6.4.2 WaterCopper is widely distrib

6.4.2 Water
Copper is widely distributed in water since it is a naturally occurring element. Copper levels in surface
water range from 0.5–1,000 ppb, with a median of 10 ppb; seawater contains 1 ppm (Strain et al. 1984). The highest copper level in
the study was 18 ppm. In a study of private water wells in four communities in Nova Scotia, Maessen et
al. (1985) found that the concentrations of copper increased in water that remained in the distribution
system overnight, indicating that copper was mobilized from the distribution system. Whereas the level
of copper in running water was generally very low, that in the standing water was variable and exceeded
1.0 ppm in 53% of the homes. Similar results were reported for U.S. cities (Maessen et al. 1985; Schock
and Neff 1988; Strain et al. 1984). In a study in Seattle, Washington, the mean copper concentrations in
running and standing water were 0.16 and 0.45 ppm, respectively, and 24% of the standing water samples
exceeded 1.0 ppm (Maessen et al. 1985). The difference in copper level between standing and flushed
systems became evident at pH 7 and increased with decreasing pH (Strain et al. 1984). Copper levels in
school drinking water were found to differ by 3-fold between first draw and 10-minute flush water
samples, irrespective of the corrosiveness of the water (Murphy 1993). However, the concentration of
COPPER 165
6. POTENTIAL FOR HUMAN EXPOSURE
copper in both first draw and 10-minute flush samples decreased by approximately 10-fold as the
corrosiveness of the water decreased. Increasing pH in water distribution lines has been found to result in
an overall decrease in metal concentrations. For example, increasing the pH of water from 7.5 to 8.5 in
distribution lines decreased copper concentration by 50% (Yannoni and Piorkowski 1995).
In homes with copper piping, the mean concentration of copper in tap water has been shown to decline
with the age of the home. In a sampling of tap water of 2,619 households in Berlin, Germany, that are
supplied with municipal drinking water, the mean concentration of copper decreased from 0.77 ppm in
homes with stated ages of 0–

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

