4 Digging Deeper: The Microeconomic

4 Digging Deeper: The Microeconomics of Development
There is no getting away from the big questions, even if they cannot be fully answered with the knowledge and tools we have at hand. The issues we’ve discussed (and our intuitive first-takes on them) determine our world view, the cognitive canvas on which we arrange our overall thoughts. But only the most hard-bitten macroeconomist would feelno trepidation about taking these models literally, and applying them without hesitation
across countries, regions and cultures.
The microeconomics of development enables us to dig below the macro questions, unearthing insight and structure with far more confidence than we can hope to have at the world or cross-country level. From the viewpoint of economic theory, the assumptions made can be more carefully motivated and are open to careful testing. From the viewpoint of empirical analysis, it is far easier to find instruments or natural experiments, or
to conduct one’s own experiments for that matter. There is, no doubt, the philosophical problems of scaling the results up, of using a well-controlled finding to predict outcomes elsewhere. In the end, the choice between the fuzzy, imprecise big picture and the small yet carefully delineated canvas is perhaps a matter of taste.
I need hardly add that my selectivity continues unabated: there is an entire host of issues, and I can but touch on a fraction of them. I focus deliberately on four important topics that are both relevant to my overall theme of history-dependence, and have been the subject of much recent attention.

4.1 The Credit Market
As we’ve seen, a failure of the credit market to function is at the heart of market-based
arguments for divergence.
The fundamental reason for imperfect or missing credit markets is that individuals cannot be counted upon (for reasons of strategy or luck) to fully repay their loans. If borrowers do not have deep pockets, or if a well-defined system to enforce repayment is missing, then it stands to reason that lenders would be reluctant to advance those loans in the first place. There is little point in asserting that a well-chosen risk-premium will deal with these risks: the premium itself affects the default probability. Therefore some borrowers will be shut out of the market, no matter what rate of interest they are willing to pay. Such a market will typically clear by rationing access to credit, and not by an adjustment of the rate of interest.
Three fundamental features characterize different theories of imperfect credit markets. There is classical adverse selection, in which borrower (or project) characteristics may systematically adjust with the terms of the loan contract on offer. Stiglitz and Weiss (1981) initiate this literature for credit markets, arguing that the higher the interest rate, the more likely it is that the borrower pool will be contaminated by riskier types. Then
there is the moral hazard problem (see, e.g., Aghion and Bolton (1997)), in which the borrower must expend effort ex post to increase the chances of project success. Moral hazard also ties into “debt overhang”, in which existing indebtedness makes it less credible that a borrower will put in sustained effort in the project. Finally, there is the enforcement problem (see, e.g., Eaton and Gersovitz (1981)), in which a borrower may be tempted to engage in strategic default. Ghosh, Mookherjee and Ray (2000) survey some of the literature.
The poor are particularly affected, not because they are intrinsically less trustworthy, but because in the event of a project failure, they will not have the deep pockets to pay up. The poor may well possess collateral — a small plot of land or their labor — but such collateral may be hard to adequately monetize. A formal-sector bank may be unwilling to accept a small rural plot as collateral, much less bonded labor! But other lenders (a rural landlord, for instance) might. It is therefore not surprising to see interlinkages in credit transactions for the poor: a small farmer is likely to borrow from a trader who trades his crop, while a rural tenant is likely to borrow from his landlord. Even when the entire market looks competitive, these niches may create pockets of exploitative
local monopoly (Ray and Sengupta (1989), Floro and Yotopoulos (1991), Floro and Ray (1997), Mansuri (1997), Genicot (2000)).
In short, the very fact of their limited wealth puts the relatively poor under additional constraints in the credit market. This is why imperfect capital markets serve as a starting point for many of the models that study market-based history-dependence.
The direct empirical evidence on the existence of credit constraints is surprisingly sparse, which is obviously not to say that they don’t exist, but to point out that this is an area for future research. Existing literature in a development context largely uses the existence of (presumably undesirable) consumption fluctuations in households to infer the lack of perfect financial markets; see Morduch (1994), Townsend (1995) and Deaton (1997). A direct test for credit constraints yields positive results for Indian firms (Banerjee and Duflo (2004)), though it is unclear how general this finding is (see, e.g., Hurts and Lusardi (2004)). There is a sizeable literature which deals with the impact of credit constraints on outcomes such as health (Foster (1995)), education (Jacoby and Skoufias (1997)) or the acquisition of production inputs such as bullocks (Rosenzweig and Wolpin (1993)).
