Microbial biomass consists of the l

Microbial biomass consists of the living fraction of the OM in the soil and in general contains from 1% to 4% C and 3% to 5% N. It therefore represents a reservoir of plant nutrients, contributing to the processes of organic matter decomposition, and enhancing biological sustainability and ecosystem productivity (Schloter et al., 2003; Ferreira et al., 2007). First, it is important to point out that the coefficients of variation for carbon and nitrogen in the microbial biomass (MB-C and MB-N) are acceptable and in agreement with the work carried out by Souza et al. (2008a). According to these authors, the maximum acceptable CV for these parameters is 35%. There was a significant difference in MB-C between the treatments evaluated (Table 3), with the native forest exhibiting the highest level (523.79 mg kg−1 ), sugarcane without burn in second position (328.45 mg kg−1 ), and the lowest levels in the sugarcane with burn. The levels observed reflect better environmental conditions for the development of the microbial population. According to Kaschuk et al. (2010, 2011), cultivated systems generally exhibit lower levels of MB-C than soils under native vegetation. Under native forest, abundant plant residues provide a substrate for soil microorganisms to accumulate biomass rapidly through the decomposition of residues. The low level of MB-C under the sugarcane with burn can be explained by the high impact and disruption that this system causes to the microbial community, stressing microbial populations as a result of higher swings in temperature, moisture content and aeration.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชีวมวลจุลินทรีย์ประกอบด้วยส่วนนั่งเล่นของ OM ในดิน และโดยทั่วไป ประกอบด้วยจาก 1% ถึง 4% C และ 3% ถึง 5% N. มันแสดงให้เห็นถึงอ่างเก็บน้ำที่พืช มีส่วนร่วมในกระบวนการของการสลายตัวของอินทรีย์ และเสริมสร้างความยั่งยืนทางชีวภาพและระบบนิเวศเพิ่มผลผลิต (Schloter et al. 2003 พบ et al. 2007) ครั้งแรก มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะชี้ให้เห็นว่าค่าสัมประสิทธิ์ของการเปลี่ยนแปลงสำหรับคาร์บอน และไนโตรเจนในชีวมวลจุลินทรีย์ (MB-C และ MB N) เป็นที่ยอมรับ และข้อตกลงการทำงานดำเนินการโดยอซู et al. (2008a) ตามที่ผู้เขียนเหล่านี้ CV ยอมรับสูงสุดสำหรับพารามิเตอร์เหล่านี้เป็น 35% มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญใน MB C รักษาประเมิน (ตาราง 3), ป่าพื้นเมืองที่จัดแสดงนิทรรศการระดับสูงสุด (523.79 mg kg−1), อ้อยโดยไม่ต้องเขียนในสองตำแหน่ง (328.45 mg kg−1), และระดับต่ำสุดในอ้อยกับเขียน ระดับปฏิบัติสะท้อนสภาพแวดล้อมดีขึ้นสำหรับการพัฒนาของประชากรจุลินทรีย์ ตาม Kaschuk et al. (2010, 2011), ระบบปลูกโดยทั่วไปจะแสดงระดับของ MB C กว่าดินใต้พืชพื้นเมือง ภายใต้ป่าพื้นเมือง ตกค้างพืชอุดมสมบูรณ์ให้กับพื้นผิวสำหรับจุลินทรีย์ดินชีวมวลอย่างรวดเร็วผ่านการเน่าตกค้างสะสม ระดับต่ำของ MB C ใต้อ้อยกับเขียนสามารถอธิบายได้ โดยผลกระทบสูงและการหยุดชะงักที่ระบบนี้ทำให้กับชุมชนจุลินทรีย์ เน้นประชากรจุลินทรีย์จากชิงช้าสูงในอุณหภูมิ ความชื้น และอากาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชีวมวลจุลินทรีย์ประกอบด้วยส่วนที่อยู่อาศัยของ OM ในดินและในทั่วไปมีตั้งแต่วันที่ 1% เป็น 4% C และ 3% เป็น 5% N. มันจึงแสดงให้เห็นถึงอ่างเก็บน้ำของสารอาหารพืชที่เอื้อต่อกระบวนการของการย่อยสลายสารอินทรีย์, และเสริมสร้างความยั่งยืนทางชีวภาพและระบบนิเวศการผลิต (Schloter et al, 2003;. Ferreira et al, 2007). ครั้งแรกเป็นสิ่งสำคัญที่จะชี้ให้เห็นว่าค่าสัมประสิทธิ์ของการเปลี่ยนแปลงคาร์บอนและไนโตรเจนในชีวมวลจุลินทรีย์ (MB-C และ MB-N) เป็นที่ยอมรับและในข้อตกลงกับงานที่ดำเนินการโดย Souza, et al (2008a) ตามที่ผู้เขียนเหล่านี้ CV สูงสุดที่ยอมรับได้สำหรับพารามิเตอร์เหล่านี้คือ 35% มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญใน MB-C อยู่ระหว่างการรักษาการประเมิน (ตารางที่ 3) กับป่าพื้นเมืองที่แสดงถึงระดับสูงสุด (523.79 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม-1), อ้อยโดยไม่ต้องเผาไหม้ในตำแหน่งที่สอง (328.45 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม-1) และ ระดับต่ำสุดในอ้อยที่มีการเผาไหม้ ระดับที่สังเกตได้สะท้อนให้เห็นถึงสภาพแวดล้อมที่ดีกว่าสำหรับการพัฒนาของประชากรของจุลินทรีย์ ตามที่ Kaschuk et al, (2010, 2011), ระบบการเพาะปลูกโดยทั่วไปแสดงระดับล่างของ MB-ซีมากกว่าดินภายใต้ผักพื้นบ้าน ภายใต้ป่าพื้นเมืองพืชตกค้างมากมายให้สารตั้งต้นสำหรับจุลินทรีย์ในดินที่จะสะสมพลังงานชีวมวลอย่างรวดเร็วผ่านการสลายตัวของสารตกค้างที่ ในระดับต่ำของ MB-C ภายใต้อ้อยที่มีการเผาไหม้ที่สามารถอธิบายได้โดยผลกระทบสูงและการหยุดชะงักว่าระบบนี้จะทำให้ชุมชนจุลินทรีย์เน้นประชากรจุลินทรีย์ที่เป็นผลมาจากชิงช้าที่สูงขึ้นในอุณหภูมิความชื้นและการระบายอากาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุลินทรีย์ ประกอบด้วยส่วนของการอาศัยอยู่ในดินและในทั่วไปประกอบด้วยจาก 1% ถึง 4% C และ 3% ถึง 5% ได้ มันจึงเป็นแหล่งสะสมของธาตุอาหารพืช ที่เอื้อต่อกระบวนการย่อยสลายอินทรียวัตถุ และเพิ่มความยั่งยืนทางชีวภาพและระบบนิเวศการผลิต ( schloter et al . , 2003 ; เฟร์ et al . , 2007 ) แรก , มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะชี้ให้เห็นว่าสัมประสิทธิ์การแปรผันสำหรับคาร์บอนและไนโตรเจนในจุลินทรีย์ ( mb-c และ mb-n ) จะยอมรับได้ และสอดคล้องกับงานที่ดำเนินการโดย ซูซ่า et al . ( 2008a ) ตามที่ผู้เขียนเหล่านี้ สูงสุดที่ยอมรับได้ CV พารามิเตอร์เหล่านี้เป็น 35% มีความแตกต่างระหว่างการรักษา mb-c ประเมิน ( ตารางที่ 3 ) กับป่าพื้นเมืองจัดแสดงระดับสูงสุด ( 523.79 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม , − 1 ) อ้อยโดยไม่เผาในตำแหน่งที่สอง ( 328.45 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม− 1 ) และระดับต่ำสุดในอ้อยกับการเผาไหม้ ได้สะท้อนให้เห็นถึงระดับที่ดีสภาพแวดล้อมสำหรับการพัฒนาของประชากรจุลินทรีย์ ตาม kaschuk et al . ( 2010 , 2011 ) , การปลูกโดยทั่วไปจะจัดแสดงระบบระดับล่าง mb-c กว่าดินภายใต้พืชพื้นเมือง ภายใต้ป่าพื้นเมือง , เศษซากพืชมากมายให้พื้นผิวสำหรับการสะสมมวลชีวภาพจุลินทรีย์ดินอย่างรวดเร็วผ่านการสลายตัวของตกค้าง ระดับต่ำของ mb-c ภายใต้อ้อยกับเผาสามารถอธิบายผลกระทบสูงและการหยุดชะงักที่ระบบนี้ให้กับชุมชนโดยเน้นกลุ่มประชากรจุลินทรีย์ที่เป็นผลของชิงช้าสูงในอุณหภูมิ ความชื้น และอากาศ