6.4.2 น้ำทองแดงกันกระจายในน้ำเนื่องจากเป็นองค์ประกอบเกิดขึ้นตามธรรมชาติ ระดับทองแดงในผิวน้ำตั้งแต่ 0.5 – 1000 ppb กับค่ามัธยฐานของ 10 ppb ประกอบด้วยทะเล < 1 – 5 ppb (เดวีส์ และเบนเนต 1985 มินิมาร์ทและ Nurnberg 1984 หน้า 1981 Perwak et al. 1980 Yeats 1988) ผลลัพธ์ของมีหลายการศึกษาที่ทองแดงพบ ในน้ำดื่ม น้ำบาดาล น้ำผิวดินอธิบายไว้ในส่วนนี้ และสรุปในตาราง 6-7 แสดงข้อมูลในตาราง 6-7 ที่ความเข้มข้นของทองแดงในน้ำดื่มสามารถแตกต่างกัน (≤5 – 10,200 ppb) และสามารถเกินกว่าการดำเนินการขีดจำกัดของ ppb 1300 ที่ตั้งสำหรับทองแดงในน้ำดื่ม (EPA 1991) ตารางยังทอง 1646. ศักยภาพมนุษย์สัมผัสเน้นความสำคัญของการทำน้ำประปาก่อนการใช้และจำเป็นในการควบคุมการกัดกร่อนของท่อในระบบกระจายน้ำความเข้มข้นของทองแดงในน้ำดื่มแตกต่างกันจากการเปลี่ยนแปลงในค่า pH ความแข็งของน้ำจัดหาและออกจากระบบการกระจายน้ำ (เดวีส์และเบนเนต 1985 ทองแดง Yannoni และPiorkowski 1995) ทองแดงให้ความเข้มข้นในช่วงดื่มน้ำจาก ppb กี่ 10 ppm Aโลหะทองแดง และอื่น ๆ ในน้ำดื่มแห่งชาติแคนาดาการสำรวจที่ดำเนินการเดือนพฤศจิกายน1976 ถึง 1977 มกราคม (Meranger et al. 1979) อุปกรณ์จากอำเภอ 70 แสดงถึง 38% ของการประชากรแคนาดารวมอยู่ในแบบสำรวจ รวม 50 มาจากน้ำแม่น้ำหรือทะเลสาบ และ20 มาจากน้ำบาดาล ไม่ได้กรองดิบ บำบัด และแจกจ่ายน้ำดื่มได้วิเคราะห์น้ำรับมาจากแม่น้ำ ทะเลสาบ หรือน้ำที่ดีได้อย่างไม่มีนัยสำคัญ มีผลต่อทองแดงความเข้มข้นในน้ำดิบ เฉพาะในอุปกรณ์บางอย่าง ไม่ได้ระดับทองแดงในน้ำดิบเกิน 20 ppb และเดียวนี้ได้มาจากน้ำบาดาล ผลในทางตรงข้ามน้ำบาดาลกับหน้า(1981) ในนิวเจอร์ซี่ กว่า 100 บ่อซึ่งประกอบด้วยทองแดงระดับเกินกว่า 64 ppb อย่างไรก็ตามที่ศึกษารวมน้ำที่แหล่งน้ำดื่ม นอกจากน้ำบาดาลที่ไม่ โดยทั่วไปความเข้มข้นทองแดงในน้ำบำบัดแคนาดาถูก ~ 10 ppb (Meranger et al. 1979)ใน 20% ของตัวอย่าง ระดับทองแดงในน้ำกระจายได้มากสูงกว่าการบำบัดน้ำ เพิ่มได้มากขึ้นในพื้นที่ที่น้ำไม่นุ่ม และกัด กร่อน จึง เพิ่มการละลายของทองแดงจากระบบการกระจายสินค้ายกระดับความเข้มข้นของทองแดงในน้ำดื่มสามารถทำเป็นลำดับขั้นตอนการละลายที่เกิดขึ้นในระบบกระจายน้ำ 1000 ตัวอย่างน้ำจากครัวเรือนตัวอย่างในการศึกษาโอไฮโอพบว่า ~ 30% อยู่ระดับทองแดง > 1 ppm (ต้องใช้ et al. 1984) ระดับทองแดงสูงที่สุดในการศึกษามี 18 ppm ในการศึกษาของบ่อน้ำส่วนตัวใน 4 ชุมชนในรัฐโนวาสโกเชีย Maessen ร้อยเอ็ดal. (1985) พบว่า ความเข้มข้นของทองแดงเพิ่มขึ้นในน้ำที่อยู่ในการกระจายระบบค้างคืน บ่งชี้ว่า ทองถูกปฏิบัติจากระบบการกระจายสินค้า ในขณะที่ระดับของทองแดงในการทำน้ำโดยทั่วไปต่ำมาก ที่น้ำยืน มีตัวแปรเกินppm 1.0 เป็น 53% ของบ้าน มีรายงานผลคล้ายเมืองในสหรัฐอเมริกา (Maessen et al. 1985 Schockและ Neff 1988 สายพันธุ์และ al. 1984) ในการศึกษาในซีแอตเทิล วอชิงตัน ความเข้มข้นทองแดงเฉลี่ยในน้ำยืนและวิ่งได้ 0.16 และ 0.45 ppm ตามลำดับ และ 24% ของน้ำตัวอย่างเกิน 1.0 ppm (Maessen et al. 1985) ความแตกต่างในระดับระหว่างยืน และล้างทองแดงระบบกลายเป็นชัดที่ pH 7 และเพิ่มขึ้น ด้วยการลดค่า pH (ต้องใช้ et al. 1984) ระดับทองแดงในน้ำดื่มโรงเรียนพบแตกต่างโดย 3-fold ระหว่างวาดครั้งแรก 10 นาทีล้างน้ำตัวอย่าง ไม่ corrosiveness น้ำ (เมอร์ฟี 1993) อย่างไรก็ตาม ความเข้มข้นของทองแดง 1656. ศักยภาพมนุษย์สัมผัสทองแดงในการวาดทั้งแรก และ 10 นาทีล้างตัวอย่างลดลง โดยประมาณ 10-fold เป็นcorrosiveness ของน้ำลดลง เพิ่มค่า pH ในน้ำกระจายบรรทัดได้พบผลลดลงโดยรวมในความเข้มข้นโลหะ ตัวอย่าง การเพิ่ม pH ของน้ำ 7.5 ถึง 8.5 ในรายการการกระจายลดทองแดงความเข้มข้น 50% (Yannoni และ Piorkowski 1995)ในบ้านที่มีท่อทองแดง ความเข้มข้นเฉลี่ยของทองแดงในน้ำประปาได้รับการแสดงการปฏิเสธอายุของบ้าน ในการสุ่มตัวอย่างของน้ำประปาของครัวเรือน 2,619 ในเบอร์ลิน เยอรมนี ที่อยู่จัดหาน้ำดื่มเทศบาล ความเข้มข้นเฉลี่ยของทองแดงลดลงจาก 0.77 ppm ในบ้านที่ มีระบุอายุ 0 – < 5 ปีถึง 0.23 ppm ในบ้านที่มีระบุอายุ 35 – < ปี 40 (Zietz et al2003a) . ในการศึกษาอื่นของ 1,619 homes ต่ำกว่าแซกโซนี เยอรมนี ความเข้มข้นเฉลี่ยของทองแดงในน้ำประปาออกแรกลดลงจาก 0.37 ppm ในบ้านที่มีระบุอายุ 0 – < 0.05 ppm ใน 5 ปีบ้านที่ มีระบุอายุ 35 – < ปี 40 (Zietz et al. 2003b) เหล่านี้ลดลงของความเข้มข้นของทองแดงอายุถูกบันทึกให้โลหิตของชั้นผิวในท่อซึ่งกัดกร่อนลดลง อย่างไรก็ตาม ในเดียวสองการศึกษานี้ พบว่า ความเข้มข้นของทองแดงในน้ำประปาเริ่มเพิ่มด้วยเพิ่มอายุในบ้านมีระบุอายุ > 45 ปี มีความเข้มข้นของทองแดงเพิ่มขึ้นบันทึกน่าซ่อม หรือวางบางส่วน (หรือไม่รู้จักทดแทนรวม) เพิ่มขึ้นท่อในบ้านเหล่านี้ในการศึกษาของ groundwaters และพื้นผิวน้ำทะเลใสตลอดนิวเจอร์ซี่ที่ > 1000 บ่อ และไซต์ 600 ผิวถูกความ ทุนกลางระดับทองแดงในน้ำใต้ดินและผิวน้ำมี 5.0 และ3.0 ppb ตามลำดับ (หน้า 1981) ลำดับ 90 percentile และระดับสูงสุด 64.0 และ2,783.0 ppb ในน้ำบาดาลและ 9.0 และ 261.0 ppb ในน้ำผิวดิน รูปแบบการปนเปื้อนในผิวน้ำคู่กับไฮโดรคาร์บอนเบา ขณะที่น้ำบาดาลคู่กับโลหะหนักแนะนำแหล่งการปนเปื้อนของน้ำผิวดินและน้ำบาดาลใช้แตกต่างกัน ที่ไม่ได้ระบุลักษณะของไซต์ระดับสูงของทองแดงเรขาคณิต (ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน) และมัธยฐานความเข้มข้นของทองแดงที่ละลายในน้ำผิวดินตาม 53,862 เกิดขึ้นในฐานข้อมูล STORET ของ EPA 4.2 (2.71) และ 4.0 ppb ตามลำดับ (Eckelและยาโคบ 1988) ความเข้มข้นสูงมักจะพบในนิวอิงแลนด์ อ่าวตะวันตก และด้านล่างแม่น้ำโคโลราโด (Perwak et al. 1980) ค้นหาของความเข้มข้นสูงพันธุ์ทองแดงในน้ำเล็กน้อยอ่างล่างหน้ารายงานในฐานข้อมูล STORET ของ EPA ในปี 1978 เปิดเผยที่มาของทองแดงในกิล่า CoeurD'Alene และอ่างล่างหน้าริเวอร์พาร์กเวย์ปรากฏ เป็นหลักเหมืองกิจกรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ถูกทอดทิ้งอเมริกา (Perwak et al. 1980) ทั่วไป ที่ความเข้มข้นที่สูง (> 120 ไมโครกรัมเป็นเครื่อง L) ถูกสังเกตโดยทั่วไปที่ภาษาท้องถิ่นสถานี