Chiappori and Salanie (2000) and Karlan and Zinman (2006) are two examples of specific tests for different frictions, such as adverse selection and enforcement. Udry’s seminal (1994) paper on credit and insurance markets in Northern Nigeria may be viewed as singling out enforcement as perhaps the most important binding constraint. The importance of enforcement constraints is, of course, not peculiar to credit or insurance;
Fafchamps (2004) develops the point for a variety of markets in sub-Saharan Africa. For more specifically on insurance, see Townsend (1993, 1995), Ligon (1998), Fafchamps (2003) and Fafchamps and Lund (2003)). Coate and Ravallion (1996), Ligon, Thomas and Worrall (2002), Kocherlakota (1996) and Genicot and Ray (2003) develop some of the associated theory with limited enforcement.
Finally, there is a literature on microcredit, the lending of relatively small amounts to
the very poor; Armend´ariz and Morduch (2005) is a good starting point.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขุดลึก 4: เศรษฐศาสตร์จุลภาคของการพัฒนาได้ไม่ได้รับจากคำถามใหญ่ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ทั้งหมดตอบ ด้วยความรู้และเครื่องมือที่เรามีในมือ ปัญหาที่เราได้กล่าวถึง (และของเราง่ายก่อนเวลาได้) กำหนดดูของโลก ผืนผ้าใบที่รับรู้ซึ่งเราจัดเรียงความคิดของเราโดยรวม แต่เฉพาะ macroeconomist hard-bitten สุดจะ trepidation feelno เกี่ยวกับการจำลองเหล่านี้อย่างแท้จริง และนำไปใช้โดยไม่ลังเลทั่วประเทศ ภูมิภาค และวัฒนธรรมเศรษฐศาสตร์จุลภาคในการพัฒนาช่วยให้เราสามารถขุดด้านล่างคำถามแมโคร unearthing เข้าใจ และโครงสร้างที่ มีความเชื่อมั่นมากกว่าไกลกว่าเราสามารถหวังว่าจะมีในโลกหรือระดับครอสคันทรี จากมุมมองของทฤษฎีเศรษฐกิจ สมมติฐานทำได้มากกว่าแรงจูงใจอย่างรอบคอบ และมีการเปิดให้ทดสอบระวัง จากมุมมองของการวิเคราะห์ผล เป็นมากง่ายต่อการค้นหาเครื่องมือหรือทดลองธรรมชาติ หรือการดำเนินการหนึ่งของการทดลองในเรื่องที่ มีอยู่ ข้อสงสัย ปัญหาปรัชญาของขนาดผล การใช้ค้นหาห้องควบคุมเพื่อทำนายผลลัพธ์อื่น ๆ ในสุด เลือกระหว่างเอิบ imprecise ภาพใหญ่และผืนเล็ก ยัง delineated อย่างรอบคอบอาจจะเป็นเรื่องของรสชาติฉันแทบไม่ต้องเพิ่มว่า วิธีของฉันยังคงคงที่: มีการโฮสต์ทั้งหมดของปัญหา และฉันสามารถ แต่สัมผัสเศษเสี้ยวของพวกเขา ผมเน้นตั้งใจหัวข้อ 4 สำคัญที่ทั้งเกี่ยวข้องกับธีมโดยรวมของฉันของพึ่งพาประวัติ และมีเรื่องของความสนใจมากล่าสุด4.1 การตลาดสินเชื่อเราได้เห็น ความล้มเหลวของตลาดสินเชื่อทำงานเป็นหัวใจของการตลาดที่ใช้อาร์กิวเมนต์สำหรับ divergenceเหตุผลพื้นฐานสำหรับตลาดสินเชื่อที่ไม่สมบูรณ์ หรือขาดหายไปคือ ว่า บุคคลไม่นับตาม (เหตุผลกลยุทธ์หรือโชค) ชำระเงินกู้ของพวกเขาอย่างเต็ม หากผู้กู้ไม่มีเงินในกระเป๋าลึก หรือระบบโดยการบังคับให้ชำระค่าเสียหาย แล้วมันยืนเหตุผลว่า ผู้ให้กู้จะไม่ล่วงหน้าสินเชื่อเหล่านั้นในสถานที่แรก มีจุดเล็ก ๆ ในกรรมสิทธิ์ที่พิเศษความเสี่ยงเชิญท่านจะจัดการกับความเสี่ยงเหล่านี้: พรีเมี่ยมเองมีผลต่อความน่าเป็นค่าเริ่มต้น ดังนั้น ผู้กู้บางจะปิดออกจากตลาด ไม่สนใจพวกเขายินดีที่จะจ่ายอัตราใด ตลาดดังกล่าวโดยทั่วไปจะล้าง โดย rationing เข้าถึงสินเชื่อ และไม่ปรับอัตราดอกเบี้ยคุณสมบัติพื้นฐานสามลักษณะทฤษฎีแตกต่างกันของตลาดสินเชื่อที่ไม่สมบูรณ์ เลือกร้ายคลาสสิก ในการกู้ (โครงการ) ลักษณะจะเป็นระบบปรับตามเงื่อนไขของสัญญาเงินกู้ให้ได้ สติกลิตส์และมีร์ (1981) เริ่มประกอบการนี้สำหรับตลาดสินเชื่อ ที่โต้เถียงว่า อัตราดอกเบี้ยสูง มีแนวโน้มมากขึ้นเป็นว่า สระกู้จะปนเปื้อนตามชนิด riskier แล้วมีปัญหาศีลธรรมอันตราย (ดู เช่น Aghion และโบลตัน (1997)), กู้ต้องสอยพยายามอดีตลงเพิ่มโอกาสของความสำเร็จของโครงการ อันตรายศีลธรรมยังผูกเป็น "หนี้ overhang" ซึ่งข้าวแดงแกงร้อนที่มีอยู่ทำให้ไม่น่าเชื่อถือว่า ผู้กู้ยืมจะทำให้ในความพยายามอย่างในโครงการ ในที่สุด มีปัญหาบังคับใช้ (ดู เช่น เอตันและ Gersovitz (1981)), ซึ่งผู้กู้ยืมอาจจะอยากมีส่วนร่วมในการเริ่มต้นเชิงกลยุทธ์ ภโฆษ Mookherjee และเรย์ (2000) สำรวจบางส่วนของเอกสารประกอบการคนจนจะมีผลกระทบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ได้ เพราะจะทำไม่น่าเชื่อถือ แต่เนื่อง จากในกรณีที่โครงการล้มเหลว พวกเขาจะไม่มีกระเป๋าลึกจ่ายค่า คนจนอาจดีมีหลักประกันซึ่งแปลงเล็ก ๆ ของที่ดินหรือแรงงานของพวกเขา — แต่หลักประกันดังกล่าวได้ไม่ยากเพียงพอสร้างได้ ธนาคารภาคเป็นทางอาจไม่ยอมรับแผนชนบทขนาดเล็กเป็นแรงงานมากน้อยถูกผูกมัด หลักประกัน แต่ผู้ให้กู้อื่น ๆ (เจ้าของเป็นชนบท ตัวอย่าง) อาจได้ จึงไม่น่าแปลกใจที่เห็น interlinkages ในธุรกรรมสินเชื่อสำหรับคนจน: เกษตรกรขนาดเล็กจะให้ยืมจากผู้ประกอบการที่ค้าพืชของเขา ในขณะที่ชนบทผู้เช่าจะขอยืมจากเจ้าของเขา แม้ตลาดทั้งหมดมีลักษณะแข่งขัน ตรงไหนเหล่านี้อาจสร้างของเผชิญผูกขาดเฉพาะ (เรย์ และ Sengupta (1989), ฟลอ และ Yotopoulos (1991), ฟลอ และเรย์ (1997), Mansuri (1997), Genicot (2000))ในระยะสั้น ความจริงใจของสมบัติจำกัดทำให้ค่อนข้างยากจนภายใต้ข้อจำกัดเพิ่มเติมในตลาดสินเชื่อ นี่คือเหตุผลที่ตลาดไม่สมบูรณ์ทำหน้าที่เป็นจุดเริ่มต้นสำหรับรูปแบบที่ศึกษาประวัติศาสตร์การพึ่งพาการตลาดมากมาย หลักฐานประจักษ์โดยตรงจะต้อง มีข้อจำกัดเครดิตจะจู่ ๆ เบาบาง ซึ่งจะเห็นได้ชัดไม่ ต้องพูดว่า พวกเขาไม่มี แต่ จะชี้ให้เห็นว่า นี่คือพื้นที่สำหรับการวิจัยในอนาคต วรรณคดีที่มีอยู่ในการพัฒนา เนื้อหาส่วนใหญ่ใช้การดำรงอยู่ของความผันผวนของปริมาณการใช้ (ระวังทับ) ในครัวเรือนรู้ขาดตลาดการเงินที่สมบูรณ์ ดู