972 A.2d 724 (2009)292 Conn. 364Hea

972 A.2d 724 (2009)
292 Conn. 364
Heather K. MACHADO
v.
CITY OF HARTFORD.
No. 18224.
Supreme Court of Connecticut.
Argued December 4, 2008.
Decided July 7, 2009.
*727 Lori Mizerak, assistant corporation counsel, with whom was Jonathan H. Beamon, assistant corporation counsel, for the appellant (defendant).
Neil Johnson, Hartford, for the appellee (plaintiff).
Richard A. Bieder, Cynthia C. Bott and Joram Hirsch, Bridgeport, filed a brief for the Connecticut Trial Lawyers Association as amicus curiae.
NORCOTT, KATZ, PALMER, VERTEFEUILLE and ZARELLA, Js.
NORCOTT, J.
In this appeal, we consider whether a municipality may be held liable under General Statutes § 13a-149[1] for injuries caused by a highway defect created by the negligence of a third party contractor hired by the municipality to repair the highway. The defendant, the city of Hartford, appeals[2] from the judgment of the trial court awarding damages to the plaintiff, Heather K. Machado, for injuries and property damage sustained in a car accident caused by a defective roadway at the intersection of Park Street and Hudson Street in Hartford. On appeal, the defendant claims that the trial court improperly concluded that the defendant was liable under § 13a-149 because: (1) the defendant was not the party bound to keep the roadway in repair; and (2) the plaintiff's injuries were caused by the negligence of USA Contractors, Inc. (USA), an independent contractor, and, therefore, any negligence on the part of the defendant was not the sole proximate cause of the plaintiff's injuries. We disagree and, accordingly, affirm the judgment of the trial court.
The record reveals the following relevant facts and procedural history. On the night of October 7, 2006, the plaintiff was driving home from Hartford Hospital, where she was employed as a nurse. As she approached the intersection of Park Street and Hudson Street in Hartford, the plaintiff hit a large depression in the roadway that had developed as a result of road repair work being performed by USA. The collision caused the plaintiff's car to become airborne and land on an exposed manhole cover projecting six to eight inches above the roadway surface. The resulting impact caused significant damage to the plaintiff's car and injuries to her arms and upper body.
The plaintiff brought the present action against the defendant in small claims court, and the defendant thereafter transferred the matter to the regular docket of the Superior Court. The plaintiff subsequently filed a revised complaint alleging that, pursuant to § 13a-149, the defendant was liable for the plaintiff's injuries because the defendant, its employees or agents negligently had failed to: (1) smooth the roadway during construction; (2) warn of the construction; (3) light the construction area; and (4) reroute traffic. The defendant filed an answer and special defense, asserting that USA was the party responsible for the defective road, and that *728 USA was a proper party to the action and had to defend and indemnify the defendant.[3] Despite submitting this special defense, however, the defendant did not join USA as a third party defendant on the basis of its belief that it was precluded from doing so by this court's decision in Smith v. New Haven, 258 Conn. 56, 60, 779 A.2d 104 (2001).
The case subsequently was tried to the court on December 19, 2007. Following the plaintiff's submission of evidence, the defendant moved to dismiss the case on the grounds, inter alia, that: (1) the plaintiff was required to prove that the defendant was the party bound to keep the construction site in repair in order to proceed under § 13a-149, and she had neither alleged that that was the case in her complaint nor presented any evidence to that effect at trial; and (2) the plaintiff was contributorily negligent for failing to avoid the depression in the roadway and, therefore, the defendant's negligence could not have been the sole proximate cause of the plaintiff's injuries. The trial court denied the defendant's motion, taking judicial notice of the fact that the defendant owned the streets and was charged with their repair and maintenance. The court also concluded that, unless the defendant's evidence was to the contrary, the defendant was solely responsible for the plaintiff's injuries because "the negligence was committed by [USA], which is an agent of the [defendant]."
