digesta pH. The proventriculus is c

digesta pH. The proventriculus is characterized by having very distensible walls, fast rate of feed passage and limited storage
capacity (Moran, 1982). Sugar beet pulp particles swell to retain water, which could increase the size of the lumen of this
organ, favouring the passage of the feed from the proventriculus to the gizzard. Oat hulls and SBP inclusion increased the
pH of the duodenum at d 6 and 12 but no effects were observed at d 18, a finding that could be associated with the reduced
digesta content of the small intestine of young birds (González-Alvarado et al., 2008). As compared with the inclusion of
OH or the control diet the inclusion of SBP increased the pH of the duodenum during the first 12 d of life. However, no
differences were detected at d 18, in agreement with data reported by Jiménez-Moreno et al. (2009a) in 25-d-old broilers.
This information suggests that the digestive tract of the broilers adapts quickly to the consumption of high fibre diets.
Villus height to crypt depth ratio is an useful criterion for estimating the absorptive capacity of the small intestine
(Montagne et al., 2003; Chou et al., 2009). In the current experiment, SBP inclusion reduced villus height and crypt depth
and tended to reduce villus height to crypt depth ratio whereas no effects were detected for OH. A reduction in villus height
was reported also by Langhout (1998) in broilers fed a diet that contained 30 g of a highly-methylated citrus pectin/kg by Iji
et al. (2001) or fed a commercial diet supplemented with 50 g gum xanthan/kg. However, Sarikhan et al. (2010) and Rezaei
et al. (2011) observed that the inclusion of 2.5–7.5 g/kg diet of an insoluble fibre (mostly cellulose) with a mean particle size
of less than 250 m, increased villus height to crypt depth ratio in the ileum of 42 d-old broilers. Probably, an excess of DF, as
reported in the current experiment when 75 g SBP/kg was added to the diet, increased the abrasion of the mucosal surface
of the small intestine, shortening the villis (Kelly et al., 1991; Yu and Chiou, 1997), reducing the absorptive villus surface
and hindering nutrient retention. These results are consistent with data reported in the companion paper (Jiménez-Moreno
et al., 2013).
5. Conclusions
The inclusion of 25–75 g/kg of a fibre source in the diet stimulated the development of the organs of the GIT in young
broilers. At similar levels of inclusion, OH was more beneficial for the development of the gizzard than SBP inclusion, and
therefore, lower levels of OH than of SBP might be required to stimulate gizzard function. The inclusion of 75 g SBP/kg diet
had detrimental effects on intestinal mucosa morphology at early ages. Consequently, diets for young broilers should be
formulated with a minimum and a maximum level of dietary fibre. The recommended levels of dietary fibre in broiler diets
will depend on the age of the bird as well as on the physico-chemical characteristics of the fibre source used.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่า pH digesta proventriculus เป็นลักษณะโดยมีผนัง distensible มากอัตราที่รวดเร็วของทางเดินอาหารและ จำกัด
การจัดเก็บข้อมูลความจุ(แรน, 1982) อนุภาคเยื่อกระดาษน้ำตาลหัวผักกาดบวมเก็บน้ำซึ่งจะเพิ่มขนาดของเซลล์นี้ที่อวัยวะนิยมทางเดินของฟีดจาก proventriculus เพื่อกึ๋น
เปลือกข้าวโอ๊ตและรวม SBP
เพิ่มขึ้นค่าpH ของลำไส้เล็กส่วนต้นที่ d 6 และ 12 แต่ไม่มีผลที่ถูกตั้งข้อสังเกต d 18
การค้นพบที่อาจจะเกี่ยวข้องกับการลดลงเนื้อหาdigesta ของลำไส้เล็กของนกหนุ่ม (González-et al, อัลบา 2008) เมื่อเทียบกับการรวมของ
OH หรืออาหารควบคุมรวมของ SBP เพิ่มขึ้นค่า pH ของลำไส้เล็กส่วนต้นในช่วงแรก 12 วันของชีวิต แต่ไม่มีความแตกต่างที่ตรวจพบ d 18 ในข้อตกลงกับข้อมูลที่รายงานโดยJiménez-et al, เรโน
(2009a) ในไก่เนื้อ 25 d เก่า.
ข้อมูลนี้แสดงให้เห็นว่าระบบทางเดินอาหารของไก่เนื้อปรับได้อย่างรวดเร็วเพื่อการบริโภคของอาหารเส้นใยสูง.
ความสูง Villus ที่จะฝังศพใต้ถุนโบสถ์อัตราส่วนความลึกเป็นเกณฑ์ที่มีประโยชน์สำหรับการประเมินความสามารถในการดูดซึมของลำไส้เล็ก
(Montagne et al, 2003;.. โจว et al, 2009) ในการทดลองในปัจจุบันรวม SBP ลดความสูงและความลึก villus ห้องใต้ดินและมีแนวโน้มที่จะลดความสูง villus ที่จะฝังศพใต้ถุนโบสถ์อัตราส่วนความลึกในขณะที่ไม่มีผลตรวจพบสำหรับ OH
ลดความสูง villus
ถูกรายงานโดย Langhout (1998) ในไก่ที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มี 30 กรัมของเพคตินส้มสูง methylated / กก. โดย Iji
et al, (2001) หรือเลี้ยงอาหารเชิงพาณิชย์เสริมด้วย 50 กรัมแซนแทนกัม / กก อย่างไรก็ตาม Sarikhan et al, (2010) และ Rezaei
et al, (2011) ตั้งข้อสังเกตว่าการรวมของ 2.5-7.5 กรัม / กิโลกรัมอาหารที่ไม่ละลายน้ำเส้นใย (ส่วนใหญ่เซลลูโลส)
ที่มีขนาดอนุภาคเฉลี่ยน้อยกว่า250 เมตรความสูงเพิ่มขึ้นเป็น villus ฝังศพใต้ถุนโบสถ์อัตราส่วนความลึกใน ileum 42 d เก่า ไก่เนื้อ น่าจะเป็นส่วนที่เกินจาก DF
เป็นรายงานในการทดลองในปัจจุบันเมื่อ75 กรัม SBP /
กกถูกบันทึกอยู่ในอาหารที่เพิ่มขึ้นการขัดสีของพื้นผิวเยื่อเมือกของลำไส้เล็ก, ตัดทอน villis (เคลลี่, et al, 1991;. ยูและ ชิว, 1997) ลดพื้นผิวดูดซึม villus
และขัดขวางการเก็บรักษาสารอาหาร ผลลัพธ์เหล่านี้มีความสอดคล้องกับข้อมูลที่รายงานในกระดาษสหาย (Jiménez-Moreno
et al., 2013).
5 สรุปรวมของ 25-75 กรัม / กิโลกรัมของแหล่งของใยอาหารในอาหารที่กระตุ้นการพัฒนาของอวัยวะของ GIT ในหนุ่มไก่เนื้อ อยู่ในระดับที่ใกล้เคียงกันรวม, โอไฮโอเป็นประโยชน์มากขึ้นสำหรับการพัฒนาของกระเพาะอาหารของนกรวมกว่า SBP และจึงลดระดับOH กว่า SBP อาจจะต้องไปกระตุ้นการทำงานของกระเพาะอาหารของนก รวมของอาหาร 75 กรัม SBP / กก. มีผลกระทบต่อลักษณะทางสัณฐานวิทยาเยื่อบุลำไส้ที่อายุต้น ดังนั้นอาหารสำหรับไก่หนุ่มสาวควรจะสูตรที่มีน้อยที่สุดและระดับสูงสุดของใยอาหาร ระดับที่แนะนำของใยอาหารในอาหารไก่เนื้อจะขึ้นอยู่กับอายุของนกเช่นเดียวกับลักษณะทางกายภาพและทางเคมีของแหล่งของใยอาหารที่ใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