Morduch (1994), จัห (1995) และ Deaton (1997) การทดสอบโดยตรงสำหรับข้อจำกัดสินเชื่อก่อให้เกิดผลบวกสำหรับบริษัทอินเดีย (Banerjee และ Duflo (2004)), แต่มันคือชัดเจนทั่วไปวิธีนี้ค้นหา (ดู เช่น เจ็บและ Lusardi (2004)) มีวรรณคดีสำหรับผู้พิการซึ่งเกี่ยวข้องกับผลกระทบของข้อจำกัดของผลเช่นสุขภาพสินเชื่อ (บุญธรรม (1995)), การศึกษา (Jacoby และ Skoufias (1997)) หรือการซื้อวัตถุดิบในการผลิตเช่น bullocks (Rosenzweig และ Wolpin (1993))Chiappori และ Salanie (2000) และ Karlan และ Zinman (2006) เป็นตัวอย่างที่สองของการทดสอบเฉพาะสำหรับ frictions ต่าง ๆ เลือกร้ายและบังคับใช้ ของ Udry บรรลุถึง (1994) กระดาษเครดิตและตลาดประกันภัยในประเทศไนจีเรียเหนืออาจใช้เป็น singling ออกบังคับใช้เป็นทีสำคัญผูกข้อจำกัด ความสำคัญของการบังคับใช้ข้อจำกัดคือ หลักสูตร แปลกประหลาดไม่ให้สินเชื่อหรือประกันภัยFafchamps (2004) develops the point for a variety of markets in sub-Saharan Africa. For more specifically on insurance, see Townsend (1993, 1995), Ligon (1998), Fafchamps (2003) and Fafchamps and Lund (2003)). Coate and Ravallion (1996), Ligon, Thomas and Worrall (2002), Kocherlakota (1996) and Genicot and Ray (2003) develop some of the associated theory with limited enforcement.Finally, there is a literature on microcredit, the lending of relatively small amounts tothe very poor; Armend´ariz and Morduch (2005) is a good starting point.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4 ขุดลึก:
ในเศรษฐศาสตร์จุลภาคพัฒนาไม่มีการออกไปจากคำถามใหญ่คือถึงแม้ว่าพวกเขาไม่สามารถตอบได้อย่างเต็มที่กับความรู้และเครื่องมือที่เรามีอยู่ในมือ ประเด็นที่เราได้กล่าวถึง (และครั้งแรกของเราจะใช้เวลาที่ใช้งานง่ายที่พวกเขา) กำหนดมุมมองโลกของเราผ้าใบองค์ความรู้ที่เราจัดความคิดโดยรวมของเรา แต่ส่วนใหญ่ที่ยากกัด macroeconomist จะ feelno
ความกังวลใจเกี่ยวกับการรูปแบบเหล่านี้อย่างแท้จริงและนำมาใช้โดยไม่ลังเลทั่วประเทศภูมิภาคและวัฒนธรรม.
เศรษฐศาสตร์จุลภาคของการพัฒนาช่วยให้เราสามารถที่จะขุดด้านล่างคำถามแมโครวัตถุโบราณเข้าใจและโครงสร้างที่มีความเชื่อมั่นมากขึ้น กว่าที่เราหวังว่าจะสามารถมีโลกหรือระดับข้ามประเทศ จากมุมมองของทฤษฎีเศรษฐกิจสมมติฐานสามารถอย่างระมัดระวังมากขึ้นและมีแรงจูงใจที่จะเปิดให้ทดสอบอย่างระมัดระวัง จากมุมมองของการวิเคราะห์เชิงประจักษ์ที่มันอยู่ไกลง่ายต่อการค้นหาตราสารหรือการทดลองทางธรรมชาติหรือการดำเนินการทดลองของตัวเองสำหรับเรื่องที่
นอกจากนี้ไม่มีข้อสงสัยปัญหาปรัชญาของการปรับผลการขึ้นของการใช้การค้นพบที่มีการควบคุมที่จะคาดการณ์ผลลัพธ์ที่อื่น ในท้ายที่สุดทางเลือกระหว่างเลือนภาพใหญ่ไม่แน่ชัดและขนาดเล็กยังเบี่ยงระมัดระวังผ้าใบอาจจะเป็นเรื่องของรสชาติที่.
