CHAPTER EIGHTEENThe house was quiet

CHAPTER EIGHTEEN
The house was quiet, everyone asleep except Ashtoy and Landon. She found him near the Christmas trees hands in his pockets, staring at the ornaments. "love our tree" I loved tonight. She took her spot beside him, and he put his arm around her shoulders. “I can imagine if we would missed it."
"Kendra was wonderful. She fit in so easily." Landon looked at Ashley, his eyes soft. I kept forgetting she wasn’t someone we known for years."
"Me, too. And what she said about Erin.......
I remember that always."
Landon sighed. "We still have some work to do, you and me.
Ashley laughed. "True. It is Christmas Eve. The kids be up bright and early."
Their tradition was the same every year. They wrapped presents for the kids and hid them in their closet. Then late on Christmas Eve when everyone else was asleep they set them out in piles--one for each of the children. The final touch was always the kids stockings-embroidered with their names.
"Thank you." Ashley turned to her husband. "Thanks for putting up with me."
"Ash.. I loved you as far back as I can remember."
"I know." She framed his face with her hands. "But sometimes I not the easiest. Like the whole avoidance plan. I was wrong, but you never said so. You let me figure things out on my own."
"I understand you. That all." He ran his fingers through her hair. "You feel so much, Ash love that about you."
"And I feel most tor you." She studied his eyes, his handsome face. "You were praying for me, weren’t you? That I change my mind and join the others tonight"
"Hmmm." He grinned. "Maybe."
"I knew it." she laughed and kissed him. "I love you so much"
" I love you too. I always have." Landon returned the kiss.
For a long moment they forgot about the Christmas presents and the stockings. But then they heard a sound behind them. Ashley turned around first.
There, standing in the doorway in her red flanner christmas nightgown was Amy. She was still wearing her heart locket.
"Hi." Her voice was soft.
"Honey, we thought you were asleep. "Ashloy went to her and hugged her shoulders. "Is everything okay?"
" Yes, sorry." Amy looked up at her, "It just...... I couldn’t steep." She fiddled with her heart locket and stared at the picture inside. Then she lifted her eyes to Ashley again. "I wanted thank you. For letting me meet Kendra.
" Aww, honey...... of course. As soon as I knew that what you wanted, me and uncle Landon changed our minds right away.
"I know." Amy smiled. "That why I wanted to thank you." She closed the locket and held her free arm out to Landon. "Can you come here, too?"
Landon did as she asked, "We so glad you got to meet her, sweetie."
Amy hugged them both and after several seconds she looked first to Ashley and then to Landon. "I love meeting Kendra, and I loved hearing my mom heartbeat again. But I wanted you to know something."
"Okay, honey, We listening." Ashley felt beyond touched. Whatever Army was about to say, it clearly was important.
