Patients with Dementia: Support for

Patients with Dementia: Support for Caregivers
By: CaritaCaple, RN, BSN, MSHS
What We Know
Unpaid caregivers (e.g., family members or friends) of persons with dementia commonly feel increased stress related to the financial, physical, and psychological burden of caregiving, and are at increased risk for physical illness, impaired self-care, poor health, anxiety, depression, sleep disturbance, use of psychotropic medications, hospitalization, and mortality
Caregivers often provide physical assistance with activities of daily living (ADLs) and manage behavioral and psychiatric manifestations in the persons receiving care, including physical and verbal aggression, paranoia, hallucinations, wandering, sleep disturbances, feeding difficulty, incontinence, and skin abnormalities. Caregivers of persons with dementia often manage the care recipient’s finances, oversee other informal and formal caregivers, and navigate complex healthcare and social service systems in order to obtain services that are needed by the patient
The level of stress experienced by caregivers is directly proportional to the severity of illness of the patient and is further exacerbated by grief. As behavioral and neuropsychiatric manifestations of dementia become more severe, the quality of the relationship between the caregiver and the patient becomes impaired by the patient’s inability to communicate and participate in activities with the caregiver. In response, caregivers experience a sense of grief over the loss of the patient’s personality and changes in the meaning of their relationship
The caregiver may become frustrated when the care recipient is unable to perceive differences in his or her own behavior, and/or is unable to communicate regarding acknowledgement of these changes
The caregiver may find it difficult to accept that the care recipient is unable to express appreciation for the care that is provided .The level of stress experienced by a caregiver is heightened by conflict betweenfulfilling his/her responsibility for caregiving and feeling fulfilled in other life roles (e.g., spouse/partner, parent, employee) and the challenge of maintaining avenues for stress relief (e.g., socialization with peers)
Female caregivers tend to experience more signs and symptoms of depression, stress, and somatic manifestations compared with male caregivers; additional predictors of increased caregiver stress include older age and living with the care recipient
Some evidence suggests that treatment of patients with Alzheimer’s disease with cognitive enhancers and antipsychotics may be associated with reduced caregiver burden. Use of mirtazapine to reduce sleep disturbances and anxiety in patients with Alzheimer’s disease has been shown to significantly reduce the amount of time required for care by unpaid caregivers
Although caregivers who have effective coping strategies are better able to maintain their physical health and have lower levels of anxiety, they still experience increased levels of stress .Even caregivers who describe their role as rewarding or satisfying report that the burden of caregiving is high and coexists with many other life stressors