ฉันต้องแทบจะไม่เพิ่มที่การเลือกของฉันยังคงคงที่: มีพื้นที่ทั้งหมดของปัญหาและฉันสามารถ แต่สัมผัส ในส่วนของพวกเขา ผมเน้นจงใจสี่หัวข้อที่สำคัญที่มีทั้งความเกี่ยวข้องกับรูปแบบโดยรวมของฉันของการพึ่งพาอาศัยประวัติและได้รับเรื่องของความสนใจที่ผ่านมามาก. 4.1 ตลาดสินเชื่อที่เราได้เห็นความล้มเหลวของตลาดสินเชื่อเพื่อฟังก์ชั่นที่หัวใจของตลาดตามข้อโต้แย้งสำหรับความแตกต่าง. เหตุผลพื้นฐานสำหรับการที่ไม่สมบูรณ์หรือขาดหายไปตลาดสินเชื่อคือการที่บุคคลไม่สามารถนับเมื่อ (ด้วยเหตุผลของกลยุทธ์หรือโชค) ในการรองรับการชำระคืนเงินกู้ยืมของพวกเขา หากผู้กู้ไม่ได้มีเงินในกระเป๋าลึกหรือถ้าเป็นระบบที่ดีที่กำหนดในการบังคับชำระหนี้จะหายไปแล้วมันยืนเพื่อเหตุผลที่ผู้ให้กู้จะไม่เต็มใจที่จะก้าวไปสู่การกู้ยืมเงินผู้ที่อยู่ในสถานที่แรก มีจุดเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการอ้างว่าดีเลือกพรีเมี่ยมที่มีความเสี่ยงจะจัดการกับความเสี่ยงเหล่านี้คือพรีเมี่ยมของตัวเองส่งผลกระทบต่อความน่าจะเริ่มต้น ดังนั้นผู้กู้บางส่วนจะถูกปิดตัวออกจากตลาดไม่ว่าสิ่งที่อัตราดอกเบี้ยที่พวกเขายินดีที่จะจ่าย ดังกล่าวเป็นตลาดที่มักจะมีความชัดเจนโดยการปันส่วนการเข้าถึงสินเชื่อและไม่โดยการปรับตัวของอัตราดอกเบี้ย. สามคุณสมบัติพื้นฐานทฤษฎีลักษณะที่แตกต่างกันของตลาดสินเชื่อที่ไม่สมบูรณ์ มีการเลือกที่ไม่พึงประสงค์คลาสสิกซึ่งผู้กู้ (หรือโครงการ) ลักษณะเป็นระบบอาจปรับกับเงื่อนไขของสัญญาเงินกู้ที่นำเสนอ สติกลิตซ์และไวส์ (1981) เริ่มต้นวรรณกรรมนี้ตลาดสินเชื่อเถียงว่าสูงกว่าอัตราดอกเบี้ยที่มีแนวโน้มมากขึ้นก็คือสระว่ายน้ำผู้กู้จะได้รับการปนเปื้อนตามประเภทความเสี่ยง แล้วมีปัญหาอันตรายคุณธรรม (ดูเช่น Aghion และโบลตัน (1997)) ซึ่งผู้กู้จะต้องจ่ายความพยายามโพสต์อดีตเพื่อเพิ่มโอกาสของความสำเร็จของโครงการ อันตรายคุณธรรมยังสัมพันธ์ใน "หนี้ที่แขวน" ภาระหนี้ที่มีอยู่ซึ่งทำให้มันมีความน่าเชื่อถือน้อยกว่าที่ผู้กู้จะใส่ในความพยายามอย่างต่อเนื่องในโครงการ ในที่สุดก็มีปัญหาการบังคับใช้ (ดูเช่นอีตันและ Gersovitz (1981)) ซึ่งผู้กู้อาจถูกล่อลวงให้มีส่วนร่วมในการเริ่มต้นยุทธศาสตร์ กอช Mookherjee และเรย์ (2000) สำรวจบางส่วนของวรรณกรรม. ยากจนได้รับผลกระทบโดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ได้เพราะพวกเขาจะยิ่งน่าเชื่อถือน้อยลง แต่เนื่องจากในกรณีที่ล้มเหลวของโครงการที่พวกเขาจะไม่ได้มีเงินในกระเป๋าลึกที่จะจ่ายได้ คนยากจนอาจมีหลักประกัน - พล็อตเล็ก ๆ ของที่ดินหรือแรงงานของพวกเขา - แต่หลักประกันดังกล่าวอาจจะยากที่จะสร้างรายได้อย่างเพียงพอ ธนาคารอย่างเป็นทางการภาคอาจจะไม่เต็มใจที่จะยอมรับการพล็อตที่มีขนาดเล็กในชนบทเป็นหลักประกันผูกมัดแรงงานมากน้อย! แต่ผู้ให้กู้อื่น ๆ (เจ้าของบ้านในชนบทเป็นต้น) อาจ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องไม่น่าแปลกใจที่จะเห็น interlinkages ในการทำธุรกรรมบัตรเครดิตสำหรับคนยากจน: ชาวนาขนาดเล็กมีแนวโน้มที่จะกู้ยืมเงินจากผู้ประกอบการที่ธุรกิจการค้าพืชผลของเขาในขณะที่ผู้เช่าในชนบทมีโอกาสที่จะกู้ยืมเงินจากเจ้าของบ้านของเขา แม้ในขณะที่ตลาดทั้งมีลักษณะการแข่งขันซอกเหล่านี้อาจสร้างกระเป๋าของแสวงประโยชน์ผูกขาดในท้องถิ่น (เรย์และกุป (1989), ฟลอโร่และ Yotopoulos (1991), ฟลอเรย์ (1997), ซูรี (1997), Genicot (2000)) ในระยะสั้นความเป็นจริงมากของความมั่งคั่ง จำกัด ของพวกเขาทำให้ค่อนข้างยากจนภายใต้ข้อ จำกัด เพิ่มเติมในตลาดสินเชื่อ นี่คือเหตุผลที่ตลาดทุนที่ไม่สมบูรณ์ทำหน้าที่เป็นจุดเริ่มต้นสำหรับหลายรูปแบบที่การศึกษาการตลาดที่ใช้การพึ่งพาประวัติศาสตร์. หลักฐานเชิงประจักษ์โดยตรงต่อการดำรงอยู่ของข้อ จำกัด ของบัตรเครดิตจะเบาบางน่าแปลกใจที่จะเห็นได้ชัดไม่ได้บอกว่าพวกเขาไม่ได้ อยู่ แต่จะชี้ให้เห็นว่าเรื่องนี้เป็นพื้นที่สำหรับการวิจัยในอนาคต วรรณกรรมที่มีอยู่ในบริบทการพัฒนาส่วนใหญ่ใช้การดำรงอยู่ของ (สมมุติที่ไม่พึงประสงค์) ความผันผวนของการบริโภคในครัวเรือนเพื่อสรุปการขาดของตลาดการเงินที่สมบูรณ์แบบ; เห็น Morduch (1994) ทาวน์เซนด์ (1995) และ Deaton (1997) การทดสอบโดยตรงสำหรับการ จำกัด สินเชื่อที่ให้ผลลัพธ์ในเชิงบวกสำหรับ บริษัท ของอินเดีย (Banerjee และ Duflo (2004)) ถึงแม้ว่ามันจะไม่มีความชัดเจนว่าการค้นพบนี้โดยทั่วไปจะ (ดูเช่นเจ็บและ Lusardi (2004)) มีวรรณกรรมจำนวนมากที่เกี่ยวข้องกับผลกระทบของข้อ จำกัด เครดิตในผลเช่นสุขภาพเป็น (ฟอสเตอร์ (1995)) การศึกษา (จาโคบีและ Skoufias (1997)) หรือการซื้อกิจการของปัจจัยการผลิตเช่นวัว (Rosenzweig และ Wolpin นี้ (1993) ). Chiappori และ Salanie (2000) และ Karlan และ Zinman (2006) เป็นสองตัวอย่างของการทดสอบที่เฉพาะเจาะจงสำหรับความขัดแย้งที่แตกต่างกันเช่นการเลือกที่ไม่พึงประสงค์และการบังคับใช้ Udry ของน้ำเชื้อ (1994) กระดาษในตลาดสินเชื่อและประกันภัยในภาคเหนือของประเทศไนจีเรียอาจจะมองว่าออกมาด่าบังคับใช้อาจจะเป็นข้อ จำกัด ที่สำคัญที่สุดที่มีผลผูกพัน ความสำคัญของการบังคับใช้ข้อ จำกัด คือแน่นอนไม่เฉพาะบัตรเครดิตหรือการประกันภัยFafchamps (2004) พัฒนาจุดสำหรับความหลากหลายของตลาดใน sub-Saharan แอฟริกา สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการประกันโดยเฉพาะให้ดูทาวน์เซนด์ (1993, 1995), Ligon (1998), Fafchamps (2003) และ Fafchamps และลุนด์ (2003)) Coate และ Ravallion (1996), Ligon, โทมัสและ Worrall (2002), Kocherlakota (1996) และ Genicot และเรย์ (2003) การพัฒนาบางส่วนของทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับการบังคับใช้ที่ จำกัด . สุดท้ายมีหนังสือที่เกี่ยวกับสินเชื่อที่ให้กู้ยืมค่อนข้าง จำนวนเงินขนาดเล็กที่จะน่าสงสารมาก Armend'ariz และ Morduch (2005) เป็นจุดเริ่มต้นที่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 ขุดลึก : เศรษฐศาสตร์จุลภาคการพัฒนา