และ correlated กับผิวน้ำ pH ต่ำ อย่างไรก็ตาม ในการเกี่ยวข้องกับการศึกษาอื่นทองแดง 1666. ศักยภาพมนุษย์สัมผัส75 headwater แคนาดาทะเลสาบสำคัญค่าฝนกรด ทองแดงได้ค่อนข้างต่ำ (ช่วง 1 – 8 ppbค่าเฉลี่ย 2 ppb) ค่า pH หรือน้ำยา (ลิ้นและ Henningson 1984)ได้วัดความเข้มข้นของทองแดงในน้ำผิวดินที่ได้จากการสุ่มตัวอย่างในการ Spearfishครี ครี Whitewood และหมี Butte ครีรูปธรรม รูปธรรมเหล่านี้ได้รับผลกระทบจากน้ำละลายจาก tailings และระบายน้ำกรดระเบิดจากการดำเนินการทำเหมืองแร่ทองคำดำเนินเขาทางใต้ดาโกตา ความเข้มข้นของทองแดง < 0.24 – 28 ไมโครกรัมเป็น เครื่อง/L ได้วัดพื้นผิวน้ำ ในขณะที่ความเข้มข้นในตะกอนสูงมาก ไปจนถึง 7.8 159 มิลลิกรัม/กิโลกรัม (2544 พฤษภาคม et al.)ในการสำรวจแหล่งทองแดงพายุน้ำ วัดความเข้มข้นของทองแดงในน้ำพายุตัวอย่างที่ถ่ายจากตำแหน่งที่ตั้งเมืองต่าง ๆ ในเบอร์มิงแฮม อลาบามา มีความเข้มข้นของทองแดงโดยทั่วไปต่ำกรองตัวอย่าง (ทองแดง), ระหว่าง 1.4 และ 20 ไมโครกรัมเป็น เครื่อง/L แต่ถูกมากสูงในตัวอย่างไม่ได้กรอง (ทองแดงที่ถูกผูกไว้กับเรื่องฝุ่น) มีค่าเฉลี่ย (ในไมโครกรัมเป็น เครื่อง/L) ของ 110 (หลังคาพื้นที่), 116 (พื้นที่จอดรถ), 280 (ถนนไหลบ่า), 135 (รถบริการพื้นที่) 81 (ระดับพื้นที่),50 (เมืองลำธาร), และ 43 (คงบ่อ) (Pitt et al. 1995)จากการปรับปรุงในการควบคุมคุณภาพของการปล่อยจากเทศบาลและอุตสาหกรรมเสียโรงบำบัดน้ำบังคับในพระราชบัญญัติน้ำสะอาด ความเข้มข้นของทองแดงมีการลดลงในผิวน้ำ ตัวอย่าง ความเข้มข้นทองแดงมัธยฐานในห้องแม่น้ำฮัดสันได้ลดลง 36-56% ในกลางทศวรรษ 1970 และในกลางทศวรรษที่ 1990 (Sañudo-Wilhelmy และเหงือก 1999)ความเข้มข้นทองแดงในร่างกายบางอย่างของน้ำไปจนกับฤดูกาลอย่างเห็นได้ชัด ในการศึกษาขนาดเล็กบ่อในแมสซาชูเซตส์จากของไทย ๆ ไป 1972 มีนาคม พบการเปลี่ยนแปลง ความเข้มข้นของทองแดงลดลงในช่วงฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อนก่อนถึงแนวของ < 10 – 30 ppm ในช่วงต้นเดือนสิงหาคมแล้วเพิ่มเมื่อบ่อถูก under the cover of น้ำแข็งค่าสูงสุดของ 80-105 ppb ในช่วงปลายเดือนมกราคมและต้นเดือนกุมภาพันธ์ (Kimball 1973) เปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลเหมือนระบุไว้ใน epilimnion ของน้ำทะเลทะเลสาบเกรท (Nriagu et al. 1996) ต่างประเทศ ในตัวอย่างทั้งสอง ขี่จักรยานในทองแดงความเข้มข้นเป็นความคิดที่จะ ตอบสนองความต้องการทางชีวภาพและการดูดซับทองแดงในระหว่างฤดูกาลเติบโตและปล่อยตามมาจาก die-off ตามฤดูกาลและผุของสิ่งความเข้มข้นของทองแดงในน้ำทะเลมักอยู่ในช่วง 1 – 5 ppb (Perwak et al. 1980) ระดับทองแดงจะต่ำกว่าทั้งหมดในมหาสมุทรแปซิฟิกมหาสมุทรแอตแลนติก และสูงใกล้ชั้นคอนติเนนทัลกว่าในทะเล ทองแดงความเข้มข้นในน้ำผิวดินที่ความลึก 1 เมตร transected ในการล่องเรือจากรัฐโนวาสโกเชีย Sargasso ทะเลอยู่ในช่วงจาก 57.2 210 ชิ้นส่วนต่อล้านล้าน (ppt) (Yeats 1988)ทองแดง 1676. ศักยภาพมนุษย์สัมผัสค่าเฉลี่ยในผิวน้ำตัวอย่างที่ความลึก 1 เมตรของมหาสมุทรอาร์กติกตะวันออกถูก 93 ppt(มินิมาร์ทและ Nurnberg 1984) ในการ revie

