The sea beet, Beta vulgaris subsp.

The sea beet, Beta vulgaris subsp. maritima ((L.) Arcangeli.[1]), is a member of the family Amaranthaceae, previously of the Chenopodiaceae. Carl Linnaeus first described Beta vulgaris in 1753; in the second edition of Species Plantarum in 1762, he divided the species into wild and cultivated varieties, giving the name Beta maritima to the wild taxon.[2]

The sea beet is native to the coasts of Europe, northern Africa, and southern Asia.

The sea beet is the wild ancestor of common vegetables such as beetroot, sugar beet, and Swiss chard.[3] Its leaves have a pleasant texture and taste when served raw or cooked, and because of this, it is also known as wild spinach.

It is a perennial plant which grows up to 1.2 m, and flowers in the summer. Its flowers are hermaphroditic, and wind-pollinated. It requires moist, well-drained soils, and does not tolerate shade. However, it is able to tolerate relatively high levels of sodium in its environment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หัวบีทซี เบต้าผด subsp. กานน้ำเค็ม (Arcangeli (L.) . [ 1]), เป็นสมาชิกของตระกูล Amaranthaceae ของ Chenopodiaceae ก่อนหน้านี้ ลิ Carl อธิบายผดเบต้าใน 1753 ครั้งแรก ในรุ่นที่สองของสายพันธุ์บาซิลลัสใน 1762 เขาแบ่งออกเป็นสายพันธุ์ป่า และปลูกพันธุ์ ให้กานน้ำเค็มการเบต้าชื่อว่าป่า [2]หัวบีททะเลมีถิ่นกำเนิดในยุโรป แอฟริกาเหนือ เอเชียใต้ และชายฝั่งทะเลหัวบีททะเลเป็นบรรพบุรุษป่าผักทั่วไป เช่นบีทรูท นทาน ดื่ม [3] ใบมีพื้นให้เนื้อสัมผัสและรสชาติที่เมื่อดิบ หรือสุก และด้วยเหตุนี้ มันเป็นผักป่าเป็นไม้ยืนต้นซึ่งเจริญเติบโตได้ถึง 1.2 เมตร และดอกไม้ในฤดูร้อน ดอกไม้เป็นกระเทยที่ และลมผสม ดินที่ระบายน้ำดี ชุ่มชื้น และทนต่อร่มเงา อย่างไรก็ตาม จะสามารถอดทนค่อนข้างสูงระดับของโซเดียมในสภาพแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บีทรูทน้ำทะเล Beta vulgaris subsp มาริติ (( L. ) Arcangeli. [1]) เป็นสมาชิกของครอบครัววงศ์บานไม่รู้โรยก่อนหน้านี้ของ Chenopodiaceae Carl Linnaeus แรกที่อธิบาย vulgaris Beta ใน 1753; ในรุ่นที่สองของสายพันธุ์ Plantarum ใน 1762 เขาแบ่งสายพันธุ์พันธุ์ป่าและได้รับการปลูกฝังให้ Maritima ชื่อเบต้าไปที่แท็กซอนป่า. [2] บีทรูทน้ำทะเลเป็นสันดานไปตามแนวชายฝั่งของทวีปยุโรปแอฟริกาเหนือและเอเชียใต้ . บีทรูทน้ำทะเลเป็นบรรพบุรุษของป่าผักทั่วไปเช่นบีทรูท, น้ำตาลหัวผักกาดและสวิสชาร์ท. [3] ใบของมันมีพื้นผิวที่สวยงามและรสชาติเมื่อเสิร์ฟดิบหรือสุกและเพราะเหตุนี้ก็ยังเป็นที่รู้จักกันในป่า ผักขม. มันเป็นไม้ยืนต้นที่เติบโตขึ้นถึง 1.2 เมตรและดอกไม้ในช่วงฤดูร้อน ดอกไม้ที่เป็นกระเทยและลมผสม มันต้องชื้นดินระบายน้ำดีและไม่ทนต่อร่มเงา แต่ก็สามารถที่จะทนต่อระดับที่ค่อนข้างสูงของโซเดียมในสภาพแวดล้อม