Zhou Dekun was on the verge of tear

Zhou Dekun was on the verge of tears. Even after everything that had happened, he didn’t understand why this man just wouldn’t believe him. Perhaps the act he had put on before had simply been too convincing. The man apparently really did believe that he was looking down on him.

Meng Hao cleared his throat and then hesitantly said, “Oh, I’m sorry, I’m not a local alchemist. I just lost a match to Grandmaster Zhou, and was told to leave the city. I’m afraid I can’t compete with you in alchemy.” He sighed, looking apologetic.

Hearing this, Zhou Dekun’s face immediately fell, and he began to howl inwardly with anguish. “You’re my ancestor, alright? My ancestor! Can you just not do this to me….”

Second Elder, the one who had previously demanded that Meng Hao leave the city, now looked angrily over toward Zhou Dekun. ‘Why can’t you just take out the medicinal pill, Grandmaster Zhou,’ he thought. ‘Why cause all this trouble?’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Dekun โจวถูกหมิ่นน้ำตา หลังจากทุกอย่างที่ได้เกิดขึ้น เขาไม่เข้าใจทำไมคนนี้ก็จะไม่เชื่อเขา บางทีการกระทำที่เขาทำอยู่ก่อนมีเพียงถูกเกินไปหลอกลวง คนเห็นได้ชัดว่าไม่เชื่อจริง ๆ ว่า เขาต้องลงเขาเฮา เมงล้างคอของเขาแล้ว วัยกล่าว ว่า "โอ้ ขอโทษ ฉันไม่กลในท้องถิ่น ฉันสูญเสียการแข่งขัน Grandmaster โจว เพียงบอกว่า จะออกจากเมือง "ผมกลัวผมไม่สามารถแข่งขันกับคุณในการเล่นแร่แปรธาตุ" เล่าปี่ กำลังขออภัยได้ยินนี้ โจว Dekun หน้าทันทีลดลง และเขาเริ่มเห่าหอนอย่างภายใน ด้วยความปวดร้าว "คุณเป็นบรรพบุรุษของฉัน ไม่เป็นไร บรรพบุรุษของฉัน คุณไม่เพียงอย่างไรให้ฉันนี้... "พี่สอง ผู้ที่ก่อนหน้านี้ได้เรียกร้องให้ เฮาเมงออกจากเมือง ตอนนี้มองด้วยความโกรธมากกว่าขึ้นไป Dekun โจว เขาคิดว่า 'ทำไมไม่คุณเพียงนำออก ยาสมุนไพร โจว Grandmaster,' 'ทำไมถึงทำให้เกิดปัญหานี้'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โจว Dekun ถูกหมิ่นของน้ำตา แม้หลังจากที่ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเขาไม่เข้าใจว่าทำไมผู้ชายคนนี้ก็จะไม่เชื่อเขา บางทีการกระทำที่เขาได้วางอยู่บนก่อนที่จะได้รับเพียงอีกเชื่อเกินไป คนที่เห็นได้ชัดจริงๆไม่เชื่อว่าเขากำลังมองลงมาที่เขา. เม้งเฮากระแอมแล้วอ้อมแอ้มกล่าวว่า "โอ้ฉันขอโทษฉันไม่ได้เป็นนักเล่นแร่แปรธาตุท้องถิ่น ฉันเพียงแค่หายไปตรงกับมาสเตอร์โจวและถูกสั่งให้ออกจากเมือง ฉันกลัวฉันไม่สามารถแข่งขันกับคุณในการเล่นแร่แปรธาตุ. "เขาถอนหายใจมองขอโทษ. ได้ยินอย่างนี้แล้วใบหน้าโจว Dekun ทันทีลดลงและเขาก็เริ่มที่จะเห่าหอนในใจด้วยความปวดร้าว "คุณบรรพบุรุษของฉันไม่เป็นไร? บรรพบุรุษของฉัน! สามารถคุณก็ไม่ทำเช่นนี้เพื่อฉัน ... . " พี่สองคนที่เคยถามว่าเม้งเฮาออกจากเมืองตอนนี้มองด้วยความโกรธที่มีต่อโจวกว่า Dekun 'ทำไมคุณไม่สามารถเพียงแค่ใช้เวลาออกยาสมุนไพรมาสเตอร์โจว' เขาคิดว่า 'ก่อให้เกิดปัญหาทั้งหมดนี้ทำไม?'

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โจว dekun ถูกหมิ่นของน้ำตา หลังจากทุกอย่างที่เกิดขึ้น เขาไม่เข้าใจว่าทำไมชายคนนี้ก็ไม่เชื่อเขา บางทีการกระทำที่เขาใส่ก่อนเพียงแค่ดูน่าเชื่อถือ ผู้ชายที่เห็นได้ชัดก็เชื่อว่าเขาคือดูถูกเขาเมิ่งเฮ่าล้างคอ แล้วอ้อมแอ้มกล่าวว่า " โอ้ ขอโทษครับ ผมไม่ใช่นักเล่นแร่แปรธาตุท้องถิ่น ฉันแพ้ในการแข่งกับอาจารย์ปู่โจว และถูกสั่งให้ออกไปจากเมือง ผมเกรงว่าผมจะไม่สามารถแข่งขันกับคุณในการเล่นแร่แปรธาตุ " เขาถอนหายใจ มองเชิงขอโทษได้ยินแบบนี้ ใบหน้าของโจว dekun ทันทีลดลงและเขาเริ่มร่ำไห้อยู่ในใจกับความเจ็บปวด " คุณเป็นบรรพบุรุษของฉันนะ บรรพบุรุษของฉัน ! คุณจะไม่ทำแบบนี้กับฉัน . . . . . . . "สองผู้เฒ่าคนหนึ่งที่เคยเรียกร้องว่า เมิ่งฮ่าวหนีออกจากเมือง ตอนนี้ดูเกรี้ยวกราดกว่าต่อโจว dekun . " ทำไมคุณไม่แค่เอาเม็ดยา Grandmaster โจว " เขาคิด ทำไมปัญหาของทั้งหมด ? "