The copper concentrations in the li

The copper concentrations in the liver of lake trout and grayling taken from four fresh water lakes in
Alaska did not correlate well with the concentrations of copper in the sediments of these lakes (Allen-Gil
et al. 1997). Lake trout were found to have statistically significant higher burdens of copper in their livers
than grayling, and the concentrations of copper in the livers of trout varied considerably depending on the
lake from which they were collected. The species and site differences in copper concentrations in fish
livers have been attributed to differences in diet, (grayling consume mainly insects, whereas trout
consume a mix of snails, insects and small fish) and time spent at various depths of the water column.
Although the concentrations of copper in plants vary widely, they usually range from 1 to 50 ppm (dry
weight) (Davies and Bennett 1985) and from 1 to 143 ppm (dry weight) in edible plants (Perwak et al.
1980). Concentration ratios of copper in plants relative to soil (concentration factors or CF) demonstrate
that copper uptake differs significantly between plants. For example, CF values have been found to vary
from 0.02 (onion), 0.13 (celery), 0.21 (lettuce), and 0.30 (potato) to 2 (grapes), 4.5 (alfalfa), and
6.8 (grass) (Pinochet et al. 1999). Concentration factors in rice were found to vary among soil types
(0.59–3.58) with copper concentrations in rice ranging from 1.7 to 5.1 µg/g (Herawati et al. 2000).
Copper concentrations in rice grain have been found to increase significantly from 1.4 to 15.5 µg/g when
copper concentrations in waste water irrigated soils increased from 17.0 mg/kg (wet weight) to
101.2 mg/kg (wet weight) (Cao and Hu 2000).
Studies of copper in human tissues suggest that copper content in a 70 kg adult ranges from 50–70 mg
(Davies and Bennett 1985). Wise and Zeisler (1984) reported an average copper concentration of 10 ppm
in the human liver in 36 samples. Despite the wide variation in copper concentrations in the environment,
the copper concentration in the liver only varied by a factor of 2–3.5. Copper concentrations in human
tissues are given in Table 6-13 (Georgopoulos et al. 2001). The concentration of copper in blood is not
expected to be predictive of the total body burden of copper: Saltzman et al. (1990) found that the
correlation between copper concentrations measured in blood and total body burden was poor (r=0.54).
The mean copper content of tobacco in Finnish cigarettes was 24.7 ppm, with a standard deviation of
10.8 ppm (Mussalo-Rauhamaa et al. 1986). However, only 0.2% of this copper passes into mainstream
smoke. This translates to a daily exposure of approximately 1 µg of copper in a pack of 20 cigarettes.
In an EPA-sponsored study conducted to determine the metal concentration in sewage sludge (Feiler et al.
1980), copper concentrations in primary sludge at seven POTWs were reported to be 3.0–77.4 ppm, with

