Let us move on nine years. London w

Let us move on nine years. London was fifteen hundred years old, and a great city - for that time. A hundred thousand people or more lived there. The streets were very narrow and dirty, and the houses were made of wood.
The Canty family lived in a small, old house in a very dirty called offal Court. Other terribly poor families lived there, too, and the Cantys had one room. The mother and father had a bed in the corner; but Tom and two sisters, Bet and nan, slept on the floor.
Bet and nan were kind girls, and their mother was like them. But their father was a terrible man. He was a thief and beggar. Tom had to go begging every day, and when he came home with nothing, his father always hit him. But little Tom was not unhappy. His life was not unusual: all the father in Offal Court were bab to their children and hit them. At night, Tom's kind mother often brought him a piece of bread.
And then there was Old Andrew, too. He was a good old man, who liked to teach the children good ways. He taught Tom how to read and write, and told him stories about palaces and princes. Soon, Tom's head was full of these wonderful things. At night, he lay on the floor in his rags, tired and hungry; but in his dreams, he was a prince in a beautiful palace. He wanted only one thing:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขอให้เราย้ายไปเก้าปี ลอนดอนเป็นห้าร้อยปีและเป็นเมืองที่ดี - ในช่วงเวลานั้น แสนคนหรือมากกว่านั้นอาศัยอยู่ที่นั่น ถนนแคบมากและสกปรกและบ้านที่ทำจากไม้.
Canty ครอบครัวอาศัยอยู่ในขนาดเล็กบ้านเก่าในศาลที่เรียกว่าเครื่องสกปรกมาก อื่น ๆ ครอบครัวที่ยากจนมากอาศัยอยู่ที่นั่นด้วยและ Cantys มีหนึ่งห้อง พ่อและแม่มีเตียงในมุม; แต่ทอมและน้องสาวสองคน, เดิมพันและน่านนอนบนพื้น.
เดิมพันและน่านเป็นสาวประเภทและแม่ของพวกเขาเป็นเหมือนพวกเขา แต่พ่อของพวกเขาเป็นคนที่น่ากลัว เขาเป็นขโมยและขอทาน ทอมต้องไปขอทานทุกวันและเมื่อเขามาที่บ้านมีอะไรพ่อของเขามักจะตีเขา เล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ทอมไม่ได้ไม่มีความสุข ชีวิตของเขาก็ไม่ได้ผิดปกติ: พ่อทั้งหมดในเครื่องในศาลเป็นแบบให้กับเด็กของพวกเขาและตีพวกเขา ในเวลากลางคืนแม่ทอมชนิดมักจะนำเขาชิ้นส่วนของขนมปัง.
แล้วมีแอนดรูเก่าเกินไป เขาเป็นคนเก่าที่ดีที่ชอบที่จะสอนเด็กวิธีการที่ดี เขาสอนทอมวิธีการอ่านและเขียนและบอกเขาว่าเรื่องราวเกี่ยวกับพระราชวังและเจ้าชาย เร็ว ๆ นี้หัวของทอมก็เต็มไปด้วยสิ่งที่ยอดเยี่ยมเหล่านี้ ในเวลากลางคืนที่เขานอนอยู่บนชั้นในผ้าของเขาเหนื่อยและหิว; แต่ในความฝันของเขาเขาเป็นเจ้าชายในพระราชวังที่สวยงาม เขาต้องการเพียงสิ่งเดียวที่:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ให้เราย้ายในเก้าปี ลอนดอนเป็นสิบห้า ร้อยปี , และเมือง -- ดีสำหรับเวลาที่ ร้อยพันคนหรือมากกว่า อยู่ตรงนั้น ถนนแคบมาก และสกปรก และบ้านเรือนที่ทำจากไม้ canty
ครอบครัวอาศัยอยู่ในบ้านขนาดเล็ก เก่ามาก สกปรก เรียกว่าเครื่องในศาล ครอบครัวน่าสงสารชะมัด อื่นๆ อยู่ด้วย และ cantys มีห้องเดียวแม่และพ่อมีเตียงในมุม แต่ทอมและพี่น้องเงินน่าน , นอนบนพื้น .
เดิมพันและน่านเป็นประเภทหญิง และแม่ของพวกเขาชอบพวกเขา แต่พ่อเป็นผู้ชายที่แย่มาก เขาเป็นขโมยและขอทาน ทอมต้องไปขอทานทุกวัน และเมื่อเขากลับมาบ้านก็ไม่มีอะไร พ่อต้องตีเขา แต่ทอมก็ไม่ทุกข์ ชีวิตของเขาก็ไม่ได้ผิดปกติ :พ่อในเครื่องในศาลถูกบับให้กับเด็กของพวกเขาและตีมัน ตอนกลางคืน ทอมประเภทแม่มักจะพาเขาชิ้นส่วนของขนมปัง .
แล้วก็เก่าแอนดริวด้วย เขาเป็นผู้ชายที่แสนดี ที่ชอบสอนเด็กวิธีที่ดี เขาสอนทอมอ่านอย่างไรและเขียนอย่างไร และบอกเขาเกี่ยวกับเรื่องราวของพระราชวังและเจ้าชาย เร็ว ๆ นี้ หัว ทอม เต็มไปด้วยสิ่งสวยงามเหล่านี้ ตอนกลางคืนเขานอนบนพื้นในผ้าขี้ริ้วของเขา เหนื่อยและหิว แต่ในความฝันของเขา เขาเป็นเจ้าชายในพระราชวังที่สวยงาม เขาต้องการอย่างเดียว