This final guideline is directed pr

This final guideline is directed primarily at longer series of materials rather than at one-off tasks, but has pertinence to both. Prabhu (cited in Cook, c. 1998) maintains that much of a student’s language learning is “mediated by the materials and course books the teacher uses in terms of both language content and teaching technique” (p. 3). He proposes constructing materials that
allow teachers and students to make choices—at least some of the time. He suggests the materials
designer may offer flexibility in terms of content by providing “a range of possible inputs . . . [that]
are not themselves organised into lesson units” (cited in Maley, 1998, p. 284), and that teachers or,
indeed, students, could then choose which ofthese to use and which “procedure” (e.g. comprehension exercise, grammar awareness exercise, role play, etc) to apply to them. Maley (2003) takes this idea a stage further, acknowledging the benefits of diversity in the areas of content, roles and procedures for both teachers and students, and proposing that flexibility is also possible in approach, level, methodology, logistics, technology, teaching style, evaluation procedures and expected outcomes. He concludes with this challenge for materials designers: “Those involved . . . could greatly extend and diversify the range of what is offered to students with relatively little effort. Will they make that effort?” (p. 7).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลงานนี้สุดท้ายตรง ที่ชุดยาววัสดุเป็นหลัก แทน ที่งานที่ใช้ครั้งเดียว แต่มี pertinence ทั้ง Prabhu (อ้างถึงในคุก c. 1998) รักษาที่มากของภาษาของนักเรียนที่เรียนรู้คือ "mediated วัสดุและหนังสือหลักสูตรครูผู้สอนใช้ภาษาเนื้อหาและเทคนิคการสอน" (p. 3) เขาเสนอการสร้างวัสดุที่ อนุญาตให้ครูและนักเรียนการ — น้อยบางเวลา เขาแนะนำวัสดุ นักออกแบบอาจให้ความยืดหยุ่นในเนื้อหา โดยการให้ "ช่วงของอินพุตได้... [ที่] ที่ตัวเองไม่จัดเป็นหน่วยการสอน" (อ้างใน Maley, 1998, p. 284), และครูที่ หรือ แน่นอน นักเรียน สามารถแล้วเลือก ofthese ที่ใช้และที่ "กระบวนการ" (เช่นออกกำลังกายการทำความเข้าใจ การออกกำลังกายความรู้ไวยากรณ์ บทบาทเล่น ฯลฯ) เพื่อนำไป กระเทย (2003) ใช้เวลานี้คิดขั้นต่อไป ยอมรับประโยชน์ของความหลากหลายในด้านเนื้อหา บทบาท และขั้นตอนสำหรับครูและนักเรียน และเสนอความยืดหยุ่นที่ได้ยังเป็นไปในแนวทาง ระดับ วิธีการ โลจิสติกส์ เทคโนโลยี การสอนสไตล์ ขั้นตอนการประเมิน และผลที่คาด เขาสรุปความท้าทายนี้ด้วยการออกแบบวัสดุ: "ผู้ที่เกี่ยวข้อง...