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

6.4.2 Water
Copper is widely distributed in water since it is a naturally occurring element. Copper levels in surface
water range from 0.5–1,000 ppb, with a median of 10 ppb; seawater contains <1–5 ppb (Davies and
Bennett 1985; Mart and Nurnberg 1984; Page 1981; Perwak et al. 1980; Yeats 1988). The results of
several studies in which copper was detected in drinking water, groundwater, and surface water are
described in this section and summarized in Table 6-7. The information in Table 6-7 demonstrates that
copper concentrations in drinking water can vary widely (≤5–10,200 ppb) and can exceed the action
limits of 1,300 ppb that have been set for copper in drinking water (EPA 1991). The table also
COPPER 164
6. POTENTIAL FOR HUMAN EXPOSURE
emphasizes the importance of running tap water before using it and the need to control corrosion of
piping in water distribution systems.
Copper concentrations in drinking water vary widely as a result of variations in pH, hardness of the water
supply and copper released from the water distribution system (Davies and Bennett 1985; Yannoni and
Piorkowski 1995). Copper concentrations in drinking water range from a few ppb to 10 ppm. A
Canadian national survey of copper and other metals in drinking water was conducted from November
1976 to January 1977 (Meranger et al. 1979). Supplies from 70 municipalities representing 38% of the
Canadian population were included in the survey, including 50 derived from river or lake water and
20 derived from groundwater. Unfiltered raw, treated and distributed drinking waters were analyzed.
Whether the water was derived from river, lake, or well water did not significantly affect the copper
concentration in the raw water. Only in a few supplies did copper levels in raw water exceed 20 ppb and
only one of these was derived from groundwater. The results in groundwater contrast with those of Page
(1981) in New Jersey, in which over 100 wells contained copper levels in excess of 64 ppb. However,
that study included groundwater that was a source of drinking water, in addition to groundwater that was
not. The copper concentration in Canadian treated water was generally ~10 ppb (Meranger et al. 1979).
