ABSTRACT A major skeletal problem o

ABSTRACT A major skeletal problem of conventionally
caged hens is increased susceptibility to osteoporosis
mainly due to lack of exercise. Osteoporosis is characterized
by a progressive decrease in mineralized structural
bone. Whereas considerable attention has been
given to enriching laying cages, little research has been
conducted on providing caged pullets with furnishments,
in particular perches. The objective of the current
study was to determine if metal perches during all
or part of the life cycle of White Leghorns affected hen
musculoskeletal health, especially at end of lay. Treatments
during the pullet phase (hatch to 16.9 wk) entailed
cages with and without perches. Four treatments
were used during the laying phase (17 to 71 wk of age).
Treatment 1 chickens never had access to perches at
any point during their life cycle, typical of egg industry
practices in the United States for conventional cages.
Treatment 2 chickens had access to perches only during
the egg-laying phase, which was from 17 to 71 wk of
age. Treatment 3 chickens had access to perches only
during the pullet phase (0 to 16.9 wk of age). Treatment
4 chickens had perch access throughout their entire life
cycle (0 to 71 wk of age). Musculoskeletal health was
assessed by measuring muscle weights, bone mineralization,
bone fracture incidence, and keel bone deviations.
Muscle deposition of 71-wk-old hens increased when
given access to perches as pullets. Bone mineralization
of 71-wk-old hens also increased if given perch access
as adults. However, the disadvantage of the adult perch
was the higher incidence of keel deviations and keel
fractures at end of lay. The increase in bone mineralization
of the keel bone as a result of perch access during
the pullet and laying phases was not great enough to
prevent a higher incidence of keel bone fractures at end
of lay. Perch redesign and placement of perches within
the cage to minimize keel fractures and deviations are
possible solutions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่ออีกปัญหาสำคัญของดีcaged ไก่เป็นโรคกระดูกพรุนง่ายขึ้นส่วนใหญ่ขาดการออกกำลังกาย ลักษณะโรคกระดูกพรุนโดยก้าวหน้าลดลง mineralized โครงสร้างกระดูก ในขณะที่ได้รับความสนใจมากให้ค่ากรงวาง วิจัยเล็กน้อยได้วิธีการให้ caged pullets furnishmentsใน perches เฉพาะ วัตถุประสงค์ของปัจจุบันการศึกษาคือการ กำหนดถ้าโลหะเด็คในช่วงทั้งหมดหรือไก่ได้รับผลกระทบส่วนหนึ่งของวงจรชีวิตของ Leghorns สีขาวmusculoskeletal สุขภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สิ้นสุดของการวาง รักษาในระหว่างขั้นตอน pullet (แฮชแบบ 16.9 wk) entailedกรงมี และไม่ มี perches รักษา 4ใช้ระยะ laying (17-71 wk อายุ)รักษา 1 ไก่ไม่เคยมีถึง perches ที่ตลอดช่วงของวงจรชีวิต