1.1. SoftwoodWood fibers are divide

1.1. Softwood

Wood fibers are divided into two main categories – softwood and hardwood (fibers derived from respectively – soft conifers and hard deciduous trees). Softwood is the common name given to conifers, classified botanically as Gymnosperms, which means that their seeds are not enclosed in the ovary of the flower. The main difference in the anatomy of soft and hardwoods is lack of pores in softwood species. Softwoods have usually bearing in cone form plants with needle or scale-like evergreen leaves. In comparison to hardwoods, softwoods represent a smaller percentage of the diversity seen in the structure and morphology. Beyond that softwoods have a simpler structure than hardwoods, because it consists of only two types of cell which exhibits little variation. The basic structural elements of softwood are longitudinal tracheids – long and slender cells (90%), besides this – transversely oriented ray parenchyma (10%). The arrangement of tracheids is ordered, they are placed in neat rows within the trunk. Longitudinal elements are responsible for all structural support and conduction. The ray parenchyma ensures conduction and storage in the transverse direction. Common species of softwoods used in wood–plastic include pine, spruce, and fir. For the purposes of wood–plastic composite production the wood flour or very short fibers are used. In most cases, these can be obtained directly from forest product companies, such as sawmills, limber mills as a byproduct of wood processing. One exception from the rule is the automotive industry where also long fibers from softwood are used at compression molding of thermoplastic composites (Bledzki et al., 2002, Bledzki et al., 2006, Green et al., 1999, Östman, 1985, Mohanty et al., 2005 and Shmulsky and Jones, 2011).

1.2. Abaca

Abaca is extracted from the leaf sheath around the trunk of the abaca plant (Musa textilis), which is a species of banana tree native to the Philippines. Presently, banana fiber is a waste product of banana cultivation. Therefore, the manufacturing of fibers for industrial purposes is possible at the cost of their processing. The world’s leading abaca fiber producer is the Philippines (57,000 t in 2010), and the second – Ecuador (10,000 t in 2010).

A single fiber has a length up to 3 m. Abaca fiber exhibits great mechanical strength (it is considered the strongest among natural fibers) and resistance to saltwater damage and is lustrous and light beige in color. Even in comparison to its synthetic counterparts (like nylon), abaca fiber has higher tensile strength and lower elongation.

Abaca is still used in the production of ropes, twines, fishing lines, and nets, as well as coarse cloth for sacking. It is also used for abaca clothing, curtains, screens, and furnishing. However, most of fibers are processed into specialty paper e.g., for tea and coffee bags, sausage casing paper, currency notes, cigaret filter papers, vacuum bags, and more. In some applications in automotive industry abaca fibers have a potential to substitute glass fibers. They have been used for many years by Daimler–Chrysler in the production of interior and exterior car parts ( FAO, 2014, Bledzki et al., 2006 and Koronis et al., 2013).

1.3. Jute

Jute is the most important plant alongside with cotton that are cultivated solely for their fibers. Jute fibers are extracted from the bark of the white jute plant (Corchorus capsularis) and from tossa jute (C. olitorius) by either biological or chemical retting process. It is characterized by golden and silky shine and therefore, known as ‘the Golden Fiber’. A single jute fiber has a length ranging from 1 to 4 m. Jute fibers consist mostly of cellulose and lignin. The structure of a jute fiber has a polygonal section of various sizes, which results in uneven thickness of fiber cell walls, and this in turn causes variations in strength.

Jute bast fiber is separated from the pith in a retting process. In case of water retting, cut jute stalks are placed in ponds for several weeks. Microbial action in the pond softens the jute fiber and weakens the bonds between the individual fibers and the pith. The fiber strands are then manually stripped from the jute stick and hung on racks to dry.

Jute fibre is a good insulator and it has antistatic properties. Moreover, it is characterized by moderate moisture retention. It is resistant to microorganisms, but not to chemical and photochemical attack. Due to a high lignin content (up to 20%), jute fibers are brittle, but strong and have a low extension to break (about 1.5%). Jute fibers are used in many sectors of industry, like fashion, travel, luggage, furnishing and in the production of carpets and other floor coverings, and last but not least as a reinforcement in biocomposites (FAO, 2014, Mohanty et al., 2005 and Koronis et al., 2013).

1.4. Kenaf

Kenaf, known also as Hibiscus cannabinus is a plant in the genus Hibiscus and has about 300 species. It is a warm season annual fiber crop of the Malvaceae family, which is known for its economic importance and it is closely related to cotton and okra. It originated from Africa, but nowadays it is planted in many parts of the world owing to its low growing requirements. It reaches heights up to 2.4 to 6 m in 5 months. This plant is distinguished by highest carbon dioxide absorption among other plants (1 t of kenaf absorbs 1.5 t of atmospheric carbon dioxide).