digesta ปริญญาเอกที่ proventriculus เป็น characterized โดยมีผนัง distensible , อัตราการป้อนและจัดเก็บที่รวดเร็วผ่านจำกัดความจุ ( Moran , 1982 ) น้ำตาลผลิตอนุภาคน้ำเพื่อกักเก็บน้ำ ซึ่งสามารถเพิ่มขนาดของลูเมนของนี้อวัยวะที่นิยมผ่านของอาหารจาก proventriculus กับกึ๋น . เปลือกข้าวโอ๊ตและการเพิ่มขึ้นดังกล่าวpH ในลำไส้ที่ D 6 และ 12 แต่ไม่มีผลที่พบใน D 18 , การค้นหาที่อาจจะเกี่ยวข้องกับการลดdigesta เนื้อหาของลำไส้เล็กของนกเล็ก ( gonz . kgm lez Alvarado et al . , 2008 ) เมื่อเทียบกับการรวมของโอ้ หรือ อาหารควบคุมรวมของเงินเดือนเพิ่ม pH ของลำไส้เล็กส่วนต้น 12 D ในช่วงแรกของชีวิต อย่างไรก็ตาม ไม่ความแตกต่างที่พบใน D 18 , สอดคล้องกับข้อมูลที่รายงานโดย Jim é nez Moreno et al . ( 2009a 25-d-old ) ในไก่เนื้อข้อมูลนี้แสดงให้เห็นว่าทางเดินอาหารของไก่ที่ปรับได้อย่างรวดเร็วเพื่อการบริโภคของอาหารเส้นใยสูงวิลลัสความสูงต่อความลึกใต้ดินเป็นเกณฑ์ที่มีประโยชน์สำหรับการประเมินความจุการดูดซึมของลำไส้เล็ก( ภูเขา et al . , 2003 ; Chou et al . , 2009 ) ในการทดลองดังกล่าว ปัจจุบันการลดความสูงและความลึกใต้ดินวิลลัสและมีแนวโน้มที่จะลดความสูงและความลึกวิลลัสเพื่อฝังศพใต้ถุนโบสถ์ต่อผลกว่า โอ้ ลดความสูงของวิลลัสรายงานโดย langhout ( 1998 ) ในไก่เนื้อได้รับอาหารที่มี 30 กรัม / กิโลกรัม สูง methylated เพคตินส้มโดยหมาป่าet al . ( 2001 ) หรือเลี้ยงเชิงพาณิชย์สูตรอาหารกับแซนแทนกัม 50 กรัม / กิโลกรัม อย่างไรก็ตาม sarikhan et al . ( 2010 ) และ rezaeiet al . ( 2011 ) พบว่า การรวม 2.5 - 7.5 กรัม / กิโลกรัมอาหารของเส้นใยที่ไม่ละลายน้ำ ( ส่วนใหญ่เซลลูโลส ) ว่า มีขนาดของอนุภาคน้อยกว่า 250 เมตร ความสูงหลุมลึกเพื่อเพิ่มอัตราส่วนวิลลัสในลำไส้เล็กส่วนปลายของ 42 d-old ไก่เนื้อ คงเป็นส่วนเกินของ DF ,รายงานในการทดลองดังกล่าว ปัจจุบันเมื่อ 75 กรัม / กิโลกรัม เพิ่มอาหาร เพิ่มการเสียดสีของเยื่อบุผิวของลำไส้เล็ก เช่น villis ( Kelly et al . , 1991 ; ยูและเฉียว , 1997 ) , ลดการดูดซับพื้นผิววิลลัสขัดขวางและการเก็บรักษาสารอาหาร ผลลัพธ์เหล่านี้สอดคล้องกับข้อมูลที่รายงานในกระดาษ ( Jim é nez โมเรโน่ เพื่อนet al . , 2013 )5 . สรุปรวม 25 และ 75 กรัมต่อกิโลกรัมของเส้นใยในแหล่งอาหารกระตุ้นการพัฒนาของอวัยวะของเด็ก ไปในไก่เนื้อ ในระดับที่คล้ายกันของการโอ เป็นประโยชน์สำหรับการพัฒนาของกึ๋นมากกว่าเงินเดือนรวม , และดังนั้น การลดระดับของโอมากกว่าเงินเดือนอาจจะต้องกระตุ้นการทำงานของ . รวม 75 กรัม / กิโลกรัมอาหารดังกล่าวมีเยื่อบุลำไส้ที่เป็นอันตรายต่อโครงสร้างก่อนวัย ดังนั้น อาหารสำหรับเด็กอาหารควรจะสูตรกับต่ำสุดและสูงสุดที่ระดับของเส้นใยอาหาร แนะนำระดับของใยอาหารในอาหารไก่เนื้อจะขึ้นอยู่กับอายุของนก รวมทั้งลักษณะทางกายภาพและทางเคมีของเส้นใยที่มาใช้