There are a number of plausible way

There are a number of plausible ways in which a given amount of available time can be allocated
to a set of to-be-learned items. For instance, one might spend most time on those items that are
judged to be the most difficult or furthest away from a learned state (Dunlosky and Hertzog, 1998).
Alternatively, time may be allocated disproportionately to items of intermediate difficulty, with
more challenging items receiving attention only when time pressure is not binding (Metcalfe, 2002).
In these and other related theories, the idea of optimality has often been invoked, but without the
development of a rigorous model of optimizing behavior. This is the gap in the literature that we
seek to fill.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีวิธีรับมือที่สามารถจัดสรรจำนวนเวลาที่กำหนดชุดของรายการที่ได้เรียนรู้ไป be ตัวอย่าง หนึ่งอาจใช้เวลาส่วนใหญ่บนสินค้าที่มีตัดสินยากสุด หรือหยั่งจากรัฐเรียนรู้ (Dunlosky และ Hertzog, 1998)หรือ เวลาอาจปันส่วนสลายสินค้าความยากระดับปานกลาง มีขึ้นสินค้าได้รับความสนใจเมื่อไม่มีการผูกความดันเวลา (เมตคาล์ฟ 2002)เหล่านี้และทฤษฎีอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง ความคิดของ optimality มักถูกเรียก แต่ไม่ต้องการการพัฒนารูปแบบอย่างเข้มงวดของการเพิ่มประสิทธิภาพการทำงาน นี่คือช่องว่างในวรรณคดีที่เราพยายามกรอกข้อมูล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีหลายวิธีที่เป็นไปได้ในการที่จำนวนที่กำหนดของเวลาที่มีอยู่สามารถจัดสรรเป็นชุดเพื่อจะได้เรียนรู้รายการ ตัวอย่างหนึ่งอาจจะใช้เวลามากที่สุดในรายการเหล่านั้นที่ได้รับการตัดสินที่จะยากที่สุดหรือไกลจากรัฐได้เรียนรู้ (Dunlosky และ Hertzog, 1998). อีกทางเลือกหนึ่งเวลาอาจจะได้รับการจัดสรรไม่เป็นสัดส่วนกับรายการของความยากลำบากกลางที่มีความท้าทายมากขึ้นรายการที่ได้รับความสนใจเฉพาะเมื่อความดันเวลาไม่ผูกพัน (เมทคาล์ฟ, 2002). ในทฤษฎีเหล่านี้และอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับความคิดของ optimality ได้รับมักจะเรียก แต่ไม่มีการพัฒนารูปแบบการอย่างเข้มงวดของพฤติกรรมการเพิ่มประสิทธิภาพ นี่คือช่องว่างในวรรณคดีที่เราพยายามที่จะเติมเต็ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีหลายวิธีที่เป็นไปได้ที่ระบุจำนวนของเวลาที่สามารถจัดสรร
เป็นชุดเพื่อเรียนรู้รายการ ตัวอย่างเช่นหนึ่งอาจใช้เวลามากในรายการที่
การตัดสินจะยากหรือห่างไกลจากรัฐ ( และเรียนรู้ dunlosky เฮิร์ทซอค , 1998 ) .
หรืออาจจะมีการจัดสรรสัดส่วนสินค้าระดับกลางกับ
ความยากความท้าทายมากขึ้นรายการได้รับความสนใจเมื่อเวลาดันไม่ผูกมัด ( เมตคาล์ฟ , 2002 ) .
ในเหล่านี้และทฤษฎีอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง ความคิดของคุณภาพมักจะถูกเรียก แต่ไม่มีการพัฒนาของรูปแบบที่เคร่งครัดของการปรับพฤติกรรม นี่คือช่องว่างในวรรณคดีที่เรา
แสวงหาเพื่อเติม