It’s difficult to control potato la

It’s difficult to control potato late blight
In the early 20th century, the breeder found that hexaploid S. demissum had resistance genes (R genes)
and could directly cross with tetraploid S. tuberosum. So it was considered as the main resistance
resource, and 11 R genes (R1-R11) have been introgressed into potato cultivars[2]. But resistance
breakdown was found in cultivars carrying one or few R genes in monoculture, and P. infestans isolates
that could infect all specificities of 11 R genes were occasionally found[4]. Disappointed by the nondurable
resistance of the S. demissum R genes, researchers and breeders either turned to other species for
durable R genes [7-11], or adopted so-called ‘R-gene-free’ approaches to explore partial resistance [12-
13]. However, both alternatives appeared to be problematic: sexual barriers made the flow of R genes
from other wild species time-consuming and partial resistance was often unfavorably linked to late
maturity and low vigor [14-15]. For example, Dutch breeder utilized double bridgecrossing using S.
acaule (2n=4x=48) and S. phureja (2n=2x=24) to introgress late blight R genes from S. bulbocastanum
(2n=2x=24) into S. tuberosum, and in early 1970’s this resulted in the ABPT clones[11]. It was not until
2004 that the first potato cv. Biogold (Van RijnBV) carrying gene(s) from the ABPT clones was released,
but unfortunately these materials were overcome less then one year.
According to the Flor’s gene-for-gene model[16], resistance only occurs when the R gene in the host
and the corresponding avirulence gene (Avr) in the pathogen are both present, and expressed resistance is
the result that the protein encoded by the R gene directly recognize the elicitor encoded by the
corresponding Avr gene. Whether the resistance is durable or not depends on the pathogen evolutionary
potential. Bruce McDonald[3]evaluated the evolutionary potential of different pathogens mainly
according to their mating system and gene flow, and develop resistance-breeding strategies to achieve
durable disease resistance. From the results, P.infestance with mixed reproduction systems that include
both sexual and asexual reproduction poses the highest risk of evolution because they receive benefits
from both styles of reproduction. Sexual recombination allows many new combinations of alleles to
come together and then be tested in the local environment. The asexual reproduction allows the most fit
genotype to reproduce as a clone, and it is possible that asexual spores become widely dispersed by air
over long distances. So, P.infestance is one of the highest risk of evolution pathogens and readily
overcomes R genes in R-gene monoculture or R-gene pyramiding, which coined with observed results (R