The defendant subsequently presented its case, primarily consisting of the testimony of James Paggioli, a survey supervisor employed by the defendant, who testified that the repair work had been performed by USA, that USA had had control over the manner and means of performing that work, and that, pursuant to the construction contract between USA and the defendant, USA had the duty to protect the public and maintain a safe work site during the construction process. Thereafter, the trial court rendered an oral decision in favor of the plaintiff, concluding that the roadway was defective,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

972 A.2d 724 (2009)292 Conn. 364มาชาโดเคเฮvเมืองของฮาร์ทฟอร์ดหมายเลข 18224สุพรีมคอร์ทของคอนเนตทิคัตโต้เถียง 4 ธันวาคม 2008ตัดสินใจ 7 กรกฎาคม 2009* 727 Lori Mizerak ผู้ช่วยบริษัทปรึกษา ซึ่งถูก Jonathan H. Beamon ปรึกษาบริษัทผู้ช่วย สำหรับ appellant (จำเลย)นีล Johnson ฮาร์ทฟอร์ด สำหรับ appellee (โจทก์)ริชาร์ด A. Bieder, Cynthia C. Bott และ Joram เฮิร์ช บริดจ์ ยื่นย่อสำหรับสมาคมทนายความทดลองคอนเนตทิคัตเป็น amicus curiaeNORCOTT ทซ พาล์มเมอร์ VERTEFEUILLE และ ZARELLA เจเอสNORCOTT เจในอุทธรณ์นี้ เราพิจารณาว่า เป็นเทศบาลอาจจะชอบภายใต้ทั่วไปคดีแท้ 13a-149 [1] การบาดเจ็บที่เกิดจากข้อบกพร่องทางหลวงสร้าง โดยการละเลยของผู้รับเหมาอื่นจ้างซ่อมแซมทางหลวง โดยเทศบาล จำเลย เมืองทฟอร์ด อุทธรณ์ [2] จากการพิพากษาทดลองตัดสินความเสียหายให้โจทก์ เฮคุณมาชาโด บาดเจ็บและทรัพย์สินเสียหายที่ยั่งยืนในอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่เกิดจากถนนที่ชำรุดของถนนอุทยานและถนนฮัดสันในฮาร์ทฟอร์ด ในการอุทธรณ์ จำเลยอ้างว่า ศาลทดลองไม่ได้ว่า จำเลยรับผิดชอบภายใต้แท้ 13a 149 เนื่องจาก: (1) จำเลยไม่ใช่บุคคลที่ผูกไว้ถนนซ่อมแซม และ (2) การบาดเจ็บของโจทก์ได้เกิดจากการละเลยของรัฐผู้รับเหมา อิงค์ (สหรัฐ อเมริกา) ผู้รับเหมาอิสระเป็น และ ดังนั้น การละเลยในส่วนจำเลยไม่เคียงสาเหตุเดียวของการบาดเจ็บของโจทก์ เราไม่เห็นด้วย และ ตาม รับรองคำพิพากษาของศาลทดลองเรกคอร์ดที่เปิดเผยข้อเท็จจริงที่เกี่ยวข้องต่อไปนี้และประวัติขั้นตอน ในคืนเดือน 7 ตุลาคม 2006 โจทก์ได้ขับรถบ้านจากโรงพยาบาลฮาร์ทฟอร์ด ที่เธอได้ทำงานเป็นพยาบาล เป็นจุดตัดของถนนอุทยานและถนนฮัดสันในฮาร์ทฟอร์ดทาบทามเธอ โจทก์ตีซึมเศร้าขนาดใหญ่ในถนนที่มีพัฒนาจากงานซ่อมแซมถนนที่ถูกดำเนินการ โดยประเทศสหรัฐอเมริกา รถยนต์ของโจทก์เป็นทางอากาศเกิดจากการชน และประเมิน 6-8 นิ้วด้านบนพื้นผิวถนนครอบคลุมที่ดินบนท่อระบายน้ำการสัมผัส