอนุรา † Prosalirus Bitis มาจากจูราสสิต้น (Pliensbachian) ของแอริโซนา สมมุติพ่วงพี caecilian † Eocaecilia เป็นจากการก่อเดียวกัน มันเป็นเรื่องที่โด่งดังเป็นที่รู้จักกัน "กบ" ที่เก่าแก่ที่สุดในแง่ที่ว่ามันมีคุณสมบัติ froglike เช่น urostyle และยืดกำกับ anteriorly ilia สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติมดูที่หน้าใบบน† Prosalirus monophyly ของอนุราไม่ค่อยได้รับการสอบสวน Griffiths (1963:279) พิจารณาอนุราจะ diphyletic; เช่น Ascaphus และ Leiopelma ประกอบด้วยหนึ่งเชื้อสายและกบอื่น ๆ ทั้งหมดที่สอง "... เกิดเป็นอิสระจากทั้งในระดับที่แตกต่างกันขององค์กร proanuran เดียวหรือหุ้น proanuran ที่แตกต่างกัน." Rocek (1981) การพิจารณา† Triadobatrachus จะเป็นภายในอนุราและวาง Pelobatidae (รวมเฉพาะ Pelobates และฟอสซิลที่เกี่ยวข้องบางส่วน) และค่อนข้างไม่แน่นอน Pipidae, † Palaeobatrachidae และ Rhinophrynidae ใน Archaeosalientia † Triadobatrachus และ anurans ที่เหลือถูกรวมอยู่ใน Neosalientia ตัวละครที่แตกต่างทั้งสองกลุ่มเป็นกระดูกผิวหนังมัธยฐาน interparietal (Reinbach, 1939) ซึ่ง Rocek homologized กับ extrascapular เฉลี่ยของ Eusthenopteron osteolepiform ปลา† interparietal พบใน Pelobates และบางส่วนญาติฟอสซิล แต่ไม่ได้อยู่ในกบ pipoid ใด ๆ มิลเนอร์ (1988) ให้ทบทวนประเด็นของการตีความขององค์ประกอบผิวหนังนี้ในการศึกษาของเชื้อชาติ tetrapod, พุ่มไม้และอัล (1990) การวิเคราะห์ 123 เว็บไซต์ที่ให้ข้อมูล phylogenetically จาก 18S โซมอล rna จาก 21 tetrapods รวมทั้ง 4 ซาลาแมนเด caecilians 4, และ 1 ชนิดจากแต่ละ Bufonidae, Discoglossidae, hylidae, Leptodactylidae, Microhylidae, Pelobatidae และ Sooglossidae บูตวิเคราะห์โดยใช้ทั้งความประหยัดสูงสุดและขั้นตอนวิธีการเพื่อนบ้านเข้าไม่สนับสนุน monophyly ของอนุรา, caudata หรือ Gymnophiona แต่ไฟย์เลติฟิเบีได้รับการสนับสนุนด้วยค่าบูตจาก 100% พุ่มไม้และ Maxson (1993) และ Hillis เอตอัล (1993) นำเสนอการวิเคราะห์ความสัมพันธ์กบบนพื้นฐานของข้อมูลลำดับดีเอ็นเอจากยลและยีนนิวเคลียร์โซมอลตามลำดับพุ่มไม้และอัล (1990) นอกจากนี้ยังมีการวิเคราะห์ 35 เว็บไซต์ตัวแปรจาก 28S rRNA ของสี่ชนิดของกบจาก Discoglossidae, hylidae, Pelobatidae และ Pipidae การวิเคราะห์บูตของต้นไม้ความประหยัดสูงสุดให้ผลไฟย์เลติอนุรา แต่ที่มีความละเอียดของแท็กซ่าสี่ไม่มี การวิเคราะห์เพื่อนบ้านเข้าชี้ให้เห็นความสัมพันธ์ที่น้องสาวของกลุ่มระหว่าง discoglossid และ pipid และระหว่าง bufonid และ hylid แต่ค่าบูตทั้งของโหนดเหล่านี้เป็นน้อยกว่า 50% ทั้งการวิเคราะห์ผลไฟย์เลติฟิเบีHay