"Kendra will never be my family. She a nice lady and she right. Me and her both have a piece of my mammy heart.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่สิบแปดลง เงียบทุกคนหลับยกเว้น Ashtoy และแลนดอน เธอพบเขาใกล้คริสต์มาสต้นไม้มือในกระเป๋าของเขา จ้องเครื่องประดับ ฉัน "รักต้นไม้ของเรา" รักคืนนี้ เธอเธออยู่ข้างเขาจุด และเขาใส่แขนรอบไหล่ของเธอ "ฉันสามารถจินตนาการว่า เราจะพลาด" "Kendra ก็ดี เธอพอดีอย่างนี้" แลนดอนมองที่แอชลีย์ ตาของเขานุ่ม ฉันยังคงลืมเธอไม่คนเรารู้จักกันปีนี้ " "ฉัน เกินไป และสิ่งที่เธอพูด Erin ...ผมจำที่เสมอกัน" แลนดอนถอนหายใจ "เรายังมีงานทำ คุณและฉันแอชลีย์หัวเราะ "จริง คริสต์มาสได้ เด็กจะขึ้นช่วงสดใส" ประเพณีของพวกเขาเป็นเหมือนกันทุกปี พวกเขาห่อของขวัญสำหรับเด็ก และซ่อนไว้ในตู้เสื้อผ้าของพวกเขา แล้ว ปลายปีในวันคริสต์มาสเมื่อคนอื่นถูกนอนหลับ พวกเขาตั้งให้ออกในกอง - หนึ่งสำหรับแต่ละของเด็ก ๆ สัมผัสสุดท้ายเสมอเป็นเด็กปักถุงน่องกับชื่อของพวกเขา "ขอบคุณค่ะ" แอชลีย์กลายเป็นสามีของเธอ "ขอบคุณสำหรับวางกับฉัน" "เถ้า... ฉันรักคุณเท่ากลับจำได้" "ฉันรู้" เธอกรอบใบหน้าของเขา ด้วยมือของเธอ "แต่บางครั้งไม่ง่ายที่สุด เช่นแผนการหลีกเลี่ยงทั้งนี้ ผมไม่ถูกต้อง แต่คุณไม่เคยพูดอย่าง ให้ฉันคิดสิ่งต่าง ๆ ออกจากของตัวเอง " "ผมเข้าใจคุณ ว่าทั้งหมด " เขาใช้นิ้วมือของเขาผ่านเส้นผม "คุณรู้สึกมาก เถ้าที่รักคุณ" " Tor ส่วนใหญ่มากครับคุณ" เธอเรียนตา ใบหน้าหล่อของเขา "คุณได้อธิษฐานสำหรับฉัน ไม่คุณ ที่ฉันเปลี่ยนใจ และคนอื่น ๆ เข้าร่วมในคืนนี้" "อืม" เขา grinned "ที" "ผมรู้ว่ามัน" เธอหัวเราะ และจูบเขา "ฉันรักคุณมาก" "ฉันก็รักคุณ ฉันมักจะมี" แลนดอนกลับจูบ ช่วงยาว ที่พวกเขาลืมเกี่ยวกับคริสต์มาสและถุงน่อง แต่แล้ว พวกเขาได้ยินเสียงเบื้องหลังพวกเขา แอชลีย์เปิดรอบแรก มี ยืนในประตูใน flanner ของเธอสีแดง คริสมาสต์ nightgown เป็นเอมี่ เธอยังสวมพระหัวใจของเธอ "Hi" เสียงนุ่มมาก "น้ำผึ้ง เราคิดว่า คุณนอนหลับ" Ashloy ไปกับเธอ และทุกกอดไหล่ของเธอ "คือทุกอย่างโอเค "ใช่ ขออภัยด้วย" เอมี่ดูค่าเธอ, "ก็แค่... ฉันไม่สามารถเนื่องด้วย" เธอเล่นพระหัวใจของเธอ และจ้องไปที่รูปภาพภายใน แล้ว เธอยกดวงตาของเธอให้ Ashley อีก "อยากขอบคุณ การที่ทำให้ฉันพบ Kendra "อึ้ง น้ำผึ้ง...แน่นอน ทันทีที่ผมรู้ว่า สิ่งที่คุณต้องการ ฉัน และลุงแลนดอนเปลี่ยนแปลงจิตใจของเราทันที "ฉันรู้" เอมี่ยิ้ม "เหตุผลที่ฉันต้องการขอบคุณ" เธอปิดพระ และก็แขนของเธอฟรีกับแลนดอน "คุณมาได้ที่นี่ มากเกินไป" แลนดอนไม่เป็นเธอถาม, "เราดีใจที่คุณได้พบเธอ ผ่านกระเพาะ" Amy ทุกกอดพวกเขาทั้งสอง และหลังจากหลายวินาที เธอดูแรกแอชลีย์ แล้ว ไปแลนดอน "ฉันรักประชุม Kendra และฉันรักได้ยินเต้นของหัวใจแม่ของฉันอีกครั้ง แต่ผมอยากให้คุณรู้ว่าบางสิ่งบางอย่าง" "โอเค น้ำผึ้ง เราฟัง" แอชลีย์รู้สึกเกินเลย หากกองทัพถูกจะ ว่า มันชัดเจนเป็นสำคัญ "Kendra จะไม่มีครอบครัวอยู่ เธอเป็นผู้หญิงที่ดีและเธอขวา ฉันและเธอทั้งมีชิ้นส่วนของหัวใจของฉัน mammy

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่สิบแปด
บ้านเป็นที่เงียบสงบทุกคนนอนหลับยกเว้น Ashtoy และแลน เธอพบว่าเขาอยู่ใกล้คริสมาสต์มือต้นไม้ในกระเป๋าของเขาจ้องมองที่เครื่องประดับ "ความรักต้นไม้ของเรา" คืนนี้ฉันรัก เธอเอาจุดที่เธออยู่ข้างเขาและเขาโอบไหล่ของเธอ "ผมสามารถจินตนาการว่าถ้าเราจะพลาดมัน."