ผลกระทบที่เกิดขึ้นเกิดความเสียหายอย่างมีนัยสำคัญกับรถยนต์ของโจทก์และบาดเจ็บของร่างกายส่วนบนและแขนของเธอโจทก์นำการกระทำปัจจุบันกับจำเลยศาลอ้างเล็ก และจำเลยได้โอนเรื่องไป docket ปกติศาลห้องหลังจากนั้น โจทก์มายื่นร้องเรียนแก้ไข alleging ที่ ตามอัตรา 13a-149 จำเลยต้องรับผิดชอบสำหรับการบาดเจ็บของโจทก์เนื่องจากจำเลย พนักงาน หรือตัวแทน negligently ก็ไม่สามารถ: (1) เรียบถนนระหว่างก่อสร้าง (2) เตือนการก่อสร้าง (3) แสงพื้นที่ก่อสร้าง และจราจรเดิน (4) จำเลยยื่นการตอบและป้องกันพิเศษ กรรมสิทธิ์ที่ รัฐเป็นฝ่ายที่รับผิดชอบถนนชำรุด และที่ * สหรัฐอเมริกา 728 ได้บุคคลเหมาะสมกับการดำเนินการ และมีการปกป้อง และทดแทนจำเลย [3] แม้ มีการส่งทหารพิเศษนี้ อย่างไรก็ตาม จำเลยไม่ได้ไม่ร่วมสหรัฐอเมริกาจำเลยอื่นตามความเชื่อที่ว่า มันถูก precluded จากทำเช่นนั้นโดยการตัดสินของศาลนี้ใน v สมิธ นิวเฮ 258 Conn. 56, 60, 779 A.2d 104 (2001)กรณีต่อมาได้พยายามศาลบน 19 ธันวาคม 2007 ต่อไปนี้ของโจทก์ส่งหลักฐาน จำเลยย้ายไปบอกเลิกกรณีจาก inter alia ที่: (1) โจทก์ไม่ต้องพิสูจน์ว่า จำเลยเป็นฝ่ายผูกให้สถานก่อสร้างซ่อมแซมเพื่อดำเนินต่อภายใต้แท้ 13a-149 และเธอไม่ได้ถูกกล่าวหาว่า ที่คนในของเธอร้องเรียน หรือแสดงหลักฐานใด ๆ ที่มีผลบังคับที่ทดลอง และ (2) โจทก์เป็น negligent contributorily สำหรับการหลีกเลี่ยงภาวะซึมเศร้าในถนน และ จึง ละเลยของจำเลยไม่มีสาเหตุเคียงแต่เพียงผู้เดียวของการบาดเจ็บของโจทก์ ศาลทดลองปฏิเสธของจำเลยเคลื่อน การยุติธรรมแจ้งข้อเท็จจริงว่า จำเลยเป็นเจ้าของถนน และคิดกับการซ่อมแซมและบำรุงรักษา ศาลยังสรุปว่า เว้นแต่ว่าหลักฐานของจำเลยถูกขัด จำเลยเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการบาดเจ็บของโจทก์เนื่องจาก "ละเลยการถูกกำหนด โดย [สหรัฐอเมริกา], ซึ่งเป็นตัวแทนของ [จำเลย] "จำเลยในเวลาต่อมามีการนำเสนอกระเป๋า หลักประกอบด้วยพยานหลักฐานของ James Paggioli ผู้ควบคุมงานสำรวจว่าจำเลย ผู้ testified ว่า งานซ่อมมีการ โดยประเทศสหรัฐอเมริกา ประเทศสหรัฐอเมริกาเคยมีลักษณะและวิธีการดำเนินงานที่ควบคุม และว่า ตามสัญญาก่อสร้างระหว่างจำเลยและสหรัฐอเมริกา ประเทศสหรัฐอเมริกามีหน้าที่ปกป้องประชาชน และรักษาไซต์งานที่ปลอดภัยในระหว่างการก่อสร้าง หลังจากนั้น ศาลทดลองแสดงการตัดสินใจที่ปากสามารถโจทก์ สรุปว่า ถนนที่ถูกตำหนิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

972 A.2d 724 (2009)
292 เรือ. 364
เฮเทอร์เค MACHADO
v.
CITY OF HARTFORD.
ฉบับที่ 18224.
ศาลฎีกาคอนเนตทิคั.
ถกเถียงกันวันที่ 4 ธันวาคม 2008
ตัดสินใจที่ 7 กรกฏาคม 2009
* 727 ลอริ Mizerak ที่ปรึกษา บริษัท ผู้ช่วยซึ่งเป็นโจนาธานเอช Beamon ที่ปรึกษา บริษัท ผู้ช่วยสำหรับผู้อุทธรณ์ (จำเลย).