The fibers in kenaf are situated in the bast (cortical layer) and core (wood). The bast constitutes 40% of the plant. The single fibers are 2–6 m long. Kenaf fibers are usually extracted using the same method as in jute. However, environmental concerns prevent the retting of kenaf fiber in some countries, therefore, alternative means of separating the bast from the pith are employed. In dry separation, which fractures the pith, the kenaf stalk is chopped into shorter lengths. Subsequently standard screening and air separation techniques can be used to separate the two different materials. Commercially, kenaf bast fiber separated this way can be purchased 98% pith-free.

Kenaf fiber has a pale color because it contains less noncellulosic compounds than e.g., jute. Its fibers are coarse and quite brittle. It exhibits breaking strength similar to jute (Bledzki et al., 2002, Mohanty et al., 2005 and Koronis et al., 2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1.1. ไม้เส้นใยไม้แบ่งออกเป็นสองประเภทหลัก – ไม้และไม้ (เส้นใยมาตามลำดับ – นุ่ม conifers และต้นไม้ผลัดใบยาก) ไม้เป็นชื่อทั่วไปให้ conifers, botanically จัดเป็น Gymnosperms ซึ่งหมายความ ว่า เมล็ดของพวกเขาจะไม่อยู่ในรังไข่ของดอกไม้ ความแตกต่างหลักของกายวิภาคศาสตร์ของอ่อนและไม้เนื้อแข็งไม่มีรูขุมขนในพันธุ์ไม้ได้ Softwoods ได้ปกติแบริ่งในพืชฟอร์มกรวยเข็มหรือใบเอเวอร์กรีนสเกลเหมือน โดยไม้เนื้อแข็ง softwoods แสดงเปอร์เซ็นต์ขนาดเล็กความหลากหลายในโครงสร้างและสัณฐานวิทยาของ นอกเหนือจากนั้น softwoods มีโครงสร้างง่ายกว่ากว่าไม้เนื้อแข็ง เนื่องจากมันประกอบด้วยเซลล์ซึ่งจัดแสดงการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยเพียงสองชนิด องค์ประกอบโครงสร้างพื้นฐานของไม้มี tracheids ระยะยาว – ยาว และสเลนเดอร์เซลล์ (90%), นอกจากนี้ – เรย์ transversely แนวพาเรงไคมา (10%) การจัดเรียงของ tracheids สั่ง พวกเขาจะอยู่ในแถวเรียบร้อยภายในลำต้น องค์ประกอบของระยะยาวมีหน้าที่ในการสนับสนุนโครงสร้างทั้งหมดและการนำ พาเรงไคมาเรย์ให้แน่ใจว่าการนำและการจัดเก็บในทิศทางที่ transverse พันธุ์ softwoods ใช้ในไม้พลาสติกทั่วไปได้แก่สน spruce และเฟอร์ สำหรับวัตถุประสงค์ในการผลิตโดยรวมของไม้พลาสติก แป้งไม้หรือเส้นใยที่สั้นมากจะใช้ ในกรณีส่วนใหญ่ เหล่านี้สามารถได้รับโดยตรงจากบริษัทผลิตภัณฑ์ป่า เช่นมีโปรโมชั่น ลัอ limber เป็นจิตสำนึกของการประมวลผลไม้ ยกเว้นจากกฎเป็นอุตสาหกรรมยานยนต์ที่ยาวเส้นใยจากไม้จะใช้ที่อัดพลาสติกของเทอร์โมพลาสติกคอมโพสิต (Bledzki et al., 2002, Bledzki et al. ปี 2006 สีเขียวและ al., 1999, Östman, 1985, Mohanty et al., 2005 และ Shmulsky และโจนส์ 2011)1.2. อาบาคาโฮเต็ลอาบาคาโฮเต็ลสกัดจาก sheath ใบรอบ ๆ ลำต้นของพืชอาบาคาโฮเต็ล (Musa textilis), ซึ่งเป็นพันธุ์พื้นเมืองฟิลิปปินส์ต้นกล้วย ปัจจุบัน ใยกล้วยเป็นสินค้าเสียของการเพาะปลูกกล้วย ดังนั้น การผลิตเส้นใยอุตสาหกรรมได้ค่าการประมวลผล ผลิตเส้นใยอาบาคาโฮเต็ลชั้นนำของโลกคือ ฟิลิปปินส์ (57,000 t ใน 2010), และ สองเอกวาดอร์ (10000 t ในปี 2553)เส้นใยเดี่ยวมีความยาวขึ้น 3 เมตรอาบาคาโฮเต็ลไฟเบอร์จัดแสดงเครื่องจักรกลความแข็งแกร่งมาก (ถือว่าแข็งแกร่งระหว่างเส้นใยธรรมชาติ) และทนทานต่อความเสียหายเค็มและสีเบจษะ และแสงสี แม้ โดยคู่ของสังเคราะห์ (เช่นไนล่อน), ใยอาบาคาโฮเต็ลมี elongation ต่ำและแรงสูงยังได้ใช้ในการผลิตเชือก twines สาย และตาข่าย ตลอดจนผ้าหยาบอาบาคาโฮเต็ลสำหรับ sacking นอกจากนี้ยังใช้สำหรับอาบาคาโฮเต็ลเสื้อ ผ้า ม่าน หน้าจอ และตกแต่ง อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่ของเส้นใยการประมวลผลเป็นกระดาษพิเศษเช่น ชากาแฟถุง ไส้กรอกปลอกกระดาษ สกุลเงินหมายเหตุ cigaret ตัวกรองเอกสาร ถุงสูญญากาศ และอื่น ๆ การ ในโปรแกรมประยุกต์บางโปรแกรมในเส้นใยอาบาคาโฮเต็ลอุตสาหกรรมยานยนต์มีศักยภาพเพื่อทดแทนเส้นใยแก้ว พวกเขาใช้เวลาหลายปีเดมเลอร์ไครสเลอร์ในการผลิตชิ้นส่วนภายใน และภายนอกรถ (FAO, 2014, Bledzki และ al., 2006 และ Koronis et al., 2013)1.3. ปอปอเป็นพืชสำคัญควบคู่ไปกับฝ้ายที่ปลูกสำหรับเส้นใยของพวกเขาแต่เพียงผู้เดียว ไหมพรมเส้นใยที่สกัด จากเปลือกของพืชปอขาว (Corchorus capsularis) และปอ tossa (C. olitorius) โดย retting กระบวนการเคมีหรือชีวภาพ มันเป็นลักษณะขัดทอง และซิลคี้โอคส์ และดังนั้น เรียกว่า 'ใยทอง' ใยปอเดียวยาวตั้งแต่ 1 เมตร 4 เส้นใยปอที่ส่วนประกอบของเซลลูโลสและ lignin ส่วนใหญ่ได้ โครงสร้างของใยปอมีส่วน polygonal ขนาดต่าง ๆ มีผลไม่สม่ำเสมอความหนาของผนังเซลล์ไฟเบอร์ และนี้ในรูปแบบสาเหตุในความแข็งแรงแยกขุดในกระบวนการ retting ใย bast ปอ ในกรณีที่น้ำ retting ตัดปอ stalks อยู่ในบ่อหลายสัปดาห์ การดำเนินการที่จุลินทรีย์ในบ่อนุ่มใยปอ และอ่อนพันธบัตรระหว่างแต่ละเส้นใยและการขุด Strands ใยได้ด้วยตนเองปล้นจากไม้ปอ แล้วแขวนบนราวให้แห้งเส้นใยปอเป็นฉนวนไฟฟ้าที่ดี และมีคุณสมบัติป้องกันไฟฟ้าสถิต นอกจากนี้ มันเป็นลักษณะ โดยรักษาความชื้นปานกลาง ทนต่อจุลินทรีย์ แต่ไม่ถึงเคมี และ photochemical โจมตีได้ เนื่องจากเนื้อหาสูง lignin ปอ (ถึง 20%), เปราะ แต่แข็งแรง และมีส่วนขยายเป็นต่ำสุดเพื่อแบ่ง (ประมาณ 1.5%) เส้นใยปอใช้ในหลายภาคส่วนของอุตสาหกรรม แฟชั่น ท่องเที่ยว กระเป๋า ตกแต่ง และ ในการผลิตพรมและอื่น ๆ พื้นปู และสุดท้ายแต่ไม่น้อยเป็นการเสริมแรงใน biocomposites (FAO, 2014, Mohanty et al., 2005 และ Koronis et al., 2013)1.4. ปอแก้วปอแก้ว ยังเรียกว่า cannabinus กระเจี๊ยบเป็นพืชในสกุล Hibiscus และมีประมาณ 300 ชนิด จึงเป็นฤดูร้อนประจำปีใยพืชตระกูลวงศ์ฝ้าย ซึ่งเป็นที่รู้จักสำหรับความสำคัญทางเศรษฐกิจ และมันมีสัมพันธ์ใกล้ชิดกับฝ้ายและกระเจี๊ยบเขียว มันมาจากแอฟริกา แต่ในปัจจุบันมันจะปลูกในหลายส่วนของโลกเนื่องจากความต้องการเติบโตที่ต่ำ มันถึงสูงถึง 2.4 เมตร 6 ใน 5 เดือน โรงงานนี้จะแตกต่าง โดยการดูดซึมก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สูงสุดระหว่างพืชอื่น ๆ (1 t ของปอแก้วดูดซับ 1.5 t ของบรรยากาศคาร์บอนไดออกไซด์)เส้นใยในปอแก้วตั้งอยู่ใน bast (เนื้อแน่นชั้น) และหลัก (ไม้) Bast ถือ 40% ของโรงงาน เส้นใยเดี่ยวจะยาว 2 – 6 เมตร เส้นใยปอแก้วมักจะถูกขยายโดยใช้วิธีเดียวกันในปอ อย่างไรก็ตาม เพื่อสิ่งแวดล้อมป้องกัน retting ใยปอแก้วในบางประเทศ ดังนั้น การจ้างงานหมายถึงทางแยก bast จากการขุด แยกแห้ง ซึ่ง fractures ในขุด สับสายปอแก้วเป็นความยาวที่สั้นกว่า ต่อมาตรฐานคัดกรองและแอร์แยกเทคนิคสามารถใช้ในการแยกวัสดุต่าง ๆ สอง ในเชิงพาณิชย์ ใย bast ปอแก้วแยกด้วยวิธีนี้สามารถซื้อ 98% ฟรีขุดเส้นใยปอแก้วมีสีซีดเนื่องจากประกอบด้วยสาร