"เคนดราเป็นที่ยอดเยี่ยม เธอพอดีได้อย่างง่ายดาย. "แลนมองที่แอชลีย์ตาของเขานุ่ม. ผมเก็บไว้ลืมเธอไม่ได้คนที่เรารู้จักกันมานานหลายปี."
"ผมเช่นกัน. และสิ่งที่เธอกล่าวเกี่ยวกับอีริน .......
ผมจำได้ว่าเสมอ."
แลนถอนหายใจ "เรายังคงมีงานบางอย่างที่จะทำคุณและฉัน.
แอชลีย์หัวเราะ." ทรู มันเป็นวันคริสต์มาสอีฟ . เด็กจะขึ้นสดใสและต้น "
.. ประเพณีของพวกเขาได้เหมือนกันทุกปีพวกเขาห่อของขวัญสำหรับเด็กและซ่อนไว้ในตู้เสื้อผ้าของพวกเขาแล้วสายในวันคริสต์มาสอีฟในเมื่อทุกคนกำลังนอนหลับเขาได้ตั้งออกมาในกอง - หนึ่งสำหรับ เด็กแต่ละ. สัมผัสสุดท้ายก็มักจะเด็กถุงน่องปักที่มีชื่อของพวกเขา.
"ขอบคุณ." แอชลีย์หันไปสามีของเธอ. "ขอบคุณสำหรับการวางกับฉัน."
"แอช .. ฉันรักคุณเท่ากลับ ผมจำได้. "
" ฉันรู้ว่า. "เธอกรอบใบหน้าของเขาด้วยมือของเธอ." แต่บางครั้งผมไม่ได้ง่ายที่สุด เช่นเดียวกับแผนหลีกเลี่ยงทั้งหมด ผมผิด แต่คุณไม่เคยกล่าวว่าดังนั้น คุณให้ฉันคิดสิ่งที่ออกด้วยตัวเอง. "
" ผมเข้าใจว่าคุณ ว่าทั้งหมด. "เขาวิ่งนิ้วมือของเขาผ่านผมของเธอ." คุณรู้สึกมากเถ้าความรักที่เกี่ยวกับคุณ. "
" และฉันรู้สึกมากที่สุด Tor คุณ. "เธอเรียนดวงตาของเขาใบหน้าหล่อเหลาของเขา." คุณได้รับการอธิษฐานสำหรับฉัน ไม่ได้ใช่ไหม? ที่ผมเปลี่ยนความคิดของฉันและคนอื่น ๆ เข้าร่วมคืนนี้ "
" อืมม. "เขายิ้ม." บางที. "
" ผมรู้ว่ามัน. "เธอหัวเราะและจูบเขา." ฉันรักคุณมาก "
" ผมรักคุณมากเกินไป ฉันมักจะมี. "แลนกลับจูบ.
สำหรับช่วงเวลาที่นานพวกเขาลืมเกี่ยวกับของขวัญวันคริสต์มาสและถุงน่อง. แต่แล้วพวกเขาก็ได้ยินเสียงอยู่เบื้องหลังพวกเขา. แอชลีย์หันไปรอบแรก.
มีที่ยืนในทางเข้าประตูในตัวเธอแฟลนเนอร์สีแดงคริสมาสต์ชุดราตรี เป็นเอมี่. เธอก็ยังคงสวมล็อกเกตหัวใจของเธอ.