In 20% of the samples, the copper level in distributed water was significantly higher than the treated
water. The increase was greater in areas where the water was soft and corrosive, thus enhancing leaching
of copper from the distribution system.
Elevated concentrations of copper in drinking water can result as a consequence of leaching processes
that occur in water distribution systems. A study of 1,000 water samples from random households in
Ohio found that ~30% contained copper levels >1 ppm (Strain et al. 1984). The highest copper level in
the study was 18 ppm. In a study of private water wells in four communities in Nova Scotia, Maessen et
al. (1985) found that the concentrations of copper increased in water that remained in the distribution
system overnight, indicating that copper was mobilized from the distribution system. Whereas the level
of copper in running water was generally very low, that in the standing water was variable and exceeded
1.0 ppm in 53% of the homes. Similar results were reported for U.S. cities (Maessen et al. 1985; Schock
and Neff 1988; Strain et al. 1984). In a study in Seattle, Washington, the mean copper concentrations in
running and standing water were 0.16 and 0.45 ppm, respectively, and 24% of the standing water samples
exceeded 1.0 ppm (Maessen et al. 1985). The difference in copper level between standing and flushed
systems became evident at pH 7 and increased with decreasing pH (Strain et al. 1984). Copper levels in
school drinking water were found to differ by 3-fold between first draw and 10-minute flush water
samples, irrespective of the corrosiveness of the water (Murphy 1993). However, the concentration of
COPPER 165
6. POTENTIAL FOR HUMAN EXPOSURE
copper in both first draw and 10-minute flush samples decreased by approximately 10-fold as the
corrosiveness of the water decreased. Increasing pH in water distribution lines has been found to result in
an overall decrease in metal concentrations. For example, increasing the pH of water from 7.5 to 8.5 in
distribution lines decreased copper concentration by 50% (Yannoni and Piorkowski 1995).
In homes with copper piping, the mean concentration of copper in tap water has been shown to decline
with the age of the home. In a sampling of tap water of 2,619 households in Berlin, Germany, that are
supplied with municipal drinking water, the mean concentration of copper decreased from 0.77 ppm in
homes with stated ages of 0–<5 years to 0.23 ppm in homes with stated ages of 35–<40 years (Zietz et al.
2003a). In another study of 1,619 homes in Lower Saxony, Germany, the mean concentration of copper
in first draw tap water decreased from 0.37 ppm in homes with stated ages of 0–<5 years to 0.05 ppm in
homes with stated ages of 35–<40 years (Zietz et al. 2003b). These decreases of copper concentration
with age were attributed to a buildup of a surface layer on the piping that reduced corrosion. However, in
these same two studies, it was found that the concentration of copper in tap water began to increase with
increasing age in homes with stated ages of >45 years. This increase in copper concentration was
attributed to the increased probability of repair or partial placement (or unknown total replacement) of
piping in these homes.
In a study of groundwaters and surface waters throughout New Jersey in which >1,000 wells and
600 surface sites were sampled, the median copper levels in groundwater and surface water were 5.0 and
3.0 ppb, respectively (Page 1981). The respective 90th percentile and maximum levels were 64.0 and
2,783.0 ppb for groundwater and 9.0 and 261.0 ppb for surface water. The pattern of contamination in
surface water correlates with light hydrocarbons, while that in groundwater correlates with heavy metals.
This suggests that the sources of contamination of surface water and groundwater are different. The
nature of the sites with elevated levels of copper was not indicated.
The geometric mean (standard deviation) and median concentration of dissolved copper in surface water
based on 53,862 occurrences in EPA's STORET database are 4.2 (2.71) and 4.0 ppb, respectively (Eckel
and Jacob 1988). Higher concentrations tend to be found in New England, the western Gulf and the lower
Colorado River (Perwak et al. 1980). The finding of high concentrations of copper species in minor river
basins reported in EPA's STORET database in 1978 revealed that sources of copper in the Gila, Coeur
D'Alene, and Sacramento River Basins appear to be primarily mining activities, especially abandoned
sites (Perwak et al. 1980). Generally, the high concentrations (>120 µg/L) were generally observed at
localized stations and correlated with low pH of the surface water. However, in another study concerning
COPPER 166
6. POTENTIAL FOR HUMAN EXPOSURE
75 Canadian headwater lakes sensitive to acid rain, copper values were relatively low (1–8 ppb range,
2 ppb mean) regardless of pH or alkalinity (Reed and Henningson 1984).