ตอัล (1995) คือการรักษาที่ครอบคลุมมากที่สุด systematics โมเลกุลของความสัมพันธ์ระหว่างครอบครัวของสัตว์ครึ่งบกครึ่ง ต้นไม้เพื่อนบ้านเข้าของพวกเขาให้ผล monophlyletic อนุรา, caudata และ Gymnophiona "Archaeobatrachia" Archaeobatrachians ได้รวมโดยทั่วไป discoglossoids, pipoids และ pelobatoids (Duellman 1975; Reig, 1958) ตามที่กล่าวไว้ในหน้าอื่น ๆ ของ synapomorphies Bombinanura และ Pipanura รวมแสดงให้เห็นว่า "Archaeobatrachia" เป็น paraphyletic archaeobatrachian ระยะทางการเป็นคำที่สะดวกสำหรับ anurans ที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของ Neobatrachia Bombinanura Bombinanura ชื่อโหนดที่ใช้ถูกกำหนดโดยฟอร์ดและ Cannatella (1993) จะเป็นบรรพบุรุษร่วมกันที่ผ่านมาส่วนใหญ่ของที่อยู่อาศัยและ Bombinatoridae Discoglossanura และทุก ลูกหลานของตน Synapomorphies ของ Bombinanura รวมถึงความหลากหลายของครึ่งของ sphenethmoid แปดกระดูกสันหลัง presacral ขาดเมตร epipubicus, และการขาดของกล้ามเนื้อ caudalipuboischiotibialis (Cannatella, 1985) subclades ของ Bombinanura รวม Bombinatoridae และ Discoglossanura Discoglossidae และ Discoglossoidea วิเคราะห์ส่วนใหญ่ข้อมูลลำดับโมเลกุลมีอยู่ Alytes, Discoglossus, Bombina และ Barbourula ใน clade ซึ่งชื่อ Discoglossidae ได้ถูกนำมาใช้ ในทางตรงกันข้ามฟอร์ดและ Cannatella (1993) ระบุว่าได้มาคุณสมบัติลักษณะทางสัณฐานวิทยาที่จะต้อง paraphyly ของกลุ่มนี้และพวกเขาได้รับการยอมรับทั้ง Discoglossidae (ตัวอย่าง Alytes และ Discoglossus) และ Bombinatoridae (ตัวอย่าง Bombina และ Barbourula) การสังเคราะห์ของทั้งสองชุดยังไม่ได้รับการพยายาม นอกจากนี้เห็นได้ชัดว่าไม่มีการตีพิมพ์ synapomorphies สำหรับ "Discoglossidae" และความแตกต่างกันของ Alytes และ Discoglossus บนมือข้างหนึ่งและ Bombina ที่อื่น ๆ มักจะได้รับการตั้งข้อสังเกต (เช่น Lanza และคณะ. 1976) ชี้ให้เห็นความแตกต่างระหว่างลึก สอง lineages Griffiths (1963) ระบุว่าคุณสมบัติการวินิจฉัยของ Discoglossidae (sensu Lato) เป็นกระดูกสันอก triradiate อย่างไรก็ตามคุณลักษณะนี้ยังอยู่ใน Leiopelma ความคล้ายคลึงกันสามารถตีความเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งร่วมกันระหว่าง plesiomorphy Leiopelma และ Discoglossidae หรือคุณลักษณะที่ได้มาที่ unites Leiopelma อย่างใกล้ชิดกับ Discoglossidae กว่า Ascaphus Pipanura ชื่อโหนดตาม Pipanura ถูกเสนอโดยฟอร์ดและ Cannatella (1993) เพื่อร่วมกันล่าสุด บรรพบุรุษของชีวิต Mesobatrachia + Neobatrachia และลูกหลานของตน ชื่อ subordinal Ranoidei