สามารถมากขยาย และช่วงที่มีการศึกษาค่อนข้างน้อยความพยายามมากมาย จะความประทับใจที่ว่า" (p. 7)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวทางสุดท้ายนี้เป็นผู้กำกับหลักที่ซีรีส์อีกต่อไปของวัสดุมากกว่างานหนึ่งออก แต่มีความสัมพันธ์กันทั้ง Prabhu (อ้างถึงในคุกค. 1998) ยืนยันว่ามากของการเรียนรู้ภาษาของนักเรียนคือ "ผู้ไกล่เกลี่ยโดยวัสดุและหนังสือเรียนครูใช้ทั้งในแง่ของเนื้อหาภาษาและเทคนิคการสอน" (พี. 3) เขาแนะวัสดุก่อสร้างที่
ช่วยให้ครูและนักเรียนที่จะเลือกอย่างน้อยในบางเวลา เขาแสดงให้เห็นวัสดุที่
นักออกแบบอาจจะมีความยืดหยุ่นในแง่ของเนื้อหาโดยการให้ "ช่วงของปัจจัยการผลิตที่เป็นไปได้ . . [ที่]
ไม่ได้ว่าตัวเองจัดเป็นหน่วยบทเรียน "(อ้างใน Maley 1998 พี. 284) และว่าครูหรือ
จริงนักเรียนแล้วสามารถเลือกที่จะใช้ ofthese และที่ "ขั้นตอน" (เช่นการออกกำลังกายหลักไวยากรณ์ การออกกำลังกายการรับรู้บทบาท, ฯลฯ ) เพื่อนำไปใช้กับพวกเขา Maley (2003) ใช้เวลาความคิดนี้ขั้นตอนต่อไปยอมรับผลประโยชน์ของความหลากหลายในพื้นที่ของเนื้อหาบทบาทและวิธีการทั้งครูและนักเรียนและนำเสนอความยืดหยุ่นที่ยังเป็นไปในแนวทางระดับวิธีการโลจิสติกเทคโนโลยีการเรียนการสอน รูปแบบวิธีการประเมินผลและผลที่คาดว่าจะ เขาสรุปกับความท้าทายสำหรับนักออกแบบวัสดุนี้: "ผู้ที่เกี่ยวข้อง . . อย่างมากสามารถขยายและเพิ่มความหลากหลายของสิ่งที่มีให้กับนักเรียนที่มีความพยายามค่อนข้างน้อย พวกเขาจะทำให้ความพยายามที่? "(พี. 7)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี้เป็นแนวทางหลักที่ยาวสุดท้ายที่ชุดของวัสดุมากกว่า งานครั้งเดียว แต่มีความเกี่ยวข้องกับทั้งสอง prabhu ( อ้างถึงใน คุก , C . 1998 ) รักษามากของการเรียนภาษาของนักเรียนคือ " คนกลาง โดยวัสดุและหนังสือหลักสูตรครูใช้ทั้งในแง่ของภาษา เนื้อหา และเทคนิค การสอน " ( หน้า 3 ) เขาได้เสนอการสร้างวัสดุที่
ให้ครูและนักเรียนเพื่อให้เลือกอย่างน้อยในบางเวลา เขาแนะนำวัสดุ
นักออกแบบอาจให้มีความยืดหยุ่นในแง่ของเนื้อหา โดยให้ " ช่วงของข้อมูลที่เป็นไปได้ . . . . . . . [ ที่ ]
ไม่ตัวเอง จัดเป็นหน่วยบทเรียน " ( อ้างในมาเลย์ , 2541 , หน้า 284 ) และครูหรือ
แน่นอน นักเรียนสามารถเลือกที่จะใช้และที่ของ " กระบวนการ " ( เช่นความเข้าใจในการออกกำลังกาย การออกกำลังกายไวยากรณ์การรับรู้บทบาทเล่น , ฯลฯ ) ที่จะใช้กับพวกเขา มาเลย์ ( 2003 ) ใช้ความคิดนี้ขั้นตอนต่อไป , การยอมรับประโยชน์ของความหลากหลายในด้านเนื้อหา บทบาทและวิธีการ ทั้งครูและนักเรียน และเสนอว่า ความเป็นไปได้ในวิธีการ , ระดับ , วิธีการ , โลจิสติกส์ , เทคโนโลยี , รูปแบบการสอนขั้นตอนการประเมินและผลที่คาดหวัง เขาสรุปกับความท้าทายสำหรับนักออกแบบวัสดุ : " ผู้ที่เกี่ยวข้อง . . . . . . . อย่างมากสามารถขยายและเพิ่มช่วงของสิ่งที่มีให้แก่นักเรียนที่มีความพยายามที่ค่อนข้างน้อย พวกเขาจะทำให้ความพยายาม " ( หน้า 7 )