Fair value accounting is an improve

Fair value accounting is an improvement to the traditional form of accounting – the historical cost
accounting. Under historical cost accounting, the initial price paid by the company during the purchase of the asset
or incurrence of the liability is the one that matters. The price reflected on the balance sheet either is the purchase
price or at a value reduced by obsolescence, depreciation or depletion (Nobes, 1997). For a financial asset, the price
on the balance sheet does not change until the security is liquidated. Historical cost accounting is easy to understand
because it is based on a fixed price that is always completely known, specifically the actual price that a company
paid. Historical cost accounting is generally easier to follow since it is based on fixed and certain inputs. While this
eliminates uncertainty from the initial valuation decision, it creates uncertainty in future periods about the true value
of assets (Meunier, 2012). In both fair value accounting and historical cost accounting methods, the value of assets
depicted on the balance sheet is always lower due to the depreciation, depletion and obsolescence.In the financial industry, for example, certain assets, such as securities that have been labeled “trading
securities” or “available-for-sale securities” may either appreciate or depreciate according to market movements and
have always been subject to market-based pricing. However, the values can only decline for securities labeled as
“held-to-maturity securities”. In addition, these debt securities are reported as an amortized form rather than
depreciation (Stickney, Well, Schipper & Francis, 2006). Such securities include bonds and leases. Accounting rules
require firms to determine if certain assets, such as goodwill, have been impaired. If the value of an “impairable”
asset falls and is not expected to recover, the firm must record a charge for other-than-temporary impairment (OTTI)
which lowers the value of the asset on the balance sheet. This OTTI charge is permanent and cannot be reversed
even if the asset eventually recovers its market value (Goldman Sachs Asset Management, 2008). However, the firm
would still be able to benefit from the recovery in value by either collecting the cash flows from the asset or selling