Successful interventions for caregivers of patients with dementia focus on strategies to reduce stress by addressing the psychological and physical effects of caregiving, providing relief from caregiving, and providing a social outlet for the caregiver. These strategies include the following:
Finding temporary care for the patient in order to provide respite for the caregiver
Providing support for the caregiver through individual or group counseling and by attendance at support groups
Educating the caregiver on stress management techniques (e.g., meditation, breathing exercise, yoga)
Educating the caregiver regarding practical caregiving skills (e.g., ergonomic movement, use of mobility aids, tips for communicating with the care recipient)
Interventions that are designed to help caregivers reduce their level of stress and develop enhanced coping skills regarding caregiving responsibilities have also been found to support their personal goals, including the following:
Improving caregiver ability to maintain healthy behaviors (e.g., get adequate sleep, consume a healthy diet)
Reducing anxiety and depression and improving overall mental health
Increasing their level of social interaction
Satisfaction derived from leisure activities may diminish the relationship between caregiving responsibilities and caregiver stress. In a study of 107 spousal caregivers of patients with dementia, researchers found that time spent in caregiving activities was positively correlated with resting levels of catecholamines (i.e., hormones released into the blood during times of stress) in caregivers who reported low satisfaction from leisure activities; the researchers found no relationship between time spent in caregiving and catecholamine levels in caregivers who reported high satisfaction with leisure activities
Improving their overall quality of life (QOL)
Results of a study showed that participation in a”Singing Together Group” by patients and their caregivers reduced caregiver stress and improved QOL. Caregivers reported experiencing a sense of inclusion by participating in a group with others who were in similar situations, although the focus of the group was on “normal” activities and not dementia
Interventions that reduce caregiver stress can decrease the likelihood that the care recipient will experience early institutionalization because as dementia becomes more severe, caregivers often have difficulty deciding whether to continue providing care at home or admittingthe patient to a nursing home
Although the intensity of the caregiver burden may decrease when the patient is admitted to a nursing home because the caregiver no longer provides many of the challenging patient care tasks (e.g., bathing, feeding), other responsibilities continue (e.g., providing social support, providing some aspects of patient care) and new roles (e.g., patient care advocate)for the caregiver may develop. The caregiver may continue to experience grief related to loss of their loved one and a sense of guilt at having discontinued the caregiving role