ประกาศเกียรติคุณเพื่อ clade นี้โดยโคล (1977) แต่ชื่อที่เป็นอีกครั้งที่ได้รับมอบหมายให้แท็กซอนรวมน้อยลงโดยดูบัวส์ (1983, 1984) โคลส์ (1977) การใช้ชื่อนี้เป็นโชคร้ายเพราะชื่อทางการ ranoid เป็น homonymous ที่มีชื่อใช้กันอย่างแพร่หลาย Ranoidea Synapomorphies รวมถึงรู sinistral ในตัวอ่อน (คุณสมบัติลักษณะของออร์ตัน 4 ประเภทกบ) ขาดของกระดูกฟรีใน ผู้ใหญ่แรงบิดในองค์ประกอบ carpal การปรากฏตัวของถุงเสียงและฟิวชั่นของ trigeminal ใบหน้าและปมประสาท (Cannatella 1985; โคล, 1975) Acosmanura Pelobatoidea ชื่อที่ได้รับนำไปใช้กับโหนดที่มีบรรพบุรุษร่วมกันของที่อยู่อาศัย Megophryidae, Pelobatidae และ Pelodytes Synapomorphies ของ Pelobatoidea รวมถึงการปรากฏตัวของกระบวนการเพดานปากของขากรรไกรและกลายเป็นกระดูกของกระดูกสันอกในสไตล์กระดูก (Cannatella, 1985) Duellman และ Trueb (1986) ระบุว่ามีช่องว่างหลังในแหวน cricoid เป็น synapomorphy เพื่อ clade นี้ แต่มีช่องว่างในการ Scaphiopus, Spea, Pelobates (ยกเว้นสายพันธุ์ที่เล็กที่สุด P. fuscus) หรือหลาย megophryids; ที่ดีที่สุดของการปรากฏตัวของช่องว่างหลังจะ synapomorphy คลุมเครือ ความสัมพันธ์ระหว่าง pelobatoids ที่อาศัยอยู่มีการแบ่งแยกไม่ได้ตั้งใจของ Megophryidae, Pelobatidae และ Pelodytes Pipoidea Pipoidea ถูกกำหนดโดย Cannatella และฟอร์ด (1993) จะเป็นบรรพบุรุษร่วมกันที่ผ่านมาส่วนใหญ่ของชีวิต Pipidae + Rhinophrynidae และลูกหลานของตน Pipoidea ได้รับการวินิจฉัยโดย synapomorphies ที่โดดเด่นหลายประการรวมถึงการขาดของกระดูก mentomeckelian (ดูความเห็นด้านล่างบน† Palaeobatrachidae) ขาดด้านข้างของ alae parasphenoid ฟิวชั่นของ frontoparietals เป็นองค์ประกอบ azygous, ขยายอย่างมากแคปซูล OTIC และลูกกบที่มีการจับคู่ spiracles และจะงอยปากและขาด denticles (ประเภทออร์ตัน 1 ลูกกบ) clades ของ Pipoidea รวม Pipidae, † Palaeobatrachidae บางไม่มีที่ฟอสซิล "pipids" และ Rhinophrynidae Pipimorpha ชื่อตามต้นใหม่ Pipimorpha ถูกกำหนดโดยฟอร์ดและ Cannatella (1993) จะเป็นแท็กซ่าผู้ที่มีมากขึ้นที่เกี่ยวข้องกับที่อยู่อาศัย Pipidae อย่างใกล้ชิดมากกว่าที่จะ ที่อาศัยอยู่ Rhinophrynus การประเมินรายละเอียดของความสัมพันธ์ของ† Palaeobatrachidae, Pipidae และฟอสซิล "pipids" เราพิจารณา† Palaeobatrachidae, † Thoraciliacus, † Cordicephalus, † Saltenia, † Shomronella และ† Eoxenopoides เป็นส่วนหนึ่งของ Pipimorpha "Mesobatrachia" ฟอร์ดและ Cannatella (1993) ใช้ชื่อ Mesobatrachia ไปยังโหนดที่มีบรรพบุรุษร่วมกันล่าสุดของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ

อนุราเป็น clade อยู่กบและปิดฟอสซิลญาติ ชื่ออนุรา หมายถึง ไม่มีหาง

ลักษณะ

เมื่อมีชีวิตอยู่และจะพิจารณารายชื่อของ synapomorphies ของกบและคางคกจะรวมหลายคุณสมบัติที่ชัดเจนของกบ :

สั้นลงกระดูกสันหลัง ( 9 หรือน้อยกว่า presacral กระดูกสันหลัง )
การแสดงของ urostyle เกิดขึ้นจากการพัฒนาหางกระดูกสันหลัง

ไม่มีหางในผู้ใหญ่ศึกษานานกว่าลักลอบ
ฟิวชั่นของรัศมีและกระดูกอัลนาเป็นฟิวชั่นธาตุเดียวของกระดูกหน้าแข้งและกระดูกน่อง

เป็นองค์ประกอบเดียวยาวกระดูกข้อเท้า ( tibiale และ fibulare = กระดูกข้อเท้าขาด และปั้นจั่น )

องค์ประกอบ hyobranchial ฟิวชั่นกระดูกพรีฟรอนท แยกเป็น hyobranchial ( =
แล้วแผ่นลิ้นที่ขาดการสนับสนุนโครงสร้างภายใน จากแผ่น hyobranchial
ลูกอ๊อดที่มีจงอยปาก keratinous ฟันเล็กๆเป็นดักแด้ และ mouthparts
เดียวกลางรูเปิดในตัวอ่อน ( ลักษณะของ Orton เป็น 3 ชนิดลูกอ๊อด )
ขนาดใหญ่ใต้ผิวหนัง น้ำเหลือง ช่องว่างระหว่างผิวหนังและชั้นกล้ามเนื้อ กล้ามเนื้อ lentis
2 โปรแทรคเตอร์ติดเลนส์
( มิลเนอร์ , 2531 , 1993 ; นักบุญ aubain , 1981 ; trueb cloutier และ ,1991 ) .

อย่างไรก็ตาม การดำรงอยู่ของฟอสซิลกบก่อนหลายประการ เช่น ภีษมะ และ prosalirus ภีษมะ notobatrachus , เมฆรูปนี้ เพราะหลายของตัวอักษรเหล่านี้ไม่สามารถประเมินในซากฟอสซิลเหล่านี้เหมือนกัน เพราะ incompleteness ของซากฟอสซิล หรือเพราะคุณสมบัติที่ระบุเฉพาะในชีวิตตัวละคร soft-tissue ซ่า

การอภิปรายของวิวัฒนาการความสัมพันธ์

โหนดตามชื่ออนุราถูกกำหนดโดยฟอร์ดและ cannatella ( 1993 ) เป็นบรรพบุรุษสุดท้ายของชีวิตกบ และลูกหลาน ของตน ตามนิยามนี้ ภีษมะ triadobatrachus ไม่ใช่ส่วนหนึ่งของกบและคางคก ตาม trueb และ cloutier ( 1991 ) สายจูราสสิกฟอสซิลภีษมะ notobatrachus degiustoi ได้รับการพิจารณาว่ามีการจัดวางที่ไม่แน่นอนด้วยความเคารพอนุรา - อาจจะกลุ่มพี่อาจจะไม่ได้ ( cannatella , 1985 ) ; หรือเกี่ยวข้องกับ leiopelma ( เอส และเรอิก , 1973 ) เบซ และ บาสโซ ( 1996 ) วางไว้เป็นพี่สาวของกลุ่มอนุรา