noncellulosic น้อยกว่าเช่น ปอ ของเส้นใยหยาบ และค่อนข้างเปราะ จะจัดแสดงกับปอแบ่งแรง (Bledzki et al., 2002, Mohanty et al., 2005 และ Koronis et al., 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.1 ไม้เนื้ออ่อนเส้นใยไม้จะแบ่งออกเป็นสองประเภทหลัก - ไม้เนื้ออ่อนและไม้เนื้อแข็ง (เส้นใยที่ได้มาจากลำดับ - พระเยซูเจ้านุ่มและต้นไม้ผลัดใบยาก) ไม้เนื้ออ่อนเป็นชื่อสามัญที่มอบให้กับพระเยซูเจ้าพฤกษศาสตร์จัดเป็น Gymnosperms ซึ่งหมายความว่าเมล็ดของพวกเขาจะไม่ได้อยู่ในรังไข่ของดอก แตกต่างที่สำคัญในลักษณะทางกายวิภาคของนุ่มและไม้เนื้อแข็งคือการขาดของรูขุมขนชนิดไม้เนื้ออ่อน softwoods ได้มักจะแบกในพืชรูปแบบกรวยด้วยเข็มหรือขนาดเหมือนใบเขียวชอุ่มตลอดปี เมื่อเปรียบเทียบกับไม้เนื้อแข็งไม้เนื้ออ่อนเป็นตัวแทนของร้อยละขนาดเล็กของความหลากหลายที่เห็นในโครงสร้างและสัณฐานวิทยา นอกเหนือจากนั้น softwoods มีโครงสร้างที่ง่ายกว่าไม้เนื้อแข็งเพราะมันประกอบด้วยเพียงสองประเภทของเซลล์ที่แสดงการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ องค์ประกอบโครงสร้างพื้นฐานของไม้เนื้ออ่อนมีความยาว tracheids - เซลล์ยาวและเรียว (90%) นอกจากนี้ - เนื้อเยื่อเรย์ที่มุ่งเน้นตามขวาง (10%) การจัดเรียงของ tracheids จะสั่งพวกเขาจะอยู่ในแถวเรียบร้อยภายในลำต้น องค์ประกอบระยะยาวมีความรับผิดชอบในการสนับสนุนโครงสร้างและการนำ เนื้อเยื่อเรย์สร้างความมั่นใจว่าการนำและการเก็บรักษาในทิศทางขวาง ชนิดที่พบบ่อยของ softwoods ใช้ในไม้พลาสติกรวมถึงสนโก้เก๋และเฟอร์ สำหรับวัตถุประสงค์ของการผลิตคอมโพสิตไม้พลาสติกแป้งไม้หรือเส้นใยที่สั้นมากที่มีการใช้ ในกรณีส่วนใหญ่เหล่านี้จะสามารถรับโดยตรงจาก บริษัท ป่าไม้เช่นโรงเลื่อยโรงงานอรชรเป็นผลพลอยได้จากการประมวลผลไม้ ยกเว้นจากกฎเป็นอุตสาหกรรมยานยนต์ที่ยังเส้นใยยาวจากไม้เนื้ออ่อนจะถูกนำมาใช้ในการปั้นการบีบอัดของคอมโพสิตเทอร์โม (Bledzki et al., 2002 Bledzki et al., 2006, เขียว, et al., 1999, Ostman 1985 Mohanty et al., 2005 และ Shmulsky และโจนส์ 2011). 1.2 Abaca Abaca เป็นสารสกัดจากกาบใบรอบลำต้นของพืชที่ปอมนิลา (มูซา Textilis) ซึ่งเป็นพันธุ์พื้นเมืองของต้นกล้วยไปยังประเทศฟิลิปปินส์ ปัจจุบันใยกล้วยเป็นผลิตภัณฑ์เสียของการเพาะปลูกกล้วย ดังนั้นการผลิตเส้นใยเพื่อการอุตสาหกรรมเป็นไปได้ที่ค่าใช้จ่ายของการประมวลผลของพวกเขา ผลิตเส้นใยปอมนิลาชั้นนำของโลกคือฟิลิปปินส์ (57,000 ตันในปี 2010) และครั้งที่สอง -. เอกวาดอร์ (10,000 ตันในปี 2010) เส้นใยเดียวมีความยาวได้ถึง 3 เมตร เส้นใย Abaca การจัดแสดงนิทรรศการความแข็งแรงเชิงกลที่ดี (ก็ถือว่าแข็งแกร่งที่สุดในหมู่เส้นใยธรรมชาติ) และความต้านทานต่อความเสียหายน้ำเค็มและสีเบจเงาและแสงสี แม้ในการเปรียบเทียบกับคู่สังเคราะห์ (เช่นไนลอน) เส้นใยปอมนิลามีความต้านทานแรงดึงที่สูงขึ้นและการยืดตัวที่ต่ำกว่า. Abaca ยังคงใช้ในการผลิตของเชือก twines, สายเบ็ดและตาข่ายเช่นเดียวกับผ้าหยาบสำหรับชิงทรัพย์ นอกจากนี้ยังใช้สำหรับเสื้อผ้าปอมนิลา, ผ้าม่าน, หน้าจอและตกแต่ง แต่ส่วนใหญ่ของเส้นใยที่มีการแปรรูปเป็นกระดาษพิเศษเช่นชากาแฟและถุงกระดาษปลอกไส้กรอกธนบัตรเอกสารกรอง cigaret ถุงสูญญากาศและอื่น ๆ ในการใช้งานบางอย่างในอุตสาหกรรมยานยนต์เส้นใยปอมนิลามีศักยภาพที่จะทดแทนเส้นใยแก้ว พวกเขามีการใช้มานานหลายปีโดยเดมเลอร์ไครสเลอร์ในการผลิตชิ้นส่วนรถยนต์ภายในและภายนอก (FAO, 2014 Bledzki et al., 2006 และ Koronis et al., 2013). 