ConclusionUnder the Universal Decla

Conclusion

Under the Universal Declaration of Human Rights (UDHR 1948), Article 6 recognizes the individual’s right “…to recognition everywhere as a person before the law.” This is not the case in Myanmar, where nearly one million Rohingya, barred from citizenship, are treated by a different set of laws than their non-Muslim counterparts. This is largely due to the state’s refusal to recognize the Rohingya as rightful “citizens” of the state, accorded the necessary freedoms and rights as the rest of the country’s inhabitants. Instead of being based on legitimate concerns, its policies – consisting of its citizenship laws and reluctant repatriation policies – have thus far only reflected baseless discrimination rooted in historical, largely-militaristic and anti-Muslim intentions. Such policies and a general sentiment favoring discrimination against the Rohingya population will take a long time to surmount, but with the growing NLD elements as an influential force in Parliament, certain gains can and should nonetheless be pursued. Among many aspirations exists the need for Myanmar to accord the Rohingya citizenship status, while proactively acting on its supposed democratic, liberal policies touted by rhetoric to slowly dispel unfounded bigotry and needless religious strife in a country that has been plagued far too long by violence and repression.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทสรุปภายใต้การปฏิญญาสากลของสิทธิมนุษยชน (ค.ศ. 1948 UDHR), บทความ 6 รู้จักบุคคลของขวา "... เพื่อรู้ทุกเป็นบุคคลภายใต้กฎหมาย" นี่ไม่ใช่กรณีในประเทศพม่า ซึ่งถือว่าโรฮิงยาเกือบหนึ่งล้าน จาก สัญชาติ โดยกฎหมายกว่าคู่ของพวกเขาไม่ใช่มุสลิมชุดอื่น นี่คือเนื่องจากรัฐปฏิเสธการรู้จักโรฮิงยาเป็นมา "พลเมือง" ของรัฐ ทรัพย์จำเป็นเสรีภาพและสิทธิในส่วนที่เหลือของประชากรของประเทศส่วนใหญ่ แทนการยึดข้อสงสัยถูกต้องตามกฎหมาย นโยบาย –ประกอบด้วยกฎหมายสัญชาติและเคลื่อนที่ต่อต้านนโยบาย – มีฉะนี้เท่าผลแบ่งแยก baseless ในประวัติศาสตร์ ส่วนใหญ่ militaristic และมุสลิมที่ต่อต้านความตั้งใจด้วย นโยบายดังกล่าวและความเชื่อมั่นที่ทั่วไปที่เลือกปฏิบัติต่อประชากรโรฮิงยานความจะใช้เวลานานเพื่อ surmount แต่องค์พรรค NLD เติบโตเป็นแรงมีอิทธิพลในรัฐสภา กำไรบางสามารถ และควรจะติดตามกระนั้น ระหว่างแรงบันดาลใจมากมายแล้วต้องการพม่าแอคคอร์ดสถานะสัญชาติโรฮิงยา ในขณะที่ทุกวันนี้กระทำบนนโยบายประชาธิปไตย เสรีควร touted โดยสำนวนช้า dispel bigotry โคมลอยและมิดศาสนารวดเร็วในประเทศที่มีการเลือกยาวเกินไป โดยความรุนแรงและการปราบปราม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุป

ตามปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน ( ปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน 1948 ) ข้อที่ 6 รู้จักบุคคลขวา " . . . . . . . ยอมรับว่าเป็นบุคคลตามกฎหมายในทุกแห่งหน นี้ไม่ใช่กรณีของพม่า ที่เกือบหนึ่งล้านชาวโรฮิงยาถูกห้ามพลเมือง , รับการรักษาด้วยชุดที่แตกต่างกันของกฎหมายมากกว่าที่พวกเขาไม่มุสลิม counterpartsนี้เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากการรัฐปฏิเสธที่จะยอมรับชาวโรฮิงยาเป็นพลเมืองที่แท้จริง " ของรัฐว่าเป็นสิทธิและเสรีภาพที่เป็นส่วนที่เหลือของประชากรของประเทศ แทนที่จะเป็นตามความกังวลถูกต้องตามกฎหมายนโยบายและกฎหมายสัญชาติ และประกอบด้วยการต่อต้านนโยบายฯ จึงสะท้อนให้เห็นการไกลเพียงจากรากในประวัติศาสตร์ ส่วนใหญ่เป็นทหารและเจตนาต่อต้านชาวมุสลิม นโยบายดังกล่าวและความเชื่อมั่นใจการเลือกปฏิบัติกับประชาชนทั่วไปซึ่งจะใช้เวลานานในการผ่านพ้นแต่ด้วยการเติบโตของ NLD องค์ประกอบเป็นแรงที่มีอิทธิพลในรัฐสภา , หนึ่งได้รับสามารถและควร อย่างไรก็ตามจะติดตาม ท่ามกลางหลายแรงบันดาลใจมีอยู่ความต้องการเพื่อให้ชาวโรฮิงญาเป็นพลเมืองพม่า สถานะ ในขณะที่วันนี้ทำมันประชาธิปไตยนโยบายเสรีนิยม touted โดยการพูดช้าๆ ปัดเป่าโคมลอยคลั่งและการปะทะทางศาสนาไม่ได้ในประเทศที่ได้รับการ plagued ยาวไกลเกินไป โดยความรุนแรงและการปราบปราม