Street photography is generally und

Street photography is generally understood as capturing candid moments of everyday life. However the paradox is that some of the most memorable street photographs taken in history were either posed or as a result of the interaction with the photographer.
Think of Klein’s famous “Kid with gun” photograph. Although the moment looks raw and candid, the photograph was actually a result of what Klein said to the kid. When Klein saw the kid with the gun, he told him: “Look tough.” The kid then turned toward Klein, and pointed his gun straight at him– giving an incredibly brutal look.
If you look at Klein’s contact sheet of the shot, you can see the next photograph the kid is smiling and posing with one of his friends.
So how did Klein interact with his subjects when shooting on the streets? He explains how his subjects were aware they were being photographed, but not always 100% sure:
“Yes, but they didn’t know I might be photographing a hundred other things going on behind them—someone lurking in the background, a shadow, a reflection, posters, traffic, junk. [I'd say], ‘Hold it! Don’t move! Hey, look this way!’ People would say, ‘What’s this for?” I’d say, ‘The News.’ ‘The News! Wow! No shit!’ I didn’t much care.”
So doesn’t this mean that Klein was simply manipulating his subjects? This is an interview question that was given to him, in which Klein responds:
“Not always. We’re not completely brut, you know. I thought people could be provoked to pose or play a role in some situations. Why not? People have posed for portraits for centuries. When I was a kid in New York, if some tough kid caught you looking at him he’d say, ‘Hey! What are you looking at?’ If you said, ‘I’m looking at you,’ he’d say, ‘Oh, yeah!’ if you said, ‘I’m not looking at you,’ He’d say, ‘why not?’ either way you were in trouble.”
Klein also shares his thoughts on how pointing a camera at someone you don’t know can cause a tension, but how it is also generally accepted:
“In rough neighborhoods in New York [sometimes]… it’s better not to look. So if you point a camera at a stranger, you’re almost breaking a tradition of not getting involved. Yet in a way, the camera erases involvement. Its accepted.”
Klein knows how photographing someone can cause someone to be provoked, but in the end– most people quite liked being photographed:
“In another way, it could be worse—a provocation and a threat. But generally, the people I photographed in New York seemed flattered. If I manipulated them sometimes, they didn’t seem to think they should mind. Elsewhere, if I’d get people to clown around with me, like people in Italy to pose in hierarchical Roman way, I think that should be a valid picture. They’re telling us something about themselves.”
But if a photographer provokes a person, what does it show except the result of the provocation? Klein thinks that people’s reactions show less of the photographer, but more of the subject him/herself:
“Rather than catching people unaware, they show the face they want to show. Unposed, caught unaware, they might reveal ambiguous expressions, brows creased in vague internal contemplation, illegible, perhaps meaningless. Why not allow the subject the possibility of revealing his attitude toward life, his neighbor, even the photographer? Both ways are valid to me.”
Klein shares how sometimes people he provoked did things he couldn’t have even imagined:
“In any case, very often people did things I couldn’t have organized or imagined. A mother points a toy gun at her child’s temple. Maybe I asked her to do it, I honestly forget. But lets say I did, out of some perverse inspiration. At the same time, though, she holds the child’s hand in the most tender, touching way.
The way a subject reacts to the camera can create a kind of happening. Why pretend the camera isn’t there? Why not use it? Maybe people will reveal themselves as violent or tender, crazed or beautiful. But in some way, they reveal who they are. They’ll have taken a self-portrait.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ่ายโดยทั่วไปเข้าใจเป็นจับทแบบของชีวิตประจำวัน แต่เป็นปฏิทรรศน์ว่า บางรูปถ่ายถนนน่าจดจำมากที่สุดในประวัติศาสตร์มีทั้งอึ้ง หรือ จากการโต้ตอบกับช่างภาพ.