What We Can Do
Learn about the support needs of caregivers for patients with dementia and strategies for helping caregivers reduce stress and improve QOL; share this information with your colleagues
Provide emotional support to patients with dementia and their caregivers by
recognizing and acknowledging the emotional and physical stress of caring for a loved one with dementia
encouraging caregivers to maintain or resume involvement in their own hobbies and activities
taking sufficient time to assess the needs of each patient and caregiver by listening actively and asking and answering questions
Educate caregivers about the need for psychological and emotional support. Encourage participation in individual or group counseling sessions, support groups, and/or educational classes about caregiving and stress reduction
Request a referral to a licensed social worker for identification of resources for home health care services and providing
referrals to local respite programs and adult day care facilities
referrals to the state department of social services or other community organizations for assistance with meals and housekeeping

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ป่วยที่ มีสมองเสื่อม: สนับสนุนเรื้อรังโดย: CaritaCaple, RN, BSN, MSHSสิ่งที่เรารู้ยังเรื้อรัง (เช่น สมาชิกในครอบครัวหรือเพื่อน) ของคนสมองเสื่อมโดยทั่วไปรู้สึกความเครียดที่เพิ่มขึ้นที่เกี่ยวข้องกับภาระทางการเงิน กาย และจิตใจของ caregiving และเสี่ยงเจ็บป่วยจริง ผู้ที่มีสุขภาพ สุขภาพ วิตกกังวล ซึมเศร้า หลับ ใช้ยา psychotropic โรงพยาบาล และการตายเรื้อรังมักจะให้ความช่วยเหลือทางกายภาพกับกิจกรรมของชีวิตประจำวัน (ADLs) และจัดการพฤติกรรม และลักษณะทางจิตเวชในผู้รับการดูแล รวมถึงรุกรานร่างกาย และวาจา ทโป เห็นภาพ หลอน หลง นอนรบกวน การให้อาหารความยากลำบาก กลั้นปัสสาวะไม่ และความผิดปกติของผิวหนัง เรื้อรังของสมองเสื่อมมักจะจัดการการเงินของผู้รับดูแล ดูแลเรื้อรังอื่น ๆ อย่างเป็นทางการ และไม่เป็นทางการ และนำระบบสุขภาพและบริการสังคมที่ซับซ้อนเพื่อให้ได้บริการที่จำเป็น โดยให้ผู้ป่วยระดับของความเครียดเรื้อรังโดยประสบการณ์เป็นสัดส่วนโดยตรงกับความรุนแรงของการเจ็บป่วยของผู้ป่วย และจะเลวร้ายต่อไป ด้วยความเศร้าโศก เป็นลักษณะพฤติกรรม และ neuropsychiatric เป็นโรคสมองเสื่อมเป็นรุนแรงมากขึ้น คุณภาพของความสัมพันธ์ระหว่างภูมิปัญญาและผู้ป่วยกลายเป็นผู้พิการทาง โดยให้ผู้ป่วยไม่สามารถสื่อสาร และการมีส่วนร่วมในกิจกรรมกับภูมิปัญญา ตอบ เรื้อรังพบความรู้สึกของความเศร้าโศกมากกว่าสูญเสียบุคลิกภาพของผู้ป่วยและการเปลี่ยนแปลงในความหมายของความสัมพันธ์ภูมิปัญญาอาจผิดหวังเมื่อผู้ดูแลไม่สามารถสังเกตความแตกต่างในพฤติกรรมของ ตนเอง หรือไม่สามารถสื่อสารเกี่ยวกับการยอมรับการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ ภูมิปัญญาอาจพบมันยากที่จะยอมรับว่าผู้ดูแลไม่สามารถจะแสดงขึ้นสำหรับการดูแลให้ ระดับของความเครียดที่มีประสบการณ์จากภูมิปัญญาเป็น heightened โดยความขัดแย้ง betweenfulfilling เขา/เธอรับผิดชอบ caregiving และความรู้สึกที่ตอบสนองบทบาทชีวิตอื่น ๆ (เช่น คู่สมรส/คู่ แม่ พนักงาน) และความท้าทายในการรักษา