"สวัสดี." เสียงของเธอนุ่ม.
"ฮันนี่เราคิดว่าคุณกำลังนอนหลับ "Ashloy ไปของเธอและกอดไหล่ของเธอ." คือทุกอย่างโอเค? "
" ใช่ขอโทษ. "เอมี่มองมาที่เธอ" มันก็ ...... ผมไม่สามารถที่สูงชัน. "เธอ fiddled กับล็อกเกตหัวใจของเธอ และจ้องที่ภาพภายใน. จากนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นเธอไปที่แอชลีย์อีกครั้ง ". ผมอยากขอบคุณ ที่แจ้งให้เราตอบสนองความ Kendra
"ทุกน้ำผึ้ง ...... แน่นอน. เร็วที่สุดเท่าที่ผมรู้ว่าสิ่งที่คุณต้องการฉันและลุงแลนเปลี่ยนจิตใจของเราได้ทันที.
" ฉันรู้ว่า. "เอมี่ยิ้ม." ที่ว่าทำไมผมอยากจะขอบคุณ "เธอปิดล็อกเกตและถือแขนข้างที่ว่างเธอออกไปแลน." คุณสามารถมาที่นี่ด้วยหรือไม่ "
แลนทำตามที่เธอถามว่า" พวกเราดีใจที่คุณได้พบเธอที่รัก. "
เอมี่กอดพวกเขาทั้งสองและหลังจากผ่านไปหลายวินาที เธอมองแรกที่แอชลีย์และจากนั้นไปแลน. "ฉันรักการประชุม Kendra และฉันรักการเต้นของหัวใจได้ยินแม่ของฉันอีกครั้ง แต่ผมอยากให้คุณรู้ว่าบางสิ่งบางอย่าง. "
" โอเค, น้ำผึ้ง, เราฟัง. "แอชลีย์รู้สึกว่าเกินสัมผัส. กองทัพอะไรก็ตามที่เกี่ยวกับการที่จะบอกว่ามันเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างชัดเจน.
" เคนดราไม่เคยจะเป็นครอบครัวของฉัน เธอเป็นผู้หญิงที่มีความสุขและเธอขวา ฉันและเธอทั้งสองมีชิ้นส่วนของหัวใจแม่ของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่สิบแปดบ้านเงียบ ทุกคนหลับยกเว้น ashtoy และแลนดอน เธอพบเขาใกล้คริสต์มาสต้นไม้ มือล้วงกระเป๋าจ้องมองเครื่องประดับ " . ต้นไม้ความรักของเรา " ฉันรักคืนนี้ เธอเอาจุดที่เธออยู่ข้างเขา และเขามาโอบไหล่ของเธอ " ผมสามารถจินตนาการว่าถ้าเราพลาดมัน . "" เคนดร้า มันยอดเยี่ยมมาก เธอใส่ง่ายๆ " แลนดอนมองแอชลีย์ แววตาของเขาอ่อน ฉันลืมไป เธอไม่ใช่ใครที่เรารู้จักกันมานานหลายปี . "" ฉันก็เหมือนกัน และสิ่งที่เธอพูดเกี่ยวกับริน . . . . . . .ฉันจำได้เสมอ "แลนดอนถอนหายใจ " . เรายังมีงานที่ต้องทำ คุณและฉันแอชลีย์หัวเราะ " จริง มันเป็นวันคริสต์มาสอีฟ เด็ก ๆตื่นแต่เช้า "ประเพณีของพวกเขาเป็นเหมือนกันทุกปี พวกเขาห่อของขวัญสำหรับเด็กและซ่อนมันไว้ในตู้เสื้อผ้าของพวกเขา แล้วสายในวันคริสต์มาสอีฟเมื่อทุกคนกำลังหลับ พวกเขาตั้งค่าพวกเขาออกในกอง -- หนึ่งสำหรับแต่ละของเด็ก สัมผัสสุดท้ายเป็นเด็กถุงเท้าปักด้วยชื่อของพวกเขา" ขอบคุณ " แอชลีย์ กลายเป็นสามีของเธอ " ขอบคุณสำหรับการวางขึ้นกับฉัน . "" แอช . . . . . . . ฉันรักเธอเท่าที่ฉันจำได้ ." ผมรู้ " เธอใส่ร้ายว่าใบหน้าของเขากับมือของเธอ " . แต่บางครั้งฉันก็ไม่ได้ง่ายที่สุด ชอบวางแผนหลีกเลี่ยงทั้งหมด ผมผิด แต่คุณไม่เคยพูด คุณให้ฉันคิดหาทางออกเอง "" ผมเข้าใจคุณ ที่ทั้งหมด . " เขาวิ่งผ่านเส้นผมของเธอ นิ้วมือของเขา . " คุณรู้สึกมาก เถ้า ความรักที่เกี่ยวกับคุณ . "" ผมรู้สึกต่อคุณมากที่สุด " เธอจบตา ใบหน้าหล่อเหลาของเขา” คุณอธิษฐานสำหรับฉัน ใช่มั้ย ? ที่ผมเปลี่ยนความคิดของฉันและเข้าร่วมคนอื่น ๆคืนนี้ "" อืม " เขายิ้มจนเห็นฟัน” บางที "" ผมรู้ว่ามัน . " เธอหัวเราะและจูบเขา . ฉันชอบคุณมาก" ฉันก็รักคุณเหมือนกัน ฉันมักจะมี " แลนดอนกลับมาจูบเป็นเวลานานพวกเขาลืมเกี่ยวกับของขวัญคริสต์มาสและถุงน่อง แต่แล้วก็ได้ยินเสียงที่อยู่เบื้องหลังพวกเขา แอชลี่หันไปรอบๆก่อนมันยืนอยู่ที่ประตูของเธอแดง เฟรนเนอร์คริสต์มาสชุดนอนเอมี่ เธอยังสวมหัวใจ ล็อกเก็ต" หวัดดี " เสียงของเธอเบา" ที่รัก เรานึกว่านายหลับไปแล้ว " ashloy ไปของเธอและกอดไหล่เธอ " . ทุกอย่างโอเคมั้ย ? "" ค่ะ ขอโทษค่ะ " เอมี่มองเธอ " ก็ . . . . . . . ผมไม่ชัน . " เธอ fiddled กับหัวใจ สร้อยมองภาพข้างใน แล้วเธอก็ยกสายตาเธอ แอชลี่ย์ อีก . . . ฉันต้องการขอบคุณ ที่ให้ผมได้พบ Kendra ." อา. . . . . . . . . ที่รัก แน่นอน ทันทีที่ผมรู้ว่าคุณต้องการอะไร ผมและลุงแลนดอนเปลี่ยนจิตใจของเราทันที" ฉันรู้ " เอมี่ยิ้ม” ว่าทำไมฉันถึงอยากจะขอบคุณ . . . " เธอปิดล็อคเก็ตและถือแขนฟรีของเธอออกไปแลนดอน” คุณมาที่นี่ด้วย ?แลนดอน ทำอย่างที่เธอถามว่า " เราดีใจมากที่ได้เจอเธอ ที่รัก "เอมี่กอดพวกเขาทั้งสองและหลังจากหลายวินาที หล่อนมองแรกและจากนั้นไปที่ " แอชลีย์ แลนดอน ฉันรักพบ Kendra และฉันรักได้ยินแม่เต้นอีกครั้ง แต่ผมอยากให้คุณรู้อะไรบางอย่าง "" โอเค ที่รัก เราฟัง " แอชลี่ย์รู้สึกเกินสัมผัส สิ่งที่กองทัพกำลังจะพูดว่ามันเป็นเรื่องสำคัญ" เคนดร้า จะไม่มีทางเป็นครอบครัวของฉัน หล่อนเป็นผู้หญิงที่ดี และ เธอถูก ฉัน และ เธอทั้งสองมีชิ้นส่วนของหัวใจแม่