“No,” Xiao Lingxi shook her head. I

“No,” Xiao Lingxi shook her head. In this half year, Fen Juechen had said such similar words to her many times: “You don’t need to be like that to me. Your life is your own, it does not belong to anyone else. The life of others, are the same too… If, if you really want do something for my sake, then don’t kill innocents wilfully!”

“Once people die, they can never come back to life… When they cannot be seen again… it will make those who care for them hurt for their whole life… I…”

Yun Che’s figure appeared in front of Xiao Lingxi’s eyes, causing tears to well up in her eyes, as she sobbed without sound.

Upon seeing Xiao Lingxi’s tears, Fen Juechen also knew why she had suddenly started to cry. He sighed deeply, then turned around: “In this half a year, I did not kill a single person. That person just now, he was trying to take advantage of you, he died for his crime. When I have enough strength and have killed everyone I need to kill… then I will listen to whatever you say.”

Black mist gathered, and Fen Juechen disappeared without a breath or sound from that place.

The air was still, without a single person in sight. Xiao Lingxi covered her face with her hands, her lips letting out a sound which would cause hearts to shatter: “Little… Che…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ไม่ เสี่ยว Lingxi ส่ายหัวของเธอ ปีครึ่ง วเฟิ่น Juechen ได้กล่าวว่า คำดังกล่าวคล้ายกับเธอหลาย ๆ ครั้ง: "คุณไม่จำเป็นต้องเป็นเช่นนั้นครับ ชีวิตของคุณเป็นของคุณเอง มันไม่ได้เป็นของคนอื่น ชีวิตของผู้อื่น จะเหมือนกันเกินไป... ถ้า ถ้าคุณอยากทำอะไรเพื่อประโยชน์ของฉัน แล้วไม่ฆ่าผู้บริสุทธิ์จงใจ""เมื่อคนตาย พวกเขาสามารถไม่เคยกลับมาชีวิต... เมื่อพวกเขาไม่สามารถมองเห็นอีกครั้ง...มันจะทำให้ผู้ที่ดูแลพวกเขาบาดเจ็บสำหรับชีวิตของพวกเขาทั้งหมด... ฉันนี้... "รูปยุน Che ปรากฏหน้าตาเสี่ยว Lingxi สาเหตุน้ำตาคลอระบบในดวงตาของเธอ ขณะที่เธอ sobbed โดยไม่มีเสียงเมื่อเห็นเสี่ยว Lingxi น้ำตา Juechen วเฟิ่นยังรู้ทำไมเธอก็เริ่มจะร้องไห้ เขาถอนหายใจลึก แล้วหัน: "ในนี้ครึ่งปี ฉันไม่ได้ฆ่าคนเดียว บุคคลนั้น ตอนนี้เขาพยายามใช้ประโยชน์จากคุณ เขาเสียชีวิตสำหรับอาชญากรรมของเขา เมื่อผมมีความแข็งแรงเพียงพอ และได้ฆ่าทุกคน ฉันต้องฆ่า... แล้วฉันจะฟังสิ่งที่คุณพูด"หมอกดำรวบรวม และ Juechen วเฟิ่นหายไปโดยไม่มีลมหายใจหรือเสียงจากสถานที่อากาศมันยัง ไม่ มีคนเดียวในสายตา เสี่ยว Lingxi ครอบคลุมใบหน้าของเธอ ด้วยมือของเธอ ริมฝีปากของเธอให้ออกเสียงซึ่งจะทำให้หัวใจจะสลาย: "น้อย... Che..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ไม่มี" เสี่ยว Lingxi ส่ายหัวของเธอ ในครึ่งปีนี้ Fen Juechen ได้กล่าวคำที่คล้ายกันดังกล่าวไปหลายครั้งเธอ: "คุณไม่จำเป็นต้องเป็นเช่นนั้นกับผม ชีวิตของคุณเป็นของคุณเองก็ไม่ได้อยู่กับคนอื่น ชีวิตของคนอื่น ๆ จะเหมือนกันมากเกินไป ... ถ้าหากคุณอยากทำอะไรบางอย่างเพื่อประโยชน์ของฉันแล้วไม่ได้ฆ่าผู้บริสุทธิ์จงใจ! "

" เมื่อคนตายพวกเขาไม่สามารถกลับเข้ามาในชีวิต ... เมื่อพวกเขาไม่สามารถมองเห็นได้อีกครั้ง ... มันจะทำให้ผู้ที่ดูแลพวกเขาเจ็บทั้งชีวิตของพวกเขา ... ฉัน ... "

ร่าง Yun เจ๊ปรากฏในสายตาของเสี่ยว Lingxi ทำให้เกิดน้ำตาที่ดีขึ้นในสายตาของเธอขณะที่เธอร้องไห้โดยไม่มีเสียง.