1.3 ปอปอเป็นพืชที่สำคัญที่สุดควบคู่ไปด้วยผ้าฝ้ายที่มีการเพาะปลูกเพียงเพื่อเส้นใยของพวกเขา เส้นใยปอที่สกัดจากเปลือกของพืชปอสีขาว (ปอ capsularis) และจากปอตอสสา (คปอ) โดยทั้งทางชีวภาพหรือสารเคมีกระบวนการ retting มันเป็นเสียงที่ส่องแสงสีทองและอ่อนนุ่มและดังนั้นจึงเป็นที่รู้จักของโกลเด้นใย ' เส้นใยปอเดียวมีความยาวตั้งแต่ 1-4 เมตร เส้นใยปอกระเจาส่วนใหญ่ประกอบด้วยเซลลูโลสและลิกนิน โครงสร้างของเส้นใยปอที่มีส่วนเหลี่ยมขนาดต่าง ๆ ซึ่งส่งผลให้มีความหนาไม่สม่ำเสมอของผนังเซลล์เส้นใยและสิ่งนี้จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในความแข็งแรง. เส้นใยปอพนันถูกแยกออกจากไขสันหลังในกระบวนการ retting ในกรณีของการ retting น้ำก้านปอตัดจะถูกวางไว้ในบ่อเป็นเวลาหลายสัปดาห์ การกระทำของจุลินทรีย์ในบ่อนุ่มเส้นใยปอกระเจาและอ่อนตัวพันธบัตรระหว่างเส้นใยของแต่ละบุคคลและแก่น เส้นใยแล้วปล้นด้วยตนเองจากการติดปอกระเจาและแขวนอยู่บนชั้นวางให้แห้ง. เส้นใยปอกระเจาเป็นฉนวนกันความร้อนที่ดีและมีคุณสมบัติในการป้องกันไฟฟ้าสถิตย์ นอกจากนี้ยังโดดเด่นด้วยการเก็บรักษาความชื้นปานกลาง มันสามารถทนต่อจุลินทรีย์ แต่ไม่ให้โจมตีทางเคมีและเคมี เนื่องจากมีปริมาณลิกนินสูง (สูงถึง 20%) เส้นใยปอกระเจาจะเปราะ แต่ที่แข็งแกร่งและมีนามสกุลต่ำที่จะทำลาย (ประมาณ 1.5%) เส้นใยปอที่ใช้ในหลายภาคส่วนของอุตสาหกรรมเช่นแฟชั่น, การเดินทาง, กระเป๋าเดินทาง, การตกแต่งและในการผลิตพรมและวัสดุปูพื้นอื่น ๆ และสุดท้าย แต่ไม่น้อยเป็นการเสริมแรงในคอมพอสิตชีวภาพ (FAO, 2014 Mohanty et al., 2005 และ Koronis et al., 2013). 1.4 ปอปอแก้วยังเป็นที่รู้จัก Hibiscus cannabinus เป็นพืชในสกุล Hibiscus และมีประมาณ 300 ชนิด มันเป็นฤดูร้อนพืชเส้นใยประจำปีของครอบครัว Malvaceae ซึ่งเป็นที่รู้จักสำหรับความสำคัญทางเศรษฐกิจและเป็นที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับผ้าฝ้ายและกระเจี๊ยบเขียว มันเกิดจากแอฟริกา แต่ในปัจจุบันมันเป็นที่ปลูกในหลายส่วนของโลกเนื่องจากความต้องการของการเจริญเติบโตที่ต่ำ มันถึงความสูงถึง 2.4-6 เมตรในรอบ 5 เดือน โรงงานแห่งนี้มีความโดดเด่นโดยการดูดซึมก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สูงที่สุดในบรรดาพืชอื่น ๆ (1 t ของปอแก้วดูดซับ 1.5 ตันของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศ). เส้นใยปอแก้วในที่มีอยู่ในการพนัน (ชั้นเยื่อหุ้มสมอง) และแกน (ไม้) การพนันถือเป็น 40% ของพืช เส้นใยเดี่ยว 2-6 เมตรยาว เส้นใยปอแก้วที่สกัดมักจะใช้วิธีการเช่นเดียวกับในปอ อย่างไรก็ตามความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมป้องกัน retting ของเส้นใยปอแก้วในบางประเทศดังนั้นทางเลือกของการพนันแยกจากแก่นที่มีการจ้างงาน ในการแยกแห้งซึ่งหักแก่น, ก้านปอแก้วถูกสับเป็นความยาวสั้นกว่า การตรวจคัดกรองต่อมาตรฐานและเทคนิคการแยกอากาศสามารถใช้ในการแยกทั้งสองวัสดุที่แตกต่าง ในเชิงพาณิชย์เส้นใยปอแก้วเดิมพันแยกออกจากกันด้วยวิธีนี้สามารถหาซื้อได้ 98% แก่นฟรี. เส้นใยปอแก้วมีสีซีดเพราะมันมีสาร noncellulosic น้อยกว่าเช่นปอกระเจา มันเป็นเส้นใยหยาบและเปราะค่อนข้าง มันแสดงทำลายความแข็งแรงคล้ายกับปอ (Bledzki et al., 2002 Mohanty et al., 2005 และ Koronis et al., 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1.1 . ไม้เนื้ออ่อน