the asset at the higher price and realizing a capital gain.Generally, it is anticipated that when an entity bases its financial statements on fair value accounting
method, the value or amounts will fluctuate from time to time compared to when historical cost accounting is used.
The value of items that are accounted for using historical cost method change at a lower rate, thus, it is considered
less volatile. In fair value accounting, the recognized values change from time to time, hence, higher volatility. This
volatility emanates because this accounting method summarizes “the stream of expected future cash flows: a changein expectation relating to any of the cash flow changes in the fair value” (Barth, 2004). The volatility within the
financial statements does not imply that there is a flaw in financial reporting rather it is one that is always
anticipated. The proponents of fair value accounting consider the historical cost accounting less volatile not because
it is superior but because it provides a company’s results that are not based on possible subjective appraisals or some
other valuation methods.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บัญชีมูลค่ายุติธรรมมีการปรับปรุงการบัญชีต้นทุนทางประวัติศาสตร์แบบดั้งเดิมลงรายการบัญชี ภายใต้ประวัติศาสตร์บัญชีต้นทุน ราคาเริ่มต้นที่จ่าย โดยบริษัทในระหว่างการซื้อของสินทรัพย์หรือ incurrence ความรับผิดชอบมีสำคัญ ราคาที่แสดงในงบดุลจะเป็นการซื้อราคา หรือค่าที่ลดลง โดย obsolescence ค่าเสื่อมราคา หรือการลดลงของ (Nobes, 1997) สำหรับสินทรัพย์ทางการเงิน ราคาในงบดุลไม่เปลี่ยนแปลงจน liquidated รักษาความปลอดภัย บัญชีประวัติศาสตร์ได้เข้าใจง่ายเพราะมันขึ้นอยู่กับราคาคงที่เป็นที่รู้จักเสมอสมบูรณ์ โดยเฉพาะที่จริงราคาที่บริษัทชำระ บัญชีย้อนหลังได้ง่ายขึ้นโดยทั่วไปตามเนื่องจากมันขึ้นอยู่กับปัจจัยการผลิตคงที่ และแน่นอน ในขณะนี้ลดความไม่แน่นอนจากการตัดสินใจประเมินค่าเริ่มต้น สร้างความไม่แน่นอนในอนาคตระยะเกี่ยวกับคุณค่าแท้จริงของสินทรัพย์ (Meunier, 2012) ในบัญชีมูลค่ายุติธรรมและวิธีการทางบัญชีต้นทุน มูลค่าของสินทรัพย์แสดงในงบดุลจะต่ำเนื่องจากค่าเสื่อมราคา การลดลงของ และ obsolescence ในอุตสาหกรรมการเงิน เช่น สินทรัพย์บาง เช่นหลักทรัพย์ที่ได้รับป้าย "ค้าบริษัทหลักทรัพย์"หรือ"มีการขายหลักทรัพย์"อาจชื่นชอบ หรือคิดตามความเคลื่อนไหวของตลาด และจะได้ มีการกำหนดราคาตามตลาด อย่างไรก็ตาม ค่าสามารถเพียงปฏิเสธว่าหลักทรัพย์"จัดขึ้นเพื่อกำหนดหลักทรัพย์" นอกจากนี้ รายงานตราเหล่านี้เป็นรูปแบบที่ซึ่งตัดจำหน่าย rather กว่าค่าเสื่อมราคา (Stickney ดี Schipper & Francis, 2006) หลักทรัพย์ดังกล่าวได้แก่พันธบัตรและการเช่า กฎทางบัญชีต้องการบริษัทกำหนดหากสินทรัพย์บางอย่าง เช่นค่าความนิยม มีความ ถ้าค่าของที่ "impairable"สินทรัพย์ลดลง และไม่คาดว่าจะกู้คืน บริษัทต้องบันทึกค่าสำหรับผลอื่น ๆ กว่าชั่วคราว (OTTI)ซึ่งช่วยลดค่าของสินทรัพย์ในงบดุล ค่าธรรมเนียม OTTI นี้เป็นแบบถาวร และไม่สามารถย้อนกลับแม้ว่าสินทรัพย์กู้ค่าตลาด (โกลด์แมนแซคส์บลจ 2008) ในที่สุด อย่างไรก็ตาม บริษัทจะยังคงสามารถได้รับประโยชน์จากการฟื้นค่า โดยรวบรวมเงินทุนหมุนเวียนจากสินทรัพย์ หรือขายสินทรัพย์ที่ราคาสูงกว่าและตระหนักถึงการเพิ่มทุน ทั่วไป จึงคาดว่าที่เมื่อเอนทิตีฐานของงบการเงินในบัญชีมูลค่ายุติธรรมวิธี มูลค่า หรือจำนวนเงินจะผันผวนช่วงเวลาเมื่อเทียบกับเมื่อใช้บัญชีประวัติศาสตร์ค่าของรายการที่ลงบัญชีสำหรับการใช้ต้นทุนในอดีตวิธีการเปลี่ยนแปลงในอัตราที่ลดลง ดังนั้น ก็ถือว่าระเหยน้อย ธรรมบัญชี ค่ารู้จักเปลี่ยนจากเวลาเวลา ดังนั้น ความผันผวนที่สูง นี้ความผันผวน emanates เนื่องจากวิธีนี้บัญชีสรุป "กระแสของกระแสเงินสดในอนาคตที่คาดไว้: ความ changein ที่เกี่ยวข้องกับกระแสเงินสดเปลี่ยนแปลงในมูลค่ายุติธรรมใด ๆ " (Barth, 2004) ความผันผวนภายในงบการเงินได้เป็นว่า มีข้อบกพร่องในการรายงานทางการเงินค่อนข้าง เป็นที่เสมอคาดการณ์ไว้ Proponents บัญชีมูลค่ายุติธรรมพิจารณาบัญชีประวัติศาสตร์น้อยระเหยไม่ได้เนื่องจากจึงเหนือกว่าแต่เนื่อง จากจะแสดงผลของบริษัทที่ไม่ขึ้นอยู่กับการได้ประเมินตามอัตวิสัยหรือบางอื่น ๆ วิธีการประเมินค่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บัญชีมูลค่ายุติธรรมที่จะมีการปรับปรุงรูปแบบดั้งเดิมของบัญชี -
ค่าใช้จ่ายในประวัติศาสตร์การบัญชี ภายใต้บัญชีต้นทุนประวัติศาสตร์ราคาเริ่มต้นที่จ่ายโดย บริษัท
ในช่วงการซื้อสินทรัพย์หรือก่อความรับผิดเป็นหนึ่งในเรื่องที่ว่า ราคาที่สะท้อนให้เห็นในงบดุลอย่างใดอย่างหนึ่งคือการซื้อราคาหรือมูลค่าที่ลดลงจากค่าเสื่อมราคาล้าสมัยหรือพร่อง (Nobes, 1997) สำหรับสินทรัพย์ทางการเงินซึ่งเป็นราคาที่อยู่ในงบดุลไม่เปลี่ยนแปลงจนกว่าการรักษาความปลอดภัยที่มีการชำระบัญชี บัญชีต้นทุนประวัติศาสตร์เป็นเรื่องง่ายที่จะเข้าใจเพราะมันจะขึ้นอยู่กับราคาคงที่เสมอที่รู้จักกันอย่างสมบูรณ์โดยเฉพาะราคาที่เกิดขึ้นจริงที่ บริษัท จ่าย การบัญชีต้นทุนที่สำคัญทางประวัติศาสตร์โดยทั่วไปเป็นเรื่องง่ายที่จะปฏิบัติตามเพราะมันจะขึ้นอยู่กับปัจจัยการผลิตคงที่และบาง ในขณะนี้จะช่วยลดความไม่แน่นอนจากการประเมินมูลค่าการตัดสินใจเริ่มต้นมันจะสร้างความไม่แน่นอนในงวดอนาคตที่เกี่ยวกับมูลค่าที่แท้จริงของสินทรัพย์(Meunier 2012) ทั้งในบัญชีมูลค่ายุติธรรมและวิธีการบัญชีต้นทุนประวัติศาสตร์มูลค่าของสินทรัพย์ที่ปรากฎในงบดุลก็มักจะลดลงเนื่องจากการลดลงของค่าเสื่อมราคาและ obsolescence.In อุตสาหกรรมการเงินเช่นสินทรัพย์บางอย่างเช่นหลักทรัพย์ที่ได้รับการระบุว่า "การซื้อขายหลักทรัพย์" หรือ "หลักทรัพย์เผื่อขาย" อย่างใดอย่างหนึ่งอาจชื่นชมหรือลดลงตามการเคลื่อนไหวของตลาดและได้รับเสมอขึ้นอยู่กับการกำหนดราคาตามตลาด อย่างไรก็ตามค่าเท่านั้นที่สามารถลดลงหลักทรัพย์ระบุว่าเป็น"ที่จะถือจนครบกำหนดหลักทรัพย์" นอกจากนี้ตราสารหนี้ที่มีการรายงานเป็นรูปแบบตัดจำหน่ายมากกว่าค่าเสื่อมราคา (สติกนีย์, ดี Schipper และฟรานซิส, 2006) หลักทรัพย์ดังกล่าวรวมถึงพันธบัตรและสัญญาเช่า กฎระเบียบทางบัญชีต้องมี บริษัท ที่จะตรวจสอบว่าทรัพย์สินบางอย่างเช่นค่าความนิยมที่ได้รับการด้อยค่า ถ้าค่าของ "impairable ว่า" ตกสินทรัพย์และไม่ได้คาดว่าจะฟื้นตัว บริษัท ต้องบันทึกค่าใช้จ่ายการด้อยค่าอื่น ๆ กว่าที่ชั่วคราว (Otti) ซึ่งช่วยลดค่าของสินทรัพย์ในงบดุล ค่าใช้จ่ายนี้ Otti เป็นแบบถาวรและไม่สามารถกลับแม้ว่าสินทรัพย์ในที่สุดกู้มูลค่าตลาด(บริหารสินทรัพย์ Goldman Sachs, 2008) อย่างไรก็ตาม บริษัทจะยังคงสามารถที่จะได้รับประโยชน์จากการฟื้นตัวของค่าการจัดเก็บภาษีโดยทั้งกระแสเงินสดจากสินทรัพย์หรือขายสินทรัพย์ในราคาที่สูงขึ้นและตระหนักทุน gain.Generally ก็เป็นที่คาดว่าเมื่อกิจการฐานทางการเงินของ บริษัท งบในบัญชีมูลค่ายุติธรรมวิธีมูลค่าหรือจำนวนเงินที่จะเปลี่ยนแปลงเมื่อเวลาผ่านไปเมื่อเทียบกับการบัญชีต้นทุนประวัติศาสตร์ถูกนำมาใช้. มูลค่าของรายการที่บันทึกบัญชีโดยใช้การเปลี่ยนแปลงวิธีราคาทุนเดิมในอัตราที่ต่ำจึงมีก็ถือว่าน้อยระเหย. ในบัญชีมูลค่ายุติธรรมค่าได้รับการยอมรับการเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลาด้วยเหตุนี้ความผันผวนสูง นี้ความผันผวนเล็ดลอดออกมาเพราะเขามีวิธีการบัญชีดังกล่าวสรุป "กระแสของกระแสเงินสดในอนาคตที่คาดหวัง: ความคาดหวัง changein ที่เกี่ยวข้องกับการใด ๆ ของการเปลี่ยนแปลงของกระแสเงินสดในมูลค่ายุติธรรม" (รธ์, 2004) ความผันผวนในงบการเงินไม่ได้หมายความว่ามีข้อบกพร่องในการรายงานทางการเงินที่ค่อนข้างจะเป็นหนึ่งที่มักจะเป็นที่คาดการณ์ไว้ ผู้เสนอบัญชีมูลค่ายุติธรรมพิจารณาราคาทุนเดิมบัญชีผันผวนน้อยไม่ได้เพราะมันจะดีกว่า แต่เพราะมันให้ผลของ บริษัท ที่ไม่ได้อยู่บนพื้นฐานของการประเมินอัตนัยเป็นไปได้หรือบางวิธีการประเมินมูลค่าอื่นๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การบัญชีมูลค่ายุติธรรม คือ การปรับปรุงในรูปแบบดั้งเดิมของ–บัญชีต้นทุน
ประวัติศาสตร์ บัญชี ภายใต้บัญชีต้นทุนทางประวัติศาสตร์ , ราคาเริ่มต้นที่จ่ายโดย บริษัท ในการซื้อสินทรัพย์
หรือ incurrence ของความเป็นหนึ่งที่สำคัญ ราคาที่ปรากฏในงบดุลเหมือนกันคือซื้อ