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเข้มข้นทองแดงในตับน่าเทราต์เล grayling มาจากทะเลสาบน้ำจืดที่สี่ในอลาสก้าได้ไม่สร้างความสัมพันธ์กับความเข้มข้นของทองแดงในตะกอนทะเลสาบเหล่านี้ (Gil อัลเลนร้อยเอ็ด al. 1997) เทราต์เลพบ มีภาระสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติของทองแดงใน livers ของพวกเขาgrayling และความเข้มข้นของทองแดงใน livers ของเทราต์ที่แตกต่างกันมากขึ้นอยู่กับการทะเลสาบซึ่งจะถูกรวบรวมไว้ ความเข้มข้นของทองแดงในปลาต่างสายพันธุ์และเว็บไซต์livers มีการบันทึกความแตกต่างในอาหาร, (grayling กินแมลงส่วนใหญ่ ในขณะที่เทราต์ใช้ผสมหอย แมลง และปลาเล็กปลาน้อย) และเวลาที่ใช้ที่ความลึกต่าง ๆ ของคอลัมน์น้ำแม้ว่าความเข้มข้นของทองแดงในพืชแตกต่างกัน พวกเขามักจะในช่วงตั้งแต่ 1 ถึง 50 ppm (แห้งน้ำหนัก) (เดวีส์และเบนเนต 1985) และ 1 ppm 143 (น้ำหนักแห้ง) ในกินพืช (Perwak et al1980) แสดงให้เห็นถึงอัตราส่วนความเข้มข้นของทองแดงในพืชสัมพันธ์กับดิน (ปัจจัยความเข้มข้นหรือ CF)การดูดซับทองแดงแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างพืช ตัวอย่าง ค่า CF มีพบแตกต่างกันไป0.02 (หัวหอม), 0.13 (ขึ้นฉ่าย), 0.21 (ผักกาด), และ 0.30 (มันฝรั่ง) 2 (องุ่น), 4.5 (alfalfa), และ6.8 (หญ้า) (Pinochet et al. 1999) ปัจจัยความเข้มข้นในข้าวพบการแตกต่างกันระหว่างชนิดของดิน(คือ 0.59-3.58) มีความเข้มข้นของทองแดงในข้าวตั้งแต่ 1.7 ไมโครกรัมเป็นเครื่อง 5.1 g (Herawati et al. 2000)ความเข้มข้นของทองแดงในเมล็ดข้าวพบเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญจาก 1.4 การไมโครกรัมเป็นเครื่อง 15.5 g เมื่อความเข้มข้นของทองแดงในดินเนื้อปูนน้ำชลประทานเพิ่มขึ้นจาก 17.0 มิลลิกรัม/กิโลกรัม (น้ำหนักเปียก) เพื่อ101.2 มิลลิกรัม/กิโลกรัม (น้ำหนักเปียก) (Cao และหู 2000)ศึกษาของทองแดงในเนื้อเยื่อมนุษย์แนะนำเนื้อหาที่ทองแดงในช่วงเป็นผู้ใหญ่ 70 กิโลกรัมจาก 50 – 70 มิลลิกรัม(เดวีส์และเบนเนต 1985) Wise และ Zeisler (1984) รายงานเป็นค่าเฉลี่ยทองแดงเข้มข้น 10 ppmในตับมนุษย์ในตัวอย่าง 36 แม้ มีการเปลี่ยนแปลงมากมายในความเข้มข้นของทองแดงในสภาพแวดล้อมความเข้มข้นที่ทองแดงในตับแตกต่างกัน โดยตัวของ 2-3.5 เท่านั้น ความเข้มข้นของทองแดงในมนุษย์เนื้อเยื่อจะได้รับในตาราง 6-13 (Georgopoulos et al. 2001) ความเข้มข้นของทองแดงในเลือดไม่ได้คาดว่าจะมีการคาดการณ์ของภาระงานรวมตัวของทองแดง: Saltzman et al. (1990) พบว่าการวัดความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของทองแดงในเลือด และร่างกายทั้งหมดภาระก็ดี (r = 0.54)ทองแดงเนื้อหาหมายถึงยาสูบในบุหรี่ฟินแลนด์ถูก ppm 24.7 มีค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานของ10.8 ppm (Mussalo Rauhamaa et al. 1986) อย่างไรก็ตาม เพียง 0.2% ของทองแดงผ่านเข้ากับควัน นี้แปลการถ่ายภาพซ้อนประมาณ 1 ไมโครกรัมเป็นเครื่องของทองแดงในของบุหรี่ 20 วันในการศึกษา EPA สนับสนุนดำเนินการกำหนดความเข้มข้นโลหะในกากตะกอน (Feiler et al1980), ความเข้มข้นของทองแดงในตะกอนหลักที่เจ็ด POTWs ได้รายงานว่า 3.0 – 77.4 ppm ด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเข้มข้นของทองแดงในตับของปลาเทราท์และทะเลสาบเกรย์นำมาจากสี่ทะเลสาบน้ำจืดใน
อลาสก้าไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีที่มีความเข้มข้นของทองแดงในตะกอนทะเลสาบเหล่านี้ได้ (Allen-กิ
et al. 1997) ปลาเทราท์เลคพบว่ามีนัยสำคัญทางสถิติที่สูงขึ้นภาระของทองแดงในตับของพวกเขา
กว่าเกรย์และความเข้มข้นของทองแดงในตับของปลาเทราท์ที่แตกต่างกันมากขึ้นอยู่กับ