คิดของ Klein ของภาพ "เด็กกับปืน" มีชื่อเสียง แม้ว่าช่วงเวลาที่ดูดิบ และมาก มาย ภาพจริงผลของ Klein ที่พูดกับเด็กได้ เมื่อ Klein เห็นเด็กกับปืน เขาบอกเขา: "มองยากขึ้น" เด็กแล้วหันไปทาง Klein และชี้ปืนของเขาตรงที่ him– ให้ความโหดร้ายอย่างเหลือเชื่อดูได้
ถ้าคุณดูแผ่นติดต่อของ Klein ยิง คุณสามารถดูภาพถัดไปเด็กจะยิ้ม และวางตัวกับเพื่อนของเขาได้
ดังนั้นได้ Klein ติดต่อกับเรื่องของเขาเมื่อถ่ายภาพบนท้องถนน เขาอธิบายว่า เรื่องของเขาได้ตระหนักถึงพวกเขาไม่ให้ถ่ายภาพ แต่ไม่ 100% แน่นอน:
"ใช่ แต่พวกเขาไม่รู้ว่า ผมอาจจะถ่ายภาพร้อยสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นเบื้องหลัง — คนซุ่มซ่อนในพื้นหลัง เงา การสะท้อน โปสเตอร์ จราจร ขยะ [ฉันพูด], ' ไว้ ไม่ย้าย เฮ้ ลักษณะนี้!' คนจะบอกว่า, ' นี้สำหรับคืออะไร? " ผมจะบอกว่า 'เดอะข่าว' ' ข่าว ว้าว คนไม่!' ผมไม่ได้ดูแลมากขึ้น"
เพื่อ ไม่นี้หมายความ ว่า Klein ไม่เพียงจัดการกับเรื่องของเขา นี้เป็นสัมภาษณ์คำถามให้เขา ในซึ่ง Klein ตอบ:
"ไม่เสมอไป เราไม่สมบูรณ์ brut คุณรู้ว่า คิดว่า คนอาจ provoked ก่อให้เกิด หรือมีบทบาทในบางสถานการณ์ ทำไมล่ะ คนที่มีอิทธพลสำหรับถ่ายภาพบุคคลสำหรับศตวรรษ เมื่อเด็กในนิวยอร์ก ถ้าเด็กบางเหนียวจับคุณมองเขาเขาจะบอกว่า, ' Hey สิ่งคุณมองหาที่?' ถ้าคุณกล่าวว่า "ฉันมองคุณ เขาจะบอกว่า 'Oh ใช่ ' ถ้าคุณกล่าวว่า 'ฉันไม่มองคุณ เขาพูด, ' ทำไมไม่ทั้งสองวิธีที่คุณมีปัญหา "
Klein ยังร่วมความคิดของเขาในการชี้กล้องไปที่บุคคลที่คุณไม่รู้จักอาจทำให้เกิดความตึงเครียดเป็น แต่ว่าจะยังโดยทั่วไปยอมรับ:
"ในคายละแวกใกล้เคียงในนิวยอร์ก [บางครั้ง]...ไม่ไปดูกัน ดังนั้น ถ้าคุณชี้กล้องไปที่เป็นคนแปลกหน้า คุณกำลังเกือบทำลายประเพณีของการเกี่ยวข้องไม่ แต่ในทาง กล้องลบมีส่วนร่วม การยอมรับ"
Klein รู้วิธีถ่ายภาพบุคคลทำให้ผู้อื่นเดือด แต่ใน end– คนส่วนใหญ่ค่อนข้างชอบการถ่ายภาพ:
"ในอีกทางหนึ่ง มันอาจจะเลวร้ายยิ่ง — provocation และเป็นอุปสรรคต่อการ แต่โดยทั่วไป คนที่ผมถ่ายในนิวยอร์กประจักษ์ flattered ถ้าผมจัดการเหล่านั้นบางครั้ง พวกเขาไม่ได้ดูเหมือนจะคิดว่า พวกเขาควรทราบ อื่น ๆ ถ้าจะได้รับคนการ์ตูนรอบกับฉัน เช่นคนในอิตาลีเพื่อก่อให้เกิดในลำดับชั้นทางโรมัน ผมคิดว่า ควรจะเป็นรูปภาพ พวกเขากำลังบอกเราบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับตัวเอง"
