นวาเลนไทน์ (Valentine’s Day) มีมาตั

นวาเลนไทน์ (Valentine’s Day) มีมาตั้งแต่สมัยจักรวรรดิโรมัน ซึ่งในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ จะเป็นวันเฉลิมฉลองของจูโน่ซึ่ง เป็นราชินีแห่งเหล่าเทพและเทพธิดาของโรมัน ชาวโรมันรู้จักเธอในนามของเทพธิดา แห่งอิสตรีและการแต่งงาน และในวันถัดมาคือวันที่ 15 กุมภาพันธ์ ก็จะเป็นวันเริ่มต้นงานเลี้ยงของเด็กหนุ่มและเด็กสาว ต่อมาใน รัชสมัยจักรพรรดิคลอดิอัส ที่ 2 (Emperor Claudius II) แห่งกรุงโรม ที่มีกษัตริย์ ใจคอดุร้ายและทรงนิยม การทำสงครามนองเลือด และทรงห้ามการจัดพิธีหมั้นและแต่งงานกันในโรมโดยเด็ดขาด

โดยขณะนั้นมีนักบุญรูปหนึ่งชื่อว่า “เซนต์วาเลนไทน์” หรือ “วาเลนตินัส” ซึ่งอาศัยอยู่ในกรุงโรม ได้ร่วมมือกับ เซนต์มาริอัส จัดพิธีแต่งงานให้กับ ชาวคริสต์หลายคู่ด้วยความปรารถนาดีของท่านนี้เอง จึงทำให้เขาถูกตัดสินประหารชีวิตโดยเจ้าหน้าที่บ้านเมือง ก่อนที่เขาจะถูกประหารชีวิตเซนต์วาเลนไทน์ ได้ตกหลุมรักหญิงสาวที่เป็นลูกสาวของผู้คุมที่ชื่อว่า “จูเลีย” ซึ่งได้มาเยี่ยมเขาระหว่างที่ถูกคุมขัง ในคืนก่อนที่วาเลนไทน์จะถูกประหารชีวิตนั้น เขาได้ส่งจดหมายฉบับสุดท้ายถึงจูเลีย อันเป็นที่รัก โดยลงท้ายว่า “From Your Valentine”
ในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 270 (วันวาเลนไทน์) หรือ พ.ศ.813 ราว 1,738 ปี หลังจากนั้นศพของเขาได้ถูกเก็บไว้ที่ โบสถ์พราซีเดส (Praxedes) ณ กรุงโรม ซึ่ง จูเลีย ได้ปลูกต้นอามันต์ หรืออัลมอลต์สีชมพู ไว้ใกล้หลุมศพของเซนต์วาเลนไทน์ หรือ วาเลนตินัส แด่ผู้เป็นที่รักของเธอ โดยในทุกวันนี้ ต้นอามันต์สีชมพู ได้เป็นตัวแทนแห่งรักนิรันดรและมิตรภาพ อันสวยงาม และคำนี้ก็เป็นคำที่ใช้มาจนถึงปัจจุบัน
ถึงแม้ว่าเบื้องหลังความเป็นจริงของวาเลนไทน์จะเป็นตำนานที่มืดมัว แต่เรื่องราวยังคงแสดงให้เห็นถึงความรู้สึกสงสาร ความกล้าหาญและที่สำคัญที่สุดเป็นเครื่องหมายของความโรแมนติค จึงไม่น่าประหลาดใจเลยว่า ในช่วงยุคกลางวาเลนไทน์เป็นนักบุญ ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในอังกฤษและฝรั่งเศส ต่อมาพระในนิกายโรมันคาทอลิกจึงเลือกให้ วันที่ 14 กุมภาพันธ์ เป็นวันเฉลิมฉลองเทศกาลแห่งความรักและดูเหมือนว่ายัง คงเป็นธรรมเนียมที่ชายหนุ่มจะเลือก หญิงสาวที่ตนเองพึงใจใน วันวาเลนไทน์ สืบต่อกันมาจนถึงทุกวันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นวาเลนไทน์ (วันวาเลนไทน์) มีมาตั้งแต่สมัยจักรวรรดิโรมันซึ่งในวันที่ 14 กุมภาพันธ์จะเป็นวันเฉลิมฉลองของจูโน่ซึ่งเป็นราชินีแห่งเหล่าเทพและเทพธิดาของโรมันชาวโรมันรู้จักเธอในนามของเทพธิดาแห่งอิสตรีและการแต่งงานและในวันถัดมาคือวันที่ 15 กุมภาพันธ์ก็จะเป็นวันเริ่มต้นงานเลี้ยงของเด็กหนุ่มและเด็กสาวต่อมาในรัชสมัยจักรพรรดิคลอดิอัส 2 (จักรพรรดิ Claudius II) แห่งกรุงโรมที่มีกษัตริย์ใจคอดุร้ายและทรงนิยมการทำสงครามนองเลือดและทรงห้ามการจัดพิธีหมั้นและแต่งงานกันในโรมโดยเด็ดขาด