- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
THE UNITED STATES IN 1790 In 1790 t
THE UNITED STATES IN 1790
In 1790 the federal government took the first census of the new country. The census takers found a population of four million people: fewer than the superpowers of the day, for the British had nearly fifteen million people and the French numbered twenty-six million. One-fifth of the Americans (800,000) were African Americans held in slavery. The small US population was dispersed over the eastern third of an entire continent, for the nation stretched 1,000 miles east-to-west, from the Atlantic to the Mississippi, and about 2,000 miles from Florida, on the south, to the Great Lakes, on the north.
This vast country had only five cities (Philadelphia, New York, Boston, Baltimore, and Charleston) that exceeded 10,000 people, and the largest, Philadelphia, had barely 50,000. More than 90 percent of the people lived in the countryside on scattered farms and plantations. Thoroughly agricultural, the nation lacked much manufacturing except for a few small ironworks and many shipyards. Americans exported their surplus farm produce to pay for manufactured goods imported from Britain, which had industrialized. Most American farms barely supported the large families that lived on them. Along the Atlantic coast, the land seemed well cultivated, but in the hilly hinterland the settlements became small and stumpy pockets in a heavily forested land. The settlers slowly cleared away the forest with hand tools: axes, hoes, and shovels.Because the best-built and largest houses tend to survive (while the typical small houses are torn down or rot away), we imagine that the early Americans led lives of gracious leisure among future antiques. In fact, the large families of the early nation crowded into tiny, unpainted houses of log or clapboard, measuring 18 by 20 feet, with two rooms on the ground floor and a sleeping loft overhead. Few people enjoyed any privacy. Glass windows and stone chimneys were luxuries. Of course, the houses had no electricity, no plumbing, and no heating except for what an open fireplace could provide. Keeping those fires going meant long hours cutting and hauling firewood. Insects swarmed through the doors kept open for ventilation in the warm months. Calls of nature meant a walk to a crude, wooden privy.
The good news was that almost everyone, except the slaves, had plenty to eat, although the diet depended heavily on salted meat (usually pork) washed down with whiskey made from corn. Americans took immense pride in how much they could eat, how fast they could eat it, and at the amount of salt and of animal fat that they could consume.
By law, a married woman was a “femme covert,” which meant subordination to her husband, who owned any property that she brought into the marriage. Married women could not sue or be sued in the courts. They could not draft wills, make contracts, or buy and sell property. If they earned any wage, the money legally belonged to their husbands. Even if a husband absconded for a time, his wife remained bound by coverture, and so he could claim any business she conducted or money she earned during his absence.
It was more than law and custom that denied women political and social equality; it was also the long and exhausting work that left them little time and energy. Women tended chickens, milked cows, made meals for their large families, and cleaned houses that kept filling with dirt trekked in from the fields. They had to make by hand most of the clothing worn by the family and wash that clothing by hand with soap they also had to make from scratch. Because there was virtually no artificial birth control, married women spent the first fifteen to twenty years of their marriages either pregnant or nursing.But the Revolution did generate some new ideas that began, very slowly, to open new opportunities for women to escape the constrictions of the traditional household. Abigail Adams and other thoughtful women articulated a new concept of women as Republican mothers. They noted that the republic depended on a virtuous citizenry of men. Virtue meant an ability to put the public good ahead of self-interest. Women noted that a young man’s character depended on his rearing by his mother, who instilled the values of virtue. In 1791, Judith Sargent Murray wrote that God had “assigned the care of making the first impressions on the infant minds of the whole human race, a trust of more importance than the government of provinces and the marshaling of armies.”
Republican motherhood offered a larger place for women in society, but it also reinforced their domestic position. The promoters of Republican motherhood continued to think that women should only work in and around the home. Rather than seek the right to vote, they primarily wanted respect for their contributions to their families. Consequently, women claimed a right and a duty to speak out on public issues that affected their children, so that they could better raise virtuous sons. To that end, they sought greater legal protections from abusive and drunken husbands, and eventually the right to own property and to speak in public.
THE CONTENTIOUS ISSUE OF SLAVERY
In 1776, slavery was legal and present in every state, but far more slaves lived in the South, where they had become essential to the plantation economy. Raising tobacco, rice, and indigo depended on slave labor. Cotton joined that list after 1793, when Eli Whitney invented his cotton gin, which improved ten-fold over hand labor the pace of removing seed husks from the cotton balls. Thereafter cotton cultivation and slavery expanded rapidly in tandem across the South.
The Revolution led some leaders, including Jefferson, Madison, and Washington, to discern the hypocrisy of preaching liberty while practicing slavery, but they felt stymied by the economic importance and political popularity of slavery to most white southerners. The founders recognized that the southern states would accept no union without at least implicit protections for slavery—a position embraced by the federal Constitution. Congress did bar slavery in the Northwest Territory (north of the Ohio River), but allowed it in the Southwest Territory. Congress also abolished the importation of slaves from abroad, but did not do so until 1807. The federal government did nothing to stem the much larger interstate trade in slaves and had no authority to abolish slavery in the states.
The federal impotence on slavery left the issue to the states. During the 1780s and 1790s, the northern states gradually began to abolish slavery. State court decisions freed the slaves in New Hampshire and Massachusetts, but most of the northern states eliminated slavery gradually and by legislative enactment. For example, in 1799 New York stipulated that freedom would come to slaves once a woman reached twenty-five years and a man twenty-eight years.
It was relatively easy to abolish slavery in the northern states, where slaves comprised only 5 percent of the population. But slaves accounted for 40 percent of the southern population. No southern state would emancipate the slaves for fear that abolition would damage the plantation economy and that free blacks would seek revenge for their long sufferings under slavery. Thomas Jefferson insisted, “We have a wolf by the ears, and we can neither hold him nor safely let him go. Justice is in one scale and self-preservation on the other.”
During the early 1780s, Virginia and Maryland did allow owners individually to free slaves through a process known as manumission. Consequently, the free black population in those two states grew from almost none in 1775 to 94,000 in 1810. Most African Americans, however, remained enslaved in Virginia and Maryland, and the other southern states discouraged manumissions.
White southerners dreaded a deadly uprising by their slaves. Their nightmare nearly became reality in and around Richmond, Virginia, in 1800. A blacksmith named Gabriel recruited at least 500 fellow slaves to seize arms from the state arsenal and dictate emancipation to the governor. They planned to strike on the night of August 30, 1800, but a thunderstorm suddenly flooded roads and bridges, making it tough to assemble the rebels. Tipped off, the white authorities rallied the militia and hunted down the rebel leaders. Virginia hanged twenty-seven rebels including Gabriel. A traveler reported that one of the rebels (unnamed in the record) declared, “I have nothing more to offer than what General Washington would have had to offer had he been taken by the British and put to trial. I have adventured my life in endeavouring to obtain the liberty of my countrymen, and am a willing sacrifice in their cause.” It chilled white southerners to hear their Revolutionary rhetoric turned against them.
Rather than reconsider slavery, the Virginians decided that they had been too soft on their slaves and had allowed them too much leeway to move around without proper passes. The leaders concluded that free blacks set a bad example, inspiring slaves to think that they could and should be free as well. In 1806 the Virginia legislature required any newly freed slave to leave the state, which discouraged further manumissions. Rejecting the libertarianism of the Revolution, southern leaders gradually adopted an aggressive defense of slavery, which insisted that blacks were racially inferior and unfit for freedom.
Only the most liberal of the southern planters could imagine some plan of gradual emancipation, but even they would not allow freed blacks to remain in America. Deporting freed men and women to Africa was prohibitively expensive, however, and the plantation economy was too profitable for most slaveholders to forsake. Finally, almost all the slaves had been born in America, spoke English, and had, over the generations, developed an African American culture.
In 1790 the federal government took the first census of the new country. The census takers found a population of four million people: fewer than the superpowers of the day, for the British had nearly fifteen million people and the French numbered twenty-six million. One-fifth of the Americans (800,000) were African Americans held in slavery. The small US population was dispersed over the eastern third of an entire continent, for the nation stretched 1,000 miles east-to-west, from the Atlantic to the Mississippi, and about 2,000 miles from Florida, on the south, to the Great Lakes, on the north.
This vast country had only five cities (Philadelphia, New York, Boston, Baltimore, and Charleston) that exceeded 10,000 people, and the largest, Philadelphia, had barely 50,000. More than 90 percent of the people lived in the countryside on scattered farms and plantations. Thoroughly agricultural, the nation lacked much manufacturing except for a few small ironworks and many shipyards. Americans exported their surplus farm produce to pay for manufactured goods imported from Britain, which had industrialized. Most American farms barely supported the large families that lived on them. Along the Atlantic coast, the land seemed well cultivated, but in the hilly hinterland the settlements became small and stumpy pockets in a heavily forested land. The settlers slowly cleared away the forest with hand tools: axes, hoes, and shovels.Because the best-built and largest houses tend to survive (while the typical small houses are torn down or rot away), we imagine that the early Americans led lives of gracious leisure among future antiques. In fact, the large families of the early nation crowded into tiny, unpainted houses of log or clapboard, measuring 18 by 20 feet, with two rooms on the ground floor and a sleeping loft overhead. Few people enjoyed any privacy. Glass windows and stone chimneys were luxuries. Of course, the houses had no electricity, no plumbing, and no heating except for what an open fireplace could provide. Keeping those fires going meant long hours cutting and hauling firewood. Insects swarmed through the doors kept open for ventilation in the warm months. Calls of nature meant a walk to a crude, wooden privy.