ไม่มีหนีคำถามใหญ่ แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถตอบอย่างเต็มที่ มีความรู้ และ เครื่องมือที่เรามีอยู่ในมือ ประเด็นที่เราคุยกัน ( และของเราง่ายแรกใช้เวลาในพวกเขา ) พิจารณาดูโลกของเรา ปัญญาที่เราจัดผ้าใบความคิดของเราโดยรวมแต่ที่ยากที่สุด macroeconomist จะกัด feelno ความกังวลใจเกี่ยวกับการโมเดลเหล่านี้แท้จริงและใช้พวกเขาโดยไม่ลังเล
ข้ามประเทศ ภูมิภาค และ วัฒนธรรม
เศรษฐศาสตร์จุลภาคการพัฒนาช่วยให้เราขุดด้านล่าง แมคโคร คำถาม unearthing ลึกและโครงสร้างที่มีความมั่นใจมากขึ้นกว่าที่เราสามารถหวังที่จะมีโลกหรือระดับข้ามประเทศจากมุมมองของทฤษฎีเศรษฐศาสตร์ สมมติฐานที่ทำให้สามารถเพิ่มเติมอย่างรอบคอบ กระตือรือร้น และมีการเปิดให้ทดสอบระมัดระวัง จากมุมมองของการวิเคราะห์เชิงประจักษ์ มันง่ายมากที่จะหาการทดลองเครื่องมือ หรือธรรมชาติ หรือทำการทดลองเอง
หนึ่งสำหรับเรื่องที่ มี , ไม่มีข้อสงสัย , ปัญหาทางปรัชญาของการปรับผลขึ้นใช้ควบคุมอย่างดีเพื่อทำนายผลการค้นหาที่อื่น สุดท้าย เลือกระหว่าง คลุมเครือ ไม่แน่ชัด ภาพใหญ่และเล็กยังรอบคอบ delineated ผ้าใบ บางทีเรื่องของรสชาติ ฉันต้องแทบจะไม่เพิ่ม
เลือกของฉันยังคงไม่ลดถอย : มีโฮสต์ทั้งหมดของปัญหา และผมได้แต่ สัมผัส ในส่วนของพวกเขาผมตั้งใจ จงใจ ในหัวข้อที่เป็นทั้งสี่ที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับธีมโดยรวมของฉันของการพึ่งพาประวัติศาสตร์ และได้รับเรื่องของความสนใจล่าสุดมาก

4.1 ตลาดเครดิต
ตามที่เราได้เห็นความล้มเหลวของตลาดสินเชื่อเพื่อการทำงานที่เป็นหัวใจของอาร์กิวเมนต์ที่อิงตลาด

สำหรับ divergenceเหตุผลพื้นฐานที่ไม่สมบูรณ์หรือขาดหายไปในตลาดสินเชื่อที่บุคคลไม่สามารถนับบน ( สำหรับเหตุผลกลยุทธ์หรือโชค ) ให้ครบจำนวนเงินของพวกเขา ถ้าผู้กู้ไม่กระเป๋าหนัก หรือ ถ้าเป็นระบบที่ชัดเจนเพื่อบังคับชำระหนี้หายไปแล้ว มันยืนเพื่อเหตุผลที่ผู้ให้กู้จะไม่เต็มใจที่จะล่วงหน้าเงินกู้ดังกล่าวในสถานที่แรกมีจุดเล็ก ๆน้อย ๆในการเลือกคือความเสี่ยงที่พรีเมี่ยมจะจัดการกับความเสี่ยงเหล่านี้ : พรีเมี่ยมนั้นมีผลต่อค่าความน่าจะเป็น ดังนั้นบางผู้กู้จะปิดตลาด ไม่ว่าสิ่งที่อัตราดอกเบี้ยที่พวกเขาเต็มใจที่จะจ่าย เช่นตลาดมักจะชัดเจนโดยการเข้าถึงสินเชื่อ และไม่โดยการปรับอัตราดอกเบี้ย
สามคุณสมบัติพื้นฐานลักษณะของทฤษฎีที่แตกต่างกันของตลาดสินเชื่อที่ไม่สมบูรณ์ มีการเลือกที่ไม่พึงประสงค์ คลาสสิก ที่กู้ ( หรือโครงการ ) ลักษณะอาจมีระบบปรับเงื่อนไขของสัญญาเงินกู้ที่เสนอ สติกลิตซ์ และ ไวส์ ( 1981 ) เริ่มต้นวรรณกรรมนี้สำหรับตลาดสินเชื่อ , เถียงว่าสูงกว่าอัตราดอกเบี้ยยิ่งที่ borrower ที่สระจะปนเปื้อนประเภทเสี่ยง งั้น
มีปัญหาภาวะภัยทางศีลธรรม ( ดู เช่น aghion กับโบลตัน ( 1997 ) ในที่ที่ผู้กู้จะต้องใช้ความพยายาม Ex Post เพื่อเพิ่มโอกาสของความสำเร็จของโครงการ อันตรายคุณธรรมยังมีความสัมพันธ์เป็น " แขวน " หนี้ซึ่งในการเป็นหนี้ที่มีอยู่ทำให้น้อยที่น่าเชื่อถือที่ผู้กู้จะใส่ในความพยายามที่ยั่งยืนในโครงการ สุดท้ายมีปัญหาการบังคับใช้กฎหมาย ( ดู เช่น โรงแรม และ gersovitz ( 1981 ) ซึ่งผู้กู้อาจจะต้อง มีส่วนร่วมใน เริ่มต้น กลยุทธ์ ghosh mookherjee เรย์ ( 2000 ) , และสำรวจบางส่วนของวรรณกรรม .