ภีษมะ vieraella herbstii อื่นค่อนข้างสมบูรณ์ก่อนจูราสสิกฟอสซิล แต่น้อย เก็บรักษาอย่างดีกว่าภีษมะ notobatrachus ( เอส และเรอิก , 1973 ) การปรากฏตัวของเก้า presacral กระดูกสันหลังสถานที่ในหมู่ salientians แรกเริ่ม ,แต่ตัวอื่นมีไม่เพียงพอที่จะอนุญาตให้มีการรักษาที่ชัดเจนในอันดับกบ . ที่สามเก็บรักษาอย่างดีจูราสสิกฟอสซิลชนิดภีษมะ eodiscoglossus , santonje ได้แปดกระดูก presacral ( เอส และเรอิก , 1973 ) , และดังนั้นจึงเป็นที่ชัดเจนในอันดับกบ . ภีษมะ prosalirus bitis จากเช้าจูราสสิก ( pliensbachian ) ของ Arizona ; ซึ่ง limbed เขียดงูภีษมะ eocaecilia จากรูปแบบเดียวกันมันมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันเร็ว " กบ " ในความรู้สึกว่ามันมีคุณสมบัติ froglike เช่นและ urostyle ยาวและกำกับ ilia . สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติมเห็นใบหน้าที่ภีษมะ prosalirus .
monophyly ของกบและคางคกไม่เคยถูกสอบสวน กริฟฟิทส์ ( 1963:279 ) ถือว่าเป็น diphyletic อนุรา เช่น ascaphus leiopelma และประกอบด้วยหนึ่ง เชื้อสาย และอื่น ๆทั้งหมดที่กบสอง " . . . . . . .ซึ่งเป็นอิสระจากทั้งในระดับต่าง ๆ ของ proanuran องค์กรเดียวหรือหุ้น proanuran แตกต่างกัน rocek ( 1981 ) ถือว่าภีษมะ triadobatrachus ให้อยู่ในอันดับกบ และวางไว้ pelobatidae ( รวมทั้ง pelobates เท่านั้น และบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับฟอสซิล ) และวงศ์กบเล็บค่อนข้างแน่นอน , palaeobatrachidae ภีษมะ และ rhinophrynidae ใน archaeosalientia .triadobatrachus ภีษมะ และ anurans ที่เหลือมีรวมอยู่ใน neosalientia . ตัวแยกเป็นสองกลุ่มคือ มัธยฐาน บำรุงกระดูก interparietal ( reinbach 1939 ) ซึ่ง rocek homologized กับ extrascapular ค่ามัธยฐานของ osteolepiform ปลาภีษมะ eusthenopteron . การ interparietal พบใน pelobates และญาติฟอสซิล แต่ไม่ใช่ใน pipoid กบมิลเนอร์ ( 1988 ) ให้ความคิดเห็นที่โน้มน้าวจิตใจของการตีความองค์ประกอบเนื้อนี้

ในการศึกษาของสัตว์สี่เท้าระบบเชื้อชาติ , พุ่มไม้ et al . ( 1990 ) วิเคราะห์ข้อมูล phylogenetically 123 เว็บไซต์จากอาร์เอ็นเอไรโบโซม 18S 21 เตตราพอดส์ รวมทั้ง 4 ซาลาแมนเดอร์ 4 ซีซิเลียน และ 1 ชนิด จากแต่ละวงศ์คางคก discoglossidae , hylidae leptodactylidae Microhylidae , , , , pelobatidae และ sooglossidae .การวิเคราะห์การใช้บูททั้งสูงสุดและขั้นตอนวิธีการเพื่อนบ้านร่วมความตระหนี่ไม่ได้สนับสนุน monophyly ของกบและคางคกซาลาแมนเดอร์ยักษ์จีน , หรือ gymnophiona แต่แอมฟิเบีย monophyletic ได้รับการสนับสนุนที่มีค่าเท่ากับ 100 % ป้องกันความเสี่ยงและแม็กสัน ( 1993 ) และ Hillis et al . ( 1993 ) นำเสนอการวิเคราะห์ความสัมพันธ์กบตามลำดับไมโตคอนเดรียดีเอ็นเอนิวเคลียร์ไรโบโซมและข้อมูลจากยีนตามลำดับ

hedges et al . ( 1990 ) ยังได้วิเคราะห์ตัวแปรจาก 35 เว็บไซต์ 28s rRNA สี่ชนิดของกบจาก discoglossidae hylidae pelobatidae , , , และวงศ์กบเล็บ . การวิเคราะห์งบแสดงฐานะการเงินของต้นไม้ตระหนี่สูงสุดจาก monophyletic กบและคางคก แต่ไม่มีความละเอียดระหว่างสี่ซ่า . เพื่อนบ้านร่วมวิเคราะห์ พบว่า น้องสาวของกลุ่ม ความสัมพันธ์ระหว่าง discoglossid pipid และ ,และระหว่าง bufonid และ hylid แต่ค่าบูททั้งสองโหนดเหล่านี้ได้ น้อยกว่า 50% และการวิเคราะห์จากสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ monophyletic

