Ol' W.H. makes it pretty clear what

Ol' W.H. makes it pretty clear what's going on in this one. The title, "As I Walked Out One Evening," is a good indication of what follows: it's the speaker's observations and thoughts during an evening stroll. Sounds kind of nice, right? Well, stay tuned.

Auden begins by setting the scene. The speaker is out for a mosey. This isn't a nature walk. There is pavement and crowds of people. It's an urban, English street. The speaker overhears a lover professing his love—you know, "I love you this much and that much." Of course, Auden's love quantifiers are pretty special. We're not talking roses are red here.

But just as our lover is really hitting his stride ("I'll love you, dear, I'll love you / Till China and Africa meet") The speaker is distracted by a new voice. It is the voice of, well, clocks—those pesky measurers of passing time. Their message isn't as warm and fuzzy as the lover's. For the next nine stanzas those clocks go on and on about mortality and the inescapability of aging and death. Things take a decidedly negative turn. We're not gonna lie: Shmoop likes the other part better.

By the time the clocks finally zip it the lovers are long gone. The poem ends with the original speaker, still out and about long after dark, alone, contemplating the silence and a deep, dark river. Hey, what happened to all that Love stuff?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถึง W.H. ทำสวยชัดเจนสิ่งที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ ชื่อเรื่อง "เป็นฉันเดินออกหนึ่งยามเย็น เป็นความรู้สึกของสิ่งต่อไปนี้: มีข้อสังเกตและความคิดของลำโพงระหว่างยามเย็น เสียงดีของ ขวา ดี ติดตามความคืบหน้าAuden เริ่มต้น โดยการตั้งฉาก ลำโพงที่ออกสำหรับการ mosey นี้ไม่ได้เดินชมธรรมชาติ มีถนนและฝูงชนของคน มันเป็นถนนการเมือง อังกฤษ ลำโพง overhears รัก professing รัก — คุณรู้ว่า "ผมรักคุณมากนี้ และจำนวนนั้น" แน่นอน บอกรักของ Auden ได้สวยพิเศษ เราไม่ได้พูดดอกกุหลาบมีสีแดงนี่แต่เหมือนว่าคนรักของเราจริง ๆ คือตีก้าวของเขา ("ฉันจะรักคุณ รัก ฉันจะรักคุณ / จนถึงประเทศจีนและแอฟริกาพบ") ลำโพงที่ฟุ้งซ่าน ด้วยเสียงใหม่ มันเป็นเสียงของ ดี นาฬิกาซึ่งมาตรการเหล่านั้นน่ารำคาญของการส่งครั้ง ข้อความไม่อบอุ่น และการเลือนเป็นคนรักของ สำหรับ stanzas ต่อเก้า นาฬิกาเหล่านั้นไป และตายและ inescapability ของริ้วรอยและความตาย สิ่งที่จะเปิดลบเด็ด เราจะไม่ได้นอน: Shmoop ชอบส่วนอื่น ๆ ดีกว่าเวลานาฬิกาสุดท้ายซิป คู่รักจะหายไปนาน บทกวีลงท้าย ด้วยลำโพงเดิม ยังคงออกและเกี่ยวกับนานหลังจากที่มืด คน เดียว ใคร่ครวญความเงียบและน้ำลึก มืด เฮ้ ให้ทุกสิ่งรักนั้นเกิดอะไรขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

w.h. ol ' ทำให้มันชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้นในนี้ ชื่อ " ผมเดินออกมาหนึ่งเย็น " เป็นข้อบ่งชี้ที่ดีของสิ่งที่ว่ามันสังเกตของผู้พูดและความคิดในช่วงยามเย็น . ฟังดูดีใช่ไหม ? ก็ รอดูออเดน เริ่มต้นโดยการตั้งค่าฉาก ลำโพงออกสำหรับรีบจากไป . นี่ไม่ใช่ธรรมชาติเดิน มีถนนและฝูงชนของคน มันเป็นถนนในภาษาอังกฤษ . ลำโพง overhears คนรักอาชีพความรักของเขาว่า " ผมรักคุณมาก และมากที่ " แน่นอน ออเดนรัก quantifiers จะสวยเป็นพิเศษ เราไม่ได้พูดถึงดอกกุหลาบสีแดงที่นี่แต่แค่เป็นคนรักของเราจริงๆ ตีก้าวย่างของเขา ( " ฉันจะรักคุณ ที่รัก ผมรักคุณ / จนถึงประเทศจีนและแอฟริกาตรง " ) ผู้พูดเป็นฟุ้งซ่านโดยเสียงใหม่ มันเป็นเสียงของ , ดี , นาฬิกา measurers ที่น่ารำคาญของการผ่านเวลา ข้อความไม่อบอุ่น และ fuzzy ในฐานะคนรัก . . กับอีก 9 stanzas นาฬิกาเหล่านั้นไปบนและบนเกี่ยวกับการตายและ inescapability ของอายุและความตาย สิ่งที่ใช้เวลาเปิดเด็ดลบ เราจะไม่โกหก : shmoop ชอบส่วนอื่นดีกว่าโดยเวลาที่นาฬิกาก็ซิปมันคนรักที่จากไปนาน บทกวีจบลงกับลำโพงเดิม ยังคง ออกและเกี่ยวกับ หลังจากที่มืด , คนเดียว , ใคร่ครวญความเงียบและลึกมืดแม่น้ำ เฮ้ เกิดอะไรขึ้นกับความรักของ ?