ทั่วไปของอุตสาหกรรมไข่ปฏิบัติในสหรัฐอเมริกาสำหรับกรงธรรมดาไก่รักษา 2 มีถึง perches เฉพาะช่วงระยะวางไข่ ซึ่งได้จาก 17 71 wk ของอายุ รักษา 3 ไก่ได้ถึง perches เท่านั้นระหว่างขั้นตอน pullet (0-16.9 wk อายุ) รักษา4 ไก่มีปลากะพงเข้าตลอดชีวิตของพวกเขาทั้งหมดรอบ (0-71 wk อายุ) สุขภาพ musculoskeletal ได้ประเมิน โดยการวัดน้ำหนักของกล้ามเนื้อ กระดูก mineralizationอุบัติการณ์ของกระดูกหักกระดูก และ keel กระดูกส่วนเบี่ยงเบนสะสมในกล้ามเนื้อของไก่อายุ 71 wk เพิ่มขึ้นเมื่อกำหนดถึง perches เป็น pullets กระดูก mineralizationของไก่อายุ 71 wk ยังเพิ่มให้เข้าปลากะพงเป็นผู้ใหญ่ อย่างไรก็ตาม ข้อเสียของปลากะพงที่ผู้ใหญ่มีอุบัติการณ์สูง keel เบี่ยงเบนและ keelกระดูกหักที่สุดของการวาง การเพิ่มขึ้นของกระดูก mineralizationของกระดูก keel จากปลากะพงเข้าระหว่างการ pullet และการวางระยะไม่ดีพอป้องกันการเกิดกระดูกหักกระดูก keel ท้ายที่สูงของการวาง ปลากะพงออกและวาง perches ภายในมีกรง keel กระดูกหักและส่วนเบี่ยงเบนการแก้ไขปัญหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อปัญหาที่สำคัญของโครงกระดูกอัตภาพไก่กรงเพิ่มความไวต่อโรคกระดูกพรุนส่วนใหญ่เนื่องจากการขาดการออกกำลังกาย โรคกระดูกพรุนเป็นลักษณะโดยการลดลงของความก้าวหน้าในโครงสร้างแร่ธาตุของกระดูก ในขณะที่ความสนใจมากได้รับการได้รับการเพิ่มคุณค่ากรงวางการวิจัยน้อยได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับการให้บริการที่มีกรงไก่รุ่นfurnishments, ในคอนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง วัตถุประสงค์ของปัจจุบันการศึกษาคือการตรวจสอบว่าคอนโลหะตลอดหรือเป็นส่วนหนึ่งของวงจรชีวิตของสีขาวLeghorns ไก่ได้รับผลกระทบด้านสุขภาพกระดูกและกล้ามเนื้อโดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนท้ายของการวาง การรักษาในช่วงไก่สาว (ที่ฟัก 16.9 สัปดาห์) ยกกรงที่มีและไม่มีคอน สี่การรักษาถูกนำมาใช้ในระหว่างขั้นตอนการวาง (17-71 สัปดาห์ของอายุ). การรักษา 1 ไก่ไม่เคยมีการเข้าถึงคอนที่จุดใดๆ ในช่วงวงจรชีวิตของพวกเขาโดยทั่วไปของอุตสาหกรรมไข่การปฏิบัติในประเทศสหรัฐอเมริกาสำหรับกรงธรรมดา. การรักษา 2 ไก่มี การเข้าถึงคอนเฉพาะในช่วงขั้นตอนการวางไข่ซึ่งเป็น17-71 สัปดาห์ของอายุ การรักษา 3 ไก่มีการเข้าถึงคอนเฉพาะในช่วงไก่สาว(ที่ 0-16.9 สัปดาห์อายุ) การรักษา4 ไก่มีการเข้าถึงคอนตลอดชีวิตของพวกเขาทั้งวงจร(0-71 สัปดาห์ของอายุ) สุขภาพกระดูกและกล้ามเนื้อได้รับการประเมินโดยการวัดน้ำหนักของกล้ามเนื้อ, กระดูก, อุบัติการณ์กระดูกหักและกระดูกเบี่ยงเบนกระดูกงู. การสะสมของกล้ามเนื้อของไก่ 71 สัปดาห์อายุที่เพิ่มขึ้นเมื่อได้รับการเข้าถึงคอนเป็นไก่รุ่น แร่กระดูกไก่ 71 สัปดาห์เก่าเพิ่มขึ้นหากมีการเข้าถึงคอนได้รับเป็นผู้ใหญ่ แต่ข้อเสียของคอนผู้ใหญ่เป็นอุบัติการณ์ที่สูงขึ้นของการเบี่ยงเบนกระดูกงูและกระดูกงูกระดูกหักในตอนท้ายของการวาง การเพิ่มขึ้นของกระดูกของกระดูกกระดูกงูเป็นผลมาจากการเข้าถึงคอนระหว่างไก่สาวและวางขั้นตอนก็ไม่ดีพอที่จะป้องกันไม่ให้เกิดอุบัติการณ์สูงขึ้นของกระดูกหักกระดูกงูในตอนท้ายของการวาง ออกแบบคอนและตำแหน่งของคอนภายในกรงเพื่อลดการเกิดกระดูกหักกระดูกงูและมีการเบี่ยงเบนการแก้ปัญหาที่เป็นไปได้