นีลจอห์นสัน ฮาร์ตฟอร์ดสำหรับอักเสบ (โจทก์).
ริชาร์ดเอ Bieder ซินเทียซีบ็อตต์และโยรัม Hirsch บริดจ์ยื่นสั้น ๆ สำหรับคอนเนตทิคัทดลองสมาคมทนายความเป็น Amicus curiae.
NORCOTT แคทซ์, พาลเมอร์และ VERTEFEUILLE ZARELLA, Js.
NORCOTT
เจในการอุทธรณ์นี้เราพิจารณาว่าเทศบาลอาจจะจัดขึ้นภายใต้บทบัญญัติระวางทั่วไป§ 13a-149 [1] สำหรับการบาดเจ็บที่เกิดจากข้อบกพร่องทางหลวงที่สร้างขึ้นโดยความประมาทของผู้รับเหมาของบุคคลที่สามได้รับการว่าจ้างโดยเทศบาลในการซ่อมแซมทางหลวง . จำเลยเมืองฮาร์ตฟอร์ดอุทธรณ์ [2] จากคำพิพากษาของศาลตัดสินความเสียหายแก่โจทก์ฮี ธ เค Machado สำหรับการบาดเจ็บและความเสียหายของทรัพย์สินอย่างยั่งยืนในอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่เกิดจากถนนที่มีข้อบกพร่องที่จุดตัดของสวนสาธารณะ ถนนและถนนฮัดสันในฮาร์ตฟอร์ด ขอเรียกร้องให้จำเลยที่ศาลพิจารณาคดีไม่ถูกต้องสรุปได้ว่าจำเลยเป็นต้องรับผิดตาม§ 13a-149 เพราะ (1) จำเลยไม่ได้เป็นบุคคลที่ถูกผูกไว้เพื่อให้ถนนในการซ่อมแซม; และ (2) การบาดเจ็บของโจทก์ที่เกิดจากความประมาทของผู้รับเหมาสหรัฐอเมริกาอิงค์ (USA) เป็นผู้รับเหมาอิสระและดังนั้นประมาทใด ๆ ในส่วนของจำเลยที่ไม่ได้เป็นสาเหตุใกล้เคียง แต่เพียงผู้เดียวของการบาดเจ็บของโจทก์ เราไม่เห็นด้วยและดังนั้นยืนยันคำพิพากษาของศาลพิจารณาคดี.
บันทึกแสดงให้เห็นถึงข้อเท็จจริงที่เกี่ยวข้องดังต่อไปนี้ขั้นตอนและประวัติศาสตร์ ในคืนวันที่ 7 ตุลาคม 2006 โจทก์ได้ขับรถกลับบ้านจากโรงพยาบาลฮาร์ตฟอร์ดที่เธอถูกจ้างมาเป็นพยาบาล ขณะที่เธอเดินเข้ามาใกล้จุดตัดของถนนสาธารณะและถนนฮัดสันในฮาร์ตฟอร์ดโจทก์ตีภาวะซึมเศร้าขนาดใหญ่ในถนนที่มีการพัฒนาเป็นผลมาจากการทำงานซ่อมแซมถนนถูกดำเนินการโดยประเทศสหรัฐอเมริกา ความขัดแย้งที่เกิดจากรถยนต์ของโจทก์ที่จะกลายเป็นอากาศและที่ดินบนฝาปิดท่อระบายสัมผัสฉายหกถึงแปดนิ้วเหนือพื้นผิวถนน ผลกระทบที่เกิดขึ้นทำให้เกิดความเสียหายอย่างมีนัยสำคัญไปที่รถของโจทก์และได้รับบาดเจ็บที่แขนของเธอและร่างกายส่วนบน.