genes were overcomed the same year or after 2~3 years).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยากต่อการควบคุมโรคนตอนมันฝรั่งในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 พันธุ์ที่พบ demissum S. hexaploid ที่มียีนต้านทาน (R ยีน)และอาจตรงข้ามกับ tetraploid S. tuberosum ดังนั้น ก็ถูกถือว่าเป็นความต้านทานหลักทรัพยากร และ 11 R ยีน (R1-R11) ได้รับการ introgressed เป็นมันฝรั่งพันธุ์ [2] แต่ความต้านทานแบ่งพบในพันธุ์ดำเนินการหนึ่ง หรือไม่กี่ยีน R ในเรื่อง และแยกทอฟธอรา P.ที่สามารถติดเชื้อ specificities ทั้งหมด 11 R ยีนอาจพบ [4] ผิดหวัง โดย nondurable ที่ความต้านทานของ S. demissum R ยีน นักวิจัย และบรีดเดอร์สทั้งเปิดไม้อื่น ๆทนทาน R ยีน [7-11], หรือนำมาใช้เรียกว่า 'R ยีนฟรี' วิธีการต้านทานบางส่วน [12-13] . อย่างไรก็ตาม ทางเลือกทั้งสองปรากฏ ว่ามีปัญหา: อุปสรรคทางเพศทำให้การไหลของยีน Rจากสปีชีส์อื่นป่า บางส่วน และใช้เวลานานต้านทานมัก unfavorably ลิงค์ไปสายครบกำหนดและแข็งน้อย [14-15] ตัวอย่าง พันธุ์ดัตช์ใช้ bridgecrossing คู่ใช้ s ได้acaule (2n = 4 x = 48) และ S. phureja (2n = 2 x = 24) กับยีนโรคนตอน R introgress S. bulbocastanum(2n = 2 x = 24) ใน S. tuberosum และ ในช่วง 1970 ของส่งผลให้โคลน ABPT [11] ไม่จน2004 ที่ clones แรกมันฝรั่งพันธุ์ Biogold (Van RijnBV) กระเป๋า gene(s) จาก ABPT ถูกปล่อยออกมาแต่น่าเสียดายที่วัสดุเหล่านี้ถูกเอาชนะน้อยกว่าหนึ่งปีตามรูปแบบยีนต่อยีนในของ Flor [16], ต้านทานเกิดขึ้นเฉพาะเมื่อยีน R ในโฮสต์เกี่ยวข้อง avirulence ยีน (Avr) ในการศึกษามีอยู่ และมีความต้านทานที่แสดงผลลัพธ์ที่โปรตีนถูกเข้ารหัส โดยยีน R ตรงรู้จัก elicitor ที่เข้ารหัสโดยสอดรับยีน ไม่ว่าต่อต้านจะทนทาน หรือไม่ขึ้นอยู่กับการศึกษาวิวัฒนาการศักยภาพ บรูซแมกดอนัลด์ [3] ประเมินศักยภาพเชิงวิวัฒนาการของโรคแตกต่างกันส่วนใหญ่ตามระบบการศึกและกระแสยีน และพัฒนาปรับปรุงพันธุ์ต้านทานกลยุทธ์เพื่อให้บรรลุต้านทานโรคทนทาน จากผลลัพธ์ P.infestance กับระบบสืบพันธุ์ผสมที่มีasexual ทางเพศการสืบพันธุ์ซึ่งทำให้เกิดความเสี่ยงสูงสุดของวิวัฒนาการเนื่องจากพวกเขาได้รับประโยชน์จากทั้งลักษณะของการทำซ้ำ ชุดใหม่หลายของ alleles จะช่วยให้เพศ recombinationมาร่วมกัน และจากนั้น ทดสอบในสภาพแวดล้อมในท้องถิ่น การสืบพันธุ์ให้เหมาะสมที่สุดลักษณะทางพันธุกรรมเพื่อสร้างเป็นโคลน และเป็นไปได้ว่า asexual เพาะเฟิร์นเป็นกระจายอย่างกว้างขวาง โดยเครื่องบินระยะไกล ดังนั้น P.infestance เป็นหนึ่งในความเสี่ยงสูง ของโรควิวัฒนาการ และพร้อมovercomes ยีน R ในเรื่องยีน R หรือ R ยีน pyramiding ซึ่งเป็นผลสังเกต (Rยีนมี overcomed ปีเดียวกันหรือ หลัง 2 ~ 3 ปี)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นเรื่องยากที่จะควบคุมมันฝรั่งทำลายปลายในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 พบว่าพ่อแม่พันธุ์ hexaploid เอส demissum มียีนต้านทาน (ยีน R) โดยตรงและสามารถข้ามกับ tetraploid เอส tuberosum ดังนั้นจึงได้รับการพิจารณาเป็นความต้านทานหลักทรัพยากรและ 11 ยีน R (R1-R11) ได้รับการ introgressed เข้าพันธุ์มันฝรั่ง [2] แต่ต้านทานรายละเอียดที่พบในการดำเนินการสายพันธุ์หนึ่งหรือสองสามยีน R ในเชิงเดี่ยวและพี infestans แยกที่อาจติดเชื้อจำเพาะทั้งหมด11 R ยีนที่พบในบางครั้ง [4] ผิดหวังโดย nondurable ต้านทานของเอส demissum ยีน R, นักวิจัยและพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ทั้งหันไปสายพันธุ์อื่น ๆ สำหรับยีนR คงทน [7-11] หรือนำมาใช้ที่เรียกว่า 'R-ยีนฟรี' วิธีการสำรวจความต้านทานบางส่วน [12 - 13] แต่ทางเลือกทั้งสองดูเหมือนจะเป็นปัญหา: ปัญหาและอุปสรรคใดที่ทำให้การไหลของยีน R จากชนิดอื่น ๆที่ใช้เวลานานและความต้านทานป่าบางส่วนมักจะเชื่อมโยงความสุขถึงปลายเดือนที่ครบกำหนดและความแข็งแรงต่ำ [14-15] ยกตัวอย่างเช่นพ่อแม่พันธุ์ดัตช์ใช้ bridgecrossing คู่ใช้เอสacaule (2n = 4x = 48) และ S. phureja (2n = 2x = 24) เพื่อ introgress ทำลายปลายยีน R จากเอส bulbocastanum (2n = 2x = 24) ลงเอส tuberosum และในช่วงต้นปี 1970 นี้ส่งผลให้ในโคลน ABPT [11] มันไม่ได้จนกว่า2004 ว่าพันธุ์มันฝรั่งแรก Biogold (Van RijnBV) แบกยีน (s) จากโคลน ABPT ถูกปล่อยตัวแต่โชคร้ายที่วัสดุเหล่านี้ถูกครอบงำน้อยกว่าหนึ่งปี. ตามที่ Flor ของยีนสำหรับยีนรุ่น [16] ความต้านทานเกิดขึ้นเมื่อยีน R ใน โฮสต์และยีนavirulence ที่สอดคล้องกัน (Avr) ในการติดเชื้อที่มีทั้งในปัจจุบันและแสดงความต้านทานผลว่าโปรตีนเข้ารหัสโดยยีนR โดยตรงรับรู้กระตุ้นเข้ารหัสโดยยีนAvr ที่สอดคล้องกัน ไม่ว่าจะเป็นความต้านทานที่มีความทนทานหรือไม่ขึ้นอยู่กับวิวัฒนาการเชื้อโรคที่อาจเกิดขึ้น บรูซแมคโดนั [3] การประเมินศักยภาพวิวัฒนาการของเชื้อโรคส่วนใหญ่ที่แตกต่างกันไปตามระบบการผสมพันธุ์และการไหลของยีนของพวกเขาและการพัฒนากลยุทธ์ความต้านทานการปรับปรุงพันธุ์เพื่อให้บรรลุความต้านทานโรคที่มีความทนทาน จากผลการ P.infestance กับระบบสืบพันธุ์ผสมที่มีทั้งการสืบพันธุ์แบบอาศัยเพศและกะเทยposes ความเสี่ยงสูงสุดของการวิวัฒนาการเพราะพวกเขาได้รับผลประโยชน์จากทั้งรูปแบบของการทำสำเนา รวมตัวกันอีกเพศจะช่วยให้ชุดใหม่หลายอัลลีลที่จะมาร่วมกันและจากนั้นจะผ่านการทดสอบในสภาพแวดล้อมในท้องถิ่น ทำสำเนากะเทยช่วยให้พอดีที่สุดจีโนไทป์ในการทำซ้ำเป็นโคลนและมันก็เป็นไปได้ว่าสปอร์จะกลายเป็นกะเทยแยกย้ายกันไปอย่างกว้างขวางโดยเครื่องบินในระยะทางไกล ดังนั้น P.infestance เป็นหนึ่งในความเสี่ยงสูงสุดของเชื้อโรควิวัฒนาการและพร้อมจะเข้าครอบงำยีนR ในเชิงเดี่ยว R-ยีนหรือ pyramiding R-ยีนซึ่งประกาศเกียรติคุณกับผลที่สังเกต (R ยีนถูก overcomed ปีเดียวกันหรือหลังวันที่ 2 ~ 3 ปี) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันยากที่จะควบคุมมันสายไหม้
ในช่วงต้นศตวรรษ 20 พันธุ์ พบว่า hexaploid S . demissum มียีนต้านทาน ( R ยีน )
และสามารถโดยตรงข้ามกับเตตราพล ด์ . tuberosum . งั้นก็ถือว่าเป็นทรัพยากรหลักของยีนต้านทาน
, R 11 ( r1-r11 ) ได้รับ introgressed ในมันฝรั่งพันธุ์ [ 2 ] แต่ความต้านทาน
รายละเอียดที่พบในพันธุ์หนึ่งถือหรือน้อย R ยีนเชิงเดี่ยว และหน้าจะติดทุกแยกอินเฟสทันส
- ยีน R 11 ในบางครั้งพบ [ 4 ] ผิดหวังโดยความต้านทานของ nondurable
S demissum R ยีน นักวิจัย และพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ให้กลายเป็นชนิดอื่น ๆสำหรับ
r ยีนทนทาน [ 7-11 ]หรือใช้วิธีที่เรียกว่า ' ' เพื่อสำรวจบางส่วน r-gene-free ต้านทาน [ 12 -
13 ] อย่างไรก็ตาม ทั้งทางเลือกที่ปรากฏเป็นปัญหาอุปสรรคที่ทำให้การไหลของทางเพศ : R ยีน
จากสายพันธุ์ป่าอื่น ๆใช้เวลานาน และบางส่วนก็มักจะพิจารณาเชื่อมโยงกับความต้านทานความแข็งแรงต่ำและช้า
[ 15 ] ตัวอย่างเช่นผู้ใช้ใช้ S .
bridgecrossing คู่ดัตช์acaule ( 2n = 4x = 48 ) และ S . phureja ( 2n = 2x = 24 ) introgress สายไหม้ r ยีนจาก S . bulbocastanum
( 2n = 2x = 24 ) ในสหรัฐอเมริกา tuberosum และในช่วงต้นปี 1970 นี้ส่งผล abpt โคลน [ 11 ] มันไม่ได้จนกว่า
2004 ว่ามันฝรั่งพันธุ์แรก biogold ( รถตู้ rijnbv ) แบกยีน ( s ) จาก abpt โคลนถูกปล่อยตัว แต่น่าเสียดายที่วัสดุเหล่านี้ถูกเอาชนะ

น้อยกว่าหนึ่งปีจากยีนของ Flor แบบ [ 16 ] ยีนต้านทานเพียงเกิดขึ้นเมื่อ R ยีนในโฮส
และยีน avirulence สอดคล้องกัน ( AVR ) เชื้อนี้มีทั้งปัจจุบันและแสดงการต่อต้าน
ผลโปรตีนที่ยีนที่เข้ารหัสโดย R ตรงจำ elicitor
AVR ที่เข้ารหัสโดยยีน ที่สอดคล้องกัน