The good news was that almost everyone, except the slaves, had plenty to eat, although the diet depended heavily on salted meat (usually pork) washed down with whiskey made from corn. Americans took immense pride in how much they could eat, how fast they could eat it, and at the amount of salt and of animal fat that they could consume.
By law, a married woman was a “femme covert,” which meant subordination to her husband, who owned any property that she brought into the marriage. Married women could not sue or be sued in the courts. They could not draft wills, make contracts, or buy and sell property. If they earned any wage, the money legally belonged to their husbands. Even if a husband absconded for a time, his wife remained bound by coverture, and so he could claim any business she conducted or money she earned during his absence.
It was more than law and custom that denied women political and social equality; it was also the long and exhausting work that left them little time and energy. Women tended chickens, milked cows, made meals for their large families, and cleaned houses that kept filling with dirt trekked in from the fields. They had to make by hand most of the clothing worn by the family and wash that clothing by hand with soap they also had to make from scratch. Because there was virtually no artificial birth control, married women spent the first fifteen to twenty years of their marriages either pregnant or nursing.But the Revolution did generate some new ideas that began, very slowly, to open new opportunities for women to escape the constrictions of the traditional household. Abigail Adams and other thoughtful women articulated a new concept of women as Republican mothers. They noted that the republic depended on a virtuous citizenry of men. Virtue meant an ability to put the public good ahead of self-interest. Women noted that a young man’s character depended on his rearing by his mother, who instilled the values of virtue. In 1791, Judith Sargent Murray wrote that God had “assigned the care of making the first impressions on the infant minds of the whole human race, a trust of more importance than the government of provinces and the marshaling of armies.”
Republican motherhood offered a larger place for women in society, but it also reinforced their domestic position. The promoters of Republican motherhood continued to think that women should only work in and around the home. Rather than seek the right to vote, they primarily wanted respect for their contributions to their families. Consequently, women claimed a right and a duty to speak out on public issues that affected their children, so that they could better raise virtuous sons. To that end, they sought greater legal protections from abusive and drunken husbands, and eventually the right to own property and to speak in public.
THE CONTENTIOUS ISSUE OF SLAVERY
In 1776, slavery was legal and present in every state, but far more slaves lived in the South, where they had become essential to the plantation economy. Raising tobacco, rice, and indigo depended on slave labor. Cotton joined that list after 1793, when Eli Whitney invented his cotton gin, which improved ten-fold over hand labor the pace of removing seed husks from the cotton balls. Thereafter cotton cultivation and slavery expanded rapidly in tandem across the South.
The Revolution led some leaders, including Jefferson, Madison, and Washington, to discern the hypocrisy of preaching liberty while practicing slavery, but they felt stymied by the economic importance and political popularity of slavery to most white southerners. The founders recognized that the southern states would accept no union without at least implicit protections for slavery—a position embraced by the federal Constitution. Congress did bar slavery in the Northwest Territory (north of the Ohio River), but allowed it in the Southwest Territory. Congress also abolished the importation of slaves from abroad, but did not do so until 1807. The federal government did nothing to stem the much larger interstate trade in slaves and had no authority to abolish slavery in the states.
The federal impotence on slavery left the issue to the states. During the 1780s and 1790s, the northern states gradually began to abolish slavery. State court decisions freed the slaves in New Hampshire and Massachusetts, but most of the northern states eliminated slavery gradually and by legislative enactment. For example, in 1799 New York stipulated that freedom would come to slaves once a woman reached twenty-five years and a man twenty-eight years.
It was relatively easy to abolish slavery in the northern states, where slaves comprised only 5 percent of the population. But slaves accounted for 40 percent of the southern population. No southern state would emancipate the slaves for fear that abolition would damage the plantation economy and that free blacks would seek revenge for their long sufferings under slavery. Thomas Jefferson insisted, “We have a wolf by the ears, and we can neither hold him nor safely let him go. Justice is in one scale and self-preservation on the other.”
During the early 1780s, Virginia and Maryland did allow owners individually to free slaves through a process known as manumission. Consequently, the free black population in those two states grew from almost none in 1775 to 94,000 in 1810. Most African Americans, however, remained enslaved in Virginia and Maryland, and the other southern states discouraged manumissions.
White southerners dreaded a deadly uprising by their slaves. Their nightmare nearly became reality in and around Richmond, Virginia, in 1800. A blacksmith named Gabriel recruited at least 500 fellow slaves to seize arms from the state arsenal and dictate emancipation to the governor. They planned to strike on the night of August 30, 1800, but a thunderstorm suddenly flooded roads and bridges, making it tough to assemble the rebels. Tipped off, the white authorities rallied the militia and hunted down the rebel leaders. Virginia hanged twenty-seven rebels including Gabriel. A traveler reported that one of the rebels (unnamed in the record) declared, “I have nothing more to offer than what General Washington would have had to offer had he been taken by the British and put to trial. I have adventured my life in endeavouring to obtain the liberty of my countrymen, and am a willing sacrifice in their cause.” It chilled white southerners to hear their Revolutionary rhetoric turned against them.
Rather than reconsider slavery, the Virginians decided that they had been too soft on their slaves and had allowed them too much leeway to move around without proper passes. The leaders concluded that free blacks set a bad example, inspiring slaves to think that they could and should be free as well. In 1806 the Virginia legislature required any newly freed slave to leave the state, which discouraged further manumissions. Rejecting the libertarianism of the Revolution, southern leaders gradually adopted an aggressive defense of slavery, which insisted that blacks were racially inferior and unfit for freedom.
Only the most liberal of the southern planters could imagine some plan of gradual emancipation, but even they would not allow freed blacks to remain in America. Deporting freed men and women to Africa was prohibitively expensive, however, and the plantation economy was too profitable for most slaveholders to forsake. Finally, almost all the slaves had been born in America, spoke English, and had, over the generations, developed an African American culture.
0/5000
สหรัฐอเมริกาในค.ศ. 1790 ในค.ศ. 1790 รัฐบาลเอาสำนึกแรกของประเทศใหม่ ประชากรประมาณ 4 ล้านคนพบผู้ทำสำมะโน: น้อยกว่าประเทศมหาอำนาจของวัน อังกฤษได้เกือบห้าล้านคน และฝรั่งเศสเลข - หกล้าน วันที่ห้าของชาวอเมริกัน (800000) ชาวอเมริกันแอฟริกันในทาสได้ ประชากรสหรัฐอเมริกาขนาดเล็กที่กระจายผ่านสามภาคตะวันออกของทวีปมีทั้ง สำหรับประเทศยืด 1000 ไมล์ตะวันออกให้ตะวัน ตก จากมหาสมุทรแอตแลนติกไปมิสซิสซิปปี และประมาณ 2000 ไมล์จากฟลอริดา ใต้ รตเลกส์ ในภาคเหนือ ประเทศนี้มากมายมีเพียงห้าเมือง (ฟิลาเดลเฟีย นิวยอร์ก บอสตัน บัลติมอร์ และชาร์ลสตัน) ที่เกินกว่า 10000 คน และใหญ่ที่สุด ฟิลาเดลเฟีย มีแทบ 50000 กว่า 90 เปอร์เซ็นต์ของคนที่อาศัยอยู่ในชนบทฟาร์มกระจายและปลูก ทำเกษตร ประเทศผลิตมากยกเว้น ironworks เล็กน้อยและ shipyards หลายที่ขาด อเมริกันส่งออกการผลิตฟาร์มส่วนเกินชำระค่าสินค้านำเข้าจากสหราชอาณาจักร ซึ่งมีอุตสาหกรรม ฟาร์มอเมริกันมากที่สุดแทบไม่ได้รับการสนับสนุนครอบครัวขนาดใหญ่ที่อาศัยอยู่กับพวกเขา ริมฝั่งทะเลแอตแลนติก ที่ดินดูเหมือนปลูกดี แต่ในชนบทฮิลลี จ่ายกลายเป็น กระเป๋าขนาดเล็ก และ stumpy ในที่ดินป่าไม้มาก ตั้งถิ่นฐานช้าถูกล้างออกไปป่า ด้วยมือ: แกน ซองแบบมี และ shovels เนื่องจากบ้านสร้างดีที่สุด และใหญ่ที่สุดมีแนวโน้มที่จะ อยู่รอด (ในขณะที่บ้านทั่วไปขนาดเล็กที่ขาดลง หรือเน่าไป), เราคิดว่า ชาวอเมริกันช่วงนำชีวิตของเมตตาผ่อนระหว่างโบราณในอนาคต ในความเป็นจริง ครอบครัวขนาดใหญ่ของประเทศช่วงแออัดเป็นบ้านเล็ก ๆ unpainted ล็อกหรือ clapboard, 18 โดย 20 ฟุต ห้องสองชั้นและค่าโสหุ้ยลอฟท์ที่นอน บางคนชอบความเป็นส่วนตัวใด ๆ หน้าต่างกระจกและปล่องไฟหินหรูหรา แน่นอน บ้านมีไม่ใช้ไฟฟ้า ประปาไม่ และไม่มีความร้อนยกเว้นสิ่งที่กเพื่อไม่ให้ รักษาไฟไหม้นั้นจะหมายถึง ชั่วโมงยาวตัด และ hauling ฟืน แมลง swarmed ผ่านประตูที่เก็บเปิดสำหรับระบายอากาศในเดือนอบอุ่น เรียกธรรมชาติหมายถึง เดินไปองคมนตรีน้ำมัน ไม้ ข่าวดีว่า เกือบทุกคน ยกเว้นทาส มีจะกิน ถึงแม้ว่าอาหารขึ้นอยู่กับการงานมากเค็มเนื้อ (ปกติหมูล้างลง ด้วยวิสกี้ที่ทำจากข้าวโพด คนอเมริกันเอาความภาคภูมิใจอันยิ่งใหญ่เท่าใดก็สามารถ กิน รวดเร็วพวกเขาสามารถกิน และ ที่ยอด ของเกลือ และไขมันสัตว์ที่พวกเขาสามารถใช้ ตามกฎหมาย ผู้หญิงที่แต่งงานนั้นเป็น "อย่างไร femme แปลง ซึ่งหมายถึง subordination สามี ที่เป็นเจ้าของคุณสมบัติที่เธอนำเข้ามาในการแต่งงาน สตรีที่สมรสแล้วอาจฟ้อง หรือถูก sued ในศาล พวกเขาอาจไม่ร่าง wills สัญญา หรือซื้อ และขายทรัพย์สิน ถ้าพวกเขาได้รับค่าจ้างใด ๆ เงินตามกฎหมายอยู่กับสามี แม้สามี absconded เวลา ภรรยายังคงผูก โดย coverture และเพื่อให้เขาสามารถเรียกร้องใด ๆ ธุรกิจ เธอดำเนิน หรือเงินที่เธอได้รับในระหว่างการขาดงานของเขา มันถูกกฎหมายมากกว่า และกำหนดเองของผู้หญิงที่ปฏิเสธความเท่าเทียมกันทางการเมือง และสังคม นอกจากนี้ยังมีงานยาว และกดส่งที่เหลือเวลาและพลังงานน้อย ผู้หญิงมีแนวโน้มที่ไก่ milked วัว ทำอาหารสำหรับครอบครัวขนาดใหญ่ และทำความสะอาดบ้านที่เก็บบรรจุ ด้วยดิน trekked จากฟิลด์ใน พวกเขาทำ ด้วยมือส่วนใหญ่ของเสื้อผ้าที่สวมใส่ โดยครอบครัวและล้างที่เสื้อผ้าด้วยมือด้วยสบู่ก็ยังได้ทำให้ตั้งแต่ เนื่องจากมีแทบไม่ประดิษฐ์คุม สตรีที่สมรสแล้วใช้สิบห้าถึงยี่สิบปีแรกของพวกเขาว่าตั้งครรภ์ หรือพยาบาล แต่การปฏิวัติไม่ได้สร้างความคิดใหม่บางอย่างที่เริ่ม ช้า ๆ การเปิดโอกาสใหม่สำหรับผู้หญิงหนี constrictions บ้านแบบดั้งเดิม อาบิกายิล Adams และผู้หญิงคนอื่นเด่นพูดชัดแจ้งแนวคิดใหม่ของผู้หญิงที่เป็นแม่พล พวกเขาตั้งข้อสังเกตว่า สาธารณรัฐขึ้นอยู่กับการผดุงคุณธรรมของคน คุณธรรมหมายถึง ความสามารถในการสาธารณกุศลก่อน self-interest หญิงกล่าวว่า อักขระของชายหนุ่มพร้อมกับพระแม่โดยแม่ของเขา ที่ instilled ค่าคุณธรรม ในค.ศ. 1791, Judith Sargent Murray เขียนว่า พระเจ้าได้ "กำหนดให้ดูแลทำความประทับใจแรกในจิตใจเด็กของทั้งมนุษย์ ความน่าเชื่อถือความสำคัญเพิ่มมากขึ้นกว่ารัฐบาลของจังหวัดและ marshaling ของกองทัพ" มารดาพลนำเสนอมีขนาดใหญ่สำหรับผู้หญิงในสังคม แต่ยังเสริมตำแหน่งของพวกเขาในประเทศ ก่อของมารดาพลยังคงคิดว่า ผู้หญิงควรทำงานใน และ รอบ ๆ บ้าน ดี กว่าค้นหาด้านขวาลง พวกเขาต้องเคารพในผลงานของตนกับครอบครัวเป็นหลัก ดังนั้น ผู้หญิงอ้างสิทธิและหน้าที่ที่จะพูดในประเด็นสาธารณะที่ได้รับผลกระทบเด็ก เพื่อให้พวกเขาสามารถเพิ่มบุตรงามดี เมื่อตอน พวกเขาค้นหามากกว่าคุ้มครองทางกฎหมายจากสามีขี้เมา และคำผรุสวาท และดูคุณสมบัติของตัวเอง และพูดในที่สาธารณะเรื่องโต้เถียงทาส ใน 1776 ทาสที่มีอยู่ในทุกรัฐ และกฎหมาย แต่ทาสเพิ่มเติมไกลอาศัยอยู่ในภาคใต้ ที่พวกเขาได้กลายเป็นสวนเศรษฐกิจสำคัญ เพิ่มยาสูบ ข้าว และอินดิโก้ขึ้นอยู่กับแรงงานทาส ฝ้ายเข้าร่วมรายการหลังจาก 1793 เมื่อเอลีวิทนีย์คิดค้นเขาหีบฝ้าย ซึ่งเพิ่มขึ้นกว่า ten-fold มือแรงงานก้าวของการเอาแพ้ง่ายเมล็ดจากลูกฝ้าย หลังจากนั้นฝ้ายปลูกและทาสที่ขยายอย่างรวดเร็วในตัวตามกันไปทั่วภาคใต้ การปฏิวัตินำผู้นำบาง Jefferson เมดิสัน และ วอชิงตัน แยกแยะลแสดงวิหารเสรีภาพขณะฝึกทาส แต่พวกเขารู้สึก stymied โดยความสำคัญทางเศรษฐกิจและความนิยมทางการเมืองทาสจะ southerners สีขาวมากที่สุด ทั้งสองยอมรับว่า อเมริกาใต้จะยอมรับไม่มีสหภาพไม่ มีความคุ้มครองน้อยนัยสำหรับทาส – ตำแหน่งที่โอบล้อม ด้วยรัฐธรรมนูญของรัฐบาลกลาง รัฐสภาได้แถบทาสในดินแดนตะวันตกเฉียงเหนือ (ทางเหนือของแม่น้ำโอไฮโอ), แต่ได้รับอนุญาตในเขตตะวันตกเฉียงใต้ สภายังยุติการนำทาสจากต่างประเทศ แต่ไม่ได้ทำให้จนถึง 1807 รัฐบาลก็จะเกิดการมากใหญ่อินเตอร์สเตตค้าทาส และมีอำนาจไม่ยุบทาสในอเมริกา ภาวะกลางบนทาสเหลือปัญหาไปอเมริกา ในช่วง 1780s ใน 1790s อเมริกาเหนือค่อย ๆ เริ่มยุบทาส ตัดสินศาลรัฐรอดทาสในนิวแฮมป์เชียร์แมสซาชูเซตส์ แต่ส่วนใหญ่ของอเมริกาเหนือตัดทาสค่อย ๆ และสภาออก ตัวอย่าง ใน 1799 นิวยอร์กกำหนดว่า เสรีภาพจะมาทาสเมื่อผู้หญิงถึงยี่สิบห้าปีและชายยี่สิบแปดปีค่อนข้างง่ายยุบทาสในอเมริกาเหนือ ทาสประกอบด้วย 5 เปอร์เซ็นต์ของประชากรเท่าที่ได้ แต่ทาสคิดเป็น 40 เปอร์เซ็นต์ของประชากรภาคใต้ รัฐภาคใต้ไม่ต้องปลดทาสตัว fear ที่เลิกจะเกิดความเสียหายเศรษฐกิจสวน และดำฟรีจะขอแก้แค้นสำหรับความทุกข์ยาวนานภายใต้ทาส Thomas Jefferson ยืนยัน, "เรามีหมาป่า โดยหู และเราไม่สามารถเขา หรือให้เขาไปอย่างปลอดภัย ความยุติธรรมได้ในระดับหนึ่งและ self-preservation อื่นๆ" ช่วง 1780s ต้น เวอร์จิเนียและแมริแลนด์ได้ให้เจ้าของเพื่อฟรีทาสตลอดกระบวนการที่เรียกว่า manumission ดังนั้น ประชากรดำฟรีในรัฐสองโตจากเกือบจะไม่มีใน 1775 แอดเด 94,000 ไปใน 1810 ส่วนใหญ่ชาวอเมริกันแอฟริกัน ไร ยังคง enslaved ในเวอร์จิเนียและแมริแลนด์ และอเมริกาใต้อื่น ๆ กำลังใจ manumissions Southerners ขาว dreaded สู้ร้ายแรง โดยไปเป็นทาส ฝันร้ายของพวกเขากลายเป็น ความจริงใน และ รอบ ๆ ริชมอนด์ เวอร์จิเนีย เกือบใน 1800 ช่างตีเหล็กมีชื่อ Gabriel พิจารณาทาสน้อย 500 เพื่อนแย่งอาวุธจากอาร์เซนอลรัฐ และบอกเลิกกับผู้ว่าราชการ พวกเขาวางแผนจะตีในคืน 30 สิงหาคม 1800 แต่ตกเบาบางก็น้ำท่วมถนนและสะพาน ทำให้ยากที่จะรวบรวมกบฏ ก้นปิด เจ้าหน้าที่ขาวเพื่อการอาสา และล่าสัตว์หรือค้าลงผู้นำกบฏ เวอร์จิเนียแขวนรวม Gabriel กบฏยี่สิบเจ็ด ผู้เดินทางรายงานว่า หนึ่งในกบฏ (ไม่ได้ตั้งชื่อในระเบียน) ประกาศ "ไม่มีอะไรเพิ่มเติมให้มากกว่าที่วอชิงตันทั่วไปจะมีให้เขาถูกนำมา โดยชาวอังกฤษ และนำไปทดลองใช้ ฉันมี adventured ชีวิตใน endeavouring จะได้รับเสรีภาพของพลเมืองประเทศของฉัน และ เสียสละเต็มใจในสาเหตุของพวกเขา" มันแช่ southerners ขาวฟังสำนวนการปฏิวัติที่เปิดกับพวกเขา Rather than reconsider slavery, the Virginians decided that they had been too soft on their slaves and had allowed them too much leeway to move around without proper passes. The leaders concluded that free blacks set a bad example, inspiring slaves to think that they could and should be free as well. In 1806 the Virginia legislature required any newly freed slave to leave the state, which discouraged further manumissions. Rejecting the libertarianism of the Revolution, southern leaders gradually adopted an aggressive defense of slavery, which insisted that blacks were racially inferior and unfit for freedom. Only the most liberal of the southern planters could imagine some plan of gradual emancipation, but even they would not allow freed blacks to remain in America. Deporting freed men and women to Africa was prohibitively expensive, however, and the plantation economy was too profitable for most slaveholders to forsake. Finally, almost all the slaves had been born in America, spoke English, and had, over the generations, developed an African American culture.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ประเทศสหรัฐอเมริกาในปี 1790
ใน 1790 รัฐบาลเข้ามามีการสำรวจสำมะโนประชากรครั้งแรกของประเทศใหม่ ผู้รับการสำรวจสำมะโนประชากรพบว่าประชากรสี่ล้านคน: น้อยกว่ามหาอำนาจของวันที่อังกฤษมีเกือบสิบห้าล้านคนและฝรั่งเศสหมายเลข 20-6000000 หนึ่งในห้าของชาวอเมริกัน (800,000) เป็นแอฟริกันอเมริกันที่จัดขึ้นในการเป็นทาส ประชากรสหรัฐที่มีขนาดเล็กได้รับการแพร่ระบาดไปทั่วภาคตะวันออกในสามของทั้งทวีปสำหรับประเทศยืด 1,000 ไมล์ทางตะวันออกไปทางทิศตะวันตกจากมหาสมุทรแอตแลนติกไปยังมิสซิสซิปปีและประมาณ 2,000 ไมล์จากฟลอริด้าไปทางทิศใต้เพื่อที่ Great Lakes, ทางทิศเหนือ.
นี้ประเทศที่กว้างใหญ่มีเพียงห้าเมือง (ฟิลาเดล, นิวยอร์ก, บอสตันบัลติมอร์และชาร์ลส์) ที่เกิน 10,000 คนและที่ใหญ่ที่สุดในฟิลาเดลมีแทบ 50,000 มากกว่าร้อยละ 90 ของคนที่อาศัยอยู่ในชนบทในฟาร์มและสวนกระจัดกระจาย การเกษตรอย่างทั่วถึงประเทศขาดการผลิตมากยกเว้นหลอมเล็ก ๆ น้อย ๆ และอู่ต่อเรือจำนวนมาก ชาวอเมริกันส่วนเกินส่งออกฟาร์มของพวกเขาผลิตจะจ่ายสำหรับการผลิตสินค้าที่นำเข้าจากอังกฤษซึ่งอุตสาหกรรม ฟาร์มอเมริกันส่วนใหญ่แทบจะไม่ได้รับการสนับสนุนครอบครัวขนาดใหญ่ที่อาศัยอยู่กับพวกเขา ตามแนวชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกที่ดินเพาะปลูกดูเหมือนดี แต่ในการชำระหนี้ที่เป็นเนินเขาห่างไกลจากตัวเมืองกลายเป็นกระเป๋าขนาดเล็กและอ้วนเตี้ยในดินแดนป่าอย่างหนัก ตั้งถิ่นฐานช้าเคลียร์ออกไปป่ากับเครื่องมือมือ: แกนจอบและ shovels.Because ที่ดีที่สุดที่จะสร้างบ้านที่ใหญ่ที่สุดและมีแนวโน้มที่จะอยู่รอดได้ (ในขณะที่บ้านหลังเล็ก ๆ โดยทั่วไปจะฉีกขาดลงหรือเน่าออกไป) เราคิดว่าชาวอเมริกันนำต้น ชีวิตของการพักผ่อนที่แสนสง่างามในหมู่ของเก่าในอนาคต ในความเป็นจริงครอบครัวขนาดใหญ่ของประเทศในช่วงต้นเล็ก ๆ ที่แออัดในบ้านที่ไม่มีสีเคลือบของบันทึกหรือกระดานวัด 18 จาก 20 ฟุตที่มีสองห้องอยู่ชั้นล่างและค่าใช้จ่ายในการนอนหลับลอฟท์ ไม่กี่คนที่มีความสุขกับความเป็นส่วนตัวใด ๆ กระจกหน้าต่างและปล่องไฟหินเป็นสินค้าฟุ่มเฟือย แน่นอนว่าบ้านไม่มีไฟฟ้าประปาไม่และร้อนยกเว้นสำหรับสิ่งที่เตาผิงแบบเปิดจะไม่ให้ การรักษาผู้ที่จะเกิดเพลิงไหม้เป็นเวลานานหมายถึงการตัดและขนฟืน แมลงรุมผ่านประตูเก็บไว้เปิดการระบายอากาศในเดือนที่อบอุ่น โทรของธรรมชาติหมายถึงการเดินไปน้ำมันดิบที่องคมนตรีไม้.
ข่าวดีก็คือว่าเกือบทุกคนยกเว้นทาสมีความอุดมสมบูรณ์ที่จะกินแม้ว่าอาหารที่ขึ้นอยู่อย่างมากในเนื้อสัตว์เค็ม (ปกติหมู) ล้างลงด้วยวิสกี้ที่ทำจากข้าวโพด ชาวอเมริกันเอาความภาคภูมิใจอันยิ่งใหญ่ในวิธีการมากที่พวกเขาจะได้กินวิธีการที่รวดเร็วพวกเขาจะได้กินและที่ปริมาณของเกลือและไขมันสัตว์ที่พวกเขาจะกิน.
ตามกฎหมายผู้หญิงที่แต่งงานแล้วเป็น "เด็กหญิงลับ" ซึ่งหมายถึงการไม่ยอมแพ้ที่จะ สามีของเธอที่เป็นเจ้าของทรัพย์สินที่เธอนำมาสู่การแต่งงานใด ๆ ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วไม่สามารถฟ้องหรือถูกฟ้องในศาล พวกเขาไม่สามารถร่างพินัยกรรมให้สัญญาหรือซื้อและขายทรัพย์สิน ถ้าพวกเขาได้รับค่าจ้างใด ๆ เงินที่ถูกต้องตามกฎหมายเป็นสามีของตน . แม้ว่าสามีหลบหนีสำหรับเวลาที่ภรรยาของเขายังคงผูกพันตาม coverture และเพื่อให้เขาสามารถอ้างได้ว่าธุรกิจใด ๆ
ที่จัดทำหรือเธอเธอได้รับเงินในช่วงที่เขามันเป็นมากกว่ากฎหมายกำหนดเองที่ปฏิเสธผู้หญิงเท่าเทียมกันทางการเมืองและทางสังคม มันก็เป็นงานที่ยาวและหลบหนีที่เหลือพวกเขามีเวลาน้อยและพลังงาน ผู้หญิงมีแนวโน้มที่ไก่วัวรีดนมอาหารที่ทำสำหรับครอบครัวขนาดใหญ่ของพวกเขาและการทำความสะอาดบ้านที่เก็บเต็มไปด้วยสิ่งสกปรกลาจากทุ่งนา พวกเขาจะต้องทำด้วยมือส่วนใหญ่ของเสื้อผ้าที่สวมใส่โดยครอบครัวและล้างเสื้อผ้าที่ด้วยมือด้วยสบู่พวกเขายังมีการทำจากรอยขีดข่วน เพราะมีแทบไม่มีการควบคุมการเกิดเทียมผู้หญิงที่แต่งงานแล้วใช้เวลาครั้งแรก 15-20 ปีของการแต่งงานของพวกเขาทั้งสองตั้งครรภ์หรือ nursing.But การปฏิวัติไม่ได้สร้างความคิดใหม่บางอย่างที่เริ่มช้ามากที่จะเปิดโอกาสใหม่สำหรับผู้หญิงที่จะหลบหนี constrictions ของใช้ในครัวเรือนแบบดั้งเดิม อดัมส์และผู้หญิงคิดอื่น ๆ ก้องแนวคิดใหม่ของผู้หญิงในฐานะแม่ที่รีพับลิกัน พวกเขาตั้งข้อสังเกตว่าสาธารณรัฐขึ้นอยู่กับประชาชนคุณงามความดีของคน คุณธรรมหมายถึงความสามารถในการที่จะนำประชาชนที่ดีข้างหน้าของประโยชน์ของตนเอง ผู้หญิงตั้งข้อสังเกตว่าตัวละครชายหนุ่มขึ้นอยู่กับการเลี้ยงของเขาโดยแม่ของเขาที่ปลูกฝังค่านิยมของคุณธรรม ใน 1791, จูดิ ธ ซาร์เจนท์เมอเรย์เขียนว่าพระเจ้าได้ "ที่ได้รับมอบหมายดูแลของการแสดงครั้งแรกในจิตใจของเด็กทารกของมนุษย์ทั้งความไว้วางใจที่มีความสำคัญมากกว่ารัฐบาลของจังหวัดและเรียบเรียงกองทัพได้."
แม่รีพับลิกันเสนอ สถานที่ขนาดใหญ่สำหรับผู้หญิงในสังคม แต่ก็ยังเสริมตำแหน่งของพวกเขาในประเทศ โปรโมเตอร์ของความเป็นแม่รีพับลิกันยังคงคิดว่าผู้หญิงเท่านั้นควรจะทำงานในและรอบ ๆ บ้าน แทนที่จะแสวงหาสิทธิออกเสียงลงคะแนนที่พวกเขาส่วนใหญ่ต้องการความเคารพสำหรับผลงานของพวกเขาเพื่อครอบครัวของพวกเขา ดังนั้นผู้หญิงที่อ้างว่าเป็นสิทธิและหน้าที่ที่จะต้องออกมาพูดในประเด็นสาธารณะที่ได้รับผลกระทบเด็กของพวกเขาเพื่อให้พวกเขาดีขึ้นสามารถยกลูกหลานคุณงามความดี ไปสิ้นสุดที่พวกเขาต้องการการคุ้มครองทางกฎหมายมากขึ้นจากสามีที่ไม่เหมาะสมและขี้เมาและในที่สุดก็มีสิทธิที่จะเป็นเจ้าของทรัพย์สินและพูดในที่สาธารณะ. ปัญหาที่ถกเถียงของการเป็นทาสใน 1776 เป็นทาสถูกกฎหมายและนำเสนอในทุกรัฐ แต่ทาสไกลมากขึ้นอาศัยอยู่ ในภาคใต้ที่พวกเขาได้กลายเป็นสิ่งจำเป็นต่อเศรษฐกิจไร่ เพิ่มยาสูบข้าวและสีครามขึ้นอยู่กับแรงงานทาส ผ้าฝ้ายเข้าร่วมรายการว่าหลังจากที่ 1793 เมื่อเอลีวิทนีย์คิดค้นโรงงานปั่นฝ้ายของเขาซึ่งปรับตัวดีขึ้นสิบเท่ามากกว่ามือแรงงานก้าวของการถอดเปลือกเมล็ดจากลูกฝ้าย การเพาะปลูกฝ้ายหลังจากนั้นเป็นต้นมาและเป็นทาสการขยายตัวอย่างรวดเร็วควบคู่ไปทั่วภาคใต้. การปฏิวัตินำผู้นำบางอย่างรวมทั้งเจฟเฟอร์สันเมดิสันและวอชิงตันที่จะมองเห็นความเจ้าเล่ห์ของพระธรรมเสรีภาพในขณะที่การฝึกซ้อมเป็นทาส แต่พวกเขารู้สึกว่าขัดขวางด้วยความสำคัญทางเศรษฐกิจและความนิยมทางการเมืองของ เป็นทาสชาวใต้ส่วนใหญ่สีขาว ผู้ก่อตั้งได้รับการยอมรับว่ารัฐทางใต้จะยอมรับสหภาพโดยไม่มีการป้องกันที่ส่อน้อยสำหรับการเป็นทาส-ตำแหน่งที่โอบล้อมด้วยรัฐธรรมนูญของรัฐบาลกลาง การมีเพศสัมพันธ์ไม่ได้เป็นทาสบาร์ในดินแดนภาคตะวันตกเฉียงเหนือ (ตอนเหนือของแม่น้ำโอไฮโอ) แต่ได้รับอนุญาตไว้ในดินแดนภาคตะวันตกเฉียงใต้ สภาคองเกรสยังยกเลิกการนำเข้าทาสจากต่างประเทศ แต่ไม่ได้ทำอย่างนั้นจนกระทั่ง 1807 รัฐบาลไม่ได้ทำอะไรจะเกิดการค้าระหว่างรัฐที่มีขนาดใหญ่มากในการเป็นทาสและไม่มีอำนาจในการเลิกทาสในรัฐ. ความอ่อนแอของรัฐบาลกลางในการเป็นทาสซ้าย ปัญหาไปยังรัฐ ในช่วงยุค 1780 และ 1790 ที่รัฐทางตอนเหนือค่อยๆเริ่มที่จะเลิกทาส การตัดสินใจของศาลรัฐปลดปล่อยทาสในมลรัฐนิวแฮมป์เชียร์และแมสซาชูเซต แต่ส่วนใหญ่ของภาคเหนือของรัฐทาสค่อยๆตัดออกและการตรากฎหมายของฝ่ายนิติบัญญัติ ยกตัวอย่างเช่นใน 1799 นิวยอร์กระบุว่าเสรีภาพจะมาเป็นทาสที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นผู้หญิงถึงยี่สิบห้าปีและเป็นคนยี่สิบแปดปี. มันเป็นเรื่องง่ายที่ค่อนข้างที่จะยกเลิกการเป็นทาสในรัฐทางตอนเหนือที่เป็นทาสประกอบด้วยเพียงร้อยละ 5 ของ ประชากร. แต่ทาสคิดเป็น 40 เปอร์เซ็นต์ของประชากรภาคใต้ ไม่มีทางตอนใต้ของรัฐจะปลดปล่อยทาสเพราะกลัวว่าการยกเลิกจะเกิดความเสียหายทางเศรษฐกิจการเพาะปลูกและการที่คนผิวดำจะหาทางแก้แค้นให้กับความทุกข์นานพวกเขาภายใต้การเป็นทาส โทมัสเจฟเฟอร์สันยืนยันว่า "เรามีหมาป่าหูและเราไม่สามารถจับเขาได้อย่างปลอดภัยและไม่ปล่อยให้เขาไป ความยุติธรรมเป็นหนึ่งในขนาดและการดูแลรักษาตัวเองในที่อื่น ๆ . "ในช่วงยุค1780 ต้นเวอร์จิเนียและแมรี่แลนด์ได้ช่วยให้เจ้าของเป็นรายบุคคลเพื่อทาสฟรีผ่านกระบวนการที่เรียกว่าทาส ดังนั้นประชากรดำสองในรัฐเหล่านั้นเพิ่มขึ้นจากแทบไม่มีใน 1775 94,000 1810 ในแอฟริกันอเมริกันส่วนใหญ่ แต่ยังคงกดขี่ในรัฐเวอร์จิเนียและแมรี่แลนด์และรัฐทางใต้อื่น ๆ ท้อแท้ manumissions. สีขาวใต้หวั่นจลาจลร้ายแรงโดยพวกเขา ทาส ฝันร้ายของพวกเขาเกือบจะกลายเป็นความจริงในและรอบ ๆ ริชมอนด์เวอร์จิเนียใน 1800 ช่างตีเหล็กชื่อกาเบรียลได้รับคัดเลือกอย่างน้อย 500 ทาสเพื่อนที่จะยึดอาวุธจากคลังแสงของรัฐและกำหนดที่จะปลดปล่อยผู้ว่าราชการจังหวัด พวกเขาวางแผนที่จะตีในคืนวันที่ 30 สิงหาคม 1800 แต่พายุฝนฟ้าคะนองอย่างฉับพลันน้ำท่วมถนนและสะพานทำให้มันยากที่จะรวบรวมพวกกบฏ เอียงไปเจ้าหน้าที่ขาวรวบรวมอาสาสมัครและตามล่าผู้นำกบฏ เวอร์จิเนียแขวนคอกบฏยี่สิบเจ็ดรวมทั้งกาเบรียล ผู้เดินทางรายงานว่าหนึ่งในพวกกบฏ (ชื่อในบันทึก) ประกาศว่า "ผมไม่มีอะไรที่จะนำเสนอมากขึ้นกว่าสิ่งที่วอชิงตันทั่วไปจะมีการเสนอให้เขาได้รับการดำเนินการโดยชาวอังกฤษและนำไปทดลองใช้ ฉันได้ผจญภัยชีวิตของฉันในความพยายามที่จะได้รับเสรีภาพของชาติของฉันและฉันเสียสละเต็มใจในสาเหตุของพวกเขา. "มันแช่เย็นใต้สีขาวที่จะได้ยินสำนวนการปฏิวัติของพวกเขาหันหลังให้กับพวกเขา. แทนที่จะพิจารณาเป็นทาสเวอร์จิเนียตัดสินใจว่าพวกเขาได้รับ อ่อนเกินไปในการเป็นทาสของพวกเขาและพวกเขาได้รับอนุญาตให้คั่งค้างมากเกินไปที่จะย้ายไปรอบ ๆ โดยไม่ต้องผ่านที่เหมาะสม ผู้นำได้ข้อสรุปว่าคนผิวดำเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีทาสสร้างแรงบันดาลใจที่จะคิดว่าพวกเขาสามารถและควรจะเป็นอิสระได้เป็นอย่างดี ใน 1806 สภานิติบัญญัติเวอร์จิเนียต้องปลดปล่อยทาสใด ๆ ที่เพิ่งจะออกจากรัฐซึ่งท้อแท้ manumissions ต่อไป ปฏิเสธลิเบอร์ของการปฏิวัติผู้นำภาคใต้ค่อยๆนำการป้องกันเชิงรุกของการเป็นทาสซึ่งยืนยันว่าคนผิวดำด้อยกว่าเชื้อชาติและไม่เหมาะสำหรับเสรีภาพ. เฉพาะเสรีนิยมมากที่สุดของชาวสวนภาคใต้ได้คิดแผนของการค่อย ๆ ปลดปล่อยบางอย่าง แต่แม้พวกเขาจะไม่ได้ ช่วยให้คนผิวดำเป็นอิสระที่จะอยู่ในอเมริกา deporting ชายอิสระและหญิงไปแอฟริกาเป็นราคาแพงอย่างไรและเศรษฐกิจไร่เป็นผลกำไรเกินไปสำหรับ slaveholders ที่สุดที่จะละทิ้ง ในที่สุดเกือบทุกทาสที่ได้รับการเกิดในอเมริกาพูดภาษาอังกฤษและมีมากกว่ารุ่นที่พัฒนาวัฒนธรรมแอฟริกันอเมริกัน
ใน 1790 รัฐบาลเข้ามามีการสำรวจสำมะโนประชากรครั้งแรกของประเทศใหม่ ผู้รับการสำรวจสำมะโนประชากรพบว่าประชากรสี่ล้านคน: น้อยกว่ามหาอำนาจของวันที่อังกฤษมีเกือบสิบห้าล้านคนและฝรั่งเศสหมายเลข 20-6000000 หนึ่งในห้าของชาวอเมริกัน (800,000) เป็นแอฟริกันอเมริกันที่จัดขึ้นในการเป็นทาส ประชากรสหรัฐที่มีขนาดเล็กได้รับการแพร่ระบาดไปทั่วภาคตะวันออกในสามของทั้งทวีปสำหรับประเทศยืด 1,000 ไมล์ทางตะวันออกไปทางทิศตะวันตกจากมหาสมุทรแอตแลนติกไปยังมิสซิสซิปปีและประมาณ 2,000 ไมล์จากฟลอริด้าไปทางทิศใต้เพื่อที่ Great Lakes, ทางทิศเหนือ.
นี้ประเทศที่กว้างใหญ่มีเพียงห้าเมือง (ฟิลาเดล, นิวยอร์ก, บอสตันบัลติมอร์และชาร์ลส์) ที่เกิน 10,000 คนและที่ใหญ่ที่สุดในฟิลาเดลมีแทบ 50,000 มากกว่าร้อยละ 90 ของคนที่อาศัยอยู่ในชนบทในฟาร์มและสวนกระจัดกระจาย การเกษตรอย่างทั่วถึงประเทศขาดการผลิตมากยกเว้นหลอมเล็ก ๆ น้อย ๆ และอู่ต่อเรือจำนวนมาก ชาวอเมริกันส่วนเกินส่งออกฟาร์มของพวกเขาผลิตจะจ่ายสำหรับการผลิตสินค้าที่นำเข้าจากอังกฤษซึ่งอุตสาหกรรม ฟาร์มอเมริกันส่วนใหญ่แทบจะไม่ได้รับการสนับสนุนครอบครัวขนาดใหญ่ที่อาศัยอยู่กับพวกเขา ตามแนวชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกที่ดินเพาะปลูกดูเหมือนดี แต่ในการชำระหนี้ที่เป็นเนินเขาห่างไกลจากตัวเมืองกลายเป็นกระเป๋าขนาดเล็กและอ้วนเตี้ยในดินแดนป่าอย่างหนัก ตั้งถิ่นฐานช้าเคลียร์ออกไปป่ากับเครื่องมือมือ: แกนจอบและ shovels.Because ที่ดีที่สุดที่จะสร้างบ้านที่ใหญ่ที่สุดและมีแนวโน้มที่จะอยู่รอดได้ (ในขณะที่บ้านหลังเล็ก ๆ โดยทั่วไปจะฉีกขาดลงหรือเน่าออกไป) เราคิดว่าชาวอเมริกันนำต้น ชีวิตของการพักผ่อนที่แสนสง่างามในหมู่ของเก่าในอนาคต ในความเป็นจริงครอบครัวขนาดใหญ่ของประเทศในช่วงต้นเล็ก ๆ ที่แออัดในบ้านที่ไม่มีสีเคลือบของบันทึกหรือกระดานวัด 18 จาก 20 ฟุตที่มีสองห้องอยู่ชั้นล่างและค่าใช้จ่ายในการนอนหลับลอฟท์ ไม่กี่คนที่มีความสุขกับความเป็นส่วนตัวใด ๆ กระจกหน้าต่างและปล่องไฟหินเป็นสินค้าฟุ่มเฟือย แน่นอนว่าบ้านไม่มีไฟฟ้าประปาไม่และร้อนยกเว้นสำหรับสิ่งที่เตาผิงแบบเปิดจะไม่ให้ การรักษาผู้ที่จะเกิดเพลิงไหม้เป็นเวลานานหมายถึงการตัดและขนฟืน แมลงรุมผ่านประตูเก็บไว้เปิดการระบายอากาศในเดือนที่อบอุ่น โทรของธรรมชาติหมายถึงการเดินไปน้ำมันดิบที่องคมนตรีไม้.
ข่าวดีก็คือว่าเกือบทุกคนยกเว้นทาสมีความอุดมสมบูรณ์ที่จะกินแม้ว่าอาหารที่ขึ้นอยู่อย่างมากในเนื้อสัตว์เค็ม (ปกติหมู) ล้างลงด้วยวิสกี้ที่ทำจากข้าวโพด ชาวอเมริกันเอาความภาคภูมิใจอันยิ่งใหญ่ในวิธีการมากที่พวกเขาจะได้กินวิธีการที่รวดเร็วพวกเขาจะได้กินและที่ปริมาณของเกลือและไขมันสัตว์ที่พวกเขาจะกิน.
ตามกฎหมายผู้หญิงที่แต่งงานแล้วเป็น "เด็กหญิงลับ" ซึ่งหมายถึงการไม่ยอมแพ้ที่จะ สามีของเธอที่เป็นเจ้าของทรัพย์สินที่เธอนำมาสู่การแต่งงานใด ๆ ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วไม่สามารถฟ้องหรือถูกฟ้องในศาล พวกเขาไม่สามารถร่างพินัยกรรมให้สัญญาหรือซื้อและขายทรัพย์สิน ถ้าพวกเขาได้รับค่าจ้างใด ๆ เงินที่ถูกต้องตามกฎหมายเป็นสามีของตน . แม้ว่าสามีหลบหนีสำหรับเวลาที่ภรรยาของเขายังคงผูกพันตาม coverture และเพื่อให้เขาสามารถอ้างได้ว่าธุรกิจใด ๆ
ที่จัดทำหรือเธอเธอได้รับเงินในช่วงที่เขามันเป็นมากกว่ากฎหมายกำหนดเองที่ปฏิเสธผู้หญิงเท่าเทียมกันทางการเมืองและทางสังคม มันก็เป็นงานที่ยาวและหลบหนีที่เหลือพวกเขามีเวลาน้อยและพลังงาน ผู้หญิงมีแนวโน้มที่ไก่วัวรีดนมอาหารที่ทำสำหรับครอบครัวขนาดใหญ่ของพวกเขาและการทำความสะอาดบ้านที่เก็บเต็มไปด้วยสิ่งสกปรกลาจากทุ่งนา พวกเขาจะต้องทำด้วยมือส่วนใหญ่ของเสื้อผ้าที่สวมใส่โดยครอบครัวและล้างเสื้อผ้าที่ด้วยมือด้วยสบู่พวกเขายังมีการทำจากรอยขีดข่วน เพราะมีแทบไม่มีการควบคุมการเกิดเทียมผู้หญิงที่แต่งงานแล้วใช้เวลาครั้งแรก 15-20 ปีของการแต่งงานของพวกเขาทั้งสองตั้งครรภ์หรือ nursing.But การปฏิวัติไม่ได้สร้างความคิดใหม่บางอย่างที่เริ่มช้ามากที่จะเปิดโอกาสใหม่สำหรับผู้หญิงที่จะหลบหนี constrictions ของใช้ในครัวเรือนแบบดั้งเดิม อดัมส์และผู้หญิงคิดอื่น ๆ ก้องแนวคิดใหม่ของผู้หญิงในฐานะแม่ที่รีพับลิกัน พวกเขาตั้งข้อสังเกตว่าสาธารณรัฐขึ้นอยู่กับประชาชนคุณงามความดีของคน คุณธรรมหมายถึงความสามารถในการที่จะนำประชาชนที่ดีข้างหน้าของประโยชน์ของตนเอง ผู้หญิงตั้งข้อสังเกตว่าตัวละครชายหนุ่มขึ้นอยู่กับการเลี้ยงของเขาโดยแม่ของเขาที่ปลูกฝังค่านิยมของคุณธรรม ใน 1791, จูดิ ธ ซาร์เจนท์เมอเรย์เขียนว่าพระเจ้าได้ "ที่ได้รับมอบหมายดูแลของการแสดงครั้งแรกในจิตใจของเด็กทารกของมนุษย์ทั้งความไว้วางใจที่มีความสำคัญมากกว่ารัฐบาลของจังหวัดและเรียบเรียงกองทัพได้."
แม่รีพับลิกันเสนอ สถานที่ขนาดใหญ่สำหรับผู้หญิงในสังคม แต่ก็ยังเสริมตำแหน่งของพวกเขาในประเทศ โปรโมเตอร์ของความเป็นแม่รีพับลิกันยังคงคิดว่าผู้หญิงเท่านั้นควรจะทำงานในและรอบ ๆ บ้าน แทนที่จะแสวงหาสิทธิออกเสียงลงคะแนนที่พวกเขาส่วนใหญ่ต้องการความเคารพสำหรับผลงานของพวกเขาเพื่อครอบครัวของพวกเขา ดังนั้นผู้หญิงที่อ้างว่าเป็นสิทธิและหน้าที่ที่จะต้องออกมาพูดในประเด็นสาธารณะที่ได้รับผลกระทบเด็กของพวกเขาเพื่อให้พวกเขาดีขึ้นสามารถยกลูกหลานคุณงามความดี ไปสิ้นสุดที่พวกเขาต้องการการคุ้มครองทางกฎหมายมากขึ้นจากสามีที่ไม่เหมาะสมและขี้เมาและในที่สุดก็มีสิทธิที่จะเป็นเจ้าของทรัพย์สินและพูดในที่สาธารณะ. ปัญหาที่ถกเถียงของการเป็นทาสใน 1776 เป็นทาสถูกกฎหมายและนำเสนอในทุกรัฐ แต่ทาสไกลมากขึ้นอาศัยอยู่ ในภาคใต้ที่พวกเขาได้กลายเป็นสิ่งจำเป็นต่อเศรษฐกิจไร่ เพิ่มยาสูบข้าวและสีครามขึ้นอยู่กับแรงงานทาส ผ้าฝ้ายเข้าร่วมรายการว่าหลังจากที่ 1793 เมื่อเอลีวิทนีย์คิดค้นโรงงานปั่นฝ้ายของเขาซึ่งปรับตัวดีขึ้นสิบเท่ามากกว่ามือแรงงานก้าวของการถอดเปลือกเมล็ดจากลูกฝ้าย การเพาะปลูกฝ้ายหลังจากนั้นเป็นต้นมาและเป็นทาสการขยายตัวอย่างรวดเร็วควบคู่ไปทั่วภาคใต้. การปฏิวัตินำผู้นำบางอย่างรวมทั้งเจฟเฟอร์สันเมดิสันและวอชิงตันที่จะมองเห็นความเจ้าเล่ห์ของพระธรรมเสรีภาพในขณะที่การฝึกซ้อมเป็นทาส แต่พวกเขารู้สึกว่าขัดขวางด้วยความสำคัญทางเศรษฐกิจและความนิยมทางการเมืองของ เป็นทาสชาวใต้ส่วนใหญ่สีขาว ผู้ก่อตั้งได้รับการยอมรับว่ารัฐทางใต้จะยอมรับสหภาพโดยไม่มีการป้องกันที่ส่อน้อยสำหรับการเป็นทาส-ตำแหน่งที่โอบล้อมด้วยรัฐธรรมนูญของรัฐบาลกลาง การมีเพศสัมพันธ์ไม่ได้เป็นทาสบาร์ในดินแดนภาคตะวันตกเฉียงเหนือ (ตอนเหนือของแม่น้ำโอไฮโอ) แต่ได้รับอนุญาตไว้ในดินแดนภาคตะวันตกเฉียงใต้ สภาคองเกรสยังยกเลิกการนำเข้าทาสจากต่างประเทศ แต่ไม่ได้ทำอย่างนั้นจนกระทั่ง 1807 รัฐบาลไม่ได้ทำอะไรจะเกิดการค้าระหว่างรัฐที่มีขนาดใหญ่มากในการเป็นทาสและไม่มีอำนาจในการเลิกทาสในรัฐ. ความอ่อนแอของรัฐบาลกลางในการเป็นทาสซ้าย ปัญหาไปยังรัฐ ในช่วงยุค 1780 และ 1790 ที่รัฐทางตอนเหนือค่อยๆเริ่มที่จะเลิกทาส การตัดสินใจของศาลรัฐปลดปล่อยทาสในมลรัฐนิวแฮมป์เชียร์และแมสซาชูเซต แต่ส่วนใหญ่ของภาคเหนือของรัฐทาสค่อยๆตัดออกและการตรากฎหมายของฝ่ายนิติบัญญัติ ยกตัวอย่างเช่นใน 1799 นิวยอร์กระบุว่าเสรีภาพจะมาเป็นทาสที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นผู้หญิงถึงยี่สิบห้าปีและเป็นคนยี่สิบแปดปี. มันเป็นเรื่องง่ายที่ค่อนข้างที่จะยกเลิกการเป็นทาสในรัฐทางตอนเหนือที่เป็นทาสประกอบด้วยเพียงร้อยละ 5 ของ ประชากร. แต่ทาสคิดเป็น 40 เปอร์เซ็นต์ของประชากรภาคใต้ ไม่มีทางตอนใต้ของรัฐจะปลดปล่อยทาสเพราะกลัวว่าการยกเลิกจะเกิดความเสียหายทางเศรษฐกิจการเพาะปลูกและการที่คนผิวดำจะหาทางแก้แค้นให้กับความทุกข์นานพวกเขาภายใต้การเป็นทาส โทมัสเจฟเฟอร์สันยืนยันว่า "เรามีหมาป่าหูและเราไม่สามารถจับเขาได้อย่างปลอดภัยและไม่ปล่อยให้เขาไป ความยุติธรรมเป็นหนึ่งในขนาดและการดูแลรักษาตัวเองในที่อื่น ๆ . "ในช่วงยุค1780 ต้นเวอร์จิเนียและแมรี่แลนด์ได้ช่วยให้เจ้าของเป็นรายบุคคลเพื่อทาสฟรีผ่านกระบวนการที่เรียกว่าทาส ดังนั้นประชากรดำสองในรัฐเหล่านั้นเพิ่มขึ้นจากแทบไม่มีใน 1775 94,000 1810 ในแอฟริกันอเมริกันส่วนใหญ่ แต่ยังคงกดขี่ในรัฐเวอร์จิเนียและแมรี่แลนด์และรัฐทางใต้อื่น ๆ ท้อแท้ manumissions. สีขาวใต้หวั่นจลาจลร้ายแรงโดยพวกเขา ทาส ฝันร้ายของพวกเขาเกือบจะกลายเป็นความจริงในและรอบ ๆ ริชมอนด์เวอร์จิเนียใน 1800 ช่างตีเหล็กชื่อกาเบรียลได้รับคัดเลือกอย่างน้อย 500 ทาสเพื่อนที่จะยึดอาวุธจากคลังแสงของรัฐและกำหนดที่จะปลดปล่อยผู้ว่าราชการจังหวัด พวกเขาวางแผนที่จะตีในคืนวันที่ 30 สิงหาคม 1800 แต่พายุฝนฟ้าคะนองอย่างฉับพลันน้ำท่วมถนนและสะพานทำให้มันยากที่จะรวบรวมพวกกบฏ เอียงไปเจ้าหน้าที่ขาวรวบรวมอาสาสมัครและตามล่าผู้นำกบฏ เวอร์จิเนียแขวนคอกบฏยี่สิบเจ็ดรวมทั้งกาเบรียล ผู้เดินทางรายงานว่าหนึ่งในพวกกบฏ (ชื่อในบันทึก) ประกาศว่า "ผมไม่มีอะไรที่จะนำเสนอมากขึ้นกว่าสิ่งที่วอชิงตันทั่วไปจะมีการเสนอให้เขาได้รับการดำเนินการโดยชาวอังกฤษและนำไปทดลองใช้ ฉันได้ผจญภัยชีวิตของฉันในความพยายามที่จะได้รับเสรีภาพของชาติของฉันและฉันเสียสละเต็มใจในสาเหตุของพวกเขา. "มันแช่เย็นใต้สีขาวที่จะได้ยินสำนวนการปฏิวัติของพวกเขาหันหลังให้กับพวกเขา. แทนที่จะพิจารณาเป็นทาสเวอร์จิเนียตัดสินใจว่าพวกเขาได้รับ อ่อนเกินไปในการเป็นทาสของพวกเขาและพวกเขาได้รับอนุญาตให้คั่งค้างมากเกินไปที่จะย้ายไปรอบ ๆ โดยไม่ต้องผ่านที่เหมาะสม ผู้นำได้ข้อสรุปว่าคนผิวดำเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีทาสสร้างแรงบันดาลใจที่จะคิดว่าพวกเขาสามารถและควรจะเป็นอิสระได้เป็นอย่างดี ใน 1806 สภานิติบัญญัติเวอร์จิเนียต้องปลดปล่อยทาสใด ๆ ที่เพิ่งจะออกจากรัฐซึ่งท้อแท้ manumissions ต่อไป ปฏิเสธลิเบอร์ของการปฏิวัติผู้นำภาคใต้ค่อยๆนำการป้องกันเชิงรุกของการเป็นทาสซึ่งยืนยันว่าคนผิวดำด้อยกว่าเชื้อชาติและไม่เหมาะสำหรับเสรีภาพ. เฉพาะเสรีนิยมมากที่สุดของชาวสวนภาคใต้ได้คิดแผนของการค่อย ๆ ปลดปล่อยบางอย่าง แต่แม้พวกเขาจะไม่ได้ ช่วยให้คนผิวดำเป็นอิสระที่จะอยู่ในอเมริกา deporting ชายอิสระและหญิงไปแอฟริกาเป็นราคาแพงอย่างไรและเศรษฐกิจไร่เป็นผลกำไรเกินไปสำหรับ slaveholders ที่สุดที่จะละทิ้ง ในที่สุดเกือบทุกทาสที่ได้รับการเกิดในอเมริกาพูดภาษาอังกฤษและมีมากกว่ารุ่นที่พัฒนาวัฒนธรรมแอฟริกันอเมริกัน
การแปล กรุณารอสักครู่..
สหรัฐอเมริกาใน 1790 1790
ในรัฐบาลเอาสำมะโนประชากรครั้งแรกของประเทศใหม่ การสำรวจสำมะโนประชากร takers พบประชากร 4 ล้านคน น้อยกว่าพลังพิเศษของวัน ในอังกฤษได้เกือบ 15 ล้านคน และฝรั่งเศส จำนวน 26 ล้านบาท หนึ่งในห้าของชาวอเมริกัน ( 800000 ) แอฟริกาอเมริกันที่จัดขึ้นในการเป็นทาสขนาดเล็กประชากรสหรัฐฯถูกกระจายออกไปมากกว่าสามตะวันออกของทวีปทั้งหมด สำหรับประเทศที่เหยียด 1000 ไมล์จากตะวันออกไปตะวันตก จากแอตแลนติกมิสซิสซิปปีและประมาณ 2 , 000 ไมล์ จาก ฟลอริดา ในภาคใต้ เพื่อทะเลสาบในเหนือ
ประเทศอันกว้างใหญ่นี้มีเพียงห้าเมืองฟิลาเดล , นิวยอร์ก , บอสตัน , บัลติมอร์ , และชาร์ลสตัน ) ที่เกิน 10 , 000 คนและใหญ่ที่สุด , Philadelphia , มีเกือบ 50 , 000 กว่า 90 เปอร์เซ็นต์ของคนที่อาศัยอยู่ในชนบทที่กระจัดกระจาย ไร่นา และสวน อย่างละเอียด การเกษตร ประเทศขาดการผลิตมากนอกจากได้หลายขนาดเล็กและอู่ต่อเรือ อเมริกันส่งออกฟาร์มผลิตส่วนเกินของพวกเขาที่จะจ่ายสำหรับสินค้าที่ผลิตและนำเข้าจากอังกฤษ ซึ่งมีอุตสาหกรรมฟาร์มอเมริกันส่วนใหญ่แทบจะรองรับครอบครัวขนาดใหญ่ที่อาศัยอยู่ในพวกเขา ไปตามชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก ที่ดินดูท่าปลูก แต่ในดินแดนที่ราบสูงการชำระหนี้กลายเป็นกระเป๋าขนาดเล็ก อ้วนในป่าหนักแผ่นดิน ติดต่อ : ค่อยๆจางหายไปป่ากับมือ : ขวาน จอบ พลั่ว .เพราะบ้านที่ใหญ่ที่สุดและดีที่สุดที่สร้างขึ้นมีแนวโน้มที่จะอยู่รอด ( ในขณะที่โดยทั่วไปขนาดเล็กบ้านที่ขาดลง หรือเน่าไป ) เราคิดว่าช่วงต้นอเมริกันนำชีวิตของการพักผ่อนเมตตาในหมู่ของเก่าต่อไป ในความเป็นจริง , ครอบครัวใหญ่ของประเทศแรกที่แออัดเป็นขนาดเล็กบ้านราวกเข้าสู่ระบบหรือแผ่นไม้กระดาน , วัด 18 20 ฟุต
ในรัฐบาลเอาสำมะโนประชากรครั้งแรกของประเทศใหม่ การสำรวจสำมะโนประชากร takers พบประชากร 4 ล้านคน น้อยกว่าพลังพิเศษของวัน ในอังกฤษได้เกือบ 15 ล้านคน และฝรั่งเศส จำนวน 26 ล้านบาท หนึ่งในห้าของชาวอเมริกัน ( 800000 ) แอฟริกาอเมริกันที่จัดขึ้นในการเป็นทาสขนาดเล็กประชากรสหรัฐฯถูกกระจายออกไปมากกว่าสามตะวันออกของทวีปทั้งหมด สำหรับประเทศที่เหยียด 1000 ไมล์จากตะวันออกไปตะวันตก จากแอตแลนติกมิสซิสซิปปีและประมาณ 2 , 000 ไมล์ จาก ฟลอริดา ในภาคใต้ เพื่อทะเลสาบในเหนือ
ประเทศอันกว้างใหญ่นี้มีเพียงห้าเมืองฟิลาเดล , นิวยอร์ก , บอสตัน , บัลติมอร์ , และชาร์ลสตัน ) ที่เกิน 10 , 000 คนและใหญ่ที่สุด , Philadelphia , มีเกือบ 50 , 000 กว่า 90 เปอร์เซ็นต์ของคนที่อาศัยอยู่ในชนบทที่กระจัดกระจาย ไร่นา และสวน อย่างละเอียด การเกษตร ประเทศขาดการผลิตมากนอกจากได้หลายขนาดเล็กและอู่ต่อเรือ อเมริกันส่งออกฟาร์มผลิตส่วนเกินของพวกเขาที่จะจ่ายสำหรับสินค้าที่ผลิตและนำเข้าจากอังกฤษ ซึ่งมีอุตสาหกรรมฟาร์มอเมริกันส่วนใหญ่แทบจะรองรับครอบครัวขนาดใหญ่ที่อาศัยอยู่ในพวกเขา ไปตามชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก ที่ดินดูท่าปลูก แต่ในดินแดนที่ราบสูงการชำระหนี้กลายเป็นกระเป๋าขนาดเล็ก อ้วนในป่าหนักแผ่นดิน ติดต่อ : ค่อยๆจางหายไปป่ากับมือ : ขวาน จอบ พลั่ว .เพราะบ้านที่ใหญ่ที่สุดและดีที่สุดที่สร้างขึ้นมีแนวโน้มที่จะอยู่รอด ( ในขณะที่โดยทั่วไปขนาดเล็กบ้านที่ขาดลง หรือเน่าไป ) เราคิดว่าช่วงต้นอเมริกันนำชีวิตของการพักผ่อนเมตตาในหมู่ของเก่าต่อไป ในความเป็นจริง , ครอบครัวใหญ่ของประเทศแรกที่แออัดเป็นขนาดเล็กบ้านราวกเข้าสู่ระบบหรือแผ่นไม้กระดาน , วัด 18 20 ฟุต
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ฉันเหงาที่ต้องอยู่คนเดียว
- เบื่อ
- Stucco floral and old forest pattern
- Traveling out of the country before.
- Nalinrut is very close to u I believe
- No cry
- 了解
- big tits
- แต่เราพูดคุยกันน้อยลง
- เพื่อนผู้เหลือเชื่อ
- text messages
- น้องชายไม่สบาย
- บ้านหลังใหม่ให้กับพ่อแม่และพี่สาว ได้อยู
- ถ้าฉันสามารถสื่อสารกับคุณเป็นน้ำเสียงและ
- although we are not aiming for the lower
- วัน
- Usually, you’ll talk one-to-one with the
- เขาทำงานเกี่ยวกับเรื่องไฟฟ้า
- Stucco floral and old forest pattern
- พวกเราควรปลูกต้นไม้
- Different in how to communicate.
- THE UNITED STATES IN 1790 In 1790 the fe
- Talented Lawyer
- พวกเราควรปลูกต้นไม้