ฟาง et al . ( 1995 ) เป็นโมเลกุลที่ครอบคลุมมากที่สุดระบบการรักษาความสัมพันธ์ระหว่างครอบครัวของสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ . เพื่อนบ้านร่วมต้นไม้จาก monophlyletic อนุราซาลาแมนเดอร์ยักษ์จีน , และ gymnophiona

" archaeobatrachia "
.รวม discoglossoids archaeobatrachians มีโดยทั่วไป , และ pipoids pelobatoids ( duellman 1975 ; เรอิก , 1958 ) ตามที่กล่าวไว้ในหน้าอื่น ๆ synapomorphies ของ bombinanura pipanura รวมกันและแสดงให้เห็นว่า " archaeobatrachia " paraphyletic . การ archaeobatrachian ในระยะนอกเป็นคำที่เหมาะสำหรับ anurans ที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของ neobatrachia


bombinanura bombinanura ,โหนดชื่อตามที่ถูกกำหนดไว้ โดย ฟอร์ด และ cannatella ( 1993 ) เป็นบรรพบุรุษล่าสุดของชีวิตและ bombinatoridae discoglossanura และลูกหลาน ของตน synapomorphies ของ bombinanura รวมถึงฟิวชั่นของส่วนของ sphenethmoid แปดกระดูก presacral ขาดของ epipubicus และขาด caudalipuboischiotibialis กล้ามเนื้อ ( cannatella , 1985 )subclades ของ bombinanura และรวมถึง bombinatoridae discoglossanura

discoglossidae discoglossoidea
ที่สุดและการวิเคราะห์ลำดับข้อมูลโมเลกุล ได้วาง alytes discoglossus bombina , , , และ barbourula ใน clade , ที่ชื่อ discoglossidae ได้ถูกใช้ ในทางตรงกันข้าม , ฟอร์ดและ cannatella ( 1993 ) จดทะเบียนได้มาโดยคุณสมบัติที่จะต้องมี paraphyly ของกลุ่มนี้และพวกเขาได้รับการยอมรับทั้ง discoglossidae ( alytes และ discoglossus ) และ bombinatoridae ( bombina และ barbourula ) การสังเคราะห์สองหากข้อมูลยังไม่ได้พยายาม มี apparently ไม่เผยแพร่ synapomorphies " discoglossidae " และความแตกต่างของ alytes และ discoglossus , บนมือข้างหนึ่งและ bombina บนอื่น ๆมักจะได้รับการตั้งข้อสังเกต เช่น แลนซา et al . , 1976 )แนะนำความแตกต่างลึกระหว่างสองเผ่าพันธุ์ . กริฟฟิธส์ ( 1963 ) ระบุว่าคุณลักษณะการวินิจฉัยของ discoglossidae ( เซ็นสุ lato ) เป็น triradiate กระดูกสันอก อย่างไรก็ตามคุณลักษณะนี้มีอยู่ใน leiopelma . ความเหมือนที่สามารถตีความได้ทั้ง plesiomorphy ร่วมกันระหว่าง leiopelma discoglossidae และ ,หรือที่คุณลักษณะที่ unites leiopelma อย่างใกล้ชิดเพื่อ discoglossidae มากกว่า ascaphus


pipanura โหนดตามชื่อ pipanura ถูกเสนอ โดย ฟอร์ด และ cannatella ( 1993 ) สำหรับบรรพบุรุษล่าสุดอยู่ mesobatrachia neobatrachia และลูกหลาน ของตน การ subordinal ชื่อ ranoidei ตั้งขึ้นสำหรับ clade โดย Sokol ( 1977 )แต่ชื่อที่กำลังมอบหมายให้ชนิดรวมน้อยโดยดูบอยส์ ( 1983 , 1984 ) โซเกิล ( 1977 ) ใช้ชื่อนี้เป็นโชคร้าย เพราะนอกชื่อ ranoid , homonymous ที่มีใช้กันอย่างแพร่หลายชื่อ ranoidea