โดยขณะนั้นมีนักบุญรูปหนึ่งชื่อว่า "เซนต์วาเลนไทน์" หรือ "วาเลนตินัส" ซึ่งอาศัยอยู่ในกรุงโรมได้ร่วมมือกับเซนต์มาริอัสจัดพิธีแต่งงานให้กับชาวคริสต์หลายคู่ด้วยความปรารถนาดีของท่านนี้เองจึงทำให้เขาถูกตัดสินประหารชีวิตโดยเจ้าหน้าที่บ้านเมืองก่อนที่เขาจะถูกประหารชีวิตเซนต์วาเลนไทน์ได้ตกหลุมรักหญิงสาวที่เป็นลูกสาวของผู้คุมที่ชื่อว่า "จูเลีย" ซึ่งได้มาเยี่ยมเขาระหว่างที่ถูกคุมขังในคืนก่อนที่วาเลนไทน์จะถูกประหารชีวิตนั้นเขาได้ส่งจดหมายฉบับสุดท้ายถึงจูเลียอันเป็นที่รักโดยลงท้ายว่า "จากวาเลนไทน์ของคุณ"ในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ค.ศ 270 (วันวาเลนไทน์) หรือ พ.ศ.813 ราว 1,738 ปีหลังจากนั้นศพของเขาได้ถูกเก็บไว้ที่โบสถ์พราซีเดส (Praxedes) ณกรุงโรมซึ่งจูเลียได้ปลูกต้นอามันต์หรืออัลมอลต์สีชมพูไว้ใกล้หลุมศพของเซนต์วาเลนไทน์หรือวาเลนตินัสแด่ผู้เป็นที่รักของเธอโดยในทุกวันนี้ต้นอามันต์สีชมพูได้เป็นตัวแทนแห่งรักนิรันดรและมิตรภาพอันสวยงามและคำนี้ก็เป็นคำที่ใช้มาจนถึงปัจจุบันถึงแม้ว่าเบื้องหลังความเป็นจริงของวาเลนไทน์จะเป็นตำนานที่มืดมัวแต่เรื่องราวยังคงแสดงให้เห็นถึงความรู้สึกสงสารความกล้าหาญและที่สำคัญที่สุดเป็นเครื่องหมายของความโรแมนติคจึงไม่น่าประหลาดใจเลยว่าในช่วงยุคกลางวาเลนไทน์เป็นนักบุญที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในอังกฤษและฝรั่งเศสต่อมาพระในนิกายโรมันคาทอลิกจึงเลือกให้วันที่ 14 กุมภาพันธ์เป็นวันเฉลิมฉลองเทศกาลแห่งความรักและดูเหมือนว่ายังคงเป็นธรรมเนียมที่ชายหนุ่มจะเลือกหญิงสาวที่ตนเองพึงใจในวันวาเลนไทน์สืบต่อกันมาจนถึงทุกวันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นวาเลนไทน์ (Valentine 's Day) มีมาตั้งแต่สมัยจักรวรรดิโรมันซึ่งในวันที่ 14 กุมภาพันธ์จะเป็นวันเฉลิมฉลองของจูโน่ซึ่ง ชาวโรมันรู้จักเธอในนามของเทพธิดาแห่งอิสตรีและการแต่งงานและในวันถัดมาคือวันที่ 15 กุมภาพันธ์ ต่อมาในรัชสมัยจักรพรรดิคลอดิอัสที่ 2 (จักรพรรดิ Claudius II) แห่งกรุงโรมที่มีกษัตริย์ใจคอดุร้ายและทรงนิยมการทำสงครามนองเลือด "เซนต์วาเลนไทน์" หรือ "วาเลนตินัส" ซึ่งอาศัยอยู่ในกรุงโรมได้ร่วมมือกับเซนต์มาริอัสจัดพิธีแต่งงานให้กับ "จูเลีย" อันเป็นที่รักโดยลงท้ายว่า "จากวาเลนไทน์ของคุณ" ในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 270 (วันวาเลนไทน์) หรือ พ.ศ. 813 ราว 1,738 ปี โบสถ์พราซีเดส (Praxedes) ณ กรุงโรมซึ่งจูเลียได้ปลูกต้นอามันต์หรืออัลมอลต์สีชมพูไว้ใกล้หลุมศพของเซนต์วาเลนไทน์หรือวาเลนตินัสแด่ผู้เป็นที่รักของเธอโดยใน ทุกวันนี้ต้นอามันต์สีชมพู อันสวยงาม จึงไม่น่าประหลาดใจเลยว่าในช่วงยุคกลางวาเลนไทน์เป็นนักบุญ วันที่ 14 กุมภาพันธ์ คงเป็นธรรมเนียมที่ชายหนุ่มจะเลือกหญิงสาวที่ตนเองพึงใจในวันวาเลนไทน์สืบต่อกันมาจนถึงทุกวันนี้