You ran up the steps and arrived at

You ran up the steps and arrived at the door of the cottage at sunset, finding Steven returning Skarmory to its ball. As soon as you made eye contact, you dove into his arms.

Hugging each other tightly, you buried your face in his chest. You felt so stressed and yet, so relieved at the same time; a huge weight that you’d been carrying suddenly fell off your shoulders after the talk with Brendan, and now seeing Steven here the day before he left…

“[Name]…”

You stifled your shallow sobs, tears running down your cheeks. “Steven… I’m so sorry. I don’t want to be a burden.”

“You aren’t a burden,” he mumbled into your hair. “Please don’t fret.”

He held you back by the shoulders, placing a small kiss on your forehead and wiping the tears away with his thumb. “I formally invite you to stargaze with me tonight for the Litleonid meteor shower, [Name]. Would you like to join me?”

“Please.”

***

The bed was warm, a light quilt over the both of you. Thankfully, Mossdeep summer was just the right temperature, leaving the room at a cool seventy degrees Fahrenheit. You fit snugly, curled up against his body with his arm draped over your waist, breathing in sync. Both of you had spent a while talking about whatever came to mind (“The way the comets left those trails in the sky was so striking,” “Agreed,”) and then staring into each other’s eyes, quietly laughing together whenever it got too solemn. You would save his departure for later.

He sat up and turned on the light.

“I was going to do this during the star show, but it seemed too formulaic at the time,” Steven admitted, reaching over the side of the bed. “I was never sure of what time would be the most appropriate, but I let it drag on for too long.”

“What do you mean?” Sleepy, you sat up as well. He’d clearly piqued your interest.

“Metagrossite is my second favorite stone, but can you guess what my first favorite is?”

“No clue. I fold.”

He pulled out a small box with an engagement ring. “Mrs. [Name] Stone.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณวิ่งขึ้นไปตามขั้นตอนและมาถึงที่ประตูของกระท่อมที่พระอาทิตย์ตกดินที่สตีเว่นกลับมาหา Skarmory เพื่อลูกของตน ทันทีที่คุณทำติดต่อตาคุณนกพิราบเข้าไปในอ้อมแขนของเขา. กอดกันและกันแน่นคุณฝังใบหน้าของคุณในหน้าอกของเขา คุณรู้สึกเครียดมากและยังดังนั้นโล่งใจในเวลาเดียวกัน น้ำหนักขนาดใหญ่ที่คุณต้องการรับการดำเนินการก็ลดลงออกจากไหล่ของคุณหลังจากที่พูดคุยกับเบรนแดนและตอนนี้เห็นสตีเว่นนี่วันก่อนที่เขาจะออก ... "[ชื่อ] ... " คุณกลั้นสะอื้นตื้นของคุณน้ำตาไหลลงแก้มของคุณ "สตีเว่น ... ฉันขอโทษ ฉันไม่ต้องการที่จะเป็นภาระ. "" คุณไม่ได้เป็นภาระ "เขาพึมพำเข้าไปในเส้นผมของคุณ "กรุณาอย่าหงุดหงิด." เขาจัดให้คุณกลับมาจากไหล่วางจูบเล็ก ๆ บนหน้าผากของคุณและเช็ดน้ำตาไปกับนิ้วหัวแม่มือของเขา "ผมอย่างเป็นทางการเชิญชวนให้คุณดูดาวกับฉันในคืนนี้สำหรับฝนดาวตก Litleonid [ชื่อ] คุณต้องการที่จะเข้าร่วมหรือไม่ "" ได้โปรด. "*** เตียงอบอุ่นผ้าห่มเบากว่าทั้งของคุณ โชคดีที่ในช่วงฤดูร้อน Mossdeep เป็นเพียงอุณหภูมิที่เหมาะสมออกจากห้องที่เย็นเจ็ดสิบองศาฟาเรนไฮต์ คุณพอดีขดขึ้นกับร่างกายของเขาด้วยแขนของเขาพาดเอวของคุณหายใจในซิงค์ คุณทั้งสองได้ใช้เวลาในขณะที่พูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่มาถึงใจ ("วิธีที่ดาวหางซ้ายเส้นทางผู้ที่อยู่ในท้องฟ้าเป็นที่โดดเด่นมาก" "ตกลง") แล้วจ้องมองเข้าไปในดวงตาของกันและกันอย่างเงียบ ๆ หัวเราะด้วยกันเมื่อใดก็ตามที่มีมากเกินไป เคร่งขรึม คุณจะประหยัดการเดินทางของเขาในภายหลัง. เขาลุกขึ้นนั่งและหันไฟ. "ผมจะทำเช่นนี้ในระหว่างการแสดงดาว แต่ดูเหมือน formulaic เกินไปในขณะที่" สตีเว่นยอมรับเอื้อมมือไปด้านข้างของเตียง "ผมไม่เคยแน่ใจในสิ่งที่จะเป็นเวลาที่เหมาะสมที่สุด แต่ผมปล่อยให้มันลากบนนานเกินไป." "คุณหมายถึงอะไร?" สลีปปี้คุณลุกขึ้นนั่งได้เป็นอย่างดี เขาต้องการอย่างชัดเจนป่องๆสนใจของคุณ. "Metagrossite หินเป็นที่ชื่นชอบของฉันที่สอง แต่คุณสามารถคาดเดาสิ่งที่ชื่นชอบครั้งแรกของฉันคืออะไร?" "ไม่มีเงื่อนงำ ฉันพับ. "เขาดึงออกมาจากกล่องขนาดเล็กที่มีแหวนหมั้น "นาง. [ชื่อ] หิน. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอวิ่งขึ้นบันไดและมาถึงที่ประตูของกระท่อมที่พระอาทิตย์ตกดิน , สตีเว่น กลับมาหา skarmory กับลูกของมัน ทันทีที่สบตา เธอกระโดดเข้าไปในแขนของเขา . . . . . .

กอดกันแน่น ฝังหน้า หน้าอก คุณรู้สึกเครียดและยังโล่งใจในเวลาเดียวกัน