MarginThe Margin property describes

Margin
The Margin property describes the distance between an element and its peers in a layout situation, and also the distance between an element and the content area of a container that contains the element. If you think of elements as bounding boxes or rectangles where the dimensions are the ActualHeight and ActualWidth, the Margin layout applies to the outside of that rectangle and does not add pixels to the ActualHeight and ActualWidth. The margin is also not considered part of the element for purposes of hit testing and sourcing input events.
In general layout behavior, components of a Margin value are constrained last, and are constrained only after Heightand Width are already constrained all the way to 0. So, be careful with margins when the container is already clipping or constraining the element; otherwise, your margin could be the cause of an element not appearing to render (because one of its dimensions has been constrained to 0 after the margin was applied).
Margin values can be uniform, by using syntax like Margin="20". With this syntax, a uniform margin of 20 pixels would be applied to the element, with a 20-pixel margin on the left, top, right, and bottom sides. Margin values can also take the form of four distinct values, each value describing a distinct margin to apply to the left, top, right, and bottom (in that order). For example, Margin="0,10,5,25". The underlying type for the Margin property is a Thickness structure, which has properties that hold the Left, Top, Right, and Bottom values as separate Double values.
Margins are additive. For example, if two elements each specify a uniform margin of 10 pixels and they are adjacent peers in any orientation, the distance between the elements is 20 pixels.
Negative margins are permitted. However, using a negative margin can often cause clipping, or overdraws of peers, so it's not a common technique to use negative margins.
Proper use of the Margin property enables very fine control of an element's rendering position and the rendering position of its neighbor elements and children. When you use element dragging to position elements within the XAML designer in Visual Studio, you'll see that the modified XAML typically has values for Margin of that element that were used to serialize your positioning changes back into the XAML.
The Block class, which is a base class for Paragraph, also has a Margin property. It has an analogous effect on how thatParagraph is positioned within its parent container, which is typically a RichTextBlock or RichEditBox object, and also how more than one paragraph is positioned relative to other Block peers from the RichTextBlock.Blocks collection.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขอบพักขอบอธิบายถึงระยะห่างระหว่างองค์ประกอบและเพื่อนในสถานการณ์รูปแบบ และระยะห่างระหว่างองค์ประกอบพื้นที่เนื้อหาของคอนเทนเนอร์ที่ประกอบด้วยองค์ประกอบ ถ้าคุณคิดว่า องค์ประกอบเป็นวิ่งกล่องหรือสี่เหลี่ยมที่มีขนาด ActualHeight และ ActualWidth เค้าโครงขอบด้านนอกของสี่เหลี่ยมที่เกี่ยวข้องใน และเพิ่มพิกเซลให้กับ ActualHeight และ ActualWidth ขอบยังไม่ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งขององค์ประกอบของการทดสอบ และจัดหากิจกรรมเข้าชมโดยทั่วไปเค้าพฤติกรรม องค์ประกอบของค่าเผื่อที่จำกัดล่าสุด และที่จำกัดเฉพาะหลังจากที่ Heightand กว้างแล้วจะถูกจำกัดไปยัง 0 ดังนั้น ระมัดระวังกับขอบเมื่อคอนเทนเนอร์แล้วปหน้า หรือ constraining องค์ มิฉะนั้น กำไรของคุณอาจเป็นสาเหตุขององค์ประกอบไม่ปรากฏในการ แสดง (เนื่องจากหนึ่งมิติมีการจำกัด 0 หลังจากใช้ขอบ)ขอบค่าสามารถจะเหมือนกัน โดยใช้ไวยากรณ์เช่นกำไร = "20" ไวยากรณ์นี้ ขอบชุดของ 20 พิกเซลจะถูกประยุกต์ใช้ไปยังองค์ประกอบ กับขอบ 20 พิกเซลซ้าย ด้านบน ขวา และด้านล่าง ค่ากำไรยังสามารถใช้รูปแบบของสี่ค่า แต่ละค่าที่อธิบายขอบแตกต่างกันกับด้านซ้าย ด้านบน ขวา และด้านล่าง (ตามลำดับ) เช่น Margin = "0,10,5,25" ชนิดพื้นฐานของคุณสมบัติขอบเป็นโครงสร้างความหนา ซึ่งมีคุณสมบัติที่เก็บค่าเป็นค่าคู่แยกซ้าย บน ขวา และด้านล่างขอบจะเติม ตัวอย่างเช่น ถ้าสององค์ระบุขอบเหมือนกันของพิกเซล 10 และพวกเขาเป็นเพื่อนที่อยู่ติดกันในทุกทิศทาง ระยะทางระหว่างองค์ประกอบมี 20 พิกเซลค่าจะได้รับอนุญาต อย่างไรก็ตาม โดยใช้ขอบลบมักจะทำให้รูปวาด หรือ overdraws ของเพื่อน ดังนั้นมันไม่ใช่เทคนิคทั่วไปจะใช้ค่าการใช้ที่ดินหลักประกันช่วยให้การควบคุมตำแหน่งขององค์ประกอบสีและตำแหน่งการแสดงผลขององค์ประกอบของเพื่อนบ้านและเด็กดีมาก เมื่อคุณใช้การลากองค์ประกอบการวางตำแหน่งองค์ประกอบภายในตัวออกแบบ XAML ใน Visual Studio คุณจะเห็นว่า แก้ไข XAML โดยทั่วไปมีค่าสำหรับระยะขอบของธาตุที่ใช้เป็นอนุกรมการเปลี่ยนแปลงตำแหน่งไป XAMLชั้นบล็อก ซึ่งเป็นคลาสพื้นฐานสำหรับย่อหน้า มีคุณสมบัติขอบ มันมีผลต่อคล้ายวิธีวางภายในบรรจุภัณฑ์หลัก มีวัตถุ RichTextBlock หรือ RichEditBox, thatParagraph และเพียร์วิธีมากกว่าหนึ่งย่อหน้าถูกวางตำแหน่งสัมพันธ์กับบล็อกอื่น ๆ จากการรวบรวม RichTextBlock.Blocks

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Margin
คุณสมบัติขอบอธิบายระยะห่างระหว่างองค์ประกอบและเพื่อนของมันอยู่ในสถานการณ์รูปแบบและยังมีระยะห่างระหว่างองค์ประกอบและพื้นที่เนื้อหาของภาชนะที่มีองค์ประกอบ หากคุณคิดว่าเป็นองค์ประกอบ bounding กล่องหรือสี่เหลี่ยมที่มีขนาดเป็น ActualHeight และ ActualWidth เค้าโครงหลักประกันนำไปใช้นอกของสี่เหลี่ยมที่และไม่เพิ่มพิกเซลกับ ActualHeight และ ActualWidth อัตรากำไรขั้นต้นยังไม่ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งขององค์ประกอบสำหรับวัตถุประสงค์ของการทดสอบการตีและการป้อนข้อมูลการจัดหาเหตุการณ์.
ในพฤติกรรมรูปแบบทั่วไป, ส่วนประกอบของมูลค่าขอบมีข้อ จำกัด ที่ผ่านมาและมีข้อ จำกัด เฉพาะหลังจาก Heightand กว้างมีข้อ จำกัด อยู่แล้วทุกทางไป 0 ดังนั้นต้องระมัดระวังกับอัตรากำไรขั้นต้นเมื่อภาชนะที่มีอยู่แล้วหรือตัด constraining องค์ประกอบ; มิฉะนั้นอัตรากำไรขั้นต้นของคุณอาจเป็นสาเหตุขององค์ประกอบที่ไม่ปรากฏในการแสดงผล (เพราะหนึ่งในมิติที่ได้รับการ จำกัด ให้เป็น 0 หลังจากที่อัตรากำไรขั้นต้นถูกนำไปใช้) ได้.
ค่า Margin สามารถจะเหมือนกันโดยใช้ไวยากรณ์เช่น Margin = "20" ด้วยรูปแบบนี้เป็นอัตรากำไรสม่ำเสมอของพิกเซล 20 จะถูกนำไปใช้กับองค์ประกอบที่มีอัตรากำไรขั้นต้น 20 พิกเซลด้านซ้ายด้านบนขวาและด้านข้างด้านล่าง ค่ามาร์จิ้นยังสามารถใช้รูปแบบของสี่ค่าที่แตกต่างกันที่มูลค่าการอธิบายอัตรากำไรขั้นต้นที่แตกต่างกันในแต่ละที่จะใช้ไปทางซ้ายด้านบนขวาและด้านล่าง (ตามลำดับ) ยกตัวอย่างเช่น Margin = "0,10,5,25" ประเภทพื้นฐานสำหรับทรัพย์สินหลักประกันเป็นโครงสร้างหนาซึ่งมีคุณสมบัติที่ถือซ้ายด้านบนขวาและล่างค่าเป็นค่าดับเบิลแยกต่างหาก.
ขอบเป็นสารเติมแต่ง ตัวอย่างเช่นถ้าสององค์ประกอบแต่ละระบุขอบเครื่องแบบ 10 พิกเซลและพวกเขาเป็นเพื่อนร่วมงานที่อยู่ติดกันในแนวใด ๆ ระยะห่างระหว่างองค์ประกอบคือ 20 พิกเซล.
อัตรากำไรเชิงลบจะได้รับอนุญาต อย่างไรก็ตามการใช้ขอบเชิงลบมักจะทำให้เกิดการตัดหรือ overdraws ของคนรอบข้างจึงไม่ใช่วิธีการทั่วไปในการใช้อัตรากำไรเชิงลบ.
ใช้ที่เหมาะสมของทรัพย์สินหลักประกันช่วยให้การควบคุมที่ดีมากของตำแหน่งการแสดงผลขององค์ประกอบและตำแหน่งการแสดงผลขององค์ประกอบเพื่อนบ้าน และเด็ก เมื่อคุณใช้องค์ประกอบลากไปยังตำแหน่งองค์ประกอบภายในออกแบบ XAML ใน Visual Studio, คุณจะเห็นว่าแก้ไข XAML มักจะมีค่ามาร์จิ้นขององค์ประกอบที่ถูกนำมาใช้เป็นอันดับตำแหน่งของคุณกลับเข้ามาในการเปลี่ยนแปลง XAML ได้.