คนจนได้รับผลกระทบ โดยเฉพาะไม่ใช่เพราะพวกเขาเป็นภายในน้อยกว่า เชื่อถือได้ แต่ในกรณีของความล้มเหลวของโครงการ จะไม่ได้มีกระเป๋าลึกที่จะจ่ายเพิ่มขึ้น คนยากจนอาจมีหลักประกัน - ที่ดินแปลงเล็ก หรือแรงงานของพวกเขา - แต่มันอาจจะยากที่จะสร้างหลักประกันอย่างเพียงพอ . ธนาคารภาคที่เป็นทางการอาจจะไม่เต็มใจที่จะยอมรับชนบทเล็ก ๆแปลงเป็นหลักประกันแรงงานมากน้อยกัน !แต่ผู้ให้กู้อื่น ๆ ( เจ้าของที่ดินในชนบทเช่น ) อาจจะ จึงไม่น่าแปลกใจที่จะเห็น interlinkages ในธุรกรรมสินเชื่อเพื่อคนจน : ชาวนาขนาดเล็กมีแนวโน้มที่จะยืมจากผู้ประกอบการที่ค้าพืชผลของเขา ในขณะที่ผู้เช่าในชนบทมีแนวโน้มที่จะยืมจากเจ้าของที่ดิน แม้ว่าตลาดทั้งหมดมีลักษณะการแข่งขัน niches เหล่านี้อาจสร้างเงินในกระเป๋าของใน
การผูกขาดในท้องถิ่น ( เรย์เซนคุปตา ( 1989 ) , โฟลโร และ yotopoulos ( 1991 ) , โฟลโร และ เรย์ ( 1997 ) , mansuri ( 1997 ) , genicot ( 2000 ) ) .
ในช่วงสั้นๆ ในความเป็นจริงมากของความมั่งคั่งของพวกเขาที่ จำกัด ทำให้ค่อนข้างยากจนภายใต้เพิ่มเติมปัญหาในตลาดสินเชื่อ นี่คือเหตุผลที่ตลาดทุนไม่สมบูรณ์ใช้เป็นจุดเริ่มต้นสำหรับหลายรุ่นที่ศึกษาการพึ่งพาประวัติศาสตร์ตลาดที่ใช้ .
หลักฐานเชิงประจักษ์โดยตรงในการดำรงอยู่ของปัญหาสินเชื่อเป็นป่าโปร่ง จู่ ๆ ซึ่งจะเห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่มีตัวตน แต่ชี้ให้เห็นว่านี่คือพื้นที่สำหรับการวิจัยในอนาคต ที่มีอยู่ในบริบทการพัฒนาวรรณกรรมส่วนใหญ่ใช้อยู่ ( น่าจะไม่พึงประสงค์ ) ความผันผวนของการบริโภคในครัวเรือน สรุปว่าขาดที่สมบูรณ์แบบของตลาดการเงินดู morduch ( 1994 ) , ทาวน์เซนด์ ( 1995 ) และ deaton ( 1997 ) สอบตรงเงื่อนไขสินเชื่อให้ผลบวกสำหรับ บริษัท อินเดีย ( บาเนอร์จี และ duflo ( 2004 ) , แม้ว่าจะไม่ชัดเจนว่าทั่วไปนี้หา ( ดู เช่น เจ็บและลูซาร์ดี้ ( 2004 ) มีใหญ่ วรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับผลกระทบของปัญหาสินเชื่อต่อผลลัพธ์ เช่น สุขภาพ ฟอสเตอร์ ( 1995 ) )