synapomorphies รวมถึง sinistral รูเปิดในตัวอ่อน ( จุดเด่นของ Orton เป็น 4 ชนิดลูกอ๊อด ) , การขาดอิสระ ซี่โครง ในผู้ใหญ่ การบิดในองค์ประกอบของกระดูกข้อมือ ,การปรากฏตัวของโวถุง และการรวมตัวกันของส่วนใบหน้าและปมประสาท ( cannatella , 1985 ; Sokol , 1975 ) .




acosmanura pelobatoidea ชื่อที่ใช้กับโหนดที่เป็นบรรพบุรุษร่วมของการใช้ชีวิต megophryidae pelobatidae , และ pelodytes .synapomorphies ของ pelobatoidea รวมถึงสถานะของกระบวนการของขากรรไกร และเพดานปากการสร้างกระดูกของกระดูกในลักษณะกระดูก ( cannatella , 1985 ) และ duellman trueb ( 1986 ) ที่จดทะเบียนมีช่องว่างด้านหลังในแหวนไครคอยด์เป็น synapomorphy สำหรับถัดจากนี้ อย่างไรก็ตาม ไม่มีช่องว่างใน scaphiopus spea pelobates , , ( ยกเว้นชนิดเล็กหน้า fuscus )หรือหลาย megophryids ; ที่ดีที่สุด , มีช่องว่างด้านหลังจะเป็น synapomorphy ไม่ชัดเจน ความสัมพันธ์ระหว่างชีวิต pelobatoids เป็น trichotomy ค้างคาของ megophryidae pelobatidae , และ pelodytes

pipoidea
pipoidea ถูกกำหนดโดย cannatella และฟอร์ด ( 1993 ) เป็นบรรพบุรุษล่าสุดอยู่วงศ์กบเล็บ rhinophrynidae และลูกหลาน ของตนpipoidea เป็นนิจ โดย synapomorphies โดดเด่นหลายประการรวมถึงการขาดของกระดูก mentomeckelian ( ดูความคิดเห็นด้านล่างภีษมะ palaeobatrachidae ) , การขาด alae ด้านข้างของ parasphenoid ฟิวชั่นของ frontoparietals เป็นองค์ประกอบ azygous ขยายใหญ่ขึ้นอย่างมากเกี่ยวกับหู , แคปซูล , และลูกอ๊อดกับคู่ spiracles และขาดจงอยปากและฟันเล็กๆ ( Orton 1 ชนิดลูกอ๊อด )clades ของ pipoidea รวมวงศ์กบเล็บภีษมะ , palaeobatrachidae บาง unplaced ฟอสซิล " pipids " และ rhinophrynidae


pipimorpha ก้านใหม่ตามชื่อ pipimorpha ถูกกำหนดโดยฟอร์ดและ cannatella ( 1993 ) และเป็นผู้ที่ใกล้ชิดเกี่ยวข้องกับการดำรงชีวิตวงศ์กบเล็บมากกว่าชีวิต rhinophrynus . อยู่ระหว่างการพิจารณารายละเอียดของการประเมินความสัมพันธ์ของภีษมะ palaeobatrachidae วงศ์กบเล็บ , ,และฟอสซิล " pipids " เราพิจารณา palaeobatrachidae ภีษมะ , thoraciliacus ภีษมะ , cordicephalus ภีษมะ , saltenia ภีษมะ , shomronella ภีษมะ และ eoxenopoides ภีษมะเป็นส่วนหนึ่งของ pipimorpha .

" mesobatrachia "
ฟอร์ดและ cannatella ( 1993 ) ใช้ชื่อ mesobatrachia ไปยังโหนดที่เป็นบรรพบุรุษล่าสุดของ