โจทก์นำมาดำเนินการในปัจจุบันกับจำเลยในศาลเรียกร้องขนาดเล็กและจำเลยที่โอนหลังจากนั้นเรื่องให้คดีปกติของศาลสูง ต่อมาโจทก์ยื่นคำร้องอ้างว่าการแก้ไขตาม§ 13a-149 จำเลยก็ต้องรับผิดต่อการบาดเจ็บของโจทก์เพราะจำเลยที่พนักงานหรือตัวแทนประมาทเลินเล่อล้มเหลวที่จะ (1) ถนนเรียบในระหว่างการก่อสร้างนั้น (2) เตือนของการก่อสร้าง; (3) สว่างพื้นที่ก่อสร้าง; และ (4) เส้นทางการจราจร จำเลยยื่นคำตอบและการป้องกันพิเศษอ้างว่าสหรัฐเป็นบุคคลที่มีความรับผิดชอบสำหรับถนนที่มีข้อบกพร่องและที่ * 728 สหรัฐอเมริกาเป็นบุคคลที่เหมาะสมในการดำเนินการและมีการปกป้องและคุ้มครองจำเลย. [3] แม้จะมีการส่งป้องกันพิเศษ แต่จำเลยไม่ได้เข้าร่วมสหรัฐอเมริกาเป็นจำเลยของบุคคลที่สามบนพื้นฐานของความเชื่อว่ามันเป็นจรรยาบรรณจากการทำเช่นนั้นโดยการตัดสินของศาลในสมิ ธ v. New Haven, 258 เรือ. 56, 60, 779 A.2d 104 . (2001)
กรณีต่อมาก็พยายามต่อศาลเมื่อวันที่ 19 ธันวาคม 2007 ดังต่อไปนี้การส่งของโจทก์หลักฐานที่จำเลยย้ายไปยกฟ้องในบริเวณที่อนึ่งที่: (1) โจทก์จะต้องพิสูจน์ ว่าจำเลยเป็นบุคคลที่ถูกผูกไว้เพื่อให้สถานที่ก่อสร้างในการซ่อมแซมเพื่อดำเนินการภายใต้§ 13a-149 และเธอมีทั้งที่ถูกกล่าวหาว่ากรณีที่เกิดขึ้นในการร้องเรียนของเธอหรือนำเสนอหลักฐานใด ๆ ที่จะมีผลในการพิจารณาคดี; และ (2) เป็นโจทก์ contributorily ประมาทล้มเหลวในการหลีกเลี่ยงภาวะซึมเศร้าในถนนและมีความประมาทของจำเลยอาจไม่ได้รับสาเหตุใกล้เคียง แต่เพียงผู้เดียวของการบาดเจ็บของโจทก์ ศาลพิจารณาคดีจำเลยปฏิเสธการเคลื่อนไหวของการพิจารณาคดีการแจ้งให้ทราบถึงความจริงที่ว่าจำเลยเป็นเจ้าของถนนและถูกตั้งข้อหากับการซ่อมแซมและการบำรุงรักษาของพวกเขา ศาลยังได้ข้อสรุปว่าเว้นแต่หลักฐานของจำเลยเป็นไปในทางตรงกันข้ามจำเลยเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการบาดเจ็บของโจทก์เพราะ "ความประมาทมีความมุ่งมั่นโดย [สหรัฐอเมริกา] ซึ่งเป็นตัวแทนของ [จำเลย]."
จำเลยนำเสนอต่อมา กรณีของตนเป็นหลักซึ่งประกอบด้วยคำให้การของเจมส์ Paggioli ที่ผู้บังคับบัญชาการสำรวจการจ้างงานโดยจำเลยที่ให้การว่าทำงานซ่อมแซมที่ได้รับการดำเนินการโดยประเทศสหรัฐอเมริกาที่ประเทศสหรัฐอเมริกาได้มีการควบคุมการลักษณะและวิธีการปฏิบัติงานนั้นและว่า ตามสัญญาก่อสร้างระหว่างสหรัฐอเมริกาและจำเลยที่สหรัฐอเมริกามีหน้าที่ที่จะต้องปกป้องประชาชนและรักษาความปลอดภัยในสถานที่ทำงานในระหว่างการดำเนินการก่อสร้าง หลังจากนั้นศาลพิจารณาคดีการแสดงผลการตัดสินใจในช่องปากในความโปรดปรานของโจทก์สรุปว่าเป็นถนนที่มีข้อบกพร่อง