ทะเลสาบจากที่พวกเขาได้ถูกเก็บรวบรวม ชนิดและเว็บไซต์ความแตกต่างในความเข้มข้นของทองแดงในปลา
ตับได้รับการบันทึกความแตกต่างในการรับประทานอาหาร (เกรย์กินแมลงส่วนใหญ่ในขณะที่ปลาเทราท์
กินส่วนผสมของหอยทากแมลงและปลาตัวเล็ก) และเวลาที่ใช้ในระดับความลึกต่าง ๆ ของน้ำคอลัมน์
แม้ว่า ความเข้มข้นของทองแดงในพืชแตกต่างกันพวกเขามักจะอยู่ในช่วง 1-50 นาที (แห้ง
น้ำหนัก) (เดวีส์และเบนเน็ตต์ 1985) และ 1-143 นาที (น้ำหนักแห้ง) ในพืชที่กิน (Perwak et al,
1980) อัตราส่วนความเข้มข้นของทองแดงในพืชเทียบกับดิน (ปัจจัยความเข้มข้นหรือ CF) แสดงให้เห็น
ว่าการบริโภคแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทองแดงระหว่างพืช ยกตัวอย่างเช่นค่า CF ได้พบว่าแตกต่างกัน
จาก 0.02 (หอม), 0.13 (ผักชีฝรั่ง) 0.21 (ผักกาดหอม) และ 0.30 (มันฝรั่ง) ถึง 2 (องุ่น), 4.5 (หญ้าชนิต) และ
6.8 (หญ้า) (Pinochet เอ al. 1999) ปัจจัยความเข้มข้นในข้าวพบว่าแตกต่างกันระหว่างชนิดของดิน
(0.59-3.58) ที่มีความเข้มข้นทองแดงในข้าวตั้งแต่ 1.7-5.1 ไมโครกรัม / กรัม (Herawati et al. 2000)
ความเข้มข้นของทองแดงในเมล็ดข้าวได้พบว่าเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญจาก 1.4 เป็น 15.5 ไมโครกรัม / กรัมเมื่อ
ความเข้มข้นของทองแดงในน้ำเสียดินชลประทานเพิ่มขึ้นจาก 17.0 mg / kg (น้ำหนักเปียก) เพื่อ
101.2 mg / kg (น้ำหนักเปียก) (เฉาและ Hu 2000)
การศึกษาของทองแดงในเนื้อเยื่อของมนุษย์ให้เห็นว่าเนื้อหาในทองแดง ช่วง 70 กิโลกรัมผู้ใหญ่ 50-70 มิลลิกรัม
(เดวีส์และเบนเน็ตต์ 1985) ชาญฉลาดและ Zeisler (1984) รายงานปริมาณทองแดงเฉลี่ยของ 10 ppm
ในตับของมนุษย์ใน 36 ตัวอย่าง แม้จะมีความหลากหลายในความเข้มข้นทองแดงในสภาพแวดล้อมที่
มีความเข้มข้นของทองแดงในตับแตกต่างกันโดยปัจจัยที่ 2-3.5 เท่านั้น ความเข้มข้นของทองแดงในมนุษย์
เนื้อเยื่อจะได้รับในตารางที่ 6-13 (Georgopoulos et al. 2001) ความเข้มข้นของทองแดงในเลือดไม่ได้
คาดว่าจะมีการคาดการณ์ของภาระร่างกายรวมของทองแดง: Saltzman และคณะ (1990) พบว่า
ความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของทองแดงที่วัดได้ในเลือดและภาระร่างกายรวมเป็นที่น่าสงสาร (r = 0.54)
เนื้อหาทองแดงเฉลี่ยของยาสูบในบุหรี่ฟินแลนด์เป็น 24.7 ppm และมีค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน
10.8 นาที (Mussalo-Rauhamaa เอ al. 1986) อย่างไรก็ตามเพียง 0.2% ของทองแดงนี้ผ่านเข้าไปในกระแสหลัก
ควัน ซึ่งแปลว่าจะเปิดรับทุกวันประมาณ 1 ไมโครกรัมทองแดงในแพ็คของ 20 มวน
ในการศึกษา EPA สนับสนุนการดำเนินการเพื่อตรวจสอบความเข้มข้นของโลหะในกากตะกอนน้ำเสีย (Feiler et al,
1980), ความเข้มข้นของทองแดงในตะกอนหลักที่เจ็ด POTWs ได้รับรายงานว่าเป็น 3.0-77.4 พีพีเอ็มมี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเข้มข้นของทองแดงในตับของปลาเทราท์เลค และปลาน้ำจืดจำพวก Thymallus มาจากสี่น้ำจืดทะเลสาบใน
อลาสก้าไม่มีความสัมพันธ์กับความเข้มข้นของทองแดงในดินตะกอนของทะเลสาบเหล่านี้ กิล
( Allen et al . 1997 ) ทะเลสาบปลาเทราท์ พบว่ามีนัยสำคัญทางสถิติสูงกว่าภาระของทองแดงในตับของพวกเขามากกว่า Grayling
,และความเข้มข้นของทองแดงในตับของปลาที่แตกต่างกันมากทั้งนี้ขึ้นอยู่กับ
ทะเลสาบที่พวกเขาเก็บรวบรวม ชนิดและความเข้มข้นของทองแดงในเว็บไซต์ที่แตกต่างกันในตับปลา
ได้รับเกิดจากความแตกต่างในอาหาร ( Grayling กินแมลงส่วนใหญ่ ในขณะที่ปลาเทราท์
กินผสมหอยทาก แมลงและปลาขนาดเล็ก ) และเวลาที่ระดับความลึกต่าง ๆของน้ำ .