เมื่อเห็นน้ำตาเสี่ยว Lingxi ของ Fen Juechen ก็รู้ว่าทำไมเธอก็เริ่มร้องไห้ เขาถอนหายใจลึก ๆ แล้วหันไปรอบ ๆ "ในครึ่งปีผมไม่ได้ฆ่าคนเพียงคนเดียว คนที่เพียงแค่ตอนนี้เขากำลังพยายามที่จะใช้ประโยชน์จากคุณเขาเสียชีวิตในการก่ออาชญากรรมของเขา เมื่อผมมีความแข็งแรงเพียงพอและได้ฆ่าทุกคนที่ผมต้องฆ่า ... แล้วฉันจะฟังสิ่งที่คุณพูด. "

หมอกสีดำรวมตัวกันและ Fen Juechen หายไปโดยไร้ลมหายใจหรือเสียงจากสถานที่ที่.

อากาศยังคงอยู่โดยไม่ต้องคนเพียงคนเดียว ข้อมูลเชิงลึก. เสี่ยว Lingxi ปกคลุมใบหน้าของเธอด้วยมือของเธอ, ริมฝีปากของเธอให้ออกเสียงซึ่งจะทำให้เกิดหัวใจจะสลาย: "ลิตเติ้ล ... เจ๊ ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ไม่ " เสี่ยว lingxi ส่ายหน้า ในครึ่งปี juechen เฟินได้กล่าวคำที่คล้ายกันเช่นหลายครั้งของเธอ : " คุณไม่ต้องทำแบบนี้กับผม ชีวิตของคุณ เป็น ของคุณเอง มันไม่ได้เป็นของใคร ชีวิตของผู้อื่นเป็นเหมือนกัน . . . ถ้า . . . ถ้าคุณต้องการทำบางอย่างเพื่อผม แล้วไม่ฆ่าผู้บริสุทธิ์จงใจ ! "" เมื่อคนเราตาย พวกเขาจะไม่ได้กลับมามีชีวิต . . . . . . . เมื่อพวกเขาไม่สามารถเห็นได้อีกครั้ง . . . . . . . มันทำให้บรรดาผู้ที่ดูแลพวกเขาเจ็บปวดกับชีวิต . . . . . . . ทั้งหมดของพวกเขา . . . . . . . . "รูปของยุนเช ที่ปรากฏในหน้าเสี่ยว lingxi ดวงตา ทำให้น้ำตาเอ่อขึ้นมาในดวงตา เธอร้องไห้โดยไม่มีเสียงเมื่อเห็นเสี่ยว lingxi คือน้ำตา เฟิน juechen ยังรู้ว่าทำไม เธอเริ่มร้องไห้ เขาถอนหายใจ แล้วหันไปรอบ ๆ " อีกครึ่งปี ผมไม่ได้ฆ่าใคร คนเมื่อกี้ เขาพยายามที่จะใช้ประโยชน์จากคุณ เขาต้องตายเพราะการกระทำของเขา เมื่อฉันมีความแข็งแรงพอ และจะฆ่าทุกคนที่ฉันต้องการจะฆ่า . . . . . . . งั้นผมจะฟังสิ่งที่คุณพูด .หมอกสีดำรวมตัวกัน และเฟิน juechen หายไปไร้ลมหายใจ หรือเสียงจากสถานที่นั้นอากาศยังไม่มีคนเดียวในสายตา เสี่ยว lingxi ยกมือปิดหน้า ริมฝีปากเธอปล่อยเสียงซึ่งจะทำให้หัวใจแตก " . . . . . . . เจ๊ . . . . . . . "