Comparison of the spatial rainfall

Comparison of the spatial rainfall in The South in Thailand by spatial interpolation techniques aims to evaluate spatial interpolation techniques and compare different rainfall interpolation methods to produce spatial rainfall estimates. The interpoluation methods used in this study were inverse distance weighting, kriging, Co-kriging and thiessen polygon. Daily rainfall data from 209 rain gauges. Selection precipitation data by Double Mass Curve method and cutting the graph is not a straight line. The remaining stations are taken into consideration in 144 stations and used to estimate rainfall in November, 2010 and March, 2011. The accuracy of estimations was assessed through basic statistics, such as mean error (ME), Mean Absolute Error (MAE) and root mean square error (RMSE). Inverse Distance Weighting have performed the lowest RMSE in The south in Thailand and ME have provided negative value that is over estimate rainfall. Co-Kriging have produced more accurate predictions than another methods in The south in Thailand and mean error have been showing that the value is over estimate rainfall.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปรียบเทียบฝนเชิงพื้นที่ในภาคใต้ในประเทศไทยโดยเทคนิค spatial แก้ไขมีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินเทคนิค spatial แก้ไข และเปรียบเทียบวิธีแก้ไขปริมาณน้ำฝนแตกต่างกันในการผลิตการประเมินปริมาณน้ำฝนเชิงพื้นที่ วิธีการ interpoluation ที่ใช้ในการศึกษานี้มีน้ำหนักระยะทางผกผัน kriging, Co kriging และเลสเบี้ยนรูปหลายเหลี่ยม ข้อมูลฝนรายวันจากเครื่องวัดฝน 209 เลือกข้อมูลปริมาณน้ำฝน โดยวิธีโค้งคู่มวลและตัดกราฟไม่เป็นเส้นตรง สถานีที่เหลือจะนำมาพิจารณาใน 144 สถานี และใช้ในการประเมินปริมาณน้ำฝนในพฤศจิกายน 2553 และมีนาคม 2554 รับการประเมินความแม่นยำของการประมาณราคาผ่านสถิติพื้นฐาน เช่นหมายถึง ข้อผิดพลาด (ME), หมายถึงความผิดพลาด (แม่) และข้อผิดพลาดรากหมายถึงสแควร์ (RMSE) น้ำหนักระยะทางผกผันทำ RMSE ต่ำที่สุดในภาคใต้ในประเทศไทย และฉันได้ให้ค่าลบที่เกินประเมินปริมาณน้ำฝน บริษัท Kriging ได้ผลิตคาดคะเนถูกต้องมากขึ้นกว่าวิธีอื่นในภาคใต้ในประเทศไทยและหมายความว่า ข้อผิดพลาดได้รับแสดงว่า ค่าเป็นมากกว่าประเมินปริมาณน้ำฝน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เปรียบเทียบปริมาณน้ำฝนเชิงพื้นที่ในภาคใต้ในประเทศไทยโดยใช้เทคนิคการแก้ไขเชิงพื้นที่มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินเทคนิคการแก้ไขเชิงพื้นที่และปริมาณน้ำฝนเปรียบเทียบวิธีการแก้ไขที่แตกต่างกันในการผลิตประมาณการปริมาณน้ำฝนเชิงพื้นที่ วิธีการ interpoluation ใช้ในการศึกษาครั้งนี้มีน้ำหนักระยะทางผกผัน kriging ร่วม kriging และ Thiessen รูปหลายเหลี่ยม ข้อมูลปริมาณน้ำฝนรายวันจาก 209 เครื่องวัดฝน ข้อมูลการเลือกการตกตะกอนโดยวิธีดับเบิลมวล Curve และตัดกราฟไม่เป็นเส้นตรง สถานีที่เหลือจะถูกนำมาพิจารณาใน 144 สถานีและใช้ในการประเมินปริมาณน้ำฝนในเดือนพฤศจิกายนปี 2010 และเดือนมีนาคม 2011 ความถูกต้องของการประมาณการได้รับการประเมินโดยใช้สถิติพื้นฐานเช่นหมายถึงข้อผิดพลาด (ME) หมายถึงข้อผิดพลาดแอบโซลูท (MAE) และราก หมายถึงตารางข้อผิดพลาด (RMSE) ผกผันระยะทางน้ำหนักได้ดำเนินการ RMSE ต่ำสุดในภาคใต้ในประเทศไทยและ ME ได้ให้ความคุ้มค่าเชิงลบที่มีมากกว่าประมาณการปริมาณน้ำฝน ร่วม Kriging ได้มีการผลิตการคาดการณ์ที่แม่นยำมากขึ้นกว่าวิธีการอื่นในภาคใต้ในประเทศไทยและหมายถึงข้อผิดพลาดได้รับการแสดงให้เห็นว่าคุ้มค่าที่มีมากกว่าประมาณการปริมาณน้ำฝน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปรียบเทียบปริมาณฝนเชิงพื้นที่ในภาคใต้ของไทยโดยเทคนิค ในพื้นที่นี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อประเมินผลการเปรียบเทียบวิธีการและเทคนิคเชิงปริมาณที่แตกต่างกันในการผลิตเชิงปริมาณฝนประมาณ ส่วนวิธีการที่ใช้ในการศึกษา คือ interpoluation ผกผันระยะทางน้ำหนักคริกกิ้งคริกกิ้ง , , CO และหารูปหลายเหลี่ยม ข้อมูลฝนรายวันจาก 209 เกจฝน . การเลือกข้อมูลด้วยวิธีคู่มวลโค้งและตัดกราฟไม่เป็นเส้นตรง สถานีที่เหลือจะนำมาพิจารณาใน 144 สถานี และใช้ในการประเมินปริมาณน้ำฝนในเดือนพฤศจิกายน 2553 และเดือนมีนาคม 2011 ความถูกต้องของการวินิจฉัย โดยใช้สถิติพื้นฐาน เช่น ค่าเฉลี่ยความคลาดเคลื่อน ( ฉัน ) , ค่าเฉลี่ยความคลาดเคลื่อนสัมบูรณ์ ( แม่ฮ่องสอน ) และรากค่าเฉลี่ยความคลาดเคลื่อนกำลังสอง ( RMSE ) ( ระยะทางผกผันได้กระทำ RMSE ต่ำสุดในภาคใต้ของประเทศไทย และผมได้ให้ลบค่าที่มากกว่าปริมาณน้ำฝนประมาณ Co คริกกิ้งได้ผลิตทำนายแม่นกว่าวิธีอื่นในภาคใต้ของประเทศไทย และค่าเฉลี่ยความคลาดเคลื่อนได้แสดงให้เห็นว่าค่ามากกว่าปริมาณน้ำฝนประมาณ