ชั้นบล็อกซึ่ง เป็นชั้นฐานสำหรับการย่อหน้านอกจากนี้ยังมีคุณสมบัติที่ขอบ มันยังมีผลคล้ายกับวิธี thatParagraph อยู่ในตำแหน่งที่อยู่ในภาชนะที่แม่ของมันซึ่งโดยปกติจะเป็น RichTextBlock หรือ RichEditBox วัตถุและยังเป็นวิธีที่มากกว่าหนึ่งวรรคอยู่ในตำแหน่งที่สัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ ที่ถูกบล็อกจากการเก็บ RichTextBlock.Blocks

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ล้านบาทส่วนคุณสมบัติอธิบายถึงระยะห่างระหว่างองค์ประกอบและเพื่อนในรูปแบบสถานการณ์ และระยะห่างระหว่างองค์ประกอบและเนื้อหาของพื้นที่ภาชนะที่ประกอบด้วยธาตุ ถ้าคุณคิดว่าขององค์ประกอบที่เป็นกล่องสี่เหลี่ยมที่วิ่งหรือมิติและเป็น actualheight actualwidth , ขอบเค้าโครงกับด้านนอกของสี่เหลี่ยมผืนผ้าและไม่เพิ่มพิกเซลเพื่อ actualheight และ actualwidth . ขอบยังไม่ถือเป็นส่วนหนึ่งขององค์ประกอบสำหรับวัตถุประสงค์ของการทดสอบและการจัดหากิจกรรมตีใส่พฤติกรรมในรูปแบบทั่วไป องค์ประกอบของอัตราค่าอย่างต่อเนื่อง ล่าสุด , และข้อ จำกัด เฉพาะหลังกว้าง heightand แล้วบังคับเลย 0 ดังนั้น ระวังขอบภาชนะ แล้วเมื่อตัดหรือจำกัดองค์ประกอบ ไม่งั้นขอบของคุณอาจเป็นสาเหตุขององค์ประกอบที่ไม่ปรากฏที่จะให้ ( เพราะหนึ่งในมิติของตนถูกบังคับให้ 0 หลังจากสมัคร )ค่าขอบสามารถเครื่องแบบ โดยใช้ไวยากรณ์เหมือนขอบ = " 20 " กับไวยากรณ์นี้ ขอบชุด 20 พิกเซลจะใช้องค์ประกอบที่มี 20 พิกเซลขอบบนซ้าย , บน , ขวาและด้านล่าง ค่าขอบยังสามารถใช้รูปแบบของ 4 ค่าแต่ละค่าอธิบายขอบชัดเจน ทาซ้าย บน ขวา ล่าง ( เพื่อ ) ตัวอย่างเช่น บริษัท = " 0,10,5,25 " ต้นแบบประเภทหลักประกันทรัพย์สินเป็น โครงสร้างหนา ซึ่งมีสรรพคุณที่ถือซ้าย บนขวา และล่างแยกค่าสองค่าบริษัทเสริม ตัวอย่างเช่นถ้าสององค์ประกอบแต่ละระบุขอบของชุด 10 พิกเซลและพวกเขาจะติดเพื่อน ในทิศทางใด ๆ ระยะทางระหว่างองค์ประกอบ 20 พิกเซลขอบเชิงลบที่ได้รับอนุญาต อย่างไรก็ตาม การใช้ขอบเชิงลบมักจะก่อให้เกิดการตัด หรือ overdraws ของเพื่อนแล้ว มันไม่ได้เป็นเทคนิคทั่วไปในการใช้ระยะขอบที่เป็นลบการใช้ที่เหมาะสมของบริษัทคุณสมบัติช่วยควบคุมที่ดีมากขององค์ประกอบของการแสดงผลตำแหน่งและแสดงตำแหน่งขององค์ประกอบของเพื่อนบ้านและเด็ก เมื่อคุณใช้องค์ประกอบการลากองค์ประกอบตำแหน่งภายใน Designer XAML ใน Visual Studio , คุณจะเห็นว่าการแก้ไข XAML โดยทั่วไปจะมีค่าสำหรับขอบขององค์ประกอบที่ใช้ในการทำให้เป็นอนุกรมตำแหน่งของคุณการเปลี่ยนแปลงกลับมาเป็น XAML .บล็อกชั้น ซึ่งเป็นชั้นฐานสำหรับย่อหน้ายังมีอัตราคุณสมบัติ มันมีผลกระทบที่คล้ายกันในวิธีที่ thatparagraph ตั้งอยู่ภายในภาชนะของผู้ปกครอง ซึ่งเป็นปกติ richtextblock หรือ richeditbox วัตถุและวิธีการมากกว่าหนึ่งย่อหน้า คือ วางเทียบกับอื่น ๆบล็อกเพื่อนจาก richtextblock บล็อกคอลเลกชัน