แม้ว่าความเข้มข้นของทองแดงในพืชที่แตกต่างกันอย่างกว้างขวาง พวกเขามักจะช่วงจาก 1 ถึง 50 ppm ( น้ำหนักแห้ง
) ( เดวี่ส์และเบนเน็ตต์ 1985 ) และจาก 1 ถึง 143 ppm ( น้ำหนักแห้ง ) ในพืช ( perwak et al .
1980 ) อัตราส่วนความเข้มข้นของทองแดงในพืชเมื่อเทียบกับดิน ( ปัจจัยความเข้มข้นหรือ CF ) แสดงที่แตกต่างอย่างมากระหว่างทองแดง
ธาตุอาหารพืช ตัวอย่างเช่นCF ค่าได้รับพบว่าแตกต่างกัน
จาก 0.02 ( หอม ) 0.13 ( ผักชีฝรั่ง ) 0.21 ( ผักกาด ) และ 0.30 ( มันฝรั่ง ) 2 ( องุ่น ) , 4.5 ( Alfalfa ) และ
6.8 ( หญ้า ) ( ปิโนเชต์ et al . 1999 ) ปัจจัยของข้าว พบว่า แตกต่างกันระหว่าง
ชนิดดิน ( 0.59 ( 3.58 ) กับความเข้มข้นของทองแดงในข้าวตั้งแต่ 1.7 5.1 µ g / g ( ิ เ าวาติ et al .
2 )ความเข้มข้นของทองแดงในเมล็ดข้าวที่ได้รับพบว่าเพิ่มขึ้นจาก 1.4 เป็น 15.5 µ g / g เมื่อ
ความเข้มข้นทองแดงในน้ำเสียดินชลประทานเพิ่มขึ้นจากร้อยละมิลลิกรัม / กิโลกรัม ( น้ำหนักเปียก )
101.2 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ( น้ำหนักเปียก ) ( เคา และหู 2000 ) .
การศึกษาของทองแดงในเนื้อเยื่อของมนุษย์ที่ชี้ให้เห็นว่า ปริมาณทองแดงใน 70 กก. ผู้ใหญ่ช่วงจาก 50 – 70 มิลลิกรัม
( เดวี่ส์และเบนเน็ตต์ 1985 )ปัญญา และ zeisler ( 1984 ) รายงานเฉลี่ยทองแดงความเข้มข้น 10 ppm
ในตับของมนุษย์ใน 36 คน แม้จะมีความหลากหลายในความเข้มข้นของทองแดงในสิ่งแวดล้อม
ความเข้มข้นของทองแดงในตับแตกต่างกันโดยปัจจัย 2 – 3 . ความเข้มข้นของทองแดงในเนื้อเยื่อมนุษย์
ยกให้เป็นตาราง 6-13 ( georgopoulos et al . 2001 ) ความเข้มข้นของทองแดงในเลือดไม่ได้
คาดว่าจะสามารถพยากรณ์ของร่างกายทั้งหมด ภาระของทองแดง : Saltzman et al . ( 1990 ) พบว่า ความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของทองแดง
วัดในเลือดและร่างกายไม่ดี ภาระทั้งหมด ( r = 0.54 )
หมายถึง เนื้อทองแดงของยาสูบในบุหรี่ฟินแลนด์คือ 24.7 ppm กับส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของ
10.8 ppm ( mussalo rauhamaa et al . 1986 ) อย่างไรก็ตาม เพียง 0.2% ของทองแดงนี้จะผ่านเป็นหลัก
ควัน นี้แปลเป็นเปิดรับทุกวัน ประมาณ 1 µกรัมของทองแดงในแพ็ค 20 มวน
ใน EPA สนับสนุนการศึกษาเพื่อหาปริมาณโลหะในกากตะกอน ( feiler et al .
1980 ) , ทองแดง ความเข้มข้นของตะกอนหลักที่ 7 potws มี 3.0 – 77.4 ppm , กับ