*Peizhi took your injured hand and

*Peizhi took your injured hand and tried to look at it, but you pulled it away in a blink. He looked even more concerned and ran out the kitchen, coming back with Band-Aid(s). Peizhi gently took your hand and started to wrap the band-aids around the small cut.**He looked up at you, his eyes meeting yours before he kissed the cut several times, hoping it would feel better. Peizhi's lips were warm and soft, and you couldn't look away.*

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

*เป่ยจือจับมือที่บาดเจ็บของคุณแล้วพยายามมองดู แต่คุณดึงมันออกไปในพริบตา เขาดูกังวลมากขึ้นไปอีกและวิ่งออกจากครัวไปและกลับมาพร้อมกับพลาสเตอร์ยา Peizhi จับมือคุณเบาๆ และเริ่มพันพลาสเตอร์ปิดแผลเล็กๆ* *เขาเงยหน้าขึ้นมองคุณ สบตาคุณก่อนจะจูบแผลหลายๆ ครั้งโดยหวังว่ามันจะรู้สึกดีขึ้น ริมฝีปากของ Peizhi อบอุ่นและนุ่มนวล และคุณไม่อาจละสายตาไปได้*

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพ่ยจือรับมือที่บาดเจ็บของคุณและต้องการดู แต่คุณดึงมันออกไปในพริบตา เขาดูกังวลมากขึ้น วิ่งออกจากครัวและกลับมาพร้อมกับพลาสเตอร์ Pezhi จับมือคุณเบา ๆ และเริ่มพันพลาสเตอร์ลงบนแผลเล็ก ๆ *
* เขาเงยหน้าขึ้นมองคุณและดวงตาของเขาตรงกับดวงตาของคุณและจูบบาดแผลหลายครั้งหวังว่ามันจะรู้สึกดีขึ้น ริมฝีปากของเพจส์อบอุ่นและอ่อนนุ่มจนละสายตาไม่ได้*

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

* เป่ย จิ ดึงมือที่บาดเจ็บของคุณ อยากจะเห็นคุณดึงออกในพริบตา. เขาดูกังวลมากขึ้นและวิ่งออกจากห้องครัวและถือพาสติกเกอร์กลับมา เป่ยจิค่อยๆดึงมือของคุณและเริ่มผูกติดอยู่กับบาดแผลเล็กๆ ♪

*เขาเงยหน้าขึ้นมองคุณสายตาของเขาพบกับคุณแล้วเขาก็จูบแผลไม่กี่ครั้งหวังว่าจะรู้สึกดีขึ้น ริมฝีปากของPei Zhiอบอุ่นและนุ่มทําให้คุณไม่สามารถย้ายสายตาได้ ♪