เส้นใยไม้ แบ่งออกเป็นสองประเภทหลัก และไม้เนื้ออ่อน และไม้เนื้อแข็ง ( 1 ) เส้นใยที่ได้มาจากสนและต้นไม้ผลัดใบนุ่มอย่างหนัก ) ไม้เนื้ออ่อน เป็นชื่อสามัญที่กำหนดให้กับสน จัด botanically เป็น gymnosperms ซึ่งหมายความว่าเมล็ดของพวกเขาไม่ได้อยู่ในรังไข่ของดอกไม้ความแตกต่างหลักในกายวิภาคศาสตร์ของอ่อน และไม้เนื้อแข็ง ไม่มีรู ในไม้เนื้ออ่อนชนิด ไม้เนื้ออ่อนมักจะมีแบริ่งในกรวยแบบพืชกับเข็มหรือระดับเช่นใบเขียวชอุ่ม ในการเปรียบเทียบกับไม้เนื้อแข็ง ไม้เนื้ออ่อนแสดงเป็นเปอร์เซ็นต์เล็ก ๆของความหลากหลายที่พบในโครงสร้างและน้ำหนัก เกินกว่าที่ไม้เนื้ออ่อนมีโครงสร้างที่เรียบง่ายกว่าไม้เนื้อแข็งเพราะมันมีเพียงสองชนิดของเซลล์ ซึ่งแสดงถึงการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆน้อย ๆ โครงสร้างองค์ประกอบพื้นฐานของไม้เนื้ออ่อนจะ tracheids ตามยาวและเรียวยาวเซลล์ ( 90% ) นอกจากนี้การใช้–มุ่งเน้นเรย์พาเรงคิมา ( 10% ) จัด tracheids เป็นสั่ง พวกเขาจะถูกวางไว้ในแถวเรียบร้อยภายในรถองค์ประกอบและโครงสร้างสนับสนุนและรับผิดชอบ ทุกศาสนา เรย์และมีการจัดเก็บไว้ในทิศทางตามขวาง ชนิดทั่วไปของไม้เนื้ออ่อนและไม้ที่ใช้ในพลาสติก ได้แก่ สน , ต้นสน , ต้นสน สำหรับวัตถุประสงค์ของไม้พลาสติกคอมโพสิตสำหรับการผลิตไม้แป้งหรือเส้นใยที่สั้นมากจะใช้ ในกรณีส่วนใหญ่เหล่านี้จะสามารถได้รับโดยตรงจาก บริษัท ผลิตภัณฑ์ป่าไม้ เช่น โรงเลื่อย โรงงานอรชรเป็น byproduct ของการแปรรูปไม้ ข้อยกเว้นจากกฎอุตสาหกรรมยานยนต์ที่ยังยาวเส้นใยจากไม้เนื้ออ่อนที่ใช้ในการปั้นการบีบอัดของเทอร์โมพลาสติกคอมโพสิต ( bledzki et al . , 2002 bledzki et al . , 2006 สีเขียว et al . , 1999 , Ö stman 1985 mohanty et al . ,2005 และ shmulsky และโจนส์ , 2011 ) .