แต่ถ้าเป็นช่างภาพเรียกบุคคล สิ่งไม่แสดงยกเว้นผลของการ provocation หรือไม่ Klein คิดว่า ปฏิกิริยาของคนแสดงน้อยถ่ายภาพ แต่หลายเรื่องเขา/ตัว:
"แทนที่จะจับคนไม่รู้ตัว พวกเขาแสดงหน้าพวกเขาต้องการแสดง Unposed จับ unaware พวกเขาอาจแสดงนิพจน์ไม่ชัดเจน เลือนผ้าเป็นรอยย่นในคลุมภายในสื่อ เลิก ไม่อาจ ทำไมไม่ให้เรื่องของการเปิดเผยทัศนคติของเขาต่อชีวิต เพื่อนบ้านของเขา แม้ถ่ายภาพ ทั้งวิธีที่ถูกต้องให้ฉัน"
Klein หุ้นวิธีบางคนเขาท่านได้สิ่งที่เขาไม่มีแม้กระทั่งจินตนาการ:
",คนมากมักจะได้สิ่งที่ฉันไม่ได้จัด หรือจินตนาการ แม่ชี้ปืนของเล่นที่เป็นลูกวัด บางทีผมถามเธอ ฉันสุจริตอย่างลืม แต่ให้พูดค่ะ จากแรงบันดาลใจบาง perverse ขณะเดียวกัน แม้ว่า เธอมีมือของเด็กในที่สุดเงิน สัมผัสวิธีการ
ตามหัวข้อที่ทำปฏิกิริยากับกล้องสามารถสร้างชนิดของการเกิดได้ ทำไมทำเป็นกล้องไม่มี ทำไมไม่ใช้อย่างไร บางทีคนจะเปิดเผยตัวเองเป็นรุนแรง หรือชำระเงิน คลั่ง หรือสวยงาม แต่ในบางวิธี พวกเขาเหมาะที่จะ พวกเขาจะได้นำภาพตัวเองแบบนั้น"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การถ่ายภาพโดยทั่วไปจะเข้าใจว่าเป็น candid จับช่วงเวลาของชีวิต อย่างไรก็ตาม ความขัดแย้งคือบางส่วนของที่น่าจดจำมากที่สุดในประวัติศาสตร์มีทั้งถนนรูปถ่าย posed หรือเป็นผลของการมีปฏิสัมพันธ์กับช่างภาพ
คิดถึง Klein ชื่อดัง " เด็กปืน " ภาพถ่าย ถึงแม้ว่าช่วงเวลาที่ดูดิบและตรงไปตรงมา ,ถ่ายได้จริงผลของสิ่งที่ไคลน์พูดกับเด็ก เมื่อไคลน์เห็นเด็กกับปืน เขาบอกเขาว่า : " ดูยาก " เด็กแล้วหันไปทาง ไคลน์ และหันปืนตรงไปที่เขา และให้มองอย่างโหดร้าย .
ถ้าคุณมองไคลน์ติดต่อแผ่นยิง คุณสามารถดูรูปต่อไปเด็กจะยิ้ม และวางตัวกับหนึ่งในเพื่อนของเขา
แล้วทำไม ไคลน์ โต้ตอบ กับ วิชาของเขาเมื่อถ่ายภาพบนถนน ? เขาอธิบายว่า คนของเขาว่าเขาถูกถ่ายภาพ แต่ไม่เสมอไปแน่ใจ 100% :
" ใช่ แต่พวกเขาไม่รู้ว่าฉันอาจจะถ่ายภาพเป็นร้อยๆสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่เบื้องหลังพวกเขาบางคนซ่อนอยู่ในพื้นหลัง , เงา , สะท้อน , โปสเตอร์ , การจราจร , ขยะ [ ฉันว่า ] " จับมันไว้ ! อย่าขยับ ! เฮ้มองทางนี้ ' ผู้คนจะพูดว่า " นี่สำหรับอะไร " ผมพูดว่า ' ข่าว ' ' ข่าว ว้าว ! ! ! ไม่นะ ! ' ผมไม่ได้ดูแลมาก . "
จึงไม่ได้หมายความว่า ไคลน์ก็จัดการเรื่องของเขา ? นี่เป็นคำถามสัมภาษณ์ที่ถูกมอบให้กับเขา ซึ่งในไคลน์ตอบ :