avenues สำหรับบรรเทาความเครียด (เช่น สังคมกับเพื่อน)หญิงเรื้อรังมักจะ พบสัญญาณและอาการของโรคซึมเศร้า ความเครียด และลักษณะ somatic เมื่อเทียบกับชายเรื้อรัง เพิ่มเติม เพิ่มเติม predictors ของภูมิปัญญาเพิ่มความเครียดรวมถึงอายุเก่า และอาศัยอยู่กับผู้ดูแลบางหลักฐานแนะนำว่า การรักษาผู้ป่วยด้วยโรคอัลไซเมอร์เพิ่มการรับรู้และ antipsychotics อาจเกี่ยวข้องกับภูมิปัญญาลดภาระ ใช้ mirtazapine ลดสิ่งรบกวนการนอนหลับและความวิตกกังวลในผู้ป่วยโรคอัลไซเมอร์ได้รับการแสดงเพื่อลดจำนวนเวลาที่จำเป็นสำหรับการดูแลยังเรื้อรังอย่างมีนัยสำคัญแม้ว่าเรื้อรังซึ่งได้ฝรั่งที่มีประสิทธิภาพจะสามารถรักษาสุขภาพของตน และมีความวิตกกังวลระดับต่ำ พวกเขายังมีประสบการณ์เพิ่มระดับของความเครียด เรื้อรังแม้ที่อธิบายถึงบทบาทของตนเป็นการให้รางวัล หรือความพึงพอใจรายงานว่า ภาระของ caregiving สูง และ coexists กับลดชีวิตอื่น ๆ มากมายงานวิจัยที่ประสบความสำเร็จสำหรับเรื้อรังของผู้ป่วยที่มีสมองเสื่อมเน้นกลยุทธ์เพื่อลดความเครียด ด้วยการแก้ปัญหาผลกระทบทางจิตวิทยา และทางกายภาพของ caregiving บรรเทาจาก caregiving ให้ปลั๊กแบบสังคมภูมิปัญญา กลยุทธ์เหล่านี้รวมต่อไปนี้:ค้นหาผู้ป่วยการดูแลชั่วคราวเพื่อให้ลูกค้าในภูมิปัญญาให้การสนับสนุนภูมิปัญญาบุคคลหรือกลุ่มให้คำปรึกษา และเข้าร่วมในกลุ่มสนับสนุนให้ภูมิปัญญาในเทคนิคจัดการความเครียด (เช่น ทำสมาธิ โยคะ ออกกำลังกายการหายใจ)ให้ภูมิปัญญาเกี่ยวกับทักษะการปฏิบัติ caregiving (เช่น อุปกรณ์เคลื่อนย้าย ใช้เอดส์เคลื่อน เคล็ดลับในการติดต่อสื่อสารกับผู้ดูแล)งานวิจัยที่ออกแบบมาเพื่อช่วยเรื้อรังลดระดับความเครียด และพัฒนาทักษะการเผชิญพิเศษเกี่ยวกับความรับผิดชอบ caregiving ยังพบการสนับสนุนเป้าหมายส่วนบุคคล ต่อไปนี้:ปรับปรุงความสามารถในภูมิปัญญาการรักษาพฤติกรรมสุขภาพ (เช่น ได้นอนหลับเพียงพอ บริโภคอาหารเพื่อสุขภาพ)ลดความวิตกกังวล และภาวะซึมเศร้า และสุขภาพจิตโดยรวมปรับปรุงเพิ่มระดับของสังคมความพึงพอใจในการมาเข้าพักอาจลดความสัมพันธ์ระหว่างความรับผิดชอบ caregiving และภูมิปัญญาความเครียด ในวิชาเรื้อรัง spousal 107 ของผู้ป่วยสมองเสื่อม นักวิจัยพบว่าเวลาที่ใช้ในกิจกรรม caregiving ถูกบวก correlated กับวางระดับของ catecholamines (เช่น ฮอร์โมนออกเป็นเลือดในช่วงเวลาของความเครียด) ในเรื้อรังที่รายงานความพึงพอใจต่ำจากกิจกรรมยามว่าง นักวิจัยพบความสัมพันธ์ใด ๆ ระหว่างเวลาที่ใช้ในระดับ caregiving และ catecholamine ในเรื้อรังที่รายงานความพึงพอใจสูงกับกิจกรรมปรับปรุงโดยรวมคุณภาพของชีวิต (QOL)ผลการศึกษาพบว่า มีส่วนร่วมในการ "ร้องกัน กลุ่ม" โดยผู้ป่วยเรื้อรังการลดความเครียดของภูมิปัญญา และปรับปรุง QOL เรื้อรังรายงานว่า ประสบกับความรู้สึกของการรวม ด้วยการเข้าร่วมกลุ่มกับผู้อื่นที่อยู่ในสถานการณ์ที่คล้ายกัน แม้ว่าจุดเน้นของกลุ่มมีกิจกรรม "ปกติ" และไม่สมองเสื่อมInterventions that reduce caregiver stress can decrease the likelihood that the care recipient will experience early institutionalization because as dementia becomes more severe, caregivers often have difficulty deciding whether to continue providing care at home or admittingthe patient to a nursing homeAlthough the intensity of the caregiver burden may decrease when the patient is admitted to a nursing home because the caregiver no longer provides many of the challenging patient care tasks (e.g., bathing, feeding), other responsibilities continue (e.g., providing social support, providing