1.2 ใน

ใน เป็นสารสกัดจากใบกาบรอบลำต้นของพืชใน ( มูซา textilis ) ซึ่งเป็นสายพันธุ์ของกล้วยพื้นเมืองของฟิลิปปินส์ ปัจจุบันเส้นใยกล้วย คือ ของเสียของการปลูกกล้วย ดังนั้น การผลิตเส้นใยสำหรับวัตถุประสงค์อุตสาหกรรมเป็นไปได้ที่ค่าใช้จ่ายของการประมวลผลของพวกเขาของโลกไฟเบอร์ ผู้ผลิตชั้นนำในฟิลิปปินส์ ( 57 , 000 ตันในปี 2010 ) และสอง - เอกวาดอร์ ( 10 , 000 ตันในปี 2010 ) .

เส้นใยเดี่ยวมีความยาวได้ถึง 3 เมตร ใน ไฟเบอร์ แสดงความแข็งแรงทางกลที่ดี ( ถือว่าที่สุดของเส้นใยธรรมชาติ ) และความต้านทานต่อน้ำความเสียหายและ เงาและสีเบจอ่อนสีแม้ในการเปรียบเทียบกับของสังเคราะห์คู่ ( เช่นไนลอน ) ในเส้นใยมีความแข็งแรงและการยืดตัวสูงขึ้นกว่า

ใน ยังใช้ในการผลิตเชือก , twines , เส้น , ตกปลาและมุ้งเป็นผ้าเนื้อหยาบเพื่อชิงทรัพย์ . มันยังใช้ในเสื้อผ้า , ผ้าม่าน , มุ้งลวด , และตกแต่ง แต่ส่วนใหญ่ของเส้นใยจะแปรรูปเป็นกระดาษพิเศษเช่นถุงชาและกาแฟ , ไส้กรอกปลอกกระดาษ บันทึกสกุลเงิน บุหรี่กรองกระดาษ , ถุงสูญญากาศ , และอื่น ๆ ในบางโปรแกรมในอุตสาหกรรมยานยนต์ เส้นใยใน มีศักยภาพที่จะทดแทนเส้นใยแก้ว พวกเขาได้ถูกใช้มานานหลายปี โดยเดมเลอร์ - ไครสเลอร์ในการผลิตภายในและชิ้นส่วนภายนอกรถ ( หรือ TMB 2014 , bledzki et al . , 2006 และ koronis et al . , 2013 ) .