" เสมอไป เรายังไม่แห้ง เลยรู้มั้ยฉันคิดว่าคนอาจจะยั่วยุเพื่อก่อให้เกิด หรือมีบทบาทในบางสถานการณ์ ทำไมจะไม่ล่ะ มีคนโพสรูปมานานหลายศตวรรษ เมื่อฉันเป็นเด็กในนิวยอร์ค ถ้าบางเหนียว เด็กจับได้ว่าเธอมองเขา เขาก็บอกว่า ' เฮ้ย ! คุณมองหาอะไรอยู่ ? ถ้าคุณพูดว่า " ฉันมองคุณ ' เขาพูดว่า ' โอ้ , ใช่ ! ถ้าเธอพูดว่า " ผมไม่ได้มองเธอ เขาก็จะบอกว่า ' ทำไมไม่ ?' ด้วยวิธีใดคุณมีปัญหา "
Klein ยังหุ้นคิดของเขาเกี่ยวกับวิธีการเอากล้องที่ใครบางคนที่คุณไม่รู้สามารถก่อให้เกิดความตึงเครียด แต่อย่างไรก็ยังได้รับการยอมรับโดยทั่วไป :
" หยาบในย่าน New York [ บางครั้ง ] . . . . . . . ไม่ดูจะดีกว่า ดังนั้นถ้าคุณจุดกล้องที่เป็นคนแปลกหน้า คุณเกือบจะทำลายประเพณีของไม่ได้เข้าไปเกี่ยวข้องด้วย แต่ในทางกล้องลบเกี่ยวข้อง ของได้รับการยอมรับ . "
Klein รู้วิธีถ่ายภาพ บางคนสามารถทำให้ใครเคือง แต่สุดท้าย – คนส่วนใหญ่ค่อนข้างชอบถูกถ่ายรูป :
" ในทางอื่น อาจจะเป็นการยั่วยุ worse-a และคุกคาม แต่โดยทั่วไป คนผมถ่ายภาพในนิวยอร์กก็ปลื้มนะ ถ้าฉันจัดการพวกเขาบางครั้งพวกเขาไม่ได้ดูเหมือนจะคิดว่า พวกเขาควรเสมอที่อื่น ถ้าผมรับคนตลกๆ นะ เหมือน คน ใน อิตาลี ที่จะโพสในทางโรมัน แบบ ผม คิด ว่า ควรเป็นภาพที่ถูกต้อง พวกเขากำลังบอกเราบางอย่างเกี่ยวกับตัวเอง . "
แต่ถ้าช่างภาพยั่วโมโหคน แล้วมันจะโชว์ ยกเว้นผลของอะไร ? ไคลน์ว่าปฏิกิริยาของผู้คนแสดงน้อยของช่างภาพแต่อีกเรื่องเขา / ตัวเอง :
" มากกว่าจับคนโดยไม่รู้ตัว พวกเขาแสดงใบหน้าที่พวกเขาต้องการที่จะแสดง unposed จับโดยไม่รู้ตัว พวกเขาอาจเปิดเผยสำนวนที่คลุมเครือ ขมวดคิ้ว รอยย่นในการเพ่งพินิจภายในเลือนลางอ่านไม่ออก อาจไม่มีความหมาย ทำไมไม่ช่วยเรื่องความเป็นไปได้ของการเปิดเผยทัศนคติของเขาที่มีต่อชีวิต เพื่อนบ้านของเขา แม้แต่ช่างภาพทั้งสองวิธีที่ถูกต้องให้ฉัน . "
Klein หุ้นอย่างไร บางครั้งคนที่เขาให้ทำสิ่งที่เขาคาดไม่ถึงว่า :
" ในกรณีใด ๆ มากคนมักจะทำในสิ่งที่ผมไม่สามารถจัดหรือจินตนาการ แม่จุดปืนของเล่นที่วัดเป็นลูกของเธอ บางทีฉันอาจจะขอเธอทำให้ผมลืม แต่ให้พูดฉันทำจากแรงบันดาลใจ ขี้อ้อนบ้าง ในเวลาเดียวกัน แม้ว่าเธอจับมือของเด็กมากที่สุด อ่อนโยน สัมผัสทาง .
ทางวิชาเหมือนกล้องสามารถสร้างชนิดของเหตุการณ์ ทำไมต้องแกล้งทำเป็นกล้องไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงไม่ใช้มันล่ะ คนอื่นอาจจะเปิดเผยตัวเองเป็นรุนแรงหรืออ่อนโยน บ้าคลั่ง หรือสวยงาม แต่ในบางวิธีที่พวกเขาเปิดเผยว่า พวกเขาจะ พวกเขาจะได้ถ่ายภาพตัวเอง "
.