In one study, Kosslyn (1973) had pa

In one study, Kosslyn (1973) had participants study drawings of objects such as those shown in Figure 8.8. Notice that these drawings are elongated either vertically or horizontally and that each has three easily describable parts: two ends and the middle. After the initial learning phase, participants were told to form an image of one of drawings and then to “look for” a particular part (for example, the petals …(ดูไม่ออก) of the flower). Some participants were told to focus first on one part of the image (for example, the top or the left) and then to scan, looking for the designated part. Kosslyn’s results showed that the longer the distance from the designated end to the location of the part, the longer it took people to say whether the part they were looking for was in the drawing. So, for example, participants told to form an image of the flower and to start scanning at the bottom took longer to “find” the petals (at the top of the drawing) than they did to “find” the leaves (in the middle of the drawing). Presumably, this is because the visual image formed preserves many of the spatial characteristics of the drawings such that parts of the drawings that are separated in space are also separated in the image.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษา Kosslyn (1973) มีผู้เข้าร่วมศึกษาภาพวาดของวัตถุเช่นที่แสดงในรูปที่ 8.8 ประกาศว่า ภาพวาดเหล่านี้ถูกยืดออกในแนวตั้ง หรือแนวนอน และว่า มีสามส่วน describable ได้อย่างง่ายดาย: สองปลายและตรงกลาง หลังจากขั้นตอนเริ่มต้นการเรียนรู้ ผู้เรียนก็บอกว่า จะเป็นภาพของหนึ่งของภาพวาดและการ "ค้นหา" เฉพาะบางส่วน (เช่น กลีบ... (ดูไม่ออก) ของดอกไม้) บางคนก็บอกว่า จะโฟกัสแรกบนส่วนหนึ่ง ของภาพ (เช่น ด้านบนหรือด้านซ้าย) แล้วไปสแกน มองหาส่วนที่กำหนด ผลของ Kosslyn พบว่าระยะยาวจากสิ้นสุดกำหนดที่ตั้งของส่วน อีกต่อไปก็เอาคนที่จะบอกว่า ส่วนพวกเขากำลังค้นหาในรูปวาด ดังนั้น เช่น ร่วมบอกว่า เป็นภาพของดอกไม้ และเพื่อเริ่มการสแกนที่ด้านล่างเอาในการ "ค้นหา" กลีบ (ด้านบนของรูปวาด) กว่าทำเพื่อ "ค้นหา" ใบ (ตรงกลางรูปวาด) เพราะนี่คือรูปภาพที่เกิดขึ้นรักษาหลายของลักษณะเชิงพื้นที่ของภาพวาดซึ่งยังแยกส่วนของภาพวาดที่แยกจากกันในพื้นที่ในภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษา Kosslyn (1973) มีผู้เข้าร่วมการศึกษาภาพวาดของวัตถุดังกล่าวเป็นผู้ที่แสดงในรูปที่ 8.8 ขอให้สังเกตว่าภาพวาดเหล่านี้จะถูกยืดออกไปทั้งในแนวตั้งหรือแนวนอนและแต่ละคนมีสามส่วนพรรณนาได้อย่างง่ายดาย: ปลายทั้งสองข้างและตรงกลาง หลังจากขั้นตอนการเรียนรู้ครั้งแรกผู้เข้าร่วมได้รับการบอกว่าจะสร้างภาพของหนึ่งในภาพวาดและจากนั้นจะ "มองหา" ส่วนใดส่วนหนึ่ง (เช่นกลีบ ... (ดูไม่ออก) ของดอกไม้) ผู้เข้าร่วมบางคนก็บอกว่าจะให้ความสำคัญเป็นครั้งแรกในส่วนหนึ่งของภาพ (เช่นด้านบนหรือด้านซ้าย) และจากนั้นในการสแกนที่กำลังมองหาส่วนที่กำหนด ผลการ Kosslyn แสดงให้เห็นว่าอีกต่อไประยะทางจากปลายกำหนดให้สถานที่ตั้งของส่วนอีกต่อไปก็เอาคนที่จะบอกได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งที่พวกเขากำลังมองหาอยู่ในภาพวาด ดังนั้นสำหรับตัวอย่างเช่นผู้เข้าร่วมบอกว่าจะสร้างภาพของดอกไม้และที่จะเริ่มต้นการสแกนที่ด้านล่างใช้เวลานานในการ "ค้นหา" กลีบ (ที่ด้านบนของการวาดภาพ) กว่าที่พวกเขาจะ "พบ" ใบ (ที่อยู่ตรงกลาง ของการวาดภาพ) สันนิษฐานนี้เป็นเพราะภาพที่เกิดขึ้นจะเก็บรักษาหลายลักษณะเชิงพื้นที่ของภาพวาดดังกล่าวว่าบางส่วนของภาพวาดที่จะถูกแยกออกไปในอวกาศจะถูกแยกออกยังอยู่ในภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษาหนึ่ง kosslyn ( 1973 ) มีผู้เข้าร่วมการศึกษาภาพวาดของวัตถุเช่นที่แสดงในรูปที่ 8.8 . สังเกตได้ว่ารูปพวกนี้ยาวทั้งในแนวตั้ง หรือแนวนอน และแต่ละคนมีสามส่วนบอกได้อย่างง่ายดาย : สองปลาย และกลาง หลังจากขั้นตอนการเรียนรู้เบื้องต้น ได้แก่ บอกเพื่อสร้างภาพลักษณ์ของคนวาดแล้ว " ค้นหา " ส่วนที่เฉพาะเจาะจง ( เช่น กลีบ . . . . . . . ( ดูไม่ออก ) ของดอกไม้ ) ผู้เข้าร่วมบางคนบอกว่าโฟกัสแรกบนส่วนหนึ่งของภาพ ( เช่น ด้านบนหรือด้านซ้าย ) แล้วสแกนหาเขต ส่วน kosslyn ก็พบว่ายิ่งห่างจากเขตสิ้นสุดสถานที่ส่วน อีก เอา คน ว่า ส่วนที่พวกเขากำลังมองหาในการวาดภาพ ดังนั้นตัวอย่างเช่นผู้เข้าร่วมบอกเพื่อสร้างภาพลักษณ์ของดอกไม้และเริ่มการสแกนที่ด้านล่างได้อีกต่อไป " ค้นหา " กลีบ ( ที่ด้านบนของภาพ ) กว่าที่พวกเขาทำเพื่อ " ค้นหา " ใบ ( กลางภาพ ) สันนิษฐานได้ว่า นี้เป็นเพราะภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในหลายลักษณะพื้นที่ของภาพวาดเช่นที่ส่วนของภาพวาดที่แยกจากกันในพื้นที่ยังแยกภาพ