Copper concentrations were measured in surface water obtained from sampling sites in the Spearfish
Creek, Whitewood Creek, and Bear Butte Creek watersheds. These watersheds are affected by water
leaching from tailings and acid-mine drainage from gold mining operations in the Black Hills of South
Dakota. Copper concentrations of <0.24–28 µg/L were measured in surface water, whereas
concentrations in sediments were much higher, ranging from 7.8 to 159 mg/kg (May et al. 2001).
In a survey of sources of copper in storm water, measurements of copper concentrations in storm water
samples were taken from various urban locations in Birmingham, Alabama. Copper concentrations were
generally low in filtered samples (dissolved copper), ranging between 1.4 and 20 µg/L; but were much
higher in unfiltered samples (copper bound to particulate matter) with mean values (in µg/L) of 110 (roof
areas), 116 (parking areas), 280 (street runoff), 135 (vehicle service areas), 81 (landscaped areas),
50 (urban creeks), and 43 (retention ponds) (Pitt et al. 1995).
As a result of improvements in controlling the quality of discharges from municipal and industrial waste
water treatment plants mandated in the Clean Water Act, copper concentrations have been declining in
surface waters. For example, median copper concentrations in the Hudson River estuary have fallen 36–
56% between the mid-1970s and the mid-1990s (Sañudo-Wilhelmy and Gill 1999).
The copper concentration in some bodies of water evidently varies with season. In a study of a small
pond in Massachusetts from April of 1971 to March 1972, the concentration of copper was found to vary,
decreasing during the spring and early summer to lows of <10–30 ppm in early August and then
increasing when the pond was under the cover of ice to a maximum values of 80–105 ppb in late January
and early February (Kimball 1973). Similar seasonal variations were noted in the epilimnion of the
offshore waters of the Great Lakes (Nriagu et al. 1996). In both examples, the cycling in copper
concentrations is thought to be a response to biological need and copper uptake during the growing season
and its subsequent release from seasonal die-off and decay of biota.
Copper concentrations in seawater usually are in the 1–5 ppb range (Perwak et al. 1980). Copper levels
are overall lower in the Pacific Ocean than in the Atlantic Ocean and higher near the continental shelf
than in the open ocean. Copper concentrations in surface water at a depth of 1 meter transected on a
cruise from Nova Scotia to the Sargasso sea ranged from 57.2 to 210 parts per trillion (ppt) (Yeats 1988).
COPPER 167
6. POTENTIAL FOR HUMAN EXPOSURE
The mean value in surface water sampled at a depth of 1 meter of the eastern Arctic Ocean was 93 ppt
(Mart and Nurnberg 1984). As noted in a revie

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

6.4.2 น้ำ
ทองแดงมีการกระจายอย่างกว้างขวางในน้ำเพราะมันเป็นธาตุที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ . ระดับทองแดงในช่วงน้ำ
จาก 0.5 – 1 , 000 ppb , กับค่าเฉลี่ยของ 10 ppb ; น้ำทะเลประกอบด้วย < 1 – 5 ppb ( เดวีส์และ
เบนเน็ตต์ 1985 ; ตลาดและ Nurnberg 1984 ; หน้า 1981 ; perwak et al . 2523 ; Yeats 1988 ) ผลจากการศึกษาหลายที่
ทองแดงที่ตรวจพบในน้ำ ดื่มน้ำฝนและแหล่งน้ำเป็น
อธิบายในส่วนนี้และสรุปตาราง 6-7 . ข้อมูลในตาราง 6-7 สาธิต
ความเข้มข้นทองแดงในการดื่มน้ำสามารถแตกต่างกันอย่างกว้างขวาง ( ≤ 5 – 10200 ppb ) และสามารถเกินขีด จำกัด ของการกระทำ
1300 ppb ที่ได้รับการตั้งค่าสำหรับทองแดงในน้ำ ( EPA 1991 ) รางทองแดง 164 ยัง

6 . ที่มีศักยภาพสำหรับ
แสงมนุษย์เน้นความสำคัญของการใช้น้ำ ก่อนที่จะใช้มันและต้องป้องกันการกัดกร่อนในระบบท่อจ่ายน้ำ
.
