Hiding my face deep within the shee

Hiding my face deep within the sheets, I clenched my teeth as my
entire body continued to tremble. There were no tears. No, they might
be flowing down the cheeks of my real body made from flesh and blood
while it lied on my bed in the real world. Possibly, even in front of
Suguha, watching over me from the side.
“......What’s the matter, onii-chan?”
Hearing that voice, a soft palm nervously touched my head.
That hand soon started stroking my hair awkwardly. Over and
over again.
Until I cried myself out, that small hand never stopped moving

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซ่อนลึกภายในแผ่นงานใบหน้าของฉัน ฉันกัดฟันของฉันเป็นของฉันกายยังคงสั่นเครือ น้ำตาไม่ได้ ไม่ พวกเขาอาจจะไหลลงแก้มของร่างกายของฉันแท้จริงที่ทำจากเลือดและเนื้อในขณะที่มันโกหกบนเตียงของฉันในโลกจริง อาจจะ แต่ข้างหน้าSuguha ชมฉันจากด้าน“......เป็นหยัง onii จัง? "ปาล์มนุ่มเสียงที่ได้ยิน คนสัมผัสหัวของฉันเร็ว ๆ นี้เริ่มตบผมเก้ ๆ กว่า และผ่านมาจนกว่าข้าเองออก มือขนาดเล็กที่ไม่เคยหยุดการย้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซ่อนใบหน้าของฉันลึกภายในแผ่นผมกำแน่นฟันของฉันเป็นของฉัน
ทั้งร่างกายยังคงสั่น มีน้ำตาไม่อยู่ ไม่มีพวกเขาอาจ
จะไหลลงมาที่แก้มของร่างกายจริงของฉันที่ทำจากเนื้อหนังและเลือด
ในขณะที่มันโกหกบนเตียงของฉันในโลกแห่งความจริง อาจเป็นไปได้แม้จะอยู่ในด้านหน้าของ
Suguha ดูมากกว่าฉันจากด้านข้าง.
"...... สิ่งที่เป็นเรื่องที่ Onii-chan"
รับฟังความคิดเห็นที่ปาล์มนุ่มประหม่าสัมผัสหัวของฉัน.
มือนั้นเร็ว ๆ นี้เริ่มลูบผม อย่างเชื่องช้า ซ้ำแล้ว
ซ้ำอีก.
จนกว่าฉันจะร้องไห้ตัวเองออกที่มือเล็ก ๆ ไม่เคยหยุดเคลื่อนไหว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซ่อนตัวลึกภายในแผ่น ผมกัดฟันเป็นร่างกายของฉัน
ทั้งหมดยังคงสั่น ไม่มีน้ําตา ไม่ พวกเขาอาจจะได้ไหลลงอาบแก้ม
ร่างกายที่แท้จริงของฉันที่ทำจากเนื้อหนังและเลือด
ในขณะที่มันโกหกบนเตียงของฉันในโลกจริง อาจจะ แม้แต่ในหน้า
suguha เฝ้ามองฉันจากด้าน .
" . . . . . . . เกิดอะไรขึ้น โอนี่จัง "
ได้ยินเสียงนั้นฝ่ามือนุ่มอย่างหงุดหงิด แตะหัว
มือเร็วเริ่มลูบผมของฉันอย่างเลวร้ายที่สุด . กว่าและมากกว่าอีกครั้ง
.
จนผมร้องไห้ออกมา มือนั้นไม่เคยหยุดเคลื่อนที่ขนาดเล็ก