1.3 . ปอ

ปอเป็นพืชที่สำคัญที่สุดกับฝ้ายที่ปลูกแต่เพียงผู้เดียว เพราะเส้นใยของพวกเขา เส้นใยปอกระเจาเป็นสารสกัดจากเปลือกของต้นปอ สีขาว ( คอร์โครุสโทรโฟ ) และจากานปอ ( C . olitorius ) โดยทั้งทางชีวภาพหรือเคมีเทคโนโลยีกระบวนการ มันเป็นลักษณะการส่องแสงสีทองและเนียน ดังนั้น จึงเรียกว่า ' ไฟเบอร์ ' ทองเส้นใยปอกระเจาเดียวมีความยาวตั้งแต่ 1 ถึง 4 เมตร ปอ เส้นใยประกอบด้วยส่วนใหญ่ของเซลลูโลส และลิกนิน โครงสร้างของเส้นใยปอกระเจามีส่วนเหลี่ยมขนาดต่างๆ ซึ่งผลในขนาดไม่เท่าความหนาของผนังเซลล์ เส้นใยและนี้ในการเปิดทำให้การเปลี่ยนแปลงในความแข็งแรง

ปอเส้นใยเปลือกแยกจากอาหาร สารในกระบวนการ ในกรณีของอาหารน้ำ ,ตัดก้านปอจะอยู่ในบ่อเป็นเวลาหลายสัปดาห์ การกระทำของจุลินทรีย์ในบ่อทำให้ปอ เส้นใยและเส้นใยอ่อนตัวผูกพันระหว่างบุคคลและภายใน . ใยเส้นนั้นด้วยตนเองถอดจากปอติดและแขวนบนชั้นวางให้แห้ง

ปอไฟเบอร์เป็นฉนวนที่ดี และมีคุณสมบัติป้องกันไฟฟ้าสถิตย์ . นอกจากนี้ยังเป็นลักษณะการเก็บรักษาความชื้นปานกลางมันสามารถทนต่อสารเคมีและจุลินทรีย์ แต่ไม่โจมตี 2 . เนื่องจากมีปริมาณลิกนินสูงถึง 20 เปอร์เซ็นต์ เส้นใย ปอจะเปราะ แต่แข็งแรง และมีการทำลายต่ำ ( ประมาณ 1.5 % ) เส้นใยปอกระเจามีใช้ในหลายภาคส่วนของอุตสาหกรรม เช่นแฟชั่น , เดินทาง , กระเป๋า , ตกแต่งในการผลิตพรมปูพื้นอื่น ๆและสุดท้าย แต่ไม่น้อยเป็นการเสริมแรงใน biocomposites ( องค์การอาหารและเกษตรแห่งสหประชาชาติ ปี 2014 mohanty , et al . , 2005 และ koronis et al . , 2013 ) .

1.4 . ปอ

ปอแก้ว , ยังเรียกว่า cannabinus ชบาเป็นพืชในสกุลพู่ระหงและมีประมาณ 300 ชนิด มันเป็นฤดูร้อนประจำปีของเส้นใยพืชตระกูล Malvaceae ซึ่งเป็นที่รู้จักสำหรับความสําคัญทางเศรษฐกิจของมัน และมันก็เกี่ยวข้องกับฝ้าย และกระเจี๊ยบมันมาจากแอฟริกา แต่ปัจจุบันมันคือปลูกในส่วนต่างๆ ของโลก เนื่องจากมีการเจริญเติบโตน้อยความต้องการ มันถึงความสูงถึง 2.4 ถึง 6 เมตรใน 5 เดือน พืชชนิดนี้มีความโดดเด่นสูงดูดซับคาร์บอนไดออกไซด์ของพืชอื่น ๆ ( T 1 ของปอดูด 1.5 T ของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สู่บรรยากาศ ) .

เส้นใยปอแก้วตั้งอยู่ในเปลือก ( เปลือกชั้น ) และหลัก ( ไม้ )เปลือกถือ 40% ของโรงงาน เส้นใยเดี่ยว 2 – 6 เมตรยาว เส้นใยปอแก้วมักจะสกัดโดยใช้วิธีการเช่นเดียวกับในปอ อย่างไรก็ตาม ความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมป้องกันเทคโนโลยีของเส้นใยปอแก้วในบางประเทศจึงหมายถึงทางเลือกของการแยกเปลือกและแก่นเป็นลูกจ้าง ในบริการแยก ซึ่งภายในหัก ,ปอ หั่นความยาวก้านจะสั้นกว่า ต่อมามาตรฐานการคัดกรองและแยกสารอากาศสามารถใช้ในการแยกที่แตกต่างกันสองวัสดุ ในเชิงพาณิชย์ ปอเส้นใยเปลือกแยกด้วยวิธีนี้สามารถซื้อ 98% พิธฟรี

เส้นใยปอแก้วสีมีซีด เพราะมันมีน้อย noncellulosic สารประกอบมากกว่าเช่นปอกระเจา ของเส้นใยหยาบ และเปราะมากมันมาทำลายความแข็งแรงใกล้เคียงกับปอ ( bledzki et al . , 2002 mohanty et al . , 2005 และ koronis et al . , 2013 )