ปริมาณทองแดงในน้ำแตกต่างกันไปอย่างกว้างขวาง เป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงในค่า pH , ความกระด้างของน้ำ
จัดหาและทองแดงออกจากระบบกระจายน้ำ ( เดวี่ส์และเบนเน็ตต์ 1985 ; yannoni
เพียร์โคว์สกีและ 1995 )ทองแดงที่ความเข้มข้นในช่วงการดื่มน้ำจากลูกน้อยไป 10 ส่วนในล้านส่วน a
แคนาดาแห่งชาติสำรวจของทองแดงและโลหะอื่น ๆ ในการดื่มน้ำได้ดำเนินการตั้งแต่เดือนพฤศจิกายนถึงมกราคม 2520
1976 ( meranger et al . 1979 ) วัสดุจาก 70 เทศบาลแทน 38% ของประชากรชาวแคนาดา
ถูกรวมไว้ในการสำรวจรวมถึง 50 ที่ได้มาจากแม่น้ำหรือทะเลสาบน้ำและ
20 ได้มาจากน้ำใต้ดิน านการกรองดิบ , การรักษาและแจกจ่ายน้ำดื่มมาวิเคราะห์
ไม่ว่าน้ำที่ได้มาจากแม่น้ำ ทะเลสาบ หรือ น้ำไม่มีผลต่อความเข้มข้นของทองแดง
ในน้ำดิบ เฉพาะในไม่กี่วัสดุทำระดับทองแดงในน้ำ ดิบเกิน 20 ppb และ
เพียงหนึ่งของเหล่านี้ได้มาจากน้ำใต้ดินผลลัพธ์ในน้ำใต้ดิน ตรงกันข้ามกับพวกหน้า
( 1981 ) ใน New Jersey , ซึ่งมากกว่า 100 บ่อ ประกอบด้วย ระดับทองแดงในส่วนที่เกิน 64 กิโลกรัม อย่างไรก็ตาม การศึกษาคือน้ำใต้ดินที่
ที่เป็นแหล่งที่มาของน้ำดื่มนอกเหนือจากน้ำใต้ดินที่
ไม่ ความเข้มข้นของทองแดงในแคนาดาถือว่าน้ำโดยทั่วไป ~ 10 ppb ( meranger et al . 1979 ) .
ใน 20% ของตัวอย่างระดับทองแดงในน้ำกระจายสูงกว่าการรักษา
น้ำ เพิ่มมากขึ้นในพื้นที่ที่น้ำนุ่มและกัดกร่อนจึงเพิ่มการละลาย
ของทองแดงจากระบบการกระจายสินค้า ยกระดับความเข้มข้นของทองแดง
ในน้ำดื่ม ผลที่ได้จะเป็นผลของกระบวนการ
การชะล้างที่เกิดขึ้นในระบบจ่ายน้ำประปา การศึกษาที่ 1000 ตัวอย่างน้ำจากการสุ่มในครอบครัว
โอไฮโอพบว่า ~ 30% ที่อยู่ระดับทองแดง 1 ppm ( สายพันธุ์ et al . 1984 ) ระดับทองแดงสูงสุด
ศึกษา 18 ppm ในการศึกษาของบ่อน้ำส่วนตัวใน 4 ชุมชน ใน Nova Scotia , et al maessen
. ( 1985 ) พบว่า ความเข้มข้นของทองแดงในน้ำที่ยังคงเพิ่มขึ้นในการกระจาย
ระบบคืน