some aspects of patient care) and new roles (e.g., patient care advocate)for the caregiver may develop. The caregiver may continue to experience grief related to loss of their loved one and a sense of guilt at having discontinued the caregiving roleWhat We Can DoLearn about the support needs of caregivers for patients with dementia and strategies for helping caregivers reduce stress and improve QOL; share this information with your colleaguesProvide emotional support to patients with dementia and their caregivers byrecognizing and acknowledging the emotional and physical stress of caring for a loved one with dementiaencouraging caregivers to maintain or resume involvement in their own hobbies and activitiestaking sufficient time to assess the needs of each patient and caregiver by listening actively and asking and answering questionsEducate caregivers about the need for psychological and emotional support. Encourage participation in individual or group counseling sessions, support groups, and/or educational classes about caregiving and stress reductionRequest a referral to a licensed social worker for identification of resources for home health care services and providingreferrals to local respite programs and adult day care facilitiesreferrals to the state department of social services or other community organizations for assistance with meals and housekeeping

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ป่วยที่มีภาวะสมองเสื่อม: การสนับสนุนสำหรับผู้ดูแลผู้ป่วย
โดย: CaritaCaple, RN, BSN, MSHS
สิ่งที่เรารู้
ผู้ดูแลผู้ป่วยที่ค้างชำระ (เช่นสมาชิกในครอบครัวหรือเพื่อน) ของบุคคลที่มีภาวะสมองเสื่อมที่เพิ่มขึ้นโดยทั่วไปรู้สึกความเครียดที่เกี่ยวข้องกับการเงิน, ทางร่างกายและภาระทางจิตวิทยาของการดูแล และมีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นสำหรับการเจ็บป่วยทางกายบกพร่องดูแลตนเองสุขภาพไม่ดี, ความวิตกกังวล, ซึมเศร้า, นอนไม่หลับ, การใช้ยาที่ออกฤทธิ์ต่อจิตในโรงพยาบาลและการตายของ
ผู้ดูแลผู้ป่วยมักจะให้ความช่วยเหลือทางกายภาพกับกิจกรรมในชีวิตประจำวัน (ADLs) และจัดการพฤติกรรมและ อาการทางจิตเวชในผู้ได้รับการดูแลรวมทั้งการรุกรานทางกายภาพและทางวาจาหวาดระแวงหลอนหลงรบกวนการนอนหลับกินยากลำบากไม่หยุดยั้งและความผิดปกติของผิวหนัง ผู้ดูแลผู้มีภาวะสมองเสื่อมที่มักจะจัดการการเงินของผู้รับการดูแลดูแลผู้ดูแลผู้ป่วยเป็นทางการและเป็นทางการอื่น ๆ และนำทางด้านการดูแลสุขภาพที่ซับซ้อนและระบบบริการสังคมเพื่อให้ได้รับบริการที่มีความจำเป็นโดยผู้ป่วย
ระดับของความเครียดที่มีประสบการณ์โดยผู้ดูแลผู้ป่วยเป็นสัดส่วนโดยตรงกับ ความรุนแรงของการเจ็บป่วยของผู้ป่วยและเป็นที่เลวร้ายต่อไปโดยความเศร้าโศก ในฐานะที่เป็นพฤติกรรมและอาการ neuropsychiatric ของภาวะสมองเสื่อมกลายเป็นความรุนแรงมากขึ้นคุณภาพของความสัมพันธ์ระหว่างผู้ดูแลและผู้ป่วยจะลดโดยไม่สามารถของผู้ป่วยในการสื่อสารและมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่มีผู้ดูแล ในการตอบสนองผู้ดูแลผู้ป่วยได้สัมผัสกับความรู้สึกของความเศร้าโศกกับการสูญเสียของบุคลิกภาพของผู้ป่วยและการเปลี่ยนแปลงในความหมายของความสัมพันธ์ของ
ผู้ดูแลอาจจะกลายเป็นความผิดหวังเมื่อผู้รับการดูแลไม่สามารถที่จะรับรู้แตกต่างในพฤติกรรมของเขาหรือเธอเองและ / หรือไม่ ในการสื่อสารเกี่ยวกับการรับรู้ของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้
ผู้ดูแลอาจพบว่ามันยากที่จะยอมรับว่าการดูแลผู้รับไม่สามารถที่จะแสดงความขอบคุณสำหรับการดูแลที่มีให้ระดับความเครียดได้โดยเริ่มต้นที่มีประสบการณ์โดยผู้ดูแลจะมีความคิดริเริ่มจากความขัดแย้ง betweenfulfilling / ความรับผิดชอบของเธอสำหรับการดูแลของเขา และความรู้สึกสำเร็จในบทบาทชีวิตอื่น ๆ (เช่นคู่สมรส / คู่แม่พนักงาน) และความท้าทายในการรักษาลู่ทางเพื่อบรรเทาความเครียด (เช่นการขัดเกลาทางสังคมกับเพื่อน)
ผู้ดูแลผู้ป่วยหญิงมีแนวโน้มที่จะได้สัมผัสกับสัญญาณมากขึ้นและอาการของภาวะซึมเศร้าความเครียดและร่างกาย อาการเมื่อเทียบกับผู้ดูแลผู้ป่วยชาย; พยากรณ์เพิ่มเติมของความเครียดที่เพิ่มขึ้นรวมถึงการดูแลผู้ป่วยอายุและการใช้ชีวิตที่มีผู้รับการดูแล
หลักฐานบางอย่างที่แสดงให้เห็นว่าการรักษาของผู้ป่วยโรคอัลไซเมกับองค์ความรู้เพิ่มและโรคทางจิตเวชอาจจะเกี่ยวข้องกับภาระในการดูแลลดลง ใช้ mirtazapine เพื่อลดการรบกวนการนอนหลับและความวิตกกังวลในผู้ป่วยโรคอัลไซเมได้รับการแสดงที่จะมีการลดปริมาณของเวลาที่จำเป็นสำหรับการดูแลโดยผู้ดูแลผู้ป่วยที่ค้างชำระ
ถึงแม้ว่าผู้ดูแลผู้ป่วยที่มีกลวิธีการเผชิญปัญหาที่มีประสิทธิภาพที่ดีขึ้นสามารถที่จะรักษาสุขภาพร่างกายของพวกเขาและมีระดับที่ต่ำกว่าของ ความวิตกกังวลที่พวกเขายังคงประสบระดับที่เพิ่มขึ้นของความเครียดแม้แต่ผู้ดูแลผู้ป่วยที่อธิบายบทบาทของพวกเขาเป็นรายงานที่คุ้มค่าหรือความพึงพอใจที่ภาระการดูแลอยู่ในระดับสูงและ coexists กับความเครียดในชีวิตอื่น ๆ อีกมากมาย
การแทรกแซงที่ประสบความสำเร็จสำหรับผู้ดูแลผู้ป่วยภาวะสมองเสื่อมที่มีความสำคัญเกี่ยวกับกลยุทธ์ในการลดความเครียดโดย ที่อยู่ผลกระทบทางด้านจิตใจและทางกายภาพของการดูแลให้บรรเทาจากการดูแลและการให้ทางออกทางสังคมสำหรับผู้ดูแล กลยุทธ์เหล่านี้รวมถึงต่อไปนี้:
การค้นหาชั่วคราวสำหรับการดูแลผู้ป่วยเพื่อให้การพักผ่อนสำหรับผู้ดูแล
ให้การสนับสนุนสำหรับการดูแลผู้ป่วยผ่านการให้คำปรึกษาบุคคลหรือกลุ่มบุคคลและการเข้าร่วมในกลุ่มสนับสนุน
การให้ความรู้ผู้ดูแลเกี่ยวกับเทคนิคการจัดการความเครียด (เช่นการทำสมาธิการออกกำลังกายการหายใจ โยคะ)
การให้ความรู้เกี่ยวกับการดูแลการปฏิบัติทักษะการดูแล (เช่นการเคลื่อนไหวที่เหมาะกับการใช้งานของเครื่องช่วยการเคลื่อนไหวและเคล็ดลับในการสื่อสารกับผู้รับการดูแล)
การแทรกแซงที่ออกแบบมาเพื่อช่วยให้ผู้ดูแลผู้ป่วยของพวกเขาลดระดับของความเครียดและพัฒนาทักษะที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับความรับผิดชอบดูแลมี ยังได้รับการพบเพื่อสนับสนุนเป้าหมายส่วนตัวของพวกเขารวมถึงต่อไปนี้:
การปรับปรุงความสามารถในการดูแลผู้ป่วยในการรักษาพฤติกรรมสุขภาพ (เช่นได้รับการนอนหลับที่เพียงพอกินอาหารเพื่อสุขภาพ)
การลดความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าและการพัฒนาสุขภาพจิตโดยรวม
ที่เพิ่มขึ้นระดับของการปฏิสัมพันธ์ทางสังคม
ความพึงพอใจที่ได้รับจาก กิจกรรมยามว่างอาจลดความสัมพันธ์ระหว่างความรับผิดชอบดูแลและความเครียดของผู้ดูแล ในการศึกษาของผู้ดูแลผู้ป่วย 107 พิธีวิวาห์ของผู้ป่วยที่มีภาวะสมองเสื่อมนักวิจัยพบว่าเวลาที่ใช้ในการจัดกิจกรรมการดูแลมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับระดับที่พำนักของ catecholamines (เช่นฮอร์โมนปล่อยเข้าสู่กระแสเลือดในช่วงเวลาที่เกิดความเครียด) ในผู้ดูแลผู้ป่วยที่รายงานความพึงพอใจในระดับต่ำจากกิจกรรมสันทนาการ ; นักวิจัยพบความสัมพันธ์ระหว่างการไม่มีเวลาที่ใช้ในการดูแลและระดับ catecholamine ในผู้ดูแลผู้ป่วยที่รายงานความพึงพอใจสูงที่มีกิจกรรม