ราคาหรือที่ค่าลดลง " ล้าสมัย "ค่าเสื่อมราคา ( หรือหมดสิ้น นอบส์ , 1997 ) สำหรับสินทรัพย์ทางการเงิน , ราคา
ในงบดุลจะไม่เปลี่ยนจนกว่าการชำระหนี้ . ราคาทุนเดิมเข้าใจง่าย
เพราะมันขึ้นอยู่กับราคาที่เสมอที่รู้จักกันทั้งหมด โดยเฉพาะราคาจริงที่ทางบริษัท
จ่ายบัญชีต้นทุนทางประวัติศาสตร์โดยทั่วไปจะง่ายต่อการปฏิบัติตาม เพราะมันขึ้นอยู่กับปัจจัยคงที่และแน่นอน ขณะนี้
ขจัดความไม่แน่นอนจากการตัดสินใจการประเมินค่าเริ่มต้นจะสร้างความไม่แน่นอนในช่วงเวลาในอนาคตเกี่ยวกับคุณค่าที่แท้จริงของทรัพย์สิน (
meunier , 2012 ) ทั้งในมูลค่ายุติธรรมการบัญชีและวิธีการบัญชีต้นทุนเดิม มูลค่าของสินทรัพย์
ที่ปรากฎในงบดุลคือมักจะลดลงเนื่องจากการการร่อยหรอและล้าสมัย ในอุตสาหกรรมทางการเงิน ตัวอย่างเช่นบางสินทรัพย์ เช่น หุ้นที่ถูกติดป้ายว่า " การซื้อขาย
หลักทรัพย์ " หรือ " หลักทรัพย์เผื่อขาย " อาจจะชื่นชมหรือลดลงตามความเคลื่อนไหวของตลาด และเป็นตลาดที่ใช้
ภายใต้ ราคา อย่างไรก็ตามค่าจะลดลงหลักทรัพย์ระบุว่า
" จัดขึ้นเพื่อวุฒิภาวะหลักทรัพย์ " นอกจากนี้ตราสารหนี้เหล่านี้จะรายงานเป็นฟอร์มของขวัญมากกว่า
ค่าเสื่อมราคา ( Stickney ดี ชิปเปอร์&ฟรานซิส , 2006 ) หลักทรัพย์ดังกล่าวรวมถึงพันธบัตรและสัญญาเช่า . กฎทางบัญชีเพื่อตรวจสอบว่าทรัพย์สินบริษัท
ต้องการบางอย่าง เช่น เมตตา มีบกพร่องหากค่าของ " impairable "
สินทรัพย์อยู่ และไม่คาดว่าจะฟื้นตัว บริษัทต้องมีการบันทึกค่าใช้จ่ายสำหรับอื่น ๆนอกเหนือจากการชั่วคราว ( otti )
ซึ่งลดมูลค่าของสินทรัพย์ในงบดุล นี้ otti ค่าใช้จ่ายถาวรและไม่สามารถย้อนกลับ
แม้ว่าสินทรัพย์ในที่สุดกู้มูลค่าของตลาด ( การจัดการสินทรัพย์ Goldman Sachs 2008 ) อย่างไรก็ตาม บริษัท
ยังสามารถได้รับประโยชน์จากการฟื้นตัวของค่า โดยการรวบรวมเงินทุนจากสินทรัพย์หรือขาย
สินทรัพย์ในราคาที่สูงกว่า และทราบว่าได้รับทุน โดยทั่วไปแล้ว เป็นที่คาดหมายกันว่า เมื่อองค์กรฐานงบการเงินของบัญชีวิธี
fair value มูลค่าหรือปริมาณจะผันผวนจากเวลา เมื่อเปรียบเทียบกับเมื่อบัญชีต้นทุนเดิมใช้ .
มูลค่าของสินค้าที่สามารถใช้เปลี่ยนวิธีราคาทุนเดิมในอัตราที่ลดลง ดังนั้น จึงถือว่า
ผันผวนน้อยลง ในบัญชีค่ายุติธรรม ยอมรับค่าเปลี่ยนเวลา ดังนั้น ผวนสูง . ความผันผวนนี้
เล็ดลอดออกมาเพราะวิธีการบัญชีสรุป " กระแสของกระแสเงินสดในอนาคตที่คาดไว้ :มีการเปลี่ยนแปลงความคาดหวังที่เกี่ยวข้องกับใด ๆของกระแสเงินสด การเปลี่ยนแปลงในมูลค่าที่ยุติธรรม " ( บาร์ท , 2004 ) ความผันผวนภายใน
งบการเงินไม่ได้บ่งบอกว่ามีข้อผิดพลาดในการรายงานทางการเงินที่ค่อนข้างเป็นหนึ่งที่เสมอ
ที่คาดการณ์ไว้ ผู้เสนอของมูลค่ายุติธรรมบัญชีพิจารณาต้นทุนทางบัญชีน้อยระเหยไม่ได้เพราะ
มันเหนือกว่า แต่เพราะมันมี บริษัท ที่ไม่ได้ตามผลการประเมินผลอัตนัยที่เป็นไปได้หรือบางวิธีอื่น ๆมูลค่า
.