การปรับปรุงคุณภาพโดยรวมของชีวิตของพวกเขา (คุณภาพชีวิต)
ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าการมีส่วนร่วมในการ "ร้องเพลงร่วมกลุ่ม" โดยผู้ป่วยและผู้ดูแลผู้ป่วยของพวกเขา ความเครียดที่ลดลงและการดูแลผู้ป่วยที่ดีขึ้นคุณภาพชีวิต รายงานผู้ดูแลผู้ป่วยที่ประสบความรู้สึกของการรวมโดยเข้าร่วมในกลุ่มกับคนอื่น ๆ ที่อยู่ในสถานการณ์ที่คล้ายคลึงกันแม้ว่าโฟกัสของกลุ่มอยู่ใน "ปกติ" กิจกรรมและภาวะสมองเสื่อมไม่
แทรกแซงที่ช่วยลดความเครียดของผู้ดูแลสามารถลดโอกาสที่ผู้รับการดูแลจะได้สัมผัส สถาบันต้นเพราะเป็นภาวะสมองเสื่อมกลายเป็นความรุนแรงมากขึ้น, ผู้ดูแลผู้ป่วยมักจะมีความยากลำบากในการตัดสินใจว่าจะยังคงให้การดูแลที่บ้านหรือผู้ป่วย admittingthe ไปบ้านพักคนชรา
แม้ว่าความรุนแรงของภาระการดูแลผู้ป่วยที่อาจลดลงเมื่อผู้ป่วยจะเข้ารับการรักษาพยาบาลที่บ้านเพราะไม่มีผู้ดูแล ไม่ให้หลายงานที่ท้าทายการดูแลผู้ป่วย (เช่นการอาบน้ำให้อาหาร) ความรับผิดชอบอื่น ๆ อย่างต่อเนื่อง (เช่นการให้การสนับสนุนทางสังคมให้บางแง่มุมของการดูแลผู้ป่วย) และบทบาทใหม่ (เช่นการสนับสนุนการดูแลผู้ป่วย) สำหรับการดูแลผู้ป่วยอาจจะพัฒนา การดูแลผู้ป่วยอาจจะยังคงที่จะได้สัมผัสความเศร้าโศกที่เกี่ยวข้องกับการสูญเสียของคนที่คุณรักและความรู้สึกของพวกเขาของความผิดที่มีการยกเลิกบทบาทดูแล
เราสามารถทำอะไร
เรียนรู้เกี่ยวกับความต้องการการสนับสนุนของผู้ดูแลผู้ป่วยสำหรับผู้ป่วยที่มีภาวะสมองเสื่อมและกลยุทธ์ในการช่วยให้ผู้ดูแลผู้ป่วยลดความเครียดและปรับปรุงคุณภาพชีวิต ; แบ่งปันข้อมูลนี้กับเพื่อนร่วมงานของคุณ
ให้การสนับสนุนทางอารมณ์ให้กับผู้ป่วยที่มีภาวะสมองเสื่อมและผู้ดูแลผู้ป่วยของพวกเขาโดย
การรับรู้และยอมรับความเครียดทางอารมณ์และทางกายภาพของการดูแลคนที่คุณรักมีภาวะสมองเสื่อม
ให้กำลังใจผู้ดูแลผู้ป่วยในการรักษาหรือกลับมามีส่วนร่วมในงานอดิเรกของตัวเองและกิจกรรม
สละเวลาเพียงพอที่จะ ประเมินความต้องการของผู้ป่วยแต่ละรายและการดูแลผู้ป่วยโดยการฟังอย่างแข็งขันและขอให้การตอบคำถามและ
ให้ความรู้แก่ผู้ดูแลผู้ป่วยเกี่ยวกับความจำเป็นสำหรับการสนับสนุนทางด้านจิตใจและอารมณ์ ส่งเสริมให้มีส่วนร่วมในบุคคลหรือกลุ่มให้คำปรึกษากลุ่มสนับสนุนและ / หรือการเรียนการศึกษาเกี่ยวกับการดูแลและการลดความเครียด
ขอแนะนำผลิตภัณฑ์ที่จะได้รับใบอนุญาตนักสังคมสงเคราะห์เพื่อระบุตัวตนของทรัพยากรสำหรับการให้บริการดูแลสุขภาพที่บ้านและให้
การอ้างอิงไปยังโปรแกรมพักผ่อนท้องถิ่นและดูแลวันผู้ใหญ่ สิ่งอำนวยความสะดวก
การอ้างอิงถึงกระทรวงการต่างประเทศของการบริการทางสังคมหรือองค์กรชุมชนอื่น ๆ สำหรับความช่วยเหลือเกี่ยวกับอาหารและการดูแล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ป่วยที่มีภาวะสมองเสื่อม : การสนับสนุนสำหรับผู้ดูแล
โดย : caritacaple RN BSN , , , สิ่งที่เรารู้

mshs ค่าจ้างผู้ดูแล ( เช่นสมาชิกในครอบครัวหรือเพื่อน ) ของผู้ที่มีสมองเสื่อมมักรู้สึกเครียดเพิ่มขึ้นที่เกี่ยวข้องกับการเงิน กายภาพ และจิตวิทยา ภาระการดูแล และมีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นสำหรับการเจ็บป่วยทางกาย ที่มีการดูแลตนเอง , สุขภาพดี , ความวิตกกังวล , ซึมเศร้า , รบกวนการนอนหลับ ,การใช้ยาในการออกฤทธิ์และอัตราการตาย
, , ผู้ดูแลมักจะให้ความช่วยเหลือทางกายภาพกับกิจกรรมประจำวันในการใช้ชีวิต ( adls ) และจัดการพฤติกรรมและอาการทางจิตในบุคคลที่ได้รับการดูแล รวมทั้งทางกายภาพและทางวาจา ก้าวร้าว หวาดระแวง ประสาทหลอน หลง แปรปรวน นอนเลี้ยงยาก , ปัสสาวะ , และความผิดปกติของผิวหนังผู้ดูแลผู้ที่สมองเสื่อมมักจะจัดการดูแลผู้รับเงิน ดูแลผู้ดูแลแบบไม่เป็นทางการ และเป็นทางการอื่น และนำทางการดูแลสุขภาพและบริการทางสังคมที่ซับซ้อนระบบเพื่อที่จะได้รับการบริการที่จำเป็นโดยผู้ป่วย
ระดับของความเครียดที่มีประสบการณ์ โดยผู้ดูแลจะเป็นสัดส่วนโดยตรงกับความรุนแรงของการเจ็บป่วยของผู้ป่วย และเป็นการเพิ่มเติม exacerbated โดยความเศร้าโศก .เป็นพฤติกรรมและอาการของโรคสมองเสื่อมเป็น neuropsychiatric รุนแรงมากขึ้น คุณภาพของความสัมพันธ์ระหว่างผู้ดูแลและผู้ป่วยจะกลายเป็นความบกพร่อง โดยคนไข้ไม่สามารถสื่อสารและมีส่วนร่วมในกิจกรรมต่างๆ กับผู้ดูแล ในการตอบสนองต่อผู้ดูแลพบความรู้สึกของความเศร้าโศกกับการเสียชีวิตของคนไข้ บุคลิกภาพและการเปลี่ยนแปลงความหมายของความสัมพันธ์ของพวกเขา
ผู้ดูแลอาจกลายเป็นท้อแท้เมื่อการดูแลผู้รับไม่สามารถรับรู้ความแตกต่างในพฤติกรรมของเขา หรือเธอเอง และ / หรือ ไม่สามารถสื่อสารเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้
ผู้ดูแลอาจพบมันยากที่จะยอมรับว่าดูแลผู้รับไม่สามารถที่จะแสดงความชื่นชมสำหรับการดูแลที่ให้ ระดับของความเครียดที่มีประสบการณ์โดยผู้ดูแลคือ heightened โดยความขัดแย้ง betweenfulfilling ของเขา / เธอสำหรับการดูแลรับผิดชอบและรู้สึกเติมเต็มบทบาทในชีวิตอื่น ๆ ( เช่น คู่สมรส / คู่ พ่อแม่พนักงาน ) และความท้าทายของการรักษาวิธีการเพื่อบรรเทาความเครียด ( เช่น การสังสรรค์กับเพื่อน )
ผู้ดูแลหญิงมักพบสัญญาณและอาการของภาวะซึมเศร้า , ความเครียดและอาการทางกาย เมื่อเทียบกับผู้ดูแลชาย ; พยากรณ์เพิ่มเติม เพิ่มผู้ดูแลความเครียดรวมถึงอายุและการใช้ชีวิตด้วยการดูแลผู้รับ
หลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าการรักษาผู้ป่วยสมองเสื่อมกับเพิ่มสติปัญญา และโรคจิตอาจจะสัมพันธ์กับการลดภาระการดูแล . ใช้ mirtazapine เพื่อลดการรบกวนการนอนหลับและความวิตกกังวลในผู้ป่วยสมองเสื่อมที่ได้รับการแสดงเพื่อลดปริมาณของเวลาที่จำเป็นสำหรับการดูแลโดยผู้ดูแล
จ่ายค่าถึงแม้ว่าผู้ดูแลที่มีประสิทธิภาพเผชิญดีขึ้นสามารถรักษาสุขภาพร่างกายของพวกเขาและมีการลดระดับของความวิตกกังวลที่พวกเขายังพบการเพิ่มขึ้นของระดับความเครียด แม้แต่ผู้ดูแลอธิบายบทบาทของพวกเขาเป็นรางวัลหรือความพึงพอใจรายงานว่า ภาระการดูแล คือ สูง และ คู่กันกับหลายบุคคล
ชีวิตอื่น ๆการแทรกแซงที่ประสบความสำเร็จสำหรับผู้ดูแลผู้ป่วยสมองเสื่อม โฟกัสในกลยุทธ์เพื่อลดความเครียด โดยการจัดการกับผลกระทบด้านจิตใจและทางกายภาพของการดูแล ให้โล่งอกจากการดูแล และให้ร้านสังคมสำหรับผู้ดูแล กลยุทธ์เหล่านี้รวมถึงต่อไปนี้ :
ค้นหาการดูแลชั่วคราวสำหรับผู้ป่วยเพื่อให้ผ่อนผันสำหรับผู้ดูแล
การให้การสนับสนุนสำหรับผู้ดูแลผ่านบุคคล หรือกลุ่มบุคคล โดยการเข้าร่วมในการให้คำปรึกษาและสนับสนุนกลุ่ม
ให้ผู้ดูแลเทคนิคการจัดการกับความเครียด ( เช่น สมาธิ ฝึกการหายใจ โยคะ )
ให้ผู้ดูแลเกี่ยวกับการปฏิบัติทักษะการดูแล ( เช่น การเคลื่อนไหว การใช้ตัวช่วย เคล็ดลับสำหรับการสื่อสารกับการดูแลผู้รับ )
การแทรกแซงที่ถูกออกแบบมาเพื่อช่วยให้ผู้ดูแลลดระดับของความเครียดและพัฒนาทักษะเกี่ยวกับการดูแลการเพิ่มความรับผิดชอบยังได้รับการพบเพื่อสนับสนุนเป้าหมายส่วนบุคคลของพวกเขารวมถึงต่อไปนี้ :
ปรับปรุงดูแลความสามารถในการรักษาพฤติกรรมสุขภาพ เช่น นอนให้เพียงพอ กินอาหารสุขภาพ )
การลดความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าและปรับปรุงสุขภาพจิตโดยรวมเพิ่มขึ้น
ระดับของปฏิสัมพันธ์ทางสังคม ความพึงพอใจที่ได้จากกิจกรรมยามว่าง
อาจลดทอนความสัมพันธ์ระหว่างการดูแลความรับผิดชอบต่อความเครียด ในการศึกษาของผู้ดูแลผู้